Kαι ο κύκλος συνεχίζεται....
Αναζητώντας
μέσα από την ασημαντότητα των γεγονότων που στοιβάζονται χρόνο με το χρόνο και
ξεπλένουν τη μνήμη . Ταξίδια σε χρονικές ροές, σ’ εποχές και πρόσωπα... η αλήθεια
κρύβεται στις πτυχές της μνήμης...ξέφτια και ίνες μικρών παράταιρων γεγονότων
θολωμένα ..που μοιάζουν παράξενα...σαν να ξαναδιάβάζονται από την αρχή,
αναμνήσεις..που ανακαλούνται και φρεσκάρονται με νέα αύρα μνήμης και
μεταμορφώνονται σε μια ύστατη προσπάθεια υλοποίησης μια παλιάς μνήμης που
ζητάει καινούργια πραγμάτωση....
Τα σπαράγματα,
ότι απόμεινε από κάτι που χάθηκε..ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, ένα
άγγιγμα...φωνές καβαφικές ..σχήματα από τη λάμπα στον τοίχο..κι οι σκιες να
σχηματίζονται σ’ αυτόν ..ένας κόσμος μαγικής ψευδαίσθησης ..νεκρά είδωλα που
μιλάνε σε όσους δεν μένουν στην επιφάνεια, αλλά σκάβουν μέσα τους όσο μπορούν ,
γιατί παρόλο που ξέρουν βαθιά μέσα τους πως ο κύκλος της ζωής είναι
αδιάσπαστος, πως μέσα του κρύβει τα πάντα: τα πιο φωτεινά , αλλά και τα πιο
σκοτεινά: τη γέννηση και το θάνατο...
Κι όμως η
μνήμη δεν μας πληγώνει πια ...ως δύναμη, ως επιλογή, ως προσέγγιση, απλή,
νοητή, ως αντιγραφή μια πραγματικότητας που υφίσταται σε x χρόνο, που κράζει με τον δικό της ρυθμό... «δεν». Μιλάνε
οι ποιητές τόσα χρόνια... Γιώργος Σαραντάρης: «...και η μνήμη πια δεν μας πληγώνει...»
Συμμετοχή στην εικαστική σύμπραξη
Βensousan Han, Θεσσαλονίκη
21.05-27.05.2017
« Με τα εντελώς απαραίτητα/ Διαδρομές εν
στάσει»-Ομάδα ΕΝ-ΦΛΩ
Σύπραξη ποιητών και εικαστικών
Μια εξ αυτών συνταξιδιώτισσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου