Τα αποκαλυπτήρια του πορτρέτου του Μιχάλη Γκανά από την Δήμητρα Ξενάκη στο Μονοδέντρι στον επίλογο του αφιερώματος στον ποιητή

Η έννοια του «κατ’ εικόνα και του καθ’ ομοίωσιν», ήταν η ιδέα πάνω στην οποία βασίστηκε η δημιουργία του πορτρέτου του Μιχάλη Γκανά. Αρχικά ήταν καλυμμένο από έναν άλλο τελάρο, πάνω στον καμβά του οποίου ήταν γραμμένο το ποίημα «Των Κεκοιμημένων». Αφαιρώντας το, αποκαλύφθηκε το πορτρέτο και θα μπορούσε κανείς να πει ότι η όλη αυτή δράση είχε έναν τελετουργικό χαρακτήρα, ο οποίος εμπεριείχε έντονα και το στοιχείο της θεατρικότητας.

Η έννοια του «κατ’ εικόνα» συνδέεται με την μορφή και η μορφή του ποιητή είναι εκείνη που συνδέει αυτόν τον κόσμο με έναν πολύ ανώτερο, εκείνων του πνεύματος, των ιδεών και των άυλων οντοτήτων. Εκείνος είναι το «διάμεσο», θα μπορούσαμε να πούμε και όλο αυτό πραγματοποιείται μέσω της ποιητικής του δημιουργίας. Έτσι, λοιπόν, εδώ το «Κεκοιμημένων» συνδέεται με το «κατ’ εικόνα», συμβολικά, ενώ το πορτρέτο του ποιητή με το «καθ’ ομοίωσιν», καθώς είναι η μορφή του ποιητή, δοσμένη, όμως, μέσα από μια άλλη πραγματικότητα, εκείνη της εικαστικής δημιουργίας ενός άλλου καλλιτέχνη. Μέσα από αυτό το πρίσμα, το συγκεκριμένο ποίημα,  αλλά και κάθε ποίημα, είναι μια προσευχή και το πορτρέτο αυτό δωρίθηκε στον ποιητή, συμβολικά, σαν αντίδωρο…