Φλώροι Εικαστικοί

Τερματσίδου Λία φωτογραφίες

Ειρήνη Φουντουραδάκη

Καθώς όλα αλλάζουν

Μετοχές, αυξήσεις, ανατιμήσεις

διατρέχουν τις στενές σκέψεις της εποχής μας.

Το πρόβλημά μας της γενιάς μας

δεν είναι μόνο ακριβά επιφανειακό.

Η ψυχή μονάχη περιπλανιέται στην καθημερινή φθορά
και διαφθορά.
Και εσύ μόνη κοιμάσαι τις νύχτες, νύχτα.
Μια παραδείσια κατάσταση έρχεται
Έκσταση.
Αποφεύγοντας έτσι
την πίεση καλοτυλιγμένη στην μεμβράνη του
ονείρου.
Όλοι εδώ στο πέτρινο ακρωτήρι της Μεσογείου
παραμιλούν
αφού κάποιοι πούλησαν μισοτιμής τα ιδανικά τους
και κάποιοι άλλοι παλεύουν ακόμα.
Μα σήμερα η εποχή
τίποτε τιποτένιο δεν έχει να δώσει.
Τί κι αν αύριο ο ουρανός παραμείνει γαλανός.
Τί κι αν αύριο εσύ θα φροντίζεις εμένα.
Τί κι αν αύριο γίνουν όλα όπως παλιά.
Θα υπάρχει ακόμα
η νοοτροπία διχόνοιας.
Και το όνειρο υπήρξε
απο το καλλίτερο έως το πιό καλύτερο.
Μα μια ανεμοθύελλα σάρωσε όλα τα κατεστραμένα μας.
Ο κόσμος τόσο όμορφα σκληρός τώρα
μέσα απο το μπλέ που θα γκριζάρει
μέσα από το πράσινο που θα μαυρίσει.
Και τέλος μέσα από τον ήλιο και το λαγαρό φεγγάρι
θα αναγεννηθεί, πορευθεί, συνυπάρξει, εγκατασταθεί
σωστό φρόνιμο, ορθό να διαδηλώνουμε, αλλάζουμε,
εσύ, εγώ, εμείς.
Οι λέξεις τριγυρνούν σε αυτό το άγνωστο γνωστό
αυτού του κόσμου.
Καθώς όλα αλλάζουν
άλλαξαν ήδη.