ΨΥΧΗ ΑΝΩΘΕΝ Κλινική ψυχική απώλεια του βλέμματος και καθημερινός αποτοιχισμός ψυχών. Εικαστική ψυχοδυναμική και συνεργατική έκθεση στο πατάρι του Factory στην Φλώρινα. Ποιητικές σημειώσεις διάδρασης από τον Χάρη Κοντοσφύρη

Ακουμπήσαμε στην πιο κλειστή γωνία ένα μάτι, δεν ήταν κανενός θεού. Ακατόρθωτο στους εφιάλτες, εφικτό στη ζωή. Τους λαλήσαντες, τους προλαλήσαν εκείνοι που κάθε Κυριακή και σκόλη ακουμπούσαν στον ήχο των τραυμάτων και τη μυρωδιά της μνήμης. 

Ποιος μπορεί να ζήσει μέσα στην κόχη του ματιού που είναι ξεριζωμένο πριν το ακατόρθωτο όνειρο; Όνειδος η παραπομπή τόσων Ρωμαίων στην απέραντη νύχτα. Οι νεκρές δυνατότητες ανέστησαν τα βλέμματα εκείνων των μεγαλόσωμων μεθυσμένων στιγμών. Διατείνονταν όλοι ότι η κυρίαρχη ιδιάζουσα θάλασσα είναι η λαοθάλασσα του ογδόντα. Μετά ήρθε η κούραση των γηρατειών και ταξιδεύαμε μόνο στη μουσική. Μάταια η ηχώ επέλεγε την φωνή μου, εγώ άκουγα το ουρλιαχτό των έγκλειστων και τρόμαζα με το ίδιο μαχαίρι θαμμένο στα έγκατα της γης. Έτσι φυτρώνει ο θάνατος, έτσι εξαγγέλλεται η αποπεράτωση των ψυχών.













Ένας σπαρασσόμενος κυνηγός της χίμαιρας του γίγνεσθαι είναι ο Πλάτωνας Μπουτακίδης. Τραυματιοφορέας της ανθρώπινης μοίρας που ενδύεται τα στρατιωτικά και η ζωή δεν έχει παρά να συγκρουστεί. Η ελεούσα μάχαιρα ,η ελλοχεύουσα σφύρα λειτουργούν σαν έσω γνώση της φαυλότητας. Καθήμενος στην άκρη της θέας κραυγάζει την καταγγελία για παρέκκλιση και ανισότητα. Κάποιος χάνει την ισορροπία του και ανισόρροπα πέφτει. Η μέριμνα αδιάκοπης κυοφορίας θυμάτων θεωρήθηκε από το σταλινικό καθεστώς εκφραστική ριζοσπαστικότητα και ακένωτη έμπνευση.Πρέπει να τελειώσει ο καθυμαγμός. " Όσοι δεν έχουν κρεβάτι ξαγρυπνούν και στοχάζονται" έλεγε ο Κρίτων Αθανασούλης. Τι έκθεση πεπραγμένων είναι αυτή;

2η μέρα

 Πλάτων Μπουντακίδης

Είστε υπέρ ή κατά της νίκης ή της ήττας. Δεν επαρκεί να απαντήσεις με ένα όχι ή με ένα ναι.Απλώς τι μπορεί να εισπράξει ο ταξιθέτης της ιστορίας από τους νικημένους και τους ηττημένους . Που θα θέσει τους νικητές;Οι εύσημες θέσεις απλώνονται μπροστά όπου τα πρόσωπα φωτίζονται από τα φώτα της σκηνής τόσο λίγο που να τα διακρίνεις αλλά στις πιο πίσω θέσεις μέσα στο σκοτάδι φέγγουν τα μάτια σα μικρά καθρεφτάκια της καθηστηκυίας τάξης Ε' Δημοτικού. Θα πάρεις απολυτήριο με ζωσμένα τα φίδια. Είσαι αστός; Είσαι νεκρός ή ζωντανός θάφτης, Στην κρύα γη κάνεις σπονδές με ζεστό νερό από το πλύσιμο της χλαίνης των Ρωμαίων στρατιωτών. Καθήκον σου η καθαριότητα.

3η μέρα

Πλάτων Μπουντακίδης

Οι άνθρωποι του πολέμου είναι από κάρβουνο και τους απορρίπτουμε. Χιμάει ο άνεμος στο πεδίο των μαχών και λυσομανάει να σώσει όσους περισσότερους μπορεί. Η λύπη είναι λυπημένη, ανεβαίνει όσο πιο ψηλά και στήνει ένα ολόγιομο φεγγάρι γιατί στο θάνατο ο ίσκιος είναι που μετράει. Άβυσσος σκιά λαίμαργη.

4η μέρα
Φωτογραφία: Sofia Antonakaki

Ο εμφύλιος σπαραγμός είναι η διχόνοια που δεν εξάντλησε το κουτσομπολιό για να κακοποιήσει τον γείτονα. Τα αγγελτήρια του θανάτου σε βραχνιάζουν γιατί φωνάζεις στους νεκρούς. Μόνο αυτοί ενδιαφέρονται για την ακηδία

5η μέρα

Ένα ζευγάρι βαρέθηκε τόσο πολύ στην άκρη του τζαμιού, μπροστά στο ηλιοβασίλεμα. Σηκώθηκε τρέχοντας με απίστευτη χαρά μέσα στο δωμάτιο να ανάψει το φως. Νεκροί αλύπητα νεκροί πάνω στον TV καναπέ, νεκροί αλύπητα νεκροί κάπου στην Αλ Νόρσα της Συρίας.

5η μέρα

Πλάτων Μπουντακίδης

Ήταν η μέρα συνεκφρασμένη με πολύ βροχή. Φυσούσε νοτιάς και όλοι εύχονταν βοριά. Πως να συντηρήσεις τόσα σπαρμένα πτώματα. Οι στρατιώτες παρουσιάζουν τα όπλα στην πλάτη όταν στο λόφο τα κυπαρίσσια είναι λιγνά. Παρουσιάζουν τα όπλα στην κνήμη όταν ο τρίτος λόχος είναι αποδεκατισμένος. Παρουσιάζουν μπροστά στα βλέφαρα όταν τα κορίτσια κοιμούνται χωριστά από τα βρέφη τους. Οι στρατιώτες πετάνε τα όπλα όλο χαρά όταν είναι σωριασμένοι νεκροί.

ΨΥΧΗ ΑΝΩΘΕΝ Κλινική ψυχική απώλεια του βλέμματος και καθημερινός αποτοιχισμός ψυχών. Εικαστική ψυχοδυναμική και συνεργατική έκθεση στο πατάρι του Factory στην Φλώρινα
6η μέρα
Αγάπη Ματζιώρη, Πλάτων Μπουντακίδης,Σοφία Αντωνακάκη

Οι σφαίρες πέφτουν με δύναμη στα κορμιά όπως οι στεριές χτυπιούνται με τα θαλασόνερα. Λεμονιές μέσα στους λειμώνες ιριδοφωτισμένες γεμάτες αθώο σιτρόν κυλιούνται μπροστά στα γυμνά μάτια των αντρών. Τι μπορείς να επιθυμήσεις περισσότερο πριν το θάνατο; Ακόμα λίγο σιτρόν.

7η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης

Ποιός κουβαλά τα καινούργια χέρια, έμαθες;
Χρειάζονται συγκόλληση.
Το δρεπάνι του Κολοκοτρώνη τα 'κοψε;
Κοφτερό δρεπάνι!
Να του το αρπάξουμε όταν αποκοιμηθεί να κόψουμε ψωμί, ντομάτες ή... 
άστο, δεν έχουμε τα χέρια τα καινούργια, πως θα φάμε;

8η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης

Το ένα ένα,οχτώ,οχτώ,οχτώ δεν απαντά.Ήθελα πολύ να ρωτήσω ποια θάλασσα είναι απλημμύριστη. Επιπλέω σε μια σακούλα.Ταράζεται η ψυχή στα κύματα.Βλέπει οράματα. Σκορπίσματα σε πιάτα πεινασμένων που ξεκοκάλισαν στρατούς. Φτύσαν τις πανοπλίες αραδιασμένες και μασημένες, άχρηστες. Τι σκουπίδια μαζεύουν οι συγκρούσεις!

ΨΥΧΗ ΑΝΩΘΕΝ Κλινική ψυχική απώλεια του βλέμματος και καθημερινός αποτοιχισμός ψυχών. Εικαστική ψυχοδυναμική και συνεργατική έκθεση στο πατάρι του Factory στην Φλώρινα
9η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης

Δεν θέλω να ακούσω τη μελανιά.Χτύπησα στο έπιπλο μονάχα για τον εαυτό μου. Ο Στέφανος Μπεκατώρος δεν θέλει να ακούει φωνές,πίστευε ότι οι δυνατές κραυγές χτυπιούνται στα μεγάφωνα. Στις πορείες, μαζεύει το κρέας γιατί γίνεται κορμί σκληρό.

9η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης Σοφία Αντωνακάκη

Είναι άραγες αρραγές αυτό το τοπίο πίσω από το σπίτι του σκύλου; Εκκαθάριση έκανα χωρίς την σκούπα για να μην ακουστεί ότι ξεπαστρεύω τα σκονισμένα χαρτιά. Δυο φορές αντάμωσα τη μνήμη ενός στρατιώτη που του είχαν μπήξει μια ξιφολόγχη στο χώρο της κνήμης που ήταν ακατοίκητος αλλά τώρα από την τρύπα εισέρχονται αναμνήσεις. Μια μυρμηγκοφωλιά μνημοσύνης συσσώρευε προς λήθη ανίκητα συναισθήματα.

11η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης

Πως μπορεί κάποιος να αφαιρέσει το νόημα μιας λέξης; Την διχάζει. Ένα νόημα προέρχεται από την σοφή ετυμολογία . Ένα δεύτερο προέρχεται από την καθημερινή ορθοφωνία. Διαφωνήσαμε τόσο πολύ που τραγουδήσαμε την αλφάβητο με όλα της τα γράμματα συν δύο ακόμη.

12η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης

Έβρεχε δίχως λόγο όλη την ημέρα. Έκλαιγα δίχως λόγο όλη την νύχτα.Στην ουτοπία του Πλάτωνα, στην ουτοπία του Μορ, στην Ατλαντίδα του Βάκωνα, στην Χριστιανούπολη του johann Valentin Antreae, στη Μακάρια του Gabriel Plattes ή στην Πόλη του ήλιου του Καμπανέλα, στην spatial city του Yona Friedman, στην Νέα Βαβυλωνία του Constant και την αιωρούμενη Ηλεκτρονική Πολεοδομία του Τάκη Χ Ζενέτου δάκρυα και σταγόνες δεν ταυτίζονται. Στις ουτοπίες δεν κυριαρχούν τα σύννεφα.

13η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης

Δε χάσαμε μόνο το χρόνο μας, τι έθιμο και αυτό; Χάσαμε τους συντρόφους μας.Ποιο είναι αυτό το έθιμο που μας στερεί τους φίλους και τις γυναίκες μας; Ανήκουστο πράγμα ο πόλεμος .Θα πολεμήσω τον πόλεμο. Δώστε μας πίσω τα χρόνια τυλιγμένα με τους συντρόφους. Δώστε πίσω τους συντρόφους, θα τους τυλίξουμε εμείς με τα χρόνια. Τι τα περάσατε τα χρόνια μπροστά στον εμφύλιο; πασατέμπο;.Ανήκουστο έθιμο ο πόλεμος. Δεν παίζεις με τα χρόνια που δε σε βαραίνουν.

14η μέρα
Πλάτων Μπουντακίδης