Η συμμετοχή της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΟΒΑΝΟΓΛΟΥ
Στέκεσαι μέσα στο χρόνο ...το μονό σημείο που δεν μπορείς να κρυφτείς είναι το παρελθών . όπου και να πας θα σε ακολουθεί ...και πάντα θα σε βρίσκει.
Εκείνες οι μέρες και τα βραδιά
που δεν θα γυρίσουν
ανασταίνονται κάθε λεπτό στα ματιά σου.
Καταραμένοι εφιάλτες που έζησες
τώρα σαν να μην φτάνει, τούς ξανά ζεις
χωρίς να μπορείς να τρέξεις
καταραμένη θύμηση
γιατί με επισκέπτεσαι;
κι όμως ποιος θα ήμουν χωρίς εσένα;
Στις μνήμες που μας έκαναν αυτό που είμαστε.
Είχαν περάσει 2 φεγγάρια από την τελευταία φορά που τον συνάντησε
.Τον βρήκε μέσα σε ένα λιβάδι από παπαρούνες ,να χορεύει ξέφρενα επάνω στα πέταλα τους.
Του χάρισε μια λέξη και έπεσε να κοιμηθεί έπειτα στις ρίζες των λουλουδιών .
Μια λέξη πόση αξία έχει, μια μονό ,
πολύ μεγαλύτερη από τις πολλές έτσι πίστευε
και ας μην είχε ακούσει ποτέ πρόταση ολόκληρη...
Θα τον συντροφεύει για πάντα αυτή και μονό λέξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου