ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ 9-Αιμιλία Κοτζαογλανίδου-Το σύμπαν είναι ένα ανάποδο τραπέζι καφέ.-Εικαστικές Συνομιλίες στο Goose Cafe.

Συνομιλία 9η

 Αιμιλία Κοτζαογλανίδου

Ζωγραφική σε χαρτί 

Καφέ Goose, από 16 Ιουλίου μέχρι 28 Ιουλίου

Το σύμπαν είναι ένα ανάποδο τραπέζι καφέ

Ήθελε να τους πει ευχαριστώ, αλλά δεν μπορούσε να βγάλει λέξη από την γλυκιά πίκρα του στόματος, Ήπιε μια γουλιά νερό. Σκούπισε το στόμα από το καϊμάκι του καφέ και τους έγνεψε με το χέρι. Εκείνοι κατάλαβαν. Αντάλλαξαν βλέμματα και άρχισαν να συζητούν για το ένα και το άλλο. Περνούσε η ώρα... μερμηγκιάζαν  από τα παλιά γεγονότα

    Ο «καφές» αποτελεί αγαπημένη καθημερινή συνήθεια και σημείο αναφοράς μες στην ημέρα. Σηματοδοτεί το άπειρο μιας μέρας, Στο τραπέζι αναλογίζεσαι μια νέα ηθική της τέχνης και μιλάς για αυτό. Αρνείσαι το δράμα, αποφασίζεις, εξ  αφορμής των  συναντήσεων  να αιωρείσαι από τον έρωτα, να κρατιέσαι και να πέφτεις από το φλιτζάνι σου σαν από τρύπα σε τρύπα  διαλόγου με διάφορα πρόσωπα. 

   Ο χώρος των καφέ και των καφενείων  συμπληρώνει αυτές τις εμπειρίες γι' αυτό και οι συνεχιστές και οι προγενέστεροι αυτό κάνανε ανέκαθεν με αυτοπάθεια μέσα σε διάφορους περισπασμούς και σε όλο το εικοσiτετράωρο των ενασχολήσεων εξευμενίζανε εαυτούς και αλλήλους. Συμβάλλανε  με διάφορους τρόπους στην παραπέρα επεξεργασία του υπερβατού.

   Ο τόπος που διαδραματίζονται όλα αυτά αλληλεπιδρά και παίζει με τις διαθέσεις των ανθρώπων μέσω της θέας και της φόρτισης που μπορεί να προσδίδει στον καθένα. Η Αιμιλία τις τρικυμίες του καφέ στο στόμα όταν μπερδεύονται με λέξεις για να γίνουν σκέψεις ζωγραφίζει. Τα σκεύη του καφέ ,τα απομεινάρια από το πιόμα του καφέ, τα εργαλεία της ζωγραφικής αφήνονται στα μικρο-μεσοαστικά βλέμματα μήπως και προταχτούμε στην δημιουργικότητα του όλου. Δεν χρειάζεται να κοιτούμε, να ακούμε, να οσφραινόμαστε μόνο το τραπέζι μας: Το σύμπαν είναι ένα ανάποδο τραπέζι καφέ.

Αναστοχασμοί πάνω στο Αθήνηκεν του Μίμη Σουλιώτη, στις Φωνές του Βασίλη Ρούβαλη, στο κείμενο πρόθεσης της Αιμιλίας Κοτζαογλανίδου, στο Από γυαλί της Μαρίας Γαβαλά και την Προς αυτή την αλόγιστη κατεύθυνση του Δημήτρη Δημητριάδη και Γιώργου Αλισανόγλου

Χάρης Κοντοσφύρης ,

Φλώρινα 8/7/2014

Βιογραφικό.

Η Αιμιλία Κοτζαογλανίδου γεννήθηκε στον Βόλο το 1989. Το 2008 φοιτά στη Σχολή Καλών Τεχνών στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Φλώρινας, με συντονιστή το Χάρη Κοντοσφύρη. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα αγιογραφίας στο επαγγελματικό τμήμα της σχολής «Διά χειρός» στης Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού.

Τριάντα εικαστικές συνομιλίες κάθε δεκαπέντε μέρες θα εξελίσσονται στο πανέμορφο καφέGoose στο ποτάμι. Ο T.S. Eliot έλεγε ότι είχε μετρήσει τη ζωή του με κουταλιές Καφέ και δεν είναι απίθανο να το ζει κάποιος, κοιτώντας διακριτικά μικρά έργα τέχνης που αναρτώνται στον αρχιτεκτονικό διάκοσμο του αγαπημένου καφέ.Το καφέ Goose γίνεται αξιοθέατο στην πόλη της Φλώρινας μιας και θα φιλοξενήσει διακριτικές ζωγραφικές ματιές τριάντα ζωγράφων από την Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης. Αναβιώνοντας την συνήθεια των Φλωρινιωτών Ζωγράφων να συναντιόνται στο ποτάμι με την Τέχνη, το καφέ Goose στεγάζει τους καλλιτέχνες που γυρνάν εκ νέου εκεί που οι παλαιότεροι άρχισαν να συνομιλούν. Η γειτονιά του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης είναι ένας ζωντανός πόλος, ένα θέλγητρο για την μικρή αυτή πόλη των καλλιτεχνών