Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015
Δείτε τις πρώτες εικόνες από το νέο φιλμ του Αλέξανδρου Αβρανά με πρωταγωνιστή έναν αγνώριστο Jim Carrey
Ο διάσημος κωμικός Jim Carrey θα πρωταγωνιστήσει στην νέα ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά που έχει τίτλο 'True Crimes'. Τα γυρίσματα έχουν ήδη ξεκινήσει στην Κρακοβία στην Πολωνία. Είναι ένα θρίλερ που βασίζεται σε ένα άρθρο του 2008 που έγραψε ο David Grann.
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015
Και ξαφνικά όλοι μιλούν για αυτό: Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι αδύνατον να χάσει φέτος το Οσκαρ
Τέσσερις φορές υποψήφιος, ποτέ οσκαρικός νικητής, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο λέγεται ότι φέτος θα πάρει την εκδίκησή του. Κανείς δε θα μπορέσει να αγνοήσει την ερμηνεία του στο «The Revenant» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015
Εγκόσμια τοπία του ρόζ / Έκθεση Ζωγραφικής / Σκληβανιώτης Δημήτρης / καφενείο των γυναικών «η γυνή» Φλώρινα
Σκληβανιώτης Δημήτρης
Εγκόσμια τοπία του ρόζ
Έκθεση Ζωγραφικής
καφενείο των γυναικών «η γυνή» Φλώρινα Καλλέργη 4, Φλώρινα
Έναρξη έκθεσης 24/11/2015
Ο Δημήτρης Σκληβανιώτης παρουσιάζει την ζωγραφική του
δουλειά πρώτη φορά στο κοινό της Φλώρινας στο καφενείο των γυναικών «Η Γυνή»
σαν εξομολόγηση για την συνεκτικότητα που έχει το τοπίο με το σώμα των γυναικών,
ευχάριστο στο βλέμμα και στην ψυχή . Τοπία του ροζ , τοπία με την υπαινιχτική
σχεδίαση σε ένα χώρο μονοοπτικό και καθολικής ξεγνοιασιάς με ακριλικά χρώματα σε χαρτιά και καμβάδες .
Τα εννέα έργα αφιερώνονται στο αγώνα για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και στο Σύλλογο καρκινοπαθών Αμυνταίου και
περιχώρων «Μαζί για την Ζωή»
«Τοπίο, φως και μνήμες της Φλώρινας από την συνεργασία με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο» Ομιλία του Γιώργου Αρβανίτη
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΣΧΟΛΗ
ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
ΤΜΗΜΑ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
Ομιλία του
Γιώργου
Αρβανίτη
Σχολή
Καλών Τεχνών της Φλώρινας
Προσκεκλημένος
του Τ.Ε.Ε.Τ Φλώρινας, ο Φωτογράφος Γιώργος Αρβανίτης
το Σάββατο, 27 - 11 - 2015, ώρα 18:30, στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του
Δήμου Φλώρινας θα μιλήσει με θέμα :
«Τοπίο, φως και μνήμες της Φλώρινας από την συνεργασία με τον Θόδωρο
Αγγελόπουλο»
Καταξιωμένος
στο χώρο του ο Γιώργος Αρβανίτης, μόνιμος κάτοικος Γαλλίας από το 1989,
κατάφερε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο να αλλάξει πολλά πράγματα στην
κινηματογραφική φωτογραφία. Συνεργάτης του Θόδωρου Αγγελόπουλου, από την πρώτη
ταινία του σκηνοθέτη, εκπαιδεύτηκε στην τέχνη του κινηματογράφου στα στούντιο
της Φίνος Φιλμ. Γεννήθηκε στο Δίλοφο Φθιώτιδος, πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια
κοντά σε συγγενείς του στη Νέα Πεντέλη, με γονείς θύματα του εμφυλίου, και
τελείωσε τεχνικό λύκειο με ειδίκευση ηλεκτρολόγος.
"Κουνελοαυτιά, μεγάλα μάτια και μεγαλύτερα ρομπότ: Μια εισαγωγή στην αισθητική των τηλεοπτικών anime" διάλεξη της ερευνήτριας ιαπωνικού σχεδίου στην μεγάλη αίθουσα διαλέξεων Μέγας Αλέξαντρος στις 11,00πμ στις 27/11/2016
Περίληψη
Αυτή η ανακοίνωση θα επικεντρωθεί σε δυστοπικές πόλεις όπως φαίνονται σε πρόσφατες Ιαπωνικές σειρές κινουμένων σχεδίων (anime, μια μορφή τέχνης με μακρά ιστορία στη χώρα προέλευσής της και μια υποκουλτούρα οπαδών σε όλο τον κόσμο) που ανήκουν στα είδη της φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας και θα τα διερευνήσει με όρους χωροταξίας. Αφότου επισημάνουμε τη σημασία της δημοφιλίας τέτοιων ιστοριών στην σημερινή νεανική κουλτούρα και ορίσουμε τους όρους «δυστοπία», «επιστημονική φαντασία», «φαντασία» και “anime”, θα παρουσιάσουμε δύο μελέτες περίπτωσης πρόσφατων πετυχημένων σειρών που υποδεικνύουν ευρύτερες τάσεις μέσα στα anime, τα “AttackonTitan” (2013) και “Psycho-Pass” (2012-2013), συνδυάζοντας ανάλυση λόγου με μεθόδους συλλογής ποιοτικών δεδομένων. Σε αυτά τα μυθοπλαστικά τοπία, οι φόβοι των σύγχρονων κοινωνιών αντανακλώνται και εικονογραφούνται μέσω μνημειακής, φουτουριστικής ή μιλιταριστικής αρχιτεκτονικής. Επιπλέον, τα χάσματα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων γίνονται κυριολεκτικά, δίνεται έμφαση στηνανησυχία του διοικητικού ελέγχου και του ελέγχου της μνήμης μέσω του χώρου, ο πληθυσμός αποξενώνεται τόσο από το φυσικό περιβάλλον όσο και τον υπόλοιπο κόσμο, και ο ζωτικός χώρος γίνεται πόρος που τελειώνει και δεν πρέπει να μοιράζεται με τον «Άλλο». Τέλος, θα εξετάσουμε ποια ζητήματα θέτουν οι δύο σειρές στη χωροταξία μέσα από το πρίσμα του κινηματογράφου είδους.
Λέξεις-κλειδιά: anime, χωροταξία, δυστοπίες, χώρος
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015
Η Βέρα Καρτάλου Επιμελήτρια δίνει διάλεξη την Παρασκευή 27/11/2016 στις 11.00πμ στην μεγάλη αίθουσα θεωρητικών Μέγας Αλέξαντρος στην Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας με θέμα :Επιμελητική δράση και προσέγγιση εικαστικών εκθέσεων
Επιμελητική δράση και προσέγγιση εικαστικών εκθέσεων
Περιγραφή:
Σε αυτήν την ομιλία θα παρακολουθήσουμε την πορεία τριών εικαστικών εκθέσεων από το πρωταρχικό στάδιο της σύλληψης έως την οργάνωση και την διεκπεραίωση τους. Θα συζητήσουμε τον ρόλο του επιμελητή και την αλληλεπίδραση του με τους καλλιτέχνες, την εννοιολογική προσέγγιση της θεματολογίας, καθώς και την επενέργεια των εκθέσεων στους επισκέπτες. Θα αναλύσουμε την εμπειρία και την δημιουργική εξέλιξη που προσφέρεται μέσα από μία ομαδική έκθεση τόσο για τους καλλιτέχνες, όσο και για τον ίδιο τον επιμελητή. Τέλος θα παραθέσουμε μία σειρά προτάσεων συμβουλευτικού χαρακτήρα που προάγουν την ομαλή συνεργασία, αναδεικνύουν τα εικαστικά έργα και συμβάλλουν στην διαχρονική πορεία των καλλιτεχνών.
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015
Περι σώματος
Η πάροδος του χρόνου και τα σημάδια της αφήγησης του, θέτουν το σώμα ως ένα μανιφέστο της φύσης και του σύμπαντος. Ο χρόνος μπορεί και εμφανίζεται στα σώματα ταυτόχρονα ως ύλη και ιδέα έτσι ώστε να επιτυγχάνει αλλαγή και διακύμανση.Το ανθρώπινο μυαλό αναγκάζετε να αγγίξει θέματα όπως η αποσύνθεση και ο υπαρξισμός και δεν χρειάζεται παρά μόνο η ύπαρξή μας για να μας θυμίσει το memento mori.
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 9ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΧΑΛΚΙΔΑΣ (13 - 18 Οκτωβρίου 2015) - ΜΕΡΟΣ Α'
Γιώργος Κεβρεκίδης - Κατερίνα Ριμπατσιού (Σουρμελή)
Εικαστικοί "συν-δράστες" του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ
Στα πλαίσια του 9ου κατά
σειρά, καταξιωμένου, πλέον, πολιτιστικού γεγονότος στην πόλη της Χαλκίδας, έλαβαν
χώρα - από τις 13 ως τις 18 Οκτωβρίου 2015 -, παράλληλα με τις
προβολές ταινιών, εικαστικές δράσεις καθώς κι ένα ανοιχτό εργαστήρι
τέχνης, στο δημόσιο χώρο, με αναφορά στις αλλαγές του αστικού τοπίου. Εγκαινιάστηκε μ' αυτόν τον τρόπο ένα εικαστικό εγχείρημα στην πόλη, όπου θα αναδεικνύονται κατά καιρούς μικρές γωνιές της πόλης, είτε μέσω της δημιουργίας in situ εγκαταστάσεων
(installations) σε πλατείες, πεζόδρομους και πάρκα, είτε μέσω εικαστικών
παρεμβάσεων, ξαναδίνοντας ζωή σ' έναν ανενεργό δημόσιο χώρο.
Στα πλαίσια ενός ημερήσιου ανοιχτού εργαστηρίου τέχνης στο δημόσιο χώρο, εξετάστηκε το πώς το παραγόμενο έργο επηρεάζεται, συνδιαμορφώνεται
κι αλληλεπιδρά με τον χώρο - υπαρκτό ή εικονικό -, συνιστώμενο τόσο
από έμψυχο όσο κι άψυχο υλικό. Πώς ένα κτίριο π.χ. του 13ου αιώνα
(Ενετική οικία Βαϊλου) μπορεί να συνδιαλλαγεί και εικαστικά μ’ ένα του 19ου αιώνα (πρώην
Α.Σ.Α.Χ.- Αγροτικός Συνεταιρισμός Αμπελοκτημόνων Χαλκίδας).
Η ανοιχτή δημόσια τέχνη δεν είναι παρά μια πράξη εξωστρέφειας που δίνει κίνητρο για δράση, συγκέντρωση και μια συμπυκνωμένη, χρονικά, παραγωγή εικαστικού έργου. Το έργο του ενός καλλιτέχνη αποτελεί πηγή έμπνευσης για το έργο του άλλου, επιπλέον, οι ετερότητες διευρύνουν τα όρια της δράσης καθώς και της συνείδησης των ίδιων των καλλιτεχνών. Η έννοια της δημιουργίας αντιμετωπίζεται ως μια
πανανθρώπινη ανάγκη, που ακολουθεί τον άνθρωπο, όσες εστίες κι αν αλλάξει
γεωγραφικά. Όπως οι μνήμες τον ακολουθούν στο διάβα του, χρονικά, κατ’
αντίστοιχο τρόπο λειτουργεί και το αστικό περιβάλλον, ως ένας εν δυνάμει καμβάς
στον οποίον αποτυπώνει συνεχώς τα ίχνη του…
Οι δύο συμμετέχοντες καλλιτέχνες αξιοποιούν ένα ευρύ φάσμα εικαστικών εργαλείων. Από τη μία οι γλυπτικές εγκαταστάσεις του Γιώργου Κεβρεκίδη, είναι βασισμένες στην αναδιοργάνωση της ύλης, σύμφωνα είτε με τους φυσικούς νόμους της βαρύτητας, είτε με την αρχή της "τυχαίας" συνάντησης. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι όλα "απόβλητα" της καταναλωτικής μας κουλτούρας (μαξιλάρες παλιού καναπέ από ντυμένο αφρολέξ, ξεχαρβαλωμένες καρέκλες, σωροί εφημερίδων), η αισθητική των οποίων δεν συμμερίζεται την ουτοπική υπόσχεση των τεχνοεπιστημονικών πρωτοποριών ούτε παράγει τον ασυνείδητο απόηχο του σουρεαλιστικού αντικειμένου, που απελευθερώθηκε από τις καθημερινές λειτουργίες του. Στην δεκαετία του 1960, τα έργα των "νέων ρεαλιστών" - ει άλλως συσσωρεύσεις (accumulations) - καθιερώνουν μια διαλεκτική στο χρόνο, η οποία δημιουργεί μια ένταση ανάμεσα στο παρελθόν και στο μέλλον.
Κι από την άλλη, ένας ήδη "δομημένος", εικαστικά, ζωγραφικός χώρος της Κατερίνας Ριμπατσιού - Σουρμελή, τίθεται εξ αρχής σε νέες εικαστικές αναζητήσεις, δεχόμενος αβίαστα τις πολλαπλές βίαιες "επανεγγραφές" από κείνην, εξελισσόμενος σ' ένα προσωπικό σύγχρονο εικαστικό βίωμα, με την "επιστράτευση" άγνωστων, ως τώρα γι αυτήν, υλικών και ζωγραφικών μεθόδων.
Ακολουθεί εκτενές φωτογραφικό ρεπορτάζ από τις
δράσεις...
ΦΩΤΗΣ ΒΑΡΘΗΣ «Ψηλαφώντας την αλήθεια με τα δάχτυλα του μύθου»
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015
Η Χριστίνα Τζάνη απόφοιτος της ΣΚΤ Φλώρινας παρουσιάζεται στη διεθνή εικαστική πλατφόρμα 'The PhotoPhore'
Το The PhotoPhore είναι μια διαδικτυακή πλαρφόρμα που αφορά τη σύγχρονη τέχνη, φωτογραφία και αρχιτεκτονική. Επιμελείται υψηλής ποιότητας περιεχόμενο από καλλιτέχνες ήδη γνωστούς ή ανερχόμενους και προσφέρει μια καθημερινή δόση έμπνευσης, πληροφορίες για εκθέσεις, έργα αρχιτεκτονικής, γκαλερί και διαγωνισμούς.
LIGHT ON: Christina Tzani
Τα έργα αναφέρονται στη παιδική κακοποίηση με
σκοπό την ευαισθητοποίηση του θεατή, ενισχύοντας του την αίσθηση της ενοχής για
την απάθεια, ενώ απολαμβάνει την αισθητική των χρωμάτων.
Μέσα από τα έργα δίνεται η αίσθηση της
απομόνωσης, του αποκρουστικού και της εγκατάλειψης καθώς τα ατομικά
χαρακτηριστικά της μορφής σβήνουν στη σκαμμένη και τραυματισμένη ύπαρξη με τη
χρήση είτε του μελανιού είτε του λαδιού. Μέλη των μορφών
εμφανίζονται ημιτελή υπογραμμίζοντας τη δραματικότητα των κατακερματισμένων
μορφών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)