ΓΛΥΚΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ, Μεταξύ σημείου και γραμμής

Γλύκα Διονυσοπούλου

Πριν την εισαγωγή μου στη Σχολή Καλών Τεχνών, η ζωγραφική μου αφορούσε έργα ψευδαισθησιακού χαρακτήρα, κυρίως πορτρέτα, ζωγραφισμένα με μολυβοκάρβουνο σε χαρτόνι. Ήταν, λοιπόν, μια τεχνική όπου σημαντικό ρόλο έπαιζε το κάθε σημείο, που έμπαινε προσεκτικά πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια και θάμπωνε σε έναν αυξομειούμενο φωτοσκιασμό ανάλογα με την ανάγκη των γύρω σημείων.

 Γλύκα Διονυσοπούλου, μολυβοκάρβουνο σε χαρτόνι, 30x40 εκ., 2013.

Μπαίνοντας στη Σχολή Καλών Τεχνών θέλησα να ξεφύγω από αυτή την «ψυχωτική φωτοσκίαση» αναζητώντας μια γραφή πιο ελεύθερη, πιο βιωματική και πιο ανάλαφρη. Εκεί, λοιπόν, έφυγα από το σημείο και ωρίμασε η συνθήκη της γραμμής μέσα από τη Θεωρία των Χορδών. Η Θεωρία των Χορδών είναι μια φυσικομαθηματική θεωρία, στην οποία το μικρότερο στοιχείο της ύλης δεν είναι το άτομο, αλλά μια μονοδιάστατη χορδή, η οποία όταν πάλλεται δημιουργεί τον χώρο που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως διαστάσεις. Έτσι, λοιπόν, πέρασα σε μια ζωγραφική, όπου άπειρες αλληλοδιασταυρώμενες λεπτές γραμμές από μαύρα ή χρωματιστά στυλό πυκνώνουν και αραιώνουν πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια (χαρτόνια), δημιουργώντας τα τριών διαστάσεων έργα.  

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτί, 20x30 εκ.,2016.

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτόνι, 50x70 εκ.,2016. 

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτί, 18x23 εκ., 2017.

Οι τρεις διαστάσεις, όμως, δεν αρκούσαν. Έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση της τέταρτης διάστασης, δηλαδή του χρόνου, μέσα από πρόσωπα που για μένα ενσωματώνουν την μνήμη. Γέροι, ηλικιωμένοι, άστεγοι και ταλαιπωρημένες μορφές που κουβαλούν ιστορία, έγιναν οι βασικοί πρωταγωνιστές των έργων μου, ακολουθώντας μια άλλη φυσικομαθηματική θεωρία που με γοήτευσε, τον μετασχηματισμό του Minkovski. O Minkovski μας λέει ότι ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, υπάρχει μια αιτιότητα, που όσο και αν μετασχηματίσουμε τον γύρω χωροχρόνο, δεν αλλάζει. Οι γερασμένες μορφές που απεικονίζω κουβαλούν για μένα αυτό που αξιωματικά ορίζω ως «μνήμη Minkovski».

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτόνι, 50x70 εκ., 2016.

Προσπαθώντας στην πορεία να ερευνήσω σε μεγαλύτερο βάθος την Θεωρία των Χορδών, κατέληξα να μελετώ το αντίθετό της, την Κβαντομηχανική. Σκέφτηκα, λοιπόν, να ενώσω τις δύο αυτές αντίθετες θεωρίες στην ίδια ζωγραφική επιφάνεια, παίρνοντας τη δική μου ύλη, που είναι η θεωρία των Χορδών και κάνοντάς την κβάντα, δηλαδή αυτόνομες μονάδες ενέργειας ασυνεχώς κατανεμημένες στον χώρο.

Αλλά και πάλι παρέμενα στις τέσσερις διαστάσεις, ενώ η Θεωρία των Χορδών εκτείνεται σε έντεκα διαστάσεις. Συνεπώς, τοποθετούσα τις μορφές μου σε ένα λευκό φόντο, μη μπορώντας να δω τις υπόλοιπες διαστάσεις γύρω τους. Αναζητώντας μια λύση στράφηκα στην χαρακτική και συγκεκριμένα στην οξυγραφία, τυπώνοντας όμως τα μέταλλά μου και βαθυτιπικά και υψιτυπικά, ελπίζοντας να καταλήξω σε έναν γύρω χώρο που να με εμπνέει.

Γλύκα Διονυσοπούλου, χαρακτικό, 18x25 εκ., 2017.

Γλύκα Διονυσοπούλου, χαρακτικό, 18x25 εκ., 2017.

Εκεί προέκυψε ένας καινούριος προβληματισμός και η ανάγκη επιστροφής στο σημείο, προκειμένου να κατανοήσω καλύτερα τη γραμμή. Τι είναι, δηλαδή, για μένα η γραμμή; Είναι αυτόνομη; Είναι όντως μια χορδή; Είναι σημεία που απλά συνενώνονται και σχηματίζουν γραμμές; Ή είναι τα κενά σημεία που αφήνουν τα δικά μου επίθετα στην ζωγραφική επιφάνεια σημεία και σχηματίζουν λευκές γραμμές;

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε διαφάνεια, 25x25 εκ., 2017, λεπτομέρεια.

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε διαφάνεια, 25x25 εκ., 2017, λεπτομέρεια.

Ξεκίνησα, λοιπόν, μια καινούρια μελέτη πάνω στο σημείο, ζωγραφισμένο αυτή τη φορά πάνω σε διαφάνειες, προκειμένου να καταφέρω να ενώσω τα έργα μου σε έναν Hausdorff χώρο. O Hausdorff χώρος είναι ένας χώρος, όπου τίποτα δεν είναι μόνο του, αλλά όλα ενώνονται και καταλήγουν ως κάτι ενιαίο. Τα έργα σε διαφάνειες μου επιτρέπουν αυτή την αλληλεπίδραση των μορφών με την επαλληλία και την ένωση των διαφόρων σημείων, με τέτοιο τρόπο σαν να λειτουργούν όλα μαζί ως ενότητα.  

Γλύκα Διονυσοπούλου, επαλληλίες διαφανειών ζωγραφισμένες με μελάνη, 2017.

Τέλος, και πάντα σύμφωνα με τα δεδομένα του Hausdorff χώρου, θέλησα να πειραματιστώ καταλήγοντας σε επαλληλίες όλων των στοιχείων που με ενδιαφέρουν, δηλαδή και του σημείου και της γραμμής, ενώνοντας παράλληλα όλες τις φυσικομαθηματικές θεωρίες που βρίσκονται στο κέντρο της έρευνάς μου. Προχώρησα, λοιπόν, σε επαλληλίες πορτρέτων μνήμης Minkovski, ζωγραφισμένα με σημεία πάνω σε κβαντικές απεικονίσεις της Θεωρίας των Χορδών, επιχειρώντας την απόδοση ενός δικού μου Hausdorff χώρου. 

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτόνι και διαφάνεια, επαλληλία, 40x50 εκ., 2017.

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτόνι και διαφάνεια, επαλληλία, 40x50 εκ., 2017.

Γλύκα Διονυσοπούλου, μελάνη σε χαρτόνι και διαφάνεια, επαλληλία, 50x70 εκ., 2017.