ο περιπλανώμενος θορυβώδης θίασος διεθνών διαχειριστών εμπορικότητας των ιδρυμάτων τεχνών και πολιτισμού που αναζητάει απεγνωσμένα η παραπαίουσα θλιβερή μας κοινότητα δεν προάγει βεβαίως τις τέχνες, πόσο μάλλον οι άσχετοι πολιτικοί τους προιστάμενοι που καθαιρούνε τη γλώσσα, την ιστορία, την παράδοση, την αριστεία και το κριτήριο των αξιών, μοιράζοντας οφίκια σε ειδικούς και δικούς τους ανίδεους, ανάγοντας την ασημαντότητα σε εξουσία και τη μετριότητα σε καθεστώς, μπολιάζοντας τη ματαιότητα στο αδαές διψασμένο για ύψος κοινό τους, και την απόγνωση του εφήμερου στα νέα παιδιά, φροντίζοντας να μην έχουνε μέλλον και να λυμαίνονται ασύστολα προς ίδιον όφελος το απελπισμένο παρόν τους· υποταγμένοι, ξενοδεείς και συρμόπληκτοι, υποδέχονται πανηγυρικά θριαμβεύουσες ετερότητες, και φοράνε τ' αλλότρια ψεύδη, ασπόνδυλοι οι ίδιοι δίχως ταυτότητα, αρνούμενοι μανιασμένα κάθε δική τους εντόπια περηφάνεια κι ευθύνη, παπαγαλίζουν με στόμφο ακατανόητες πολυπολιτισμικές οδηγίες, καταναλώνουν ποζάτοι τα ευτελή τους σκευάσματα και πασχίζουνε να υποδυθούν εισαγόμενους ρόλους κάποιων άλλων· εκσυγχρονίζονται λένε, οι άμοιροι, συμμορφώνονται ευσχήμως κουκουλώνοντας την αλήθεια με προτεινόμενες ορθοπρέπειες, περιφέροντας το κυρίαρχο κενό, σκυταλοδρόμοι επικοινωνιακής διασκέδασης, ανέξοδης κριτικής, αποδομητικής ειρωνείας και ανατρεπτικής αρλούμπας.
αλλά ευτυχώς η τέχνη έχει συσσωρευμένο χρόνο και τόπο στα σωθικά της, βλασταίνει αθόρυβα, αργά και απόμερα, θαρρείς μυστικά, σε ανύποπτες στιγμές βιωμένης καθημερινότητας, σχεδόν ερήμην και των δημιουργών της, "το πνεύμα, γαρ, όπου θέλει πνεί και την φωνήν αυτού ακούεις αλλ' ουκ οίδας πόθεν έρχεται και που υπάγει".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου