MULTIVERSE
«Δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά πάρα πολλά σύμπαντα –συγκεκριμένα δέκα εις την πεντακοσιοστή– και δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο, ενώ δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις» - Δημήτρης Νανόπουλος.
Συχνά παγιδευόμαστε στην προσπάθεια μας να εντοπίσουμε και να ερμηνεύσουμε έναν «σκοπό» στην καθημερινότητα, βάζοντας σε χρήση τους όρους του κόσμου που γνωρίζουμε και τις παραδόσεις που κληρονομούμε, όμως η όποια προσπάθεια να διαβάσουμε το «τώρα» με τελεολογικούς όρους εγκυμονεί τον κίνδυνο της αποτυχίας, μιας και τελική μορφή του «κόσμου» δεν υπάρχει.
Μόνο η απόπειρα μιας απόδρασης από τον μέσο όρο της κανονικότητας της ζωής μπορεί να μας δώσει τα απαραίτητα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να αντιληφθούμε τον «κόσμο», να μπορούμε να τον δούμε, να τον περιγράψουμε, να τον καταλάβουμε και να τον εξηγήσουμε στην πληρότητα του, τις πολλαπλές διαστάσεις και τα πολλαπλά σύμπαντά του.
Επτά σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί προσεγγίζουν δομικά το «τώρα», σχηματίζοντας «φυσαλίδες πραγματικότητας» που γειτνιάζουν, δημιουργώντας «τοπικές μεταλλάξεις» στον χώρο με στόχο την αποτύπωση εννοιών και συμβόλων που αναδύονται αυτή την περίοδο, με την ελπίδα σε μια ενόραση για τις σημαντικές κοινωνικές, ηθικές και φιλοσοφικές επιδράσεις που μπορεί να επιφέρουν μια καινούργια τάξη πραγμάτων. Να βρουν δηλαδή τους νόμους, τις δομές και τις σχέσεις που το διέπουν, έστω κι αν αυτό σημάνει τον κατακερματισμό του.
Στο παρόν κατασκευάζουμε όλες τις μελλοντικές μας δυνατότητες, δημιουργώντας «εικόνας» καθρέφτες ενός ατέρμονου μέλλοντος προς το οποίο ταξιδεύουμε.
“Οι εικόνες είναι σημαίνουσες επιφάνειες. Παραπέμπουν – τις περισσότερες φορές – σε κάτι στον χωροχρόνο “εκεί έξω”, το οποίο οφείλουν ως αφαιρέσεις (ως συντομεύεις των τεσσάρων διαστάσεων του χωροχρόνου στις δύο διαστάσεις της επιφάνειας) να το καταστήσουν παραστάσιμο σε εμάς” - Vilém Flusser.
Μάκης Κυριακόπουλος
εικαστικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου