Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την έκθεση
“ΑΒΙΟ”
Καλλιτέχνες: Αγησίλαος Ρόμπολας,Anna Fairchild, Αλέξανδρος Γαρνάβος, Ανδρέας Γαβριλιάδης, Αννα Μαρία Σαμαρά, Βάγια Χούχλια, Γαβριήλ Φτελκόπουλος, Γεωργία Δαμιανού, Γιάννης Βγόντζας, Γιάννης Ρομπολας,Δημήτρης Ανδρεοσόπουλος, Δημήτρης Βάβουρας, Εβίτα Παγωνα, Ειρήνη Πουλιάση, Ελενα Κοτριδου, Ελίνα Γεροντη, Θεοδώρα Μιχελοπούλου,Ιωσηφίνα Μακρή, Κυριάκος Μπουρνας, Μαρί Θεοφίλου, Μαρία Ζουρου, Μαρίνα Αραβανή, Νικολέτα Τσαντίκη, Νίκος Καρναμπατίδης, Ολγα Μπόγδανου,Σοφία Πρέκα, Χαρά Τζεβελέκου, Χάρης Κόντοσφύρης, Χρυσοβαλάντω Γεωργίου, Νικόλ Οικονομίδου
Επιμέλεια εκθεσης: Lo.Ve (Long Vehicle)
Εγκαίνια: 25 Οκτωβρίου 2016, 20:00
Διάρκεια: από 25 Οκτωβρίου – 18 Νοεμβρίου 2016
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή, 14:00 - 19:00
Το Beton7 Gallery παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο “ΑