"Βεροιείς αεί ποιούσι..." της Κατερίνας Καροίλια

Από 14 Οκτωβρίου έως 10 Νοεμβρίου 2016 λειτουργεί έκθεση με τον τίτλο «Βεριοίς αεί ποιούσι…» στη γκαλερί Παπατζίκου, Ελ. Βενιζέλου 43 στη Βέροια. Σένα χώρο παρουσίασης, διαμόρφωσης  και προβολής τέχνης όπως αυτός της γκαλερί η κυρία Εύα Παπατζίκου ποιητικά και εμπνευσμένα, στα πλαίσια του εξαιρετικού τρίπτυχου «τέχνες, γράμματα και κρασί», μας συστήνει Βεριοίς που διαβιούν ή δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της Βέροιας.

Σε μια προσπάθεια νε ξεχάσουμε ότι τέχνη είναι  ότι περιορίζεται στο στενό πλαίσιο του τελάρου, στο χώρο της γκαλερί σμίγουν γόνιμα

η οικογένεια Αργυράκη που ασχολείται με το κρασί που σύμφωνα με μια φράση του Ρόμπερτ Λούις Στιβένσον είναι εμφιαλωμένη ποίηση, με το μελωδικό σχήμα εγχόρδων, πνευστών και κρουστών «Εν Βεροία». Στη συνέχεια γινόμαστε κοινωνοί και συμμέτοχοι σε μια ξεχωριστή τέχνη υψηλού επιπέδου όπως αυτή της Μελισσοκομίας της εταιρείας ΜΕΛΙνάκι, ενώ ακολουθεί η παρουσίαση έργων Αγιογραφίας του Συμεών Ματσκάνη που προσπαθεί να ερμηνεύσει τα χρώματα και τα σχέδια του Φώτη Κόντογλου, του Θεοφάνη του Κρητός και του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου μέσα από τις εικόνες του με τη «μανιέρα βυζαντίνα».

Εκδοχή εικαστικού λόγου είναι και η παρουσίαση του Ποιητικού Πυρήνα (μια παρέα φίλων), που για να σας τους γνωρίσω θα δανειστώ το κείμενο που αποτελεί τον πρόλογο του βιβλίου Ποιητικός Πυρήνας – Ανθολόγια» Ενδυμίων-2012.

Γύριζαν από όλες τις μεριές την ομορφιά του κόσμου. Έλεγαν νερό και γινόντουσαν θάλασσα. Ένα όστρακο ήταν η αμοιβή τους κάθε καλοκαίρι. Μονοπάτια από μεθυσμένα λουλούδια οδηγούσαν το έγχρωμο βλέμμα τους που πάντα τρυφέρευε κάτω απ’ το στερνό φύλλο του καλοκαιριού. Όλοι χρωστούσαν μια φυγή του δαίμονα τους, μα αυτός ήταν ο τάπας τους ένα γαλάζιο χαρακτικό. Τα σώματα τους αιωρούνταν πάνω απ’ τις σκέψεις τους, άλλες φορές γίνονταν ξύλινα – ύφαλα της βάρκας προς την Αχερουσία. Και τα ποιήματά τους να φέρνουν κύκλους στον αέρα εμποδίζοντας τη βροχή να πέσει. Βγήκανε ψηλά, στης νύχτας τις κορυφές, στα μονοπάτια του χρόνου, στις γέφυρες του χάους. Προστρέξανε στην Τέχνη της Ποίησης που κάπως ξέρει από φάρμακα που κάμνουνε – για λίγο – να μη νοιώθεται η πληγή.

Τέλος στην έκθεση παρουσιάζει τη δουλειά του «Αρχάγγελος» 2015, ο Ιωάννης Παπαγιαννούλης με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Johann Wolfgang Goethe της Φρανκφούρτης, στο τμήμα Νεότερης Γερμανικής Λογοτεχνίας.