Sar(t)casm.
Ο
Σαρκασμός είναι μια έννοια όπου συνήθως χρησιμοποιείται στον προφορικό και
γραπτό λόγο και συνδέεται με τη χρήση του χιούμορ και της επικοινωνίας μεταξύ
των ατόμων, που επιθυμούν να αναπτύξουν μια περιπαικτική ή πιο πολύπλοκη
διάθεση ανάμεσά τους.
Εμφανίζει
και χρησιμοποιείται για να υπογραμμίσει τα αρνητικά στοιχεία μια μορφής,
ζητήματος , κατάστασης , ιδέας.
Αναπτύσσονται
με τη χρήση του συναισθήματα ειρωνείας, παιχνιδιού , χιούμορ , ή ακόμη και
θυμού.
Η
προέλευση της λέξης προέρχεται από τη Λατινική λέξη ''sarcasmus'' , η οποία με τη σειρά της έχει τις ρίζες της
στην ελληνική ''σαρκάζειν'' , προερχόμενη
από τη σάρκα και το αρχικό της νόημα σήμαινε 'να κόψει ένα κομμάτι της σάρκας' (από το
στοχοθετημένο πρόσωπο).
Στο λογοπαίγνιο που δημιούργησα
δίνοντας στη σειρά των έργων μου τον τίτλο Sar(t)casm κρύβονται οι λέξεις art=Τέχνη καθώς και sarcasm=σαρκασμός .
Η τέχνη από μόνη της
αποτελεί μια δήλωση.
Δήλωση πάνω στα
τρέχοντα γεγονότα, μια καθολική ή προσωπική ιδέα ,κάτι απλό, καθημερινό αλλά όχι ασήμαντο .
Προσδοκία μου ήταν η
σύνδεση των δύο αυτών δηλώσεων -σαρκασμού και Τέχνης- και η γέννηση έργων όπου οι
λέξεις θα δημιουργούν
τις φόρμες, θα
καθορίζουν τα χρώματα και τις μορφές.
Τα έργα αποτελούν
κολάζ φωτογραφιών τραβηγμένων αποκλειστικά πάνω στο σαρκαστικό νόημα των
φράσεων, ακολουθώντας τη τεχνική της Pop Art σε σχεδιασμό , μονοχρωμία και τοποθέτηση.
Ως αναφορά την Pop Art,
η λέξη
και μόνο pop είναι
συντομογραφία του Αγγλικού popular που σημαίνει δημοφιλές, του λάου- λαϊκό
.
Η pop-art λοιπόν εξορισμού είναι μια
τέχνη που απευθύνεται στο λαό, δηλαδή στο ευρύ κοινό .
Το κίνημα αυτό
θέτει ζήτημα διαφοροποίησης μεταξύ «υψηλής» και «λαϊκής» τέχνης .
Τέχνη δηλαδή,που απευθύνεται από τη μια μεριά στους λίγους εκλεκτούς, και από την άλλη
πλευρά μια τέχνη που απευθύνεται στα πλατιά στρώματα του λάου.
Όπως ακριβώς
και η σαρκαστική διάθεση σε μια συζήτηση ανάμεσα σε ανθρώπους.
Ένας ακόμη
λόγος που επέλεξα τη Pop Art ήταν διότι οι pop-καλλιτέχνες
ενδιαφέρθηκαν για την τέχνη του collage και εξερεύνησαν παρά πολύ τις
εικαστικές δυνατότητες των «ετοίμων αντικειμένων» της μαζικής παράγωγης (ready modes), μια έννοια που είχε
χρησιμοποιήσει πρώτος ο δάσκαλος του Ντανταϊσμού, Marcel Duchamp που έλεγε ότι το καθημερινό
αντικείμενο γίνεται έργο τέχνης επειδή ο καλλιτέχνης το ονομάζει έτσι.
Παρουσίαση των έργων.
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm , A.2016 |
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm , A.2016. |
Sar(t)casm, A.2016. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου