Η ζωή μας, είναι μια καπότα χωρίς αξία. Μια καπότα άδεια την οποία γεμίζουμε με το σπέρμα των διαφόρων φετίχ μας. Αποκτά υπό-στηση μονάχα από τη στιγμή που θα χύσουμε μέσα της για τον πρώτο μας Πόθο. Πόθοι ευγενείς και πόθοι ξεδιάντροποι. Ο θάνατος το μόνο που κάνει, είναι να λυτρώνει από τον εθισμό μας σε αυτό το έκδηλα γουστόζικο βάσανο. Από αυτή την ρεαλιστικότατη μυθηστορηματική μίμηση. Εθιζόμαστε στο τετριμμένο. Εθιζόμαστε στο εκκεντρικό και στο ακατανόητο. Ο κάθε εθισμός προσθέτει νέα κεφάλαια και νέες κορόνες. Θάνατος στη Ζωή και Ζωή στον Θάνατο. Αυτό αποζητούμε όλοι. Από την άλλη, μπορεί να κάνω και λάθος.
Ανδρεοσόπουλος Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου