ΥΦΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Ν(o)ήματα και Οπτικές Ίνες
Μια σύγχρονη
εικαστική έκθεση για τον βίο του ανθρώπου, που ξεκινά απ’ τα σπάργανα και καταλήγει
στα σάβανα! Νύξεις για τον κύκλο της ζωής επάνω σε πανί, οθόνη και καμβά μαζί. Σ’
αυτό το νοητό ειλητάριο, οι μετέχοντες καλλιτέχνες επιχειρούν να εκφράσουν τη
δική τους εκδοχή, μιας παλαιόθεν διήγησης, που περιλαμβάνει εκτός των άλλων:
πίστη και απιστία, αγάπη και προδοσία, εκδίκηση και τιμωρία. Νήματα, [μ]νήματα,
ν[ο]ήματα, [α]ν[ομ]ήματα: λέξεις, σαν από κατάδεσμο μακεδονικό. Ίνες, φλέβες, εκδορές,
ράμματα, κλωστές, γάζες και πληγές στο σώμα. Ο διά βίου φόβος του θνήσκειν και η
εσαεί ανησυχία για το επέκεινα, καθιστά ανέκαθεν στις τεχνουργίες μέρος
μελλοντικών κτερισμάτων. Υφαίνοντας τον χρόνο, σημαίνει κάνω τη ζωή παρελθόν. Το
άμωμο της γυμνότητας και της ωραιότητας το κλέος, ως αίνος μαζί και σπονδή. Η
αρχέτυπη μορφή της Πηνελόπης στον αργαλειό, έχει στις μέρες μας εξακτινωθεί σε χρήστη
H/Y, μπρος στον παγκόσμιο διαδικτυακό ιστό. Τα νήματα-ιάματα των αρχέγονων ψυχικών
περιπετειών, έγιναν σύγχρονες οπτικές ίνες-νευρώσεις των νέων ουτοπιών. Τα
κρυπτικά νοήματα της σιωπηλής χειροτεχνίας, μεταβλήθηκαν σταδιακά σε φλύαρα hypertexts μιας ατελεύτητης διαδικτυακής πληροφoρίας.
Οι κόμποι: της ύφανσης η ελάχιστη δομή και των μοναχών οι ένθεοι διαλογισμοί, ως
pixels πια, στοιχειώνουν την αυξανόμενη ερημία της παγκόσμιας
κοινότητας των connected people. Sign in και sign out
διαρκώς, με την ψηφιακή σαΐτα-arrow να διατρέχει το στημόνι του world wide web, μανικώς. Κόμποι-Γόρδιοι Δεσμοί.
Κόμποι-Σύνδεσμοι, σαν της Λερναίας Ύδρας την κεφαλή! Likes σε ψευδοπροφίλ. Έρως και Errors.
Aμηχανία και delete, όταν
ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Και ιδού η λύση να δίδεται ξανά απ’ την Κλωθώ, τη Λάχεσι
και την Άτροπο μαζί, που υφαίνουν με κέφι τη ζωή, [εξ]υφαίνοντας παράλληλα και τον
θάνατό της! Το αναπόδραστο shut down, που ακούγεται ως
εξόδιος ήχος και οιμωγή,
θα μπορούσε κάλλιστα να εκληφθεί ως το σύγχρονο τετέλεσται του μάταιου, αλλά πάντα
συναρπαστικού, ετούτου Κόσμου.
[Β. Μ.]
Σημείωση:
Από τη λήκυθο και
την επιτύμβια γυναίκα με τη ρόκα, μέχρι τη Δαντελού του Βερμέερ και τις
Υφάντρες των Αδελφών Μανάκια, έχει κυλήσει χρόνος πολύς. Ευπρόσδεκτα τα ξέφτια
του και οι σύγχρονες αναφορές σε γενέθλια και ταφικά έθιμα, σε υπομονετικά εργόχειρα,
σε καλαίσθητα χρηστικά δημιουργήματα, σε ευφάνταστα μηχανεύματα προδομένων καρδιών
και σε χειροτεχνήματα ενάρετων λογισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου