"Ατραπός" Λαογραφική παράδοση του όρους Βέρνου παρουσίαση Αναστασία Τσουτσούλη

«Ατραπός»

Η Ατραπός (μονοπάτι), είναι ένα μικρό αγροτικό χωριό του νομού Φλώρινας. Είναι ένα ημιορεινό χωριό το οποίο είναι χτισμένο στη σκιά του Βέρνου (Βίτσι).Το χωριό απέχει 12 χλμ από την πόλη της Φλώρινας, 7χλμ από το χωριό Τριανταφυλλιά και 4χλμ από τον Πολυπόταμο. Η τοποθεσία των χωριών αυτών, τα οποία σχηματίζουν ένα νοητό τρίγωνο μεταξύ τους, και η μικρή απόσταση αυτών συνέβαλε όχι μόνο στην επικοινωνία των κατοίκων μεταξύ τους αλλά και στη διαμόρφωση κοινών πολιτισμικών ιδεών και αντιλήψεων.

Το χωριό μέχρι το 1926 (31/8/1926) είχε την ονομασία Крпештина (κεραμική) και έπειτα σύμφωνα με το ΦΕΚ 346/1926 πήρε την ονομασία Ατραπός (μονοπάτι).Σε πρόσφατη απογραφή (2011) βρέθηκε ότι ο αριθμός των κατοίκων δεν ξεπερνάει τους 100. 

Εικαστικά: Η καλλιτεχνική πορεία του Νικόλα Κληρονόμου

Δύο βασικοί άξονες καθορίζουν την καλλιτεχνική δημιουργία του Κληρονόμου. Ως εικαστικός βιώνει την χαρά και τον πόνο, την ενδεχόμενη απογοήτευση, αρμονία, που ενέχει η δημιουργία.

t * x = y

Time / Τιμή. 

Πόσο κάνει ο χρόνος;

Αυτός που χάνεται, πού πάει;

Κι αυτός ο χρόνος που 'χει αξία τόση

όση το χρήμα, άραγε

πόση Ώρα να κρατά

σε κάθε χώρα;

Και πού τηνε κρατά

σφιχτά στα δάχτυλά του

ή σε χρυσό κλουβί;

ή μήπως δεν είναι έτσι η αλήθεια'

για φαντάσου!

την 'Ωρα να δίνει στο Χρόνο

με χάρη, με χαρά

το χέρι της

(κι από κάπου ακούστηκε
το πρώτο γιατί)

ΤΟΠΙΑ ΟΝΕΙΡΟΥ - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΥΝΑΒΗ

Κατερίνα Κουνάβη 1

Ασχολήθηκα με την ιδιαίτερη αποτύπωση του ελληνικού τοπίου. Η ταπεινότητα της γης της Κύθνου με συνεπήρε και έφερε ένταση στη ψυχή μου. Παραθέτω είκοσι απεικονίσεις σε Α4. Χρησιμοποίησα μελάνια και μαρκαδόρους.   Ήταν μια ανάγκη για την αναζήτηση της πραγματικής  ευτυχίας.  Παρατηρώντας τη φύση με παροτρύνει να επεκταθώ και να ζήσω το μυστήριο. Η συγκρουσιακή ομορφιά και η αρμονία μέσα από τις αντιθέσεις του φυσικού ελληνικού τοπίου με οδήγησε στη βιωματική απόδοση του.

Καζαντζάκης, Ο ακροβάτης του Χάους, Αμύνταιο

Ένα ζωγραφικό έργο, ένα σύμπαν σημείων φυγής, όπως αναφέρει η Προσευχή του ποιητή Γιώργου Δελιόπουλου. Γερασμένες μορφές σε επαλληλίες, οι διαφορετικοί μας εαυτοί, γίνονται σύμβολα μιας ζωής που πέρασε, αλλά μας ακολουθεί. Είναι οι σκέψεις και οι δαίμονες του παρελθόντος που ο καθένας κουβαλά μέσα του και προσεύχεται να συμφιλιωθεί.

Θοδωρής Μαυρίδης και ου-τόπος

Ο χώρος δεν είναι απλά το κενό ανάμεσα στο δημιουργημένο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Είναι ένα σκηνικό μέσα στο οποίο οι άνθρωποι κινούνται, επικοινωνούν, γίνονται ταυτόχρονα ηθοποιοί και θεατές. Είναι μια θεατρική σκηνή, όπου ο άνθρωπος είναι η βασική μορφή. Εκεί, ώς ηθοποιός πλάθει και διαμορφώνει τη δική του θεατρικότητα, ορίζοντας παράλληλα τα κατώφλια του χώρου και του του χρόνου, αλλά και τις μεταμφιέσεις που θα τον κάνουν διαφορετικό.

Προσεγγίζοντας τον Γιώργο Χατζάκη μέσα από ένα κείμενο του Γιάννη Ρίτσου

Ένας θεωρητικός της Τέχνης, ο William John Thomas Mitchel, καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, δημοσίευσε το 1986 ένα άρθρο με τον τίτλο «Άφωνη ποίηση και τυφλή ζωγραφική».

Affordable art Milan 2018, Τεχνοχώρος art gallery

 
Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος ταξιδεύει στο Μιλάνο και συμμετέχει στην Affordable art fair Milan 2018. Από τις 25 μέχρι και τις 28 Ιανουαρίου, με τρεις εξαιρετικούς καλλιτέχνες, τον Βασίλη Καρακατσάνη, τον Νικόλα Αντωνίου και την Χριστίνα Τζάνη, συντίθεται ένα πολύχρωμο περίπτερο με αρίθμηση L7 και με έργα οικονομικά που αντιστοιχούν και ταιριάζουν απόλυτα στο όνομα της έκθεσης: «affordable».

Ιωσηφίνα Μακρή: Η τέταρτη διάσταση

Λένε πως

η τέταρτη διάσταση είν' ο χρόνος.

ποιος είναι αυτός και πόσος;

από πού ξεκινά και προς πού πάει

κανείς δεν ξέρει

Άραγε
να πάει προς το Πριν

τότε που όλα ήταν τίποτε

παρά ένα μεγάλο δωμάτιο

 διακοσμημένο με χάος

και σωματίδια σκόνης στο σκοτάδι

να χορεύουν ένα μυστικό, τελετουργικό 

χορό

ή προς το Τότε
(το τίποτα που τρέφει ταραχή)

ή και τα πάντα

(που δεν είναι και πάρα πολλά)

μάλλον

Μάλλον δεν θα πρέπει να γνωρίζουμε 

σίγουρα δεν πρέπει!

γιατί πώς αλλιώς

θα ψάχνεις γι' άλλες ερωτήσεις

μέσα από δύσβατα μονοπάτια

τόσο επικίνδυνα που είν' υπέροχα

υπέροχα επικίνδυνα

αν έχεις την απάντηση

Ιωσηφίνα Μακρή: Η τελευταία φορά που ονειρεύτηκα

Την τελευταία φορά που ονειρεύτηκα
ήμουν εγώ 

και κανείς άλλος.

Την τελευταία φορά που ονειρεύτηκα
υπήρχ' η σιωπή
και τίποτ' άλλο
-ούτε κιχ-.

Την τελευταία αυτή φορά
πήγα να φωνάξω
(μια λέξη μόνο
τίποτ' άλλο)
-ούτε κόμμα-,

μα ούτ' εγώ στον δικό μου τον ύπνο
δεν ήμουν απτή
δίπλα σ' αυτή
τη γυάλινη, τη γαλανή γαλήνη
-ούτ' ακόμα
κι αν κοιμόμουν κι εκεί-.

Για την επόμενη φορά
θα ξαποστάσω παρέα
μ' ένα πιάνο
τίποτ' άλλο παρά εμείς ν' ακούμε

να σιωπαίνουμε μαζί 

στην τρομερή αυτή
ησυχία

Δρόμοι εικαστικής δημιουργίας μέσω της ποίησης

Στο 3ο εργαστήριο της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας

Μία ποιήτρια, έντεκα καλλιτέχνες και μία ποιητική συλλογή συνομίλησαν στα πλαίσια του εργαστηρίου που πραγματοποιήθηκε στο 3^ο εργαστήριο της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλώρινας από τις 12 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 2017.

Η ποιήτρια είναι η Μαρία Κουλούρη, η ποιητική συλλογή είναι τα «καθημερινά κρεβάτια» που η Μαρία εξέδωσε λίγους μήνες νωρίτερα, δηλαδή τον Ιούνιο του 2017, από τον εκδοτικό οίκο Μελάνι. Οι καλλιτέχνες, με αλφαβητική σειρά, είναι: Αδάμ Στέργιος, Αντωνακάκη Σοφία, Ζαβιτσάνου Σπυριδούλα, Θεοδωρέσκου Καλυψώ, Καλομενίδου Χριστίνα, Καρούλια Κατερίνα, Κουνάβη Κατερίνα, Μαντζιώρη Αγάπη, Μοναχού Όλγα, Μπαρκαλής Ηλίας, Αντωνία Φλέγγα. Συμμετείχε και ο ποιητής Πέτρος Σκυθιώτης.

Κλείνει η αυλαία της 6ης Μπιενάλε

Ημερίδα απολογισμού & συναυλία λήξης της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

Δύο ημέρες απομένουν μέχρι τη λήξη της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, η οποία ολοκληρώνεται την Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018.

Μετά από τρεισήμισι μήνες λειτουργίας και εξαιρετική συμμετοχή των φιλότεχνων στις δράσεις του προγράμματος, η διοργάνωση ρίχνει αυλαία με μια δημόσια συζήτηση (13.01, 11:00) που θα θέσει ερωτήματα για την έως τώρα πορεία, αλλά και το μέλλον της διοργάνωσης, και με μια συναυλία, που δίνει εορταστικό τόνο στο φινάλε (13.01, 20:30).

Αναλυτικά:

Δημόσια Συζήτηση: Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, Ανασκόπηση και Προοπτικές

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018, 11:00-14:00

Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης / κτίριο Μ2

Ανοιχτή συμμετοχή για το κοινό

Καλλιτέχνες, επιμελητές, στελέχη, εκπρόσωποι φορέων, επαγγελματίες και κοινό συμμετέχουν στη δημόσια συζήτηση επιχειρώντας μια ανασκόπηση της δεκαετούς πορείας τής Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και σχεδιάζουν το μέλλον της με νέες προτάσεις και προοπτικές.

Δέκα χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας της, ποιο είναι το αποτύπωμα της Μπιενάλε Θεσσαλονίκης στον πολιτιστικό χάρτη της πόλης και στη διεθνή εικαστική σκηνή;

Σε ποιο βαθμό έχει συμβάλει στην ενεργοποίηση της καλλιτεχνικής σκηνής;

Πώς συνομιλεί με την κοινωνική πραγματικότητα και πώς εξελίσσεται;

Οι απαντήσεις θα επιχειρηθεί να δοθούν από τους συμμετέχοντες ομιλητές στις τρεις στρογγυλές τράπεζες κάτω από τις ισάριθμες θεματικές: 1/Οργάνωση-Μοντέλα Επιμέλειας, 2/Ανάπτυξη-Συνέργειες, 3/Εκπαίδευση-Συμπερίληψη, ενώ θα ακολουθήσει ανοιχτός διάλογος με το κοινό.

1/ Οργάνωση-Μοντέλα Επιμέλειας

Συντονισμός: Μαρία Τσαντσάνογλου, Διευθύντρια ΚΜΣΤ

Σοφία Καϊτατζή-Γουίτλοκ, Αντιπρόεδρος ΔΣ του ΚΜΣΤ

Αρετή Λεοπούλου, Επιμελήτρια ΚΣΤΘ-ΚΜΣΤ

Θοδωρής Μάρκογλου, Επιμελητής ΚΜΣΤ

Συραγώ Τσιάρα, Διευθύντρια της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης,

Έλλη Χρυσίδου, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τεχνών, Δήμος Θεσσαλονίκης

2/ Ανάπτυξη-Συνέργειες

Συντονισμός: Ανδρέας Τάκης, Πρόεδρος ΔΣ του ΚΜΣΤ

Θανάσης Γωγάδης, Αρχισυντάκτης του 95,8 fm / ΕΡΤ3

Χρύσα Ζαρκαλή, Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων & Επικοινωνίας ΚΜΣΤ

Αλέξανδρος Θάνος, Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού και Πολιτισμού, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας

Τριαντάφυλλος Κουρούκλας, Προϊστάμενος Πολιτισμού, Δήμος Παύλου Μελά

Σπύρος Πέγκας, Αντιδήμαρχος Τουριστικής Ανάπτυξης και Διεθνών Σχέσεων, Δήμος Θεσσαλονίκης

Χρύσα Σαραβέλου, Υπεύθυνη Μάρκετινγκ και Προώθησης Προορισμού, Ένωση Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης

3/ Εκπαίδευση-Συμπερίληψη

Συντονισμός: Εύη Παπαβέργου & Κατερίνα Παρασκευά, Μουσειοπαιδαγωγοί ΚΜΣΤ

Μπάμπης Αλεξιάδης, Animator

Παρασκευή Γκαϊτατζή, Εκπαιδευτικός

Νίκη Νικονάνου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Μουσειακής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Βίλλη Πολυζούλη, Μουσειοπαιδωγός ΜΜΣΤ

Ιωάννα Σεραφειμίδου, Family travel and leisure advocate

Συναυλία λήξης

ΓΙΑΝ ΒΑΝ Featuring Ειρήνη Αραμπατζή

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018, 20:30 @ LΑΒattoir (26ης Οκτωβρίου 86, Θεσσαλονίκη)

Είσοδος ελεύθερη

Η ορχήστρα ΓΙΑΝ ΒΑΝ συνδυάζει το κλαρίνο και το μπασοκίθαρο με τους πλουμιστούς ρυθμούς της Αφρικής, το νταούλι και την Farfisa με την ψυχεδέλεια και το rock 'n roll των '70s.

Μετά την ανεξάρτητη κυκλοφορία του άλμπουμ «ΓΙΑΝ ΒΑΝ» σε βινύλιο και κασέτα, η μπάντα/εγχείρημα του Jan Van de Engel κυκλοφόρησε ένα νέο ψηφιακό άλμπουμ με καινούρια τραγούδια, διασκευές, remix και δείγμα της συνεργασίας τους με τον Φοίβο Δεληβοριά.

Το υλικό αποτελείται από τραγούδια σε στίχους του Ευθύμη Φιλίππου. Αφετηρία, ηχητικά και θεματικά, ο κόσμος του λαϊκοδημοτικού πανηγυριού, του τζαζμπανίστα. Μια παράδοση φιλτραρισμένη μέσα από τα εξωτικά κυκλώματα του afro-beat, του funk, του avant-garde.

ΓΙΑΝ ΒΑΝ

Ειρήνη Αραμπατζή: φωνή

Γιώργος Σκηπητάρης: κλαρίνο, φωνή

Γιάννης Πουπούλης: κιθάρα

Κωστής Χριστοδούλου: πλήκτρα

Παρασκευάς Κίτσος: μπάσο

Κώστας Μερετάκης: κρουστά, φωνή

Jan Van de Engel: τζάζ

Δισκογραφία Jan Van de Engel:

2017 ΓΙΑΝ ΒΑΝ Singles Remixes & Covers (ψηφιακή κυκλοφορία)

2015 ΓΙΑΝ ΒΑΝ – 12'' LP βινύλιο/κασσέτα

2014 Αίματα (θεατρικό) – 10" EP, βινύλιο

2013 Λαδόκολλα – 7" Single, βινύλιο

2010 Misspent – CD

http://janvan.net/

Επιμέλεια Παραγωγής: Menta Art Events – www.menta3.com

 Δείτε περισσότερα για την Μπιενάλε:

Πηνελόπη Γαίτη-Τήνος-Performance. Mήδεια: «Σπαράγματα συμπαντικής μεταμόρφωσης»

     

                              


Η Μήδεια καταπίνει το φαρμάκι της δυστυχίας της  μόνη της και σκορπάει τα κομμάτια του ως κομμάτι της στο σύμπαν. Χάνεται μέσα σε ότι προκάλεσε, σαν αποσβολωμένη πήλινη μορφή που ακροβατεί ανάμεσα στο αίμα, στην οργή, στην εκδίκηση και την πικρία. Θρηνεί ενδόμυχα την ανθρωπιά της, που την  έχασε νιώθοντας σώμα άδειο, κενό όπως το άδειο φόρεμα που μέσα του πια δεν έχει τον ανθρωπο που το φορούσε, γιατί εκείνος πέρασε πια τα νερά της Στύγας για να συναντήσει το άγνωστο, ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για τον καθένα περνώντας ανάμεσα από τα δικές του προσωπικές δυσκολίες που κλείνουν νοερά τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής αφήνοντας τον χρόνο να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα κι ακόμη το φως και τη μεταμόρφωση που υπάρχουν, ζουν και δρουν μέσα σε κάθε ανθρώπινη ψυχή

Το πρώτο Κέντρο για την Ενσυναίσθηση και την Τέχνη δημιουργήθηκε στη Μινεάπολη των ΗΠΑ.

                                    

Το Κέντρο θα αποτελέσει την ίδια στέγη για καλλιτέχνες, ερευνητές, φιλόσοφους και ιστορικούς που θα διερευνήσουν πώς τα μουσεία τέχνης μπορούν να προωθήσουν την ενσυναίσθηση και την κατανόηση.

Σύμφωνα με το artnet news, το Ινστιτούτο Τέχνης της Μινεάπολης (Minneapolis Institute of Art – Mia) έλαβε σημαντική επιχορήγηση για την ίδρυση του πρώτου Κέντρου Ενσυναίσθησης και Εικαστικών Τεχνών στον κόσμο.

Arti – μελείς

Δήμος Ρόδου

Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης

Arti – μελείς

26 εικαστικοί καλλιτέχνες & εκπαιδευτικοί στα Δωδεκάνησα

Ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Φώτης Χατζηδιάκος, ο Πρόεδρος του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης κ. Νικόλαος Τσ. Φρόνας και τα μέλη του Διοικητικού συμβουλίου με την υποστήριξη των διευθύνσεων Α’βάθμιας & Β’βάθμιας εκπαίδευσης Δωδεκανήσου σας προσκαλούν στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης 26 εκπαιδευτικών εικαστικών στα Δωδεκάνησα υπό τον τίτλο Arti – μελείς στη Νέα πτέρυγα του Νεστοριδείου Μελάθρου την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 19:30 

#Liminal Παρουσίαση της έκθεσης στο koitamagazine - φωτογραφικό υλικό.

Παρουσίαση της έκθεσης στο koitamagazine https://koitamagazine.gr/14554/liminal-mia-aspromavri-ekthesi-ston-technochoro-kochlia/

Stepping Inside The Abyss of Perception: Matière Noire, the Marseille Group Show by Gonzalo Borondo

Headquartered in Marseille’s old flea-market on the outskirts of the city, street art gallery Saint Laurent has given 28 year old Gonzalo Borondo, and seven of his artist pals, carte blanche to turn the 4,000 square meter warehouse into a totally immersive show. Entitled Matière Noire (dark matter), the group show will run through to 31st January 2018.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 2 PROJECT: ‘’PUZZLE για την ΕΙΡΗΝΗ’’

Κανένας δεν είναι τόσο ανόητος που να προτιμάει τον πόλεμο από την ειρήνη. Γιατί στον καιρό της ειρήνης τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους, ενώ, αντίθετα στον καιρό του πολέμου οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους. (Ηρόδοτος)
‘’Ειρήνη είναι η στοργική μάνα της Γης’’ (Ησίοδος)
Η θεωρία της σχετικότητας μας λέει ότι μπορείς να πάρεις μια τεράστια ποσότητα ενέργειας από μια μικροσκοπική ποσότητα μάζας. Το project: ‘’Puzzle για την Ειρήνη’’ αποτελεί μιά συνέχεια των περιστερώνων, που τοποθετήθηκαν σε πολυβολεία στην περιοχή Αγίου Παντελεήμονα Αμυνταίου και αφορούν στην προσπάθειά μου να κοινωνήσω, με τον εικαστικό ‘’λόγο’’, που διαθέτω, το μήνυμα για τη Ειρήνη.

"Το κρασί της φωτιάς ρέει"- "Μπουκάλια". Δύο Αλληλεπιδραστικές εκθέσεις ζωγραφικής στο λαογραφικό μουσείο Φλώρινας .Εγκαινιάστηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2017.

Λεπτομέρεια έργου της Ελένης Γάτσιου

Α.Το κρασί της φωτιάς ρέει
Εικαστική έκθεση στο λαογραφικό μουσείο Φλώρινας, με θέμα το δέος της οινοποσίας ως αυτό μέσα στο οποίο έχει το χαρακτήρα του φροντίζειν γύρω από την αναμμένη φωτιά με νέους καλλιτέχνες από τη σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας.