Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Γιατί ο Βασιλιάς Ήλιος λάτρευε το κλύσμα

klis

by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία των βασιλιάδων. Οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες έχουν ακόμα το μουνί της βασίλισσας κορόνα στο κεφάλι τους. Οι πονηροί Γάλλοι κωλοτρίβονται περιστασιακώς στους Λουδοβίκους και στις Βερσαλίες. Ανάκτορα, παλάτια και χλιδή.
Ο Λουδοβίκος 14ος υποδέχτηκε κάποτε τους πρεσβευτές του Σιάμ στις Βερσαλίες, φορώντας ένα κοστούμι γεμάτο από διαμάντια, το οποίο ζύγιζε πάνω από 20 κιλά. Ο βασιλιάς ήλιος έπρεπε να δείχνει λαμπερός και αθάνατος, κι αυτό απαιτούσε θυσίες. Σήμερα τα διαμάντια του Λουδοβίκου τα φοράνε πλούσιες κυρίες όταν διακονούν τις αγαθοεργίες τους.
Ο βασιλιάς ήλιος αρεσκόταν τα μάλα να του πλένουν τον πάτο. Ελέγετο πως είχε υποβληθεί αυτοπροσώπως σε πάνω από χίλια κλύσματα. Ο Λουδοβίκος ευχαριστιόταν τη ζωή του μέσα στις καθημερινές γιορτές και τη χλιδή.
Είμαι σίγουρος πως διέθετε μια ομάδα από σπεσιαλίστες του κλύσματος. Αφού το κλύσμα έχει αυστηρούς κανόνες μιας και η συχνότατη χρήση του μπορεί να αποβεί μοιραία. Βεβαίως, το κλύσμα δεν ήταν για το Γάλλο βασιλιά μόνο μια τεχνική προετοιμασίας για σοδομισμό ή διείσδυση γροθιάς, αλλά μια ξεχωριστή σεξουαλική πρακτική.
Οι άνθρωποι της εξουσίας ερωτεύονται αργά η γρήγορα τον εαυτό τους. Κι ο μόνος που μπορεί να τους χαρίσει ηδονή είναι ο ίδιος ο εαυτός τους. Ο έξυπνος και παντοδύναμος βασιλιάς γνώριζε πως η αφόδευση η ίδια παράγει ενδορφίνες, τουτέστιν ορμόνες ηδονής. Και έκανε το χέσιμό του πηγή χαράς και ευχαρίστησης.
Φυσικά το χέσιμο του βασιλιά το μάθαινε ολόκληρο το παλάτι. Διότι ο βασιλιάς δεν έχυνε στα μουγκά. Ούρλιαζε και σφάδαζε σαν γουρούνα που ξεγεννά. Όλη του η ζωή πέρασε ψάχνοντας τρόπους να ευχαριστήσει την κωλοτρυπίδα του, σε αντίθεση με τους υποτελείς του που είχαν καταδικάσει τη δική τους στην ψώρα.
Σε μια εποχή όπου η Γαλλία δεν διέθετε υπονόμους, πετώντας οι άνθρωποι τα σκατά τους στο δρόμο, ο βασιλιάς ασχολούνταν αποκλειστικά και μόνο με τον πρωκτό του και τους κήπους των Βερσαλλιών τους οποίους λάτρευε, αφιερώνοντας σ’ αυτούς ένα ολόκληρο σύγγραμμα.
Η μεγάλη γαλλική επανάσταση ήταν το πέρασμα απ’ την μοναρχία του πρωκτού του βασιλιά ήλιου στη Δυτική Κυριαρχία. Ο Λουδοβίκος άρχισε να χάνει μια μια τις ακτίνες του και τα αχλαδωτά του κλύσματα.
Η γερασμένη και ξεπεσμένη αριστοκρατία των βασιλιάδων έκρυβε τη βαρβαρότητά της με αρώματα και καλούς τρόπους. Με χαμομήλι απ’ τις αποικίες και συσκευασμένο νωτιαίο μυελό εξωτικών όντων.
Τι ώρα είναι; Ώρα για κλύσμα.



~Του Αντώνη Αντωνάκου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου