Μετωπιαίοι λοβοί.

Η πυροδότηση της σχιζοφρενικής διαταραχής οφείλεται κατά βάση σε γενετικά αίτια και κυρίως στη κληρονομική προδιάθεση ।Οι μετωπιαίοι λοβοί ευθύνονται για την λειτουργία της προσοχής και της κριτικής ικανότητας,οι οποίοι επηρεάζονται ιδιαίτερα σε αυτή τη μορφή της ψύχωσης।Βρίσκονται μπροστά απο τον βρεγματικό λοβό και είναι οι μεγαλύτεροι από όλους τους λοβούς του ανθρώπινου εγκεφάλου και γενικά όλων των θυλαστικών।Σημαντικό ρόλο, λοιπόν, διαδραματίζουν οι νευροβιολογικές αιτίες όπως η μη ισορροπημένη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών, ειδικότερα της ντοπαμίνης। Οι δομικές ανωμαλίες του εγκεφάλου σε αυτή την περίπτωση αφορούν την μειωμένη δραστηριότητα στους μετωπιαίους λοβούς। Έτσι οι ασθενείς με βλάβη στους μετωπιαίους λοβούς παρουσιάζουν κυρίως διαταραχή της προσωπικότητας, δυσκολία στην επεξεργασία πληροφοριών, άρα και της νόησης।

Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε ένα περιστατικό που συνέβη σε έναν φυσιολογικό άνθρωπο και πώς ένα ατύχημα επηρέασε την ζωή του επειδή τραυματίστηκαν οι μετωπιαίοι λοβοί του εγκεφάλου του। Συμπερασματικά, οι μετωπιαίοι λοβοί δεν επηρεάζονται μόνο στη διάρκεια ψυχικών νόσων όπως στην σχιζοφρένεια, άλλα και από οποιδήποτε ατύχημα που μπορεί να τους βλάψει ώστε να υπολειτουργούν।







Ο καταστραμμένος μετωπιαίος λοβός προκάλεσε τη χειροτέρευση του χαρακτήρα
Πριν από το ατύχημα ο Φινέας ήταν ένας αξιαγάπητος, υπεύθυνος και έξυπνος εργάτης και σύζυγος. Ήταν γνωστός ως ένα άτομο με υψηλές ηθικές αρχές και περιγραφόταν με βάση μιας έκθεσης ως “ένα ευσεβή, ταπεινό και τακτικά εκκλησιαζόμενο άτομο”. Τόσο έξοχος ήταν ο χαρακτήρας του Φινέα που τα αρχεία της δουλειάς του τον επαινούσαν ως “τον πιο δραστήριο και ικανό αρχιεργάτη” που είχε ποτέ προσληφθεί απ' τους σιδηροδρόμους του Rutland and Burlington. Μετά το ατύχημα, ο Φινέας φαινόταν να είναι φυσιολογικά το ίδιο σε φόρμα και πνευματικά το ίδιο έξυπνος. Μπορούσε να δουλεύει και να μιλάει τόσο καλά όσο και πριν απ το ατύχημα. Η μνήμη του ήταν το ίδιο καλή.
Αλλά μερικά σημαντικά πράγματα διέφεραν μετά το ατύχημα. Η ηθική του κατάπτωση ήταν αμέσως εμφανής. Έγινε συναισθηματικός σχετικά με κάποια πράγματα και νευρίαζε γρήγορα. Σύντομα, μετά απ τον τραυματισμό του έχασε το ενδιαφέρον του για την εκκλησία και τα πνευματικά πράγματα. Ο Φινέας έγινε ασεβής και επιρρεπής στη βλασφημία. Έχασε κάθε σεβασμό για τα κοινωνικά έθιμα και έγινε τελείως ανεύθυνος. Πέρασε από έναν αξιέπαινο εργαζόμενο στην κατάντια της ανεργίας. Η Εταιρεία του τον απέλυσε, όταν πλέον δεν μπορούσε υπεύθυνα να εκπληρώσει τα καθήκοντα του. Ο Dr. John Harlow, ο γιατρός του, δήλωσε ότι το ατύχημα κατέστρεψε “την ισορροπία του Φινέα, ανάμεσα στην πνευματική ικανότητα και των ζωωδών τάσεων του”. Τελικά, κατέληξε να εγκαταλείψει τη γυναίκα του και την οικογένεια του και έγινε μέλος ενός περιοδεύοντος τσίρκου. Η τραυματική μετωπιαία λοβοτομή του Φινέα του στοίχισε την προσωπικότητα του, τα ηθικά του μέτρα και τη δέσμευση στην οικογένεια του, την εκκλησία του και τους αγαπημένους του.
Ο Φινέας πέθανε 13 χρόνια μετά το ατύχημα. Ο Dr. Harlow 5 χρόνια μετά το θάνατο του Φινέα, προέβη σε μια ενέργεια που προφανώς βοήθησε την Ιατρική Επιστήμη. Τι έκανε; Ζήτησε απ’ την οικογένεια του Φινέα, να επιτρέψουν να εκταφεί το σώμα του και το κρανίο του να κρατηθεί ως ένα μόνιμο ιατρικό αρχείο [τεκμήριο]. Η οικογένεια συμφώνησε και μέχρι σήμερα το κρανίο μαζί με τη σιδερένια ράβδο [που θάφτηκε παραπλεύρως με τον Φινέα] στεγάζονται στο Ιατρικό Μουσείο Ανατομίας στο Warren του Χάρβαντ Πανεπιστημίου.
Εφόσον δεν είχε γίνει αυτοψία, οι υποθέσεις συνεχίστηκαν κατά τη διάρκεια των χρόνων, για το που ακριβώς είχε συμβεί ο τραυματισμός. Το ορόσημο του status quo αυτής της διάσημης περίπτωσης, βεβαιώθηκε επιπλέον το 1994, όταν μια απ τις πιο έγκυρες επιστημονικές εφημερίδες του κόσμου, η Science, αφιέρωσε το πρωτοσέλιδο της στον Φινέα. Η εφημερίδα παρουσίασε ένα άρθρο που συγγράφηκε από επιστήμονες του Χάρβαντ, το Πανεπιστήμιο της Iowa, και το Ινστιτούτο Salk του San Diego. Αυτοί οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προηγμένα αντίγραφα κομπιούτερ και εξετάσεις του κρανίου με ακτίνες -χ για να εντοπίσουν το ακριβές τμήμα του εγκεφάλου που ουσιαστικά είχε καταστραφεί. Κατέληξαν ότι ο Φινέας είχε χάσει ένα σημαντικό τμήμα και στις δύο πλευρές του μπροστινού τμήματος του εγκεφάλου του, γνωστό ως αριστερές και δεξιές περιοχές των μετωπιαίων λοβών.
Τι μαθαίνουμε απ' την μοναδική περίπτωση του Φινέα; Έδειξε ότι ένα τμήμα του εγκεφάλου, οι μετωπιαίοι λοβοί, είναι υπεύθυνοι για την ηθική σκέψη και την κοινωνική συμπεριφορά।


Αννα-Μαρια Σαμαρα