Το 1995 διαγνώστηκε με την νόσο του Αλτσχάιμερ. Ο ζωγράφος William Utermohlen αποφάσισε από εκείνη τη χρονιά και μετά, κάθε έτος να σκιτσάρει τον εαυτό του για να δει την επίδραση της νόσου πάνω του.
Απόφαση σκληρή στην υπηρεσία της προσωπικής του τέχνης. Στα αυτοπορτραίτα του φαίνεται πως ανά χρόνο οι ικανότητες του μειώνονται δραματικά και εμφανίζεται καταβεβλημένος.
Δώδεκα χρόνια μετά τη διάγνωση, και εφτά χρόνια μετά το τελευταίο του έργο, ο Utermohlen απεβίωσε το 2007 στα 74 του έτη, αφήνοντας πίσω του ένα θαυμάσιο έργο.
"Στους πίνακες αυτούς βλέπουμε τη δραματική προσπάθεια του William να εξηγήσει τον αλλαγμένο εαυτό του, τους φόβους του και τη θλίψη του", εξηγεί η χήρα του, Patricia.
"Είναι δύσκολο να πούμε αν οι αλλαγές στα πορτραίτα έγιναν επειδή έχασε τις καλλιτεχνικές του ικανότητες ή επειδή άλλαξε η ψυχολογία του. Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι σταδιακά έχανε το μυαλό του", συμπληρώνει τονίζοντας πως δεν ήταν σε θέση να κάνει αναφορά σε καλλιτέχνες όπως ο Bacon που συνήθιζαν να κάνουν παρόμοια έργα.
Ο Dr. Bruce Miller, νευρολόγος στο Πανεπιστήμιο του San Francisco που μελετά τη νόσο του Αλτσχάιμερ αναφέρει σχετικά με τα έργα του καλλιτέχνη:
"Το Αλτσχάιμερ επηρεάζει τον εγκέφαλο σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο να αποδοθεί στον καμβά η πραγματική αίσθηση των σχημάτων όπως τα αντιλαμβανόμαστε εμείς. Η τέχνη φαίνεται να γίνεται πιο αφηρημένη, οι εικόνες θολώνουν και γίνονται πιο σουρεαλιστικές. Και τα χρώματα κυριαρχούν".
Το έργο του Utermohlen θεωρείται το συγκλονιστικότερο χρονικό της νόσου που έχει περάσει στην τέχνη μέσω της ζωγραφικής απεικόνισης μέχρι σήμερα.
Οι αυτοπροσωπογραφίες του αλλά και άλλα έργα του έχουν εκτεθεί σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Δείτε τα έργα του παρακάτω:
1967
1996
1996
1997
1997
1998
1999
2000
Σημειώνεται ότι η διερεύνηση για διάγνωση Αλτσχάιμερ σε πιθανούς ασθενείς επιβεβαιώνεται συνήθως με διανοητικές αξιολογήσεις και γνωστικές δοκιμές, που ακολουθούνται συχνά από ακτινογραφίες κτλ του εγκεφάλου. Με την πρόοδο της ασθένειας, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν σύγχυση, οξυθυμία, επιθετικότητα, ταλάντευση διάθεσης, διακοπή ομιλίας, απώλεια της μακροπρόθεσμης μνήμης, και τη γενική κοινωνική απόσυρση του πάσχοντος καθώς οι αισθήσεις του μειώνονται.
Βαθμιαία, οι σωματικές λειτουργίες μειώνονται, οδηγώντας τελικά στο θάνατο .
Η αιτία και η πρόοδος η της ασθένειας δεν είναι κατανοητή καλά ακόμη. Η έρευνα δείχνει ότι η ασθένεια συνδέεται με πλάκες στον εγκέφαλο. Από το 2008, περισσότερες από 500 κλινικές δοκιμές ερευνούν πιθανές θεραπείες για την ασθένεια, αλλά είναι άγνωστο εάν οποιαδήποτε από αυτές θα αποδειχθεί επιτυχής. Πολλά μέτρα έχουν προταθεί για την πρόληψη του Αλτσχάιμερ, αλλά η αξία τους δεν είναι ακόμη αποδεδειγμένη στην επιβράδυνση ή τη μείωση της δριμύτητας της ασθένειας.
Πηγή : news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου