Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

"Αστεράκι;" της Μαρίας Τασούλα

Αστεράκι;

Το αστεράκι κατέβηκε,
κατέβαινε...κατέβαινε...
προχωρούσε...
ανέπνεε...
έπνεε όνειρα, αέρας...αέρας.

Και φως, σαν του ήλιου αλλά απαλό συνάμα.
Και φως, λευκό και σκοτεινό στην ίδια μηδενική στιγμή της ύπαρξης του.
Γιατί; αν!... θα ήθελααα... ή μήπως!; όχι.
Ναι σου λέω, το εννοώ και είμαι σίγουρη.
Στο λέω, σου το λέω.

Το αστεράκι κατέβαινε-το είδες; γιατί δεν το είδες;
Γιατί να μην το δεις;
Κατέβηκε, κατέβαινε και δεν το είδες, λες.  λες;!
Αχ ή ωχ; ή γιατί;-πάλι αυτό..
Σε ακολουθεί γιατί δεν το αφήνεις να σε ελευθερώσει.

Δε θες να ζήσεις...
δε θες να ζήσεις;
Όχι, αλλά γιατί;
Μα πούλησες τα φτερά σου για τη μία αυτή ζωή...!
γιατ...

Άλλαξέ το.
Ζήσε τώρα.
Αγόρασε άλλα ή πήγαινε με τα πόδια.
Μην πας, πουθενά.
Απλά δες...


Δεν το αφήνω. 
Θα με 'χει ελεύθερη;
Το ακολουθώ. 
Γιατί δε με αφήνει να το αφήσω ελεύθερο;...
το αστεράκι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου