Φωτό: Σοφία Αντωνακάκη |
Απέριττε φίλε
- Στο ιερό πέρας της μεγάλης σπουδής
Στην Δωρική διάλεκτο θα έπρεπε να σ’ αποχαιρετήσω!
Γιατί και συ, ως Δωριεύς, σε άσχημους καιρούς
Γυμνός από στολίδια, την ουσία μόνον αναζητούσες,
Του πώς να γίνεις, δηλαδή, ο μύκητας της ύλης
Να δώσει αυτή χυμούς του πνεύματος ιαματικούς!
- Αιμόφυρτος, αλλά άτρωτος από χλεύη και βέλη
Οικόσιτων πιθήκων της προς «τα πρόσω πορείας»
Βημάτιζες καρτερικά τα ψεύδη εξαγνίζοντας
Μ αρχέγονους ψαλμούς γλυπτικούς
Καταγγέλλοντας το άστοχο, χωρίς μένος ή μίσος
Παρά μόνο με λύπης ψιθυρισμούς και θλίψεως,
Πλάθοντας έργο απότομο, Δωρικής αποστόμωσης,
Αμειλίκτου ευφράδειας.
- Της Μακεδόνος ταπεινέ πεζέταιρε,
Οι γλυπτικές σου σάρισσες αενάως θα σείωνται
Ηχοβολώντας στη μνήμη μας την δική σου παγίωση.
Αφιππεύουμε όλοι, τον σιγηλό εργάτη της ζωοφόρου μας
Στο σεπτό του σήμα αποθέτοντας .
Φίλε νηφάλιε, νηπτικέ
Χαίρε και πάλιν Χαίρε
Ο πρόεδρος
Του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος
Δεστέφανος Ξενοφών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου