Θοδωρής Μαυρίδης και ου-τόπος

Ο χώρος δεν είναι απλά το κενό ανάμεσα στο δημιουργημένο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Είναι ένα σκηνικό μέσα στο οποίο οι άνθρωποι κινούνται, επικοινωνούν, γίνονται ταυτόχρονα ηθοποιοί και θεατές. Είναι μια θεατρική σκηνή, όπου ο άνθρωπος είναι η βασική μορφή. Εκεί, ώς ηθοποιός πλάθει και διαμορφώνει τη δική του θεατρικότητα, ορίζοντας παράλληλα τα κατώφλια του χώρου και του του χρόνου, αλλά και τις μεταμφιέσεις που θα τον κάνουν διαφορετικό.

Ο άνθρωπος και ο χώρος αποτελούν τους κρίκους της ίδιας αλυσίδας, που αλληλεπιδρούν, με αποτέλεσμα ο χώρος να αποκτά την ταυτότητα του τόπου και ο άνθρωπος τα στοιχεία της μορφής του, προκειμένου να τοποθετηθεί κάπου μέσα σε αυτόν τον τόπο. Τι γίνεται, όμως, όταν ο άνθρωπος χάσει τον χώρο γύρω του; Όταν χαθεί η ταυτότητα του τόπου και γίνει μη τόπος, ου τόπος;

Ο προβληματισμός στη ζωγραφική του Θοδωρή Μαυρίδη είναι ακριβώς αυτός. Η σχέση του ανθρώπου με τον τόπο. Αναζητά τα βασικά στοιχεία της μορφής και προσπαθεί να ορίσει την έννοια του ανθρώπου. Τοποθετεί τον άνθρωπο σε έναν απροσδιόριστο γενικό χώρο, που δεν είναι τόπος, καθώς έχει απολέσει την περιγραφικότητά του, την μνήμη του, και γίνεται μη τόπος. Όσο, όμως, αφαιρείται ο τόπος, τόσο πιο ρεαλιστική γίνεται η μορφή και μένει ο άνθρωπος μετέωρος σε ένα ΄΄κάτι΄΄ που πλέον δεν υπάρχει, που είναι ένας αφηρημένος χωροχρόνος. Φεύγουν οι ψεύτικες βάσεις και όλα τα υλιστικά προσδιοριστικά στοιχεία της μορφής και μένει μόνος του ο άνθρωπος ως υπόμνηση αυτών που λείπουν. Η στάση του σώματος, η έκφραση, οι αμυδρές σκιές γύρω του, υποδηλώνουν αυτά που είναι με έναν αόρατο τρόπο παρόντα. Έτσι, ο άνθρωπος συνεχίζει να ετεροκαθορίζεται από τον τόπο, αλλά πλέον ως βασική εννοιολογική οντότητα. 

http://www.pliroforiodotis.gr/index.php/news/culture/difer/37559-egkainiastike-i-atomiki-ekthesi-tou-thodori-mavridi-stin-veroia-fotografies-vinteo

http://faretra.info/2017/11/09/u-topos-outopia-eftopia-egkainia-vizantino-mouseio-veroias/

http://www.verianet.gr/post/