Πηνελόπη Γαίτη: «Τα γυάλινα ψέμματα ενός ράφτη». Σκηνογραφική και ενδυματολογική προσέγγιση για το θεατρικό έργο του Ζ. Φεϋντώ «Ράφτης Κυριών» στη Φλώρινα.

      Πρόσωπα, μάσκες και προσωπεία. Πράξεις, ήθη και κοινωνικές συμπεριφορές. Το θέατρο λειτουργούσε πάντα ως μέσο μέσα από το οποίο παρουσιάζονταν και στηλιτεύονταν οι ανθρώπινες πράξεις. Δράμα και κωμωδία σε ένα κοινό παρανομαστή, με τελικό αποδέκτη τον άνθρωπο που έχει ανάγκη μέσα από τις πράξεις των άλλων να δει σαν  σε καθρέφτη τον εαυτό του, να τον καταλάβει, να τον ορίσει, να τον δεκτεί ή και να τον απορρίψει.Το θέατρο διδάσκει, παρηγορεί κι ανοίγει όρίζοντες, χωράει εντός του την κριτική και την ανατροπή. Είναι ακόμη βαθιά διαλογικό θυμίζοντας πάντα πως είναι παιδί της Αττικής γης, του Θέσπη, του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Μέσα στους αιώνες εξελίσσεται και παίρνει νέες μορφές γνωρίζοντας βαθιά πως μέσα από τη μεταμόρφωση ξεπηδά η δημιουργία.

     Δημιουργός –αυτουργός ο Ζώρζ Φεϋντώ: «Ράφτης Κυριών» μια κωμωδία καταστάσεων που ακροβατεί στο μεταίχμιο της φάρσας, με το χιούμορ να ρέει και να συνθέτει εικόνες μέσα σε ένα σάλονι και ένα ραφτάδικο. Τα πρόσωπα, άνθρωποι καθημερινοί με τις μικροιστρίες και τα πάθη τους παλεύουν να ξεφύγουν από τις στραβοτιμονιές που διέπραξαν μεσα από το ψέμμα που γίνεται για αυτούς εργαλείο αναγκης. Παρανοήσεις, απρόοπτες συναντήσεις, σαθρές δικαιολογίες, ανομολόγητα πάθη συνθέτουν ένα πάζλ από επεισόδια με τους ήρωες να χάνουν σιγά-σιγά τον αληθινό εαυτό τους μέσα στη δίνη των ψεμμάτων τους. Όμως, καθώς λένε το ψέμμα έχει γύαλινα ποδάρια… κάποια στιγμή θα αποκαλυφτεί η αλήθεια και όλα θα τακτοποιηθούν και πάλι με μαγικό τρόπο.

   Ο Ζώρζ Φεϋντώ ήξερε να καυτηριάζει τα ήθη της εποχής του με μια αίσθηση του χιούμορ βαθιά φινετσάτη και ταυτόχρονα έντονα ανελέητη. Με ασπίδα το χιούμορ, τις κωμικοτραγικές καταστάσεις και τις εναλλάγες ρόλων ανατέμνει το φαινόμενο της απιστίας μη χαρίζοντας κάστανα σε κανέναν, μη γράφοντας τίποτα τυχαία, ενώ με σκωπτικό τρόπο αναζητά δίπολα ταυτοτήτων και συμπεριφορών βάζοντας τον θεατή να αναζητήσει νοηματοδότησεις για το τι σημαίνει νόμιμο και παράνομο καθώς και κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει τα όριά του χρησιμοποιώντας ψέμματα και ψεμματάκια προκειμένου να πετύχει το σκοπό του μέσα στον μικρό-μεγάλο κοινωνικό κύκλο που τον περιβάλλει. Οι ήρωες του έργου του Ζώρζ Φεϋντώ «Ράφτης Κυριών» λένε ο καθένας και όλοι μαζί την αλήθεια τους οχυρωμένοι πίσω από ατάκες κοφτερές, γελάνε, θυμώνουν, κλαίνε, εξοργίζονται, αναζητούν λύσεις. Ο Μουλινώ διχάζεται…, η Υβόν εξοργίζεται…, η Σουζάν ερωτεύεται…, ο Μπασσινέ ονειρεύεται…, ο Κύριος Ωμπέν απορεί… η Κύρια Ενγκριβιλ αποφασίζει…, η Ρόζα ανακαλύπτει…, η Μπομπονέτ αναρωτιέται …ο Ετιέν επιδιώκει…, και τέλος ο Ζώρζ Φεϋντώ χαρίζει στο θεατή ένα έργο –γαϊτακι ερωτικών παρεξηγήσεων γεμάτο γέλιο που κλείνει το μάτι στο θεατή αφηνοντάς τον να γίνει αυτός ο τελικός κριτής των «γυάλινων ψεμμάτων» του «ράφτη» του…

Θεατρική Όμαδα «Τρίτο Κουδούνι» Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε Φλώρινας

Θέατρο Πολλαπλών Χρήσεων Δήμου Φλώρινας, 23, 24, 25 Ιουνίου 2018, 21.00 μ.μ

Πνευματικό Κέντρο Αμυνταίου, 27 Ιουνίου 2018, 21.00 μ.μ