Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Γιατί αξίζει να στηρίξουμε τη 19 Γενάρη




 19 ΓΕΝΑΡΗ, ΑΘΗΝΑ-ΠΟΛΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ

Από Φλώρινα 
Θα υπάρχει λεωφορείο που θα ξεκινήσει στη 1:00 τα ξημερώματα του Σαββάτου,απέναντι από τα ΚΤΕΛ,στο Νέο Πάρκο της Φλώρινας.
Τιμή εισητηρίου 10 ευρω με επιστροφή.
Πληροφορίες και κρατήσεις στα τηλέφωνα: 6944929023 και  6988944066

Γιατί αξίζει να στηρίξουμε τη 19 Γενάρη, του Σπύρου Μαρκέτου


Στην Ελλάδα των Μνημονίων και της κοινωνικής κατάρρευσης διαγράφεται ολοένα πιο καθαρά η απειλή του φασισμού. Ένα ναζιστικό κόμμα, που εμφανίστηκε από το πουθενά, σταθεροποιεί την υποστήριξή του στο εκλογικό σώμα έχοντας συστηματική βοήθεια από τα μέσα ενημέρωσης. Αξιοποιώντας άλλοτε την ασυλία που του παρέχει το κράτος και άλλοτε τη συνεργεία των αστυνομικών και δικαστικών μηχανισμών, οργανώνει τάγματα εφόδου. Μέντοράς του ο χιτλερικός υπουργός Προπαγάνδας, Γιόζεφ Γκαίμπελς. Την περασμένη εβδομάδα η Χρυσή Αυγή ξυλοκόπησε έναν αριστερό βουλευτή και κατόπιν τον μήνυσε, λέγοντας ότι άδικα κατηγορήθηκε. Xρειάστηκε ένα ξένο μέσο ενημέρωσης, το BBC, για να ερευνηθεί το ζήτημα και να δειχθεί με αδιάψευστα στοιχεία ότι στην επίθεση εμπλέκεται η ίδια η ηγεσία των ναζιστών. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης πρακτικά συναινούν, βλέποντας στους φασίστες μια εφεδρεία σωτηρίας από τη λαϊκή οργή. Η ηγεσία της αριστεράς δείχνει αμήχανη και απροετοίμαστη να τούς αντιμετωπίσει.
Για το τι είναι ο φασισμός έχουν γραφεί ολόκληρες βιβλιοθήκες· η ....
εναργέστερη συνθετική παρουσίασή του βρίσκεται στο βιβλίο του μεγάλου αμερικανού ιστορικού Ρόμπερτ Πάξτον, *Η ανατομία του φασισμού*, που  έχει μεταφραστεί και στη γλώσσα μας, αλλά τώρα είναι εξαντλημένο. Για το πώς πολεμιέται ο φασισμός, η διεισδυτικότερη μελέτη που έχουμε στα ελληνικά είναι το *Ποτέ ξανά*, του βρετανού ιστορικού Κόλιν Σπαρκς, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Κίνησης Απελάστε τον Ρατσισμό. Αυτά τα δυο βιβλία είναι η καλύτερη αφετηρία για να κατανοήσουμε σήμερα τι σημαίνει φασισμός και τι πρέπει να κάνουμε για να μην τον υποστούμε εμείς και τα παιδιά μας.
Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι άνθρωποι του πνεύματος αποτελούν ανάχωμα στον φασισμό. Η ιστορία δείχνει ότι από μόνοι τους δεν μπορούν να αντιταχθούν στην κυρίαρχη μισαλλοδοξία και τον αυταρχισμό, ενώ συχνά δεν βρίσκουν καν το θάρρος να κάνουν κάτι τέτοιο, ή και στηρίζουν την εξουσία. Για παράδειγμα, το 1925 ιδρύθηκε στην Ιταλία του Μουσσολίνι το Εθνικό Φασιστικό Ινστιτούτο Πολιτισμού, με πρώτο πρόεδρο τον φιλόσοφο Τζιοβάννι Τζεντίλε και μέλη πασίγνωστους διανοούμενους, ενώ τον επόμενο χρόνο φτιάχτηκε και η Βασιλική Ιταλική Ακαδημία, που συγκέντρωσε την αφρόκρεμα της συντηρητικής διανόησης· όλα τα μέλη της ορκίστηκαν πίστη στον φασισμό.
Οι ιδέες και αντιλήψεις τους αρθρώθηκαν και διαδόθηκαν έπειτα μέσα από την πολύτομη *Enciclopedia Italiana*, την οποία έχουμε σήμερα και στη βιβλιοθήκη του πανεπιστήμιού μας. Μόλις ο φασισμός εδραίωσε τη θέση του μεταξύ των ισχυρότερων διανοούμενων, που είχαν δικαίωμα λόγου, επιβλήθηκε μέσω της κρατικής πίεσης και στον υπόλοιπο κόσμο. Το 1929 όλοι οι δάσκαλοι και καθηγητές των γυμνασίων υποχρεώθηκαν να δώσουν όρκο πίστης στο φασιστικό καθεστώς, ενώ το ίδιο ζητήθηκε το 1931 και από τους καθηγητές πανεπιστημίου. Από το σύνολο των χίλιων διακόσιων ιταλών πανεπιστημιακών, μόνον οι έντεκα δεν ορκίστηκαν. Όλοι και όλες μας αναρωτιόμαστε, φαντάζομαι, τι πρέπει να κάνουμε ώστε μη γράψει και το σημερινό ελληνικό πανεπιστήμιο παρόμοιες σελίδες ντροπής.
Θα ζητηθεί αύριο και από εμάς να δώσουμε όρκο πίστης στον Κασιδιάρη και τον Μιχαλολιάκο; Η απάντηση είναι ότι μόνον αν κινητοποιηθούμε από τώρα θα αποτρέψουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ο καπιταλισμός έχει γίνει πια ασύμβατος με τη δημοκρατία. Η τεράστια αναδιανομή πόρων υπέρ των πλουσίων, στην οποία αποσκοπούν οι πολιτικές των Μνημονίων, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να επιβληθεί μέσα σε δημοκρατικό πλαίσιο. Οι εχθροί μας αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά, δυστυχώς εμείς δεν το καταλαβαίνουμε πάντοτε. Ιστορικά, τον εικοστό αιώνα εμφανίστηκαν τρεις τρόποι επιβολής τέτοιων κοινωνικά άδικων πολιτικών στις ανεπτυγμένες χώρες: κίβδηλος κοινοβουλευτισμός, στρατιωτική δικτατορία, και φασισμός. Οι δυο πρώτοι δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης (όπως υποστήριξα παλιότερα: *
http://tinyurl.com/3bdhx7q*). Για αυτόν το λόγο ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου, τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και το βαθύ κράτος, οι ίδιοι που νομιμοποίησαν πρώτα πρώτα ακροδεξιούς σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Βορίδη και τον Καρατζαφέρη, και τούς άνοιξαν την πόρτα της κυβέρνησης, προωθούν σήμερα τη Χρυσή Αυγή. Μια εγκληματική οργάνωση νεοναζιστών, την οποία καθεστωτικοί διανοούμενοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν προβάλλοντας την ιταμή θεωρία των ‘δυο άκρων’. Ο ακροδεξιός υπουργός Δένδιας την υποθάλπτει συστηματικά, την ίδια στιγμή που βασανίζει τους αντιφασίστες. Όλοι αυτοί μαζί φτιάχνουν τον εφιάλτη που ονομάζεται σημερινή Ελλάδα, και ο οποίος θα τελειώσει μόνον όταν ξυπνήσουμε, σηκωθούμε, κινηθούμε.
Πώς γίνεται αυτό; Για να σταματήσουμε τους φασίστες δεν αρκεί να μιλάμε και να γράφουμε, όσο απαραίτητα και αν είναι βέβαια αυτά, αλλά χρειάζεται επίσης η μαζική μας κινητοποίηση. Την οφείλουμε στον εαυτό μας, στην αξιοπρέπειά μας, στους συνανθρώπους μας, στα παιδιά μας. Ποιές κινήσεις θα φέρουν αποτέλεσμα; Πρέπει πρώτα πρώτα να τους εμποδίσουμε να βάλουν πόδι στους μαζικούς φορείς, και να κινητοποιήσουμε όλες τις διαθέσιμες συλλογικότητες εναντίον τους. Κι επίσης, πρέπει να τους αρνηθούμε τον έλεγχο των δρόμων. Για να σπάσουμε τον φόβο που καλλιεργούν, για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία τους, που είναι το αληθινό τους όπλο, αυτή και όχι οποιεσδήποτε ιδέες, πρέπει να δείξουμε με τη φυσική μας παρουσία, με πράξεις και όχι μόνο με λόγια, πως δεν θα τους αφήσουμε να κυριαρχήσουν στον δημόσιο χώρο. Ώστε όλος ο κόσμος να δει πως δεν είναι αυτοί οι ισχυροί, όσο συστηματικά και αν τους βοηθά ένα επίορκο κομάτι του κρατικού μηχανισμού, αλλά ο λαός που αγωνίζεται για δικαιοσύνη και ελευθερία. Αν δεν κινηθούμε εγκαίρως, θα χρειαστεί να κάνουμε πολύ μεγαλύτερους αγώνες αργότερα.
Η μαζική μας κινητοποίηση χαλάει τα σχέδια κράτους και ναζιστών. Μέχρι τον Οκτώβρη οι χρυσαυγίτες, παριστάνοντας τους ‘αντισυστημικούς’, είχαν άνοδο στους δρομους και στις δημοσκοπήσεις. Άρχισαν να πέφτουν μετά τα απεργιακά κύματα και τη δημιουργία αναρίθμητων αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, που ξεπήδησαν από τα κάτω. Έκτοτε εμφανίζονται δημόσια συνήθως με κρατική προστασία. Αλλά όσο περισσότερο βλέπει ο κόσμος πως η αστυνομία τούς καλύπτει και τούς ενισχύει, τόσο ξεθωριάζει ο μύθος της αντισυστημικότητάς τους. Όσο πιο φανερό γίνεται ότι η φασιστική στράτευση αποτελεί πολιτική επιλογή με προσωπικό κόστος, τόσο πιο δύσκολα συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις της εγκληματικής συμμορίας οι πολυάριθμοι ψηφοφόροι της. Έτσι απομονώνεται ο επικίνδυνος κεντρικός πυρήνας. Η μάχη εναντίον του φασισμού δεν περιορίζεται στους δρόμους, αλλά τελικά εκεί θα κριθεί. Τα όρια της εναλλακτικής στρατηγικής, “να τούς ταράξουμε στη νομιμότητα”, φάνηκαν ξανά και ξανά. Δεν πέτυχε τίποτε αυτή η στρατηγική όταν η αστυνομία ανεμπόδιστη (και έως τώρα ατιμώρητη) βασάνιζε όλη νύχτα στη ΓΑΔΑ τους αντιφασίστες. Απέτυχε και σήμερα, στον Βόλο, όταν τα όργανα του Δένδια συνέλαβαν απρόκλητα εβδομήντα οχτώ ειρηνικούς αντιφασίστες διαδηλωτές, καταργώντας στην πράξη το δημοκρατικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας.
Η ιστορία δείχνει ότι ο φασισμός ποτέ δεν νίκησε. Εκατό στις εκατό φορές έχει νικηθεί. Η ίδια η λογική του τον σπρώχνει σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις με ολοένα ισχυρότερους αντιπάλους, ώσπου τελικά καταστρέφεται. Αλλά το ζήτημα είναι τι θυσίες απαιτούνται ως τότε. Την τελευταία φορά χάθηκαν εκατό εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές για να τσακιστούν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι. Αν εμείς ολιγωρήσουμε σήμερα, κινδυνεύουμε ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης, που ονειρεύονται να πάρουν την Κωνσταντινούπολη, και ήδη έχουν στο ενεργητικό τους επιθέσεις στη Δυτική Θράκη, να προκαλέσουν γεωπολιτική αστάθεια. Και τότε ίσως κυλήσει πολύ αίμα. Πριν από είκοσι χρόνια οι σέρβοι νόμισαν ότι μπορούσαν να παίξουν με τους δικούς τους χρυσαυγίτες, και καταστράφηκαν. Το τίμημα της σημερινής μας άρνησης να δούμε τους αληθινούς κινδύνους ίσως αποδειχθεί αφάνταστα βαρύ.
Πρέπει να ενισχύσουμε σήμερα, γιατί αύριο ίσως είναι αργά, όλες τις
προσπάθειες αντιφασιστικής κινητοποίησης. Στις 19 Γενάρη οργανώνεται από πλήθος φορέων στην Αθήνα ένα μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο, που θέλουμε να γίνει αληθινός σεισμός. Εκατοντάδες άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών υπέγραψαν ήδη τη διακήρυξη που ακολουθεί. Αν θεωρείτε κι εσείς ότι αξίζει να προσθέσετε τη δική σας υπογραφή, σας παρακαλώ στείλτε την στη διεύθυνση *antiracismfascism [at] yahoo [dot] gr* . Θα είναι ένα μικρό αλλά εξαιρετικά χρήσιμο βήμα στον αγώνα για να τους σταματήσουμε. Στον αγώνα αυτό διακυβεύονται η ελευθερία, η αξιοπρέπεια και η ανθρωπιά μας. Δεν επιτρέπεται να τον χάσουμε. Θα τον κερδίσουμε, θα τους τσακίσουμε, και θα τον συνεχίσουμε μέχρι να ξανακάνουμε δικά μας όλα όσα μας ανήκουν.
πηγη 




Τι μπορώ να κάνω;

Μετά τις πετυχημένες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις που βλέπουμε σε πολλές γειτονιές και πόλεις ανά την Ελλάδα, θεωρούμε πως το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να κλιμακώσει τη δράση του με την οργάνωση μιας πανελλαδικής μέρας δράσης ενάντια στο φασισμό στις 19 Γενάρη με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 2μμ και συναυλία στο Σύνταγμα στις 4μμ.
