Βλέπω τα πρόσωπα τους.
Είναι παντού στον χώρο,
και τον στολίζουν με μιζέρια
Είναι όλοι λες και....
Απερίγραπτο το στήθος μου βράζει.
Δεν βρίσκω τις λέξεις.
Δεν έχω λόγια να το χαρακτηρίσω, να το ονομάσω.
Σκέψεις φρίκης περνάνε ανά δεύτερο από το παρανοϊκό άρρωστο μυαλό μου
Αναστασία Τυγούτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου