Χρώματα - 3 Μέρος ⠂
Καλημέρα/σπέρα σας
Σε αυτό το 3ο μέρος είπα να γράψω για το κόκκινο , ένα χρώμα που το αγαπάω ιδιαίτερα και νομίζω πως θα ήταν καλό να ξεκινήσουμε από αυτό την όλη ανάλυση μας γύρω από το κάθε χρώμα αφού ξεκαθαρίσαμε στην προηγούμενη σημείωση το τι είναι το μαύρο,το άσπρο και το γκρί .
Έτσι τώρα ξεκινάω από το κόκκινο το οποίο αποτελεί μέρος της κοινωνική χρωματικής ομάδας των ‘’καλών’’
Κόκκινο : Το συγκεκριμένο χρώμα συνήθως ερμηνεύεται ως θερμό , ως λαμπερό και “χτυπητό” στο μάτι , χρώμα που το τοποθετούμε σε σημεία που θέλουμε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον ή να τα φέρουμε ποιο κοντά στον θεατή . Όμως το κόκκινο είναι κάτι περισσότερο από αυτά . Όπως είπαμε το κάθε χρώμα είναι ένα ολοκληρωμένο άτομο με συμπεριφορά, προσωπικότητα και ότι συνεπάγεται από αυτό , έτσι και το κόκκινο έχει μια συγκεκριμένη προσωπικότητα που με τις προηγούμενες αντιλήψεις που υπάρχουν για αυτό θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι είδους άτομο είναι ,αλλά και ποια η συμπεριφορά του απέναντι στα άλλα χρώματα.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα ισχυρογνώμων άτομο , με πυγμή , σταθερές και ξεκάθαρες θέσεις , ηγετική φυσιογνωμία απέναντι στα άλλα χρώματα που υποβάλλονται κάπως στο ισχυρό του χαρακτήρα. Μαγεύει και σαγηνεύει τα άλλα χρώματα με έναν υπεροπτικό ,αλλά αισθητικά ενδιαφέρον τρόπο. Δεν μπερδεύει και δεν θέλει να αφήνει τίποτα στην τύχη και στο αόριστο ( γιαυτό και πρέπει να τοποθετείται με “σιγουριά” μέσα στον εικαστικό χώρο ). Το χρώμα που δεν φοβάται να έρθει σε αντιπαράθεση με το κόκκινο και να έκφραση ελεύθερα την αντίθετη του γνώμη είναι το πράσινο . Που οι σχέσεις τους καμιά φορά μπορεί να έρθουν σε ρήξη ,αλλά όχι σε σημείο να γίνουν εχθροί , γιαυτό πάντα έρχεται το μπλε στην παρέα και τους συμφιλιώνει ή βρίσκει κοινές δομές σε αυτά που λένε ώστε να τους καθησυχάσει και ξανά να περάσουν όμορφα σαν παρέα. ΠΡΟΣΟΧΗ !!! Δεν μαλώνουν πάντα , απλά συγκρίνετε τα ως δύο πολύ καλούς φίλους που δεν θα διστάσουν να μιλήσουν ελεύθερα ο ένας στον άλλον τις στιγμές που πρέπει . Έτσι προσωπικά εγώ στα έργα μου ανάμεσα στο πράσινο και το κόκκινο συνηθίζω να βάζω μπλε ή άσπρο (ώστε να υπάρχει οξυγόνο και ηρεμία μεταξύ τους) ή μαύρο . ενωμένα ακριβώς δίπλα δίπλα τα αφήνω σε συγκεκριμένα σημεία ώστε ακόμα και να μαλώσουν να βολεύει την σύνθεση και την ισορροπία στο έργο ,γιατί όλα χρειάζονται στην ζωή , ακόμα και η αντιπαράθεση , αλλά όπως είπαμε πριν μπορεί και να μην μαλώσουν μεταξύ τους άμα τα βάλουμε δίπλα δίπλα. Η παραπάνω εικόνα αποτελεί ένα μικρό παράδειγμα της σχέσης αυτής.
Τώρα ας δούμε την ερωτική ζωή του κόκκινου .
Την καρδιά του κόκκινου την έχει κλέψει το κίτρινο που το συγκεκριμένο ερωτικό ειδύλλιο είναι λίγο παράξενο , έχει όρια και λίγο παίδεμα εις βάρος του κόκκινου από το κίτρινο. Βασικά να λέμε την αλήθεια το κίτρινο παίζει λίγο με το κόκκινο και τα αισθήματά του . Ειδικά στην εικόνα δίπλα βλέπουμε πόσο διακριτικό είναι το κίτρινο απέναντι στον ερωτισμό του κόκκινου . Μπορούμε να πούμε επίσης πως το κίτρινο είναι το έτερον ήμισυ του κόκκινου γιατί το συμπληρώνει ως άτομο. Και τι είναι αυτό που συμπληρώνει το κίτρινο που δεν έχει το κόκκινο ; Η διακριτικότητα φυσικά. Το κίτρινο είναι αυτό που θα βάλουμε σε ένα έργο ώστε να λογικέψει λίγο το κόκκινο ( να του κλέψει λίγο την λαμπρότητα. ) Και έτσι βλέπουμε ένα κόκκινο επηρεασμένο, αφηρημένο και να μην βρίσκεται στα λογικά του , λόγο της ύπαρξης του κίτρινου στον χώρο .
Νομίζω πως αυτά αρκούν για τώρα , γιατί φυσικά στην πορεία που θα αναλύουμε και τα άλλα χρώματα θα ανακαλύπτουμε καινούριες πτυχές και μυστικά σχετικά με την ζωή των χρωμάτων.
Επίσης όποιος έχει διάφορες απορίες σχετικά με αυτά που είπαμε ως τώρα ή με τα μετέπειτα μπορεί να τις γράψει κάτω στα σχόλια ή να μου στείλει ένα e-mail με τα ερωτήματα του ώστε να τα αναλύσουμε στις επόμενες αναρτήσεις .
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
Πανταζής Γιώργος
Φοιτητής 4ου εξαμήνου
ΤΕΕΤ ΠΔΜ
Φλώρινα 19-6-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου