τα καζανια, οι λελένειοι, μύθοι και θρύλοι της Φλωρινας

Σάββατο, 15 Δεκεμβρίου 2012

τα καζανια, οι λελένειοι, μύθοι και θρύλοι της Φλωρινας

Με αφορμή ένα άρθρο για τα «σμοκ» και άλλα φίδια της Φλώρινας θυμήθηκα ένα περιστατικό που μου είχε διηγηθεί κάποτε ο πάππους μου και θεωρώ ότι είναι η κατάλληλη εποχή για να το διηγηθώ.

«Ήταν χειμώνας και συγκεκριμένα η εποχή που οι μαχαλάδες (γειτονιές) οργανωμένοι σε παρέες μάζευαν ξύλα και άλλα υλικά για να προετοιμάσουν τις «φωτιές».Ένα έθιμο που τηρείται ακόμα και σήμερα.

Μια νύχτα λοιπόν ο παππούς μου, περπατώντας στον λόφο πάνω από τα καβάκια ενώ μάζευαν ξύλα για την φωτιά με την παρέα του, απομακρύνθηκε από αυτή και βρέθηκε μέσα στο δάσος. Ψάχνοντας τρόπο να επιστρέψει άκουσε περιέργους ψιθύρους και νομίζοντας πως είναι οι φίλοι του, αποφάσισε να τους εξακολουθήσει. Αυτό που αντίκρισε όμως δεν ήταν το αναμενόμενο. Ενστικτωδώς κρύφτηκε πίσω από ένα δέντρο και κρυφοκοιτάζοντας είδε δυο μικροσκοπικές, σκοτεινές, μορφές με μεγάλα

μάτια και κάτι σαν ουρά να προσπαθούν να μαζέψουν κάτι από ένα δέντρο. Οι φωνές των φίλων του που τον έψαχναν έτρεψαν τα μικρά πλάσματα σε φυγή. Η περιέργεια του τον οδήγησε να πλησιάσει στο δέντρο για να διαπιστώσει τι ήταν αυτό που μάζευαν. Εκεί βρήκε μικρά ματσάκια από τρίχωμα αρκούδας προς μεγάλη του έκπληξη. Πανικόβλητος κατηφόρισε τρέχοντας προς το σπίτι του και ανέφερε κατευθείαν στον πατερά του για το συμβάν. Τότε ο πατέρας του του αποκάλυψε πως αυτά τα πλάσματα είναι οι περιβόητοι «λελένειοι».

Οι λελένειοι μαζεύουν το τρίχωμα της αρκούδας για να φτιάξουν τα ρούχα τους. Εμφανίζονται συνήθως μετά τα μεσάνυχτα σε καζάνια που βράζεται το τσίπουρο και σε ανυποψίαστο χρόνο κλέβουν από τους ιδιοκτήτες τσίπουρο και κόκκινες πιπεριές.»

 Γι’ αυτό λοιπόν αν βρίσκεστε σ’ αυτή τη πόλη φυλάξτε καλά το τσίπουρο σας, και αν τύχει και τους δείτε μην διστάσετε να τους κεράσετε ένα ποτηράκι…

Ζήσης Ράπτης

---