Στη συναυλία συμμετέχουν ήδη: Υπόγεια Ρεύματα, Magic De Spell, Social Waste, Μίλτος Πασχαλίδης, Νίκος Τουλιάτος, Mc Yinka, Ρίτα Αντωνοπούλου, Χαϊνης Αποστολάκης, Μοτίβο-4, Alex de Leon, Μάνος Πυροβολάκης, Ματούλα Ζαμάνη, Elektro Balkana, Ηλίας Μακρίδης και οι Βιτρω, Sound Esc, Radio Sol, Γιάννης Σιδηράς, Seli Kanou.
Καλούμε επίσης σε διεθνή μέρα αλληλεγγύης προς το αντιφασιστικό κίνημα στην Ελλάδα με τη διοργάνωση δράσεων σε πρωτεύουσες και πόλεις (κινητοποιήσεις σε ελληνικές πρεσβείες και προξενεία, κλπ).
Η πρωτοβουλία είναι ανοιχτή, συνεδριάζει σε τακτά χρονικά διαστήματα με ανοιχτές συνελεύσεις, δημοσιοποιεί τα κείμενα εργασίας και τις αποφάσεις. Σας καλούμε σε κοινή δράση και συντονισμό για ένα μεγάλο αντιφασιστικό κίνημα που θα τσακίσει την φασιστική απειλή.
Τι μπορείς να κάνεις για να συμμετάσχεις στο αντιφασιστικό κίνημα για τη 19 Γενάρη:
1. Διάδωσε το νέο στα social media.
Στο facebook η σελίδα είναι: http://www.facebook.com/19JanuaryATHENSvsFASCISM
Στο twitter ο λογαριασμός είναι: @antifa19jan
Μπορείτε να γίνετε μέλη, να κοινοποιήσετε, να διαδώσετε τα posts του blog: athensantifa19jan.wordpress.com
2. Στείλε μας ένα βίντεο ενάντια στο φασισμό με θέμα «Γιατί συμμετέχω στις 19 Γενάρη». Θα αναρτάμε τα βίντεο σταδιακά στην πορεία για το συλλαλητήριο.
3. Βάλε την υπογραφή σου στη Διακήρυξη καλλιτεχνών μέσω μέηλ (antiracismfascism@yahoo.gr) με ονοματεπώνυμο και ιδιότητα.
4. Πάρε ψήφισμα και απόφαση συμμετοχής από το σωματείο, τον σύλλογο, τη συλλογικότητα στην οποία συμμετέχεις και στείλε το μας στοantiracismfascism@yahoo.gr. Ένα προσχέδιο ψηφίσματος (το συγκεκριμένο είναι για τους Δήμους) υπάρχει εδώ:http://www.facebook.com/196800080456932/posts/199209070216033
5. Πάρε προκηρύξεις, αφίσες και αυτοκόλλητα για να διαδώσεις τη συγκέντρωση της 19 Γενάρη. Το υλικό είναι διαθέσιμο στην Αιόλου 47, 5ος όροφος. Τηλέφωνα επικοινωνίας:  2103232871 και  6932828964.
6. Οργάνωσε μια συνάντηση με φίλους, γνωστούς, συναδέλφους και ζήτησε από την Πρωτοβουλία να στείλει έναν ομιλητή για ενημέρωση και συζήτηση για τις 19 Γενάρη (στα παραπάνω τηλέφωνα και μέηλ).
7. Ενίσχυσε οικονομικά παίρνοντας κουπόνια των 5 και των 10 ευρώ, καθώς και στον τραπεζικό λογαριασμό:  159/620751-05 (Εθνική Τράπεζας της Ελλάδος), IBAN GR8201101590000015962075105, ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ETHNGRAA
8. Έλα σε επαφή με τις ομάδες εργασίας που έχουν δημιουργηθεί. Περισσότερες πληροφορίες για τις ομάδες εργασίας εδώ:http://www.facebook.com/196800080456932/posts/197975200339420
9. Στείλε μας τις ιδέες σου, έλα σε επαφή με τις τοπικές κινήσεις της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ). Περισσότερες πληροφορίες στο σάιτ: http://www.antiracismfascism.org/












6 μήνες μετά την είσοδο  της Χρυσής Αυγής στη Βουλή,  κανείς πια δεν δικαιούται  να λέει ότι δεν γνωρίζει. Το  αυγό του φιδιού έσπασε. Και το δηλητήριο από τις δαγκωματιές του απειλεί τώρα ανθρώπινες ζωές: φτωχών ανθρώπων που έτυχε να γεννηθούν με το «λάθος» χρώμα δέρματος και διασταυρώνονται από ατυχία με τα «τάγματα εφόδου», μεταναστών, αριστερών ή αναρχικών, καλλιτεχνών πού δεν υποτάσσονται στα γούστα των Ναζί, ομοφυλόφιλων, συνδικαλιστών, τσιγγάνων, «διαφορετικών» για τα γούστα των φαιοχιτώνων. 

Μας τρομάζει η άνοδος των  νεοναζί. Ειδικά σε μια περίοδο οικονομικής  κρίσης σαν τη σημερινή. Οι κυβερνήσεις  των τριών τελευταίων χρόνων που  εφαρμόζουν τις πολιτικές των Μνημονίων έχουν νομιμοποιήσει την ατζέντα της Χρυσής Αυγής, με τον ρατσισμό κατά των μεταναστών, τις επιχειρήσεις-σκούπα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους φράκτες, με τον οργουελιανό «Ξένιο Δία». Για τις δόσεις των δανείων των τραπεζιτών, έχουν φτάσει να παίζουν στα ζάρια τις ζωές 17χρονων και 18χρονων παιδιών: οι εξαγγελίες της κυβέρνησης Σαμαρά για την κατάργηση του λειψού νόμου για την ιθαγένεια είναι η σύγχρονη εκδοχή της ανθρωποθυσίας των νέων της Αθήνας στον Μινώταυρο της Τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα νέα παιδιά των μεταναστών που θα τελειώσουν το σχολείο και θα ξαναγίνουν μετανάστες μιας πατρίδας που ποτέ ...
δεν γνώρισαν, δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε τα δικά μας παιδιά που αναγκάζονται να πάρουν ξανά το δρόμο της ξενιτιάς.
Στα μεσάνυχτα της Χρυσής Αυγής και των πολιτικών που  την θρέφουν, μας δίνουν ελπίδα και  αισιοδοξία οι αχτίδες της αντίστασης: οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις στις γειτονιές, οι μαθητές που παρέλασαν  με αντιναζιστικά περιβραχιόνια  στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, οι Πακιστανοί μετανάστες που δεν φοβήθηκαν να διαδηλώσουν στις 24 Αυγούστου στην Ομόνοια ενάντια στις αστυνομικές και φασιστικές επιθέσεις, οι καλλιτέχνες που συνεχίζουν το έργο τους ατρόμητοι από τη ναζιστική τρομοκρατία. Και, πιο πολύ, κάθε μοναχική πράξη αντίστασης – σε ένα λεωφορείο, σε μια δημόσια υπηρεσία ή σε ένα πάρκο – απέναντι στον ναζιστικό ζόφο, μάς στυλώνει για τη μάχη που έχουμε μπροστά μας.
…η 19 Γενάρη είναι  η κραυγή σου!
Στην ιστορία του φασισμού, η πάλη εναντίον του μετεωριζόταν πάντοτε ανάμεσα σε δύο στιγμές: στο «πολύ νωρίς» και στο «πλέον αργά». Για όσες και όσους υπογράφουμε αυτή την πρωτοβουλία, δεν είναι ούτε πολύ νωρίς, ούτε πολύ αργά: η ώρα για τη μάχη ενάντια στο φασισμό είναι τώρα.
Μπορούμε να σμίξουμε τις  πολλές και διάσπαρτες πράξεις αντίστασης σε μία μέρα μαζικής δράσης ενάντια στη φασιστική απειλή; Εμείς λέμε ναι. Γι’ αυτό ξεκινάμε το κίνημα της 19 Γενάρη. Για να ενώσουμε όλες τις διαφορετικές δυνάμεις που θέλουν να παλέψουν τον φασισμό. Αλλά, το κρισιμότερο, για να ενώσουμε όλες τις αντιφασιστικές ευαισθησίες, από όποιο κομμάτι της κοινωνίας και από οποιαδήποτε αφετηρία και αν προέρχονται, σε ένα μαζικό κίνημα που θα στριμώξει και τελικά θα γυρίσει το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής εκεί που πραγματικά ανήκει: στους υπονόμους της Ιστορίας.
Ο λογικότερος τόπος συγκέντρωσης αυτής της αντιφασιστικής κραυγής  δεν είναι άλλος από την  πλατεία Συντάγματος: εκεί, σ’ αυτήν  την Πλατεία που αντηχεί από  τα συνθήματα των μεγάλων απεργιών των τριών τελευταίων χρόνων και  που μυρίζει τα δακρυγόνα της αστυνομικής καταστολής ενός καθεστώτος που έχει χάσει πια κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση, επιλέγουμε να οργανώσουμε μία μεγάλη αντιφασιστική συγκέντρωση και συναυλία, που θα δείξει ποιός είναι η πραγματική πλειοψηφία.
Οι άνθρωποι του Πολιτισμού, των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Επιστήμης, έχουμε ιδιαίτερο καθήκον να στηρίξουμε αυτή την πρωτοβουλία. Δεν μπορεί να υπάρχει πραγματική τέχνη ή επιστήμη σε κλειστές αίθουσες, τη στιγμή που έξω από τις πόρτες μας ακούμε τις μπότες αυτών που κάψανε βιβλία και στη συνέχεια ανθρώπους. Μέσα σ’ αυτή τη μάχη, σ΄ αυτή την εποχή των τεράτων, θα ανακαλύψουμε από την αρχή το πραγματικό νόημα της τέχνης και της επιστήμης,.
Είμαστε αισιόδοξοι και αισιόδοξες ότι σ’ αυτή τη μάχη ενάντια στη  φασιστική απειλή θα βγούμε νικητές, αν αγωνιστούμε όλες και όλοι μαζί. Και η ώρα αυτής της μάχης είναι τώρα.
Οι πρώτες 200 υπογραφές:
ACTIVE MEMBER, SOCIAL WASTE (συγκρότημα hip-hop), Αβρανάς Αλέξανδρος (σκηνοθέτης-κινηματογραφιστής), Αθανασιάδης Χάρης (Πανεπιστήμιο  Ιωαννίνων), Αθανασίου Αθηνά (Πάντειο Πανεπιστημιο), Αθανίτη Όλγα (ηθοποιός-μεταφράστρια), Αϊβαλιώτου Ειρήνη (δημοσιογράφος, δημιουργός και διαχειρίστρια του διαδικτυακού τόπουwww.catisart.gr), Αλατράς Νασίμ (δημοσιογράφος-συγγραφέας), Αλεξάτος Γιώργος (συγγραφέας), Αναγνωστοπούλου Σία (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Ανδριωτάκη Νικόλ (μουσικός), Αντωνίου Ευαγγελία (ΤΕΙ Αθήνας), Αποστολάκης Χαϊνης (μουσικός), Αποστολίδου Μυρτώ (φωτογράφος), Αρβανίτης Κώστας (δημοσιογράφος), Αρκουλή Κυριακή (εικαστικός), Βάζος Αλέξανδρος (εικαστικός, Βερολίνο), Βεντούρα Λίνα (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Βέργου Άννα (μουσικός), Βέργου Λαρίσα (ηθοποιός-κοινοτική σύμβουλος στο 1ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων), Βλασόπουλος Κώστας (Πανεπιστήμιο του Νοτινγχαμ), Βογιατζής Στρατής (σκηνοθέτης, εικαστικός, φωτογράφος), Βουλβούλη Αιμιλία (Πανεπιστήμιο Φατίχ), Γαγανάκης Κώστας (Πανεπιστήμιο Αθήνας), Γαλανάκη Ρέα (συγγραφέας), Γέρου Κάτια (ηθοποιός), Γεωργαντώνης Νίκος (λογοτέχνης), Γεωργάτος Σπύρος (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Γεωργούλας Στράτος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Γιαννόπουλος Γιώργος (εκδότης περιοδικού «Ένεκεν»), Γκαργκάνας Πάνος (εκδότης εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη»), Γκέλης Σπύρος (Τμήμα Βιολογίας ΑΠΘ), Γουβιάς Διονύσης (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Γούναρη Παναγιώτα (Πανεπιστήμιο Μασαχουσέτης – Βοστώνη, ΗΠΑ), Γράβαρης Νίκος (μουσικός, διαφημιστής), Γραμμένος Θεοφάνης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Γραφανάκης Στάθης (σκηνοθέτης), Γρηγορίου Λευτέρης (μουσικός), Γώγου Λέλα (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης), Δανίκας Κωνσταντίνος (ηθοποιός), Δεδουσόπουλος Απόστολος (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Δεμερτζής Δημήτρης (υποψήφιος διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών, ΑΠΘ), Δεντάκης Παντελής (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Δημητριάδου Ελένη (κοινωνιολόγος-μεταφράστρια), Διαλέτης Δημήτρης (Πανεπιστήμιο Αθήνας), Διαμαντοπούλου Χρύσα (ηθοποιός), Διβάρης Γιώργος (ΣΚΤ – Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Δοξιάδης Κύρκος (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Δραγάνης Χρυσόστομος (κιθαρίστας, τραγουδοποιός, Έβρος), Ζαρκάδης Γιάννης (Πανεπιστήμιο Πάτρας), Ζυρίνης Κώστας (φωτογράφος-συγγραφέας), Ζώρας Κώστας (καθηγητής, πρώην Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Αιγαίου), Ζώτος Τάκης (δικηγόρος), Θεοτοκάς Νίκος (ιστορικός, Πάντειο Πανεπιστήμιο), Θωμά Λαμπρινή (δημοσιογράφος), Ιωαννίδου Αλεξάνδρα (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Ιωάννου Αλέξης (ηθοποιός), Καβουριάρης Μάκης (πανεπιστημιακός), Καλλίτσης Χρίστος (δημοσιογράφος-κινηματογραφιστής), Καλογιαντσίδης Θανάσης (καθηγητής γερμανικής γλώσσας), Καμπαγιάννης Θανάσης (δικηγόρος-συγγραφέας), Καμτσίδου Κ. Ιφιγένεια, (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Κανελλόπουλος Παναγιώτης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Καραφίλη Αύρα (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Καρβουνά Σοφία (μουσικός), Καρκαμπούνας Σπύρος (Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων), Κάσσης Δημήτρης (μουσικός), Κατσιαμπούρα Γιάννα (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών), Κατσίμη Μαριλένα (δημοσιογράφος), Κελανδριάς Παναγιώτης (πανεπιστημιακός, τραγουδοποιός), Κεραμεύς Δημήτρης (συγγραφέας – σκηνοθέτης), Κεφαλής Χρήστος (χημικός-συγγραφέας, ΣΕ περιοδικού «Μαρξιστική Σκέψη»), Κιουπκιολής Αλέξανδρος (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Κιτσίκης Α. Κώστας (αρχιτέκτονας), Κολιοπούλου Μαρία (χορογράφος), Κοσμά Υβόν (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Κότσιας Σπύρος (οικονομολόγος), Κουκαλάνι Βασίλης (ηθοποιός), Κουκουλάς Γιάννης (ιστορικός Τέχνης), Κουκουράκης Κωνσταντίνος (πρώην Δήμαρχος Ιναχωρίου, Δημοτικός Σύμβουλος Κισσάμου), Κουνιάκη Ευγενία (δικηγόρος), Κουραχάνης Νίκος (υποψήφιος διδάκτορας Κοινωνικής Πολιτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Κουτσούρης Αλέκος (Γεωπονικό Πανεπιστήμιο), Κόφτης Γιώργος (εικαστικός), Κρίβας Σπύρος (Πανεπιστήμιο Πάτρας), Κώτσιος Παναγιώτης (οικονομολόγος), Λαπιδάκη Ελένη (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Λεοντακιανάκος Μάκης (δικηγόρος),  Λιάμπας Τάσος (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Λιαποπούλου Ραχήλ (ηθοποιός), Λιβιεράτος Μίμης (ιστορικός), Λίτσης Μωυσής (δημοσιογράφος, μέλος ΔΣ της ΕΣΗΕΑ), Λορίδας Περικλής (μουσικός-συνθέτης), Λύρα Ζωή (ηθοποιός-σκηνοθέτης), Λώλος Μάριος (πρόεδρος Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος), Μc Yinka (μουσικός), Μακριδάκης Γιάννης (συγγραφέας), Μαλαφέκα Μαρία (αρχιτέκτων, μεταφράστρια, εκπαιδευτικός),  Μανιάτης Γιώργος (καθηγητής Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών), Μαούνης Αντώνης (αρχιτέκτονας), Μαργαρώνη Μαίρη (φιλόλογος-κοινωνική ανθρωπολόγος), Μαρκέτος Σπύρος (Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Μαστρογιαννόπουλος Τάκης (οικονομολόγος, μέλος της ΣΕ περιοδικού «Μαρξιστική Σκέψη»), Ματθαίου Άννα (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Μαυραγάνη Γεωργία (σκηνοθέτης, Κίνηση Μαβίλη), Μαυραγάνη Σοφία (χορογράφος), Μαυρομάτης Δημήτρης (graphicdesigner-illustrator), Μαυρουδέας Σταύρος (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), Μεσηνιώτης Χάρης (σκηνοθέτης), Μεταξά Νατάσα (ζωγράφος), Μητραλιά Σόνια (σκιτσογράφος, εικονογράφος, μέλος της πρωτοβουλίας “‘Γυναίκες ενάντια στο Χρέος και τα μέτρα Λιτότητας” και “Επιτροπή ενάντια στο Χρέος”), Μητρούτσικου Ηρώ (ηθοποιός-θεατρολόγος), Μήτσουρα Ηλέκτρα (θεατρολόγος), Μπίμπου Άννα (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Μπόκαρης Θέμης (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Μπόλαρης Λέανδρος (ιστορικός-συγγραφέας), Μπουζούρη Παρθενόπη (ηθοποιός), Μπουκουβάλας Διονύσης (συνθέτης), Μπουλμπούλης Ευστράτιος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Μπρούσκου Άντζελα (σκηνοθέτης), Μυστιλόγλου Γιώργος (σκηνοθέτης-παραγωγός), Μωραϊτίνη Σεβαστή (εκπαιδευτικός-μουσικός), Νάζου Δέσποινα (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Νικολαϊδης Ευάγγελος (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Νικολαΐδης Θύμιος (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών), Νικολακάκη Μαρία (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου), Νικολάου Γιώργος (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Νούλας Βασίλης (σκηνοθέτης, θεατρική ομάδα Nova Melancholia), Νταουντάκη Ανθή (σκηνοθέτης), Ξύδα Ρομίνα (αρθρογράφος), Πανταζής Παύλος (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Παπαδάκη Θάλεια (ηθοποιός), Παπαδάκης Ισίδωρος (συνθέτης), Παπαδάκης Κώστας (δικηγόρος), Παπαδόπουλος Βασίλης (οφθαλμίατρος, ΚΙΝΗΜΑ  ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ), Παπαδόπουλος Δημήτρης (άνεργος μεταλλεργάτης, δημιουργός και διαχειριστής του διαδικτυακού τόπου ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ), Παπαδοπούλου Δέσποινα (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Παπαδοπούλου Μαρία-Λουίζα (σκηνοθέτης), Παπαλέξη Μαρία (θεατρολόγος), Παπανάγνου Νίκος (δημοσιογράφος), Παπασταθόπουλος Στάθης (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Παπαστράτης Προκόπης (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Παπαχελά Νέλλη (δικηγόρος, Πρόεδρος Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων), Παραδείση Μαρία (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Πασχαλίδης Μίλτος (μουσικός), Πατέλης Δημήτρης (Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης), Παυλίδης Βαγγέλης (σκιτσογράφος), Παυλίδης Περικλής (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), Πετεινάκη Μαρία (αρχιτέκτων μηχανικός), Πετράκη Γεωργία (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Πετράκης Ορέστης (φαρμακοποιός, μουσικός), Πεφάνη Βάνα (ηθοποιός), Πεχτελίδης Γιάννης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Πισιμίση Βιργινία (δημοσιογράφος), Πίττα Τατιάνα (ηθοποιός), Πολίτης Τάκης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), Πολίτου Αναστασία (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Προδρόμου Ρόζα (ηθοποιός), Ρακόπουλος Θεόδωρος (ποιητής, μεταφραστής, δρ Κοιν. Ανθρωπολογίας), Ρηγόπουλος Κίμωνας (ηθοποιός), Ρήγος Άλκης (Πάντειο Πανεπιστήμιο), Ρίτσου Έρη (συνταξιούχος τραπεζικός), Σαββάκης Μάνος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Σαββόπουλος Χάρης (ιστορικός-Κριτικός Τέχνης, ΣΚΤ, ΑΠ Θεσσαλονίκης), Σακελλαρίδης Οδυσσέας (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Σαμπανίκου Εύη (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Σαμπανίκου Χριστίνα (ηθοποιός-σεναριογράφος), ΣΑΝ ΞΕΜΠΑΡΚΟΙ (μουσικό σχήμα), Σαπουνά Νατάσα (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Σερεμέτης Β. Δημήτρης (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Σερντεδάκις Νίκος (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Σιαφάκα Νάση (Πανεπιστήμιο Αθήνας), Σιδηράς Γιάννης (μουσικός), Σκαρλάτου Τζένη (ηθοποιός), Σκορδούλης Κώστας (Πανεπιστήμιο Αθήνας, εκδότης περιοδικού «Κριτική»), Σπαθάρη Σοφία (Πανεπιστήμιο Αιγαίου), Στύλλου Μαρία (υπεύθυνη έκδοσης περιοδικού «Σοσιαλισμός από τα Κάτω»), Τάσκου Βασιλεία (θεατρολόγος), Τζερμάνη Καλλιόπη (ηθοποιός), Τόλιος Γιάννης (διδάκτωρ Οικονομικών, συγγραφέας), Τουλιάτος Νίκος (μουσικός), Τουλούμη Γιώτα (Πανεπιστήμιο Αθήνας), Τούντα Ελένη (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Τουρτούρας Χρήστος (ΑΠ Θεσσαλονίκης), Τσαούσης Γιάννης (Πανεπιστήμιο Κρήτης), Τσέκος Γιώργος (ψηφιδογράφος Χανιά), Τσούτσιας Παναγιώτης (δημοσιογράφος), Φλωρίδης Άδωνις (σκηνοθέτης-θεατρικός συγγραφέας-σεναριογράφος), Φράγκου Μαρία (Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων), Φυτιλή Λίνα (συγγραφέας- εκπαιδευτικός), Χανδρινός Ιάσονας (ιστορικός-συγγραφέας), Χατζηκυριακος Παντελής (μουσικός), Χατζηπροκοπίου Μάριος (θεωρητικός παραστατικών τεχνών), Χατζηστεφάνου Άρης (δημοσιογράφος), Χριστοδουλοπούλου Στέλλα (ηθοποιός), Χριστοδούλου Αγγελική (ΑΣΚΙ), Χριστόπουλος Δημήτρης (Ελληνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), Χρονοπούλου Στέλλα (μουσικός), Χρυσανθόπουλος Χρήστος (ιστορικός), Χωριανόπουλος Γιάννης (Πανεπιστήμιο Αιγαίου).




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου