Σχολιάζοντας ένα σχέδιο για την απόδραση της Εύας από τον κήπο της αναπαραγωγής.
Η Εύα ήταν μία, μοναδική. Μέσα στα χυμώδη και οργασμικά πέταλα των λουλουδιών, η επανάκτηση, η έκφραση του γυναικείου σώματος σταθεροποιείται στους μίσχους των δύο ένκαυλων Αδάμ, που προσφέρουν την υποστήριξή τους στη γυναικεία αναρρίχηση. Μια γυναίκα δεν πρέπει να είναι αυθύπαρκτη μεταφυσική οντότητα, πανταχού παρούσα, μυθιστορηματική, ηλίθια μυστηριώδης αλλά γέννημα κοινωνικών σχέσεων δυστυχώς πολύ συχνά εκμαυλισμένων ένκαυλων ανδρών. Η γυναίκα-Εύα πατά στους φαλλούς και τα φαλλικά της πέλματα την ψηλώνουν για να μπορέσει να δει σε τι φυλακή λουλουδένια είναι περίκλειστη για να υποσχεθεί την αναπαραγωγή. Η συνέργεια των ανδρών-Αδάμ ή η αντιστροφή ρόλων θα μπορούσε να περιγράψει τη δυναμική μικροεξουσιών που ασκούνται στη γυναίκα-Εύα μέσα στον κήπο του παραδείσου. Η γυναίκα πρέπει να το σκάσει από τον περίφραχτο κήπο της αναπαραγωγής για τα βουνά, σ’ έναν ελεύθερο τόπο με λόφους και σπηλιές ώσπου τελικά να γεννήσει άγρια παιδιά ελεύθερα. Η γυναίκα-Εύα είναι μια ανάρμοστη ισορροπίστρια που ασκεί πανταχού την παρουσία της για να εξασφαλίσει την αδιαμεσολάβητη ελεύθερη… άγρια γέννα.
Χάρης Κοντοφύρης
Ομόνοια, 23.8.2011
Η Εύα ενισχύει την Γεωργία της Ελένης Κεσίσογλου!
Φωτογραφίες: Αρχικά, λεπτομέρειες από το διαφανογράφημα, 2011, έργο που πρόκειται να εκτεθεί σε έκθεση του φθινοπώρου (στο Booze σε επιμέλεια Μεγακλή Ρογκάκου). Για την μελέτη του διαφανογραφήματος προηγήθηκαν δύο προσχέδια του Νίκου Πασσαλιμανιώτη. Ακολουθεί σχέδιο με ανεξίτηλο μελάνι μαρκαδόρων σε χαρτί Argeli Nepal, 2011. Έμπνευση αποτελεί μια ακουαρέλα του Ιταλού εικαστικού Κλεμέντε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου