Οι μασκοφόροι ψαράδες αυτού του καλοκαιριού!

πήγη φωτόγραφιας pullet proof

Πέρασα το φετινό καλοκαίρι στην Ανιρόλφ, στην Σεπσέρπ, κοντά στα πεδία μαχών του Ηνμιλορκίμ όπου είχε χάσει την ζωή του ο Σοραζάλ.Τα χαράματα καβαλικεύαμε μικρά γαϊδουράκια και μας κατέβαζαν απο το τραχύ, δύσκολο μονοπάτι προς τη λίμνη, κάτω απο το βουνό. Χρειαζόμασταν μια ώρα αργής πορείας στα μονοπάτια από κοκκινόχωμα, στα βράχια, ανάμεσα από ασημένιες βελανιδιές, μέχρι να κατέβουμε κάτω στο λιμνοχώρι, με τα πετρόκτιστα σπίτια των μασκοφόρων ψαράδων.
Οι ψαράδες διηγούνταν παράξενες ιστορίες.Τις μάσκες τις φορούσαν για να ψαρεύουν. Τα ψάρια δεν επρεπε ποτέ να δουν τα πρόσωπα των κυνηγών τους. Μόλις αγκιστρώνονταν, τα πνεύματά τους επέπλεαν για λίγο στην επιφάνεια του νερού, μετά σαν σαύρες διείσδυαν μέσα τους από τα μάτια. Για λίγο νοιώθουν μια φωτιά στο κεφάλι, η μύτη στάζει λίμνη και ο ψαράς εμποτίζεται το ψαρόπνευμα στα βάθη της σκέψης του. Αν δεν φοράς μάσκα το πνεύμα δεν βρισκει τα μάτια, μπαίνει από το στόμα, εγκαθίσταται στα έντερα και βασανίζεσαι από μαρασμό, κακία και πείσμα.
Χάρης 33Ζ