Ολη η φύση σ’ ένα εργοστάσιο τσιμέντου

Με ιμπρεσιονιστικό πίνακα μοιάζει το εντυπωσιακό έργο- γκράφιτι που εδώ και λίγες μέρες καλύπτει τους τοίχους της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ στην Ευκαρπία Θεσσαλονίκης. Για το έργο, που καλύπτει συνολικά 2.000 τετραγωνικά μέτρα βιο- μηχανικής επιφάνειας, χρειάστηκε ένας
χρόνος δουλειάς σε δέκα στάδια, 120 κιλά ακρυλικού χρώματος, 5.000 κουτιά σπρέι. Το υπογράφουν οι Θεσσαλονικείς Βασίλης και Χρήστος Γαλαζούλας της εταιρείας graffiti and design MWCOE.

Τι δουλειά έχουν γλάροι, λίμνες, δέντρα και ένα ζευγάρι που «απολαμβάνει» το μπάνιο του στους τοίχους της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ; Πρόκειται για το εικαστικό έργο-γκράφιτι που εδώ και λίγο καιρό τραβάει ευχάριστα τα βλέμματα των διερχόμενων οδηγών και των εργαζομένων του εργοστασίου στην Ευκαρπία Θεσσαλονίκης.

Οι Θεσσαλονικείς Βασίλης και Χρήστος Γαλαζούλας, της εταιρείας graffiti and design MWCOE, χρησιμοποίησαν χιλιάδες κουτάκια σπρέι δημιουργώντας δεκάδες διαφορετικές χρωματικές αποχρώσεις στο τελικό έργο. «Δεν θέλαμε να δώσουμε τη γνώριμη εικόνα του γκράφιτι που βλέπουμε στους δρόμους», μας λέει ο Χρήστος κατά την επίσκεψή μας στον χώρο, στο πλαίσιο της διοργάνωσης Open House Thessaloniki.

Γι’ αυτό και το έργο μοιάζει περισσότερο με ιμπρεσιονιστικό πίνακα, όπως εξηγούν οι δημιουργοί, χωρίς να του λείπουν τα στοιχεία εικονογράφησης και η fantasy art. Στο κτίριο, το οποίο κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970, πραγματοποιείται η ενσάκιση, δηλαδή η τοποθέτηση του τσιμέντου, σε μορφή σκόνης, σε σάκους πριν πάει για διανομή. «Στα ψηλότερα σημεία του κτιρίου δώσαμε πιο πολύ αέρα και λίγα στοιχεία για να διακρίνονται από μακριά, ενώ όσο προχωράμε πιο κάτω, εμφανίζονται περισσότερες λεπτομέρειες», σημειώνει ο Βασίλης Γαλαζούλας. Θεματικά το έργο αποτυπώνει τη ροή του νερού, το οποίο ξεκινάει από ψηλά, από τις πηγές των βουνών, διατρέχει ρυάκια, ποτάμια και χαράδρες μέχρι να φτάσει σε μια λίμνη, ενώ παράλληλα συντελούνται και οι αλλαγές των εποχών.

Για την υλοποίηση του «μαραθώνιου» πρότζεκτ, εκτός από τις καλλιτεχνικές απαιτήσεις, το κτίριο έπρεπε να διαμορφωθεί κατάλληλα πριν αρχίσει ο σχεδιασμός με τα σπρέι και τα χρώματα. Οι τοίχοι σοβατίστηκαν και πέρασε πλαστικό χρώμα για να ετοιμαστεί κατάλληλα η επιφάνεια. Το κτίριο «ντύθηκε» με σκαλωσιές, και οι καλλιτέχνες, με ειδικά συστήματα ασφαλείας και μάσκες, έπιασαν δουλειά.

Η σχεδίαση, όπως εξηγούν, έγινε «παραδοσιακά», με ελεύθερο χέρι, αυξάνοντας τον βαθμό δυσκολίας. «Το έργο έγινε σε δέκα στάδια. Κάθε τόσο σταματούσαμε είτε για να στεγνώσουν οι σοβάδες και τα πλαστικά ή λόγω των καιρικών συνθηκών», σημειώνουν. Συνολικά, το καλλιτεχνικό έργο πήρε περίπου έναν χρόνο για να ολοκληρωθεί, 120 κιλά ακρυλικού χρώματος, 5.000 κουτιά σπρέι και κάλυψε συνολικά 2.000 τετραγωνικά μέτρα βιομηχανικής επιφάνειας.

πηγη: καθημερινή