Πηνελόπη Γαίτη: « Συγκρίσεις χρονοτόπων, ταξίδια και διακειμενικές συνδέσεις...»

 « Κάτι τραβάει το δρόμο του......»- « Χρονοτόποι για ένα κι άλλα τόσα πρόσωπα....»

 ( Σάμιουελ Μπέκετ)

  « ...Ήταν ένα κορίτσι λιγνό, μέτριο σ’ ανάστημα, με πλούσια μαλλιά ξανθοκόκκινα, φτενή μυτούλα, που στράβωνε κωμικά κατά το ένα μάγουλο. Το πρόσωπό της ήταν γεμάτο φακίδες, τα στρογγυλά ματάκια της παιχνίδιζαν έξυπνα και χαρούμενα. Δεν ήταν όμορφη, καθόλου. Όμως είχε μια κάποια γλύκα αισιόδοξη, που την έκανε με το πρώτο συμπαθητική.....».

     

....................

  «....Ανάλαφρη, απαλή σαν πεταλούδα σαν της δροσιάς το στάλαγμα στα κρίνα, σα μια πνοή ανέμου που αγγίζει σε βελούδα, σαν της αυγής την πρώτη χρυσακτίνα.......»

(Ρώμος Φιλύρας)

....................

   «.....Κι η φώκη , καθώς είχεν έρθει έξω εις τα ρηχά, ηύρε το μικρόν πνιγμένον σώμα της πτωχής Ακριβούλας, κι ηρχισε να το περιτριγυρίζει και να το μοιρολογά, πριν αρχίσει το εσπερινόν δείπνον της..............Αυτή ήταν η Ακριβούλα, η εγγόνα της γρια-Λούκαινας. Φύκια ΄ναι τα στεφάνια της, κοχύλια τα προικιά της...κι η για ακόμη μοιρολογά τα γεννοβόλια της τα παλιά. Σαν να ΄χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια κι η καημοί του κόσμου».

(Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

......................
   « Ίσως να την λέγανε και ;.........».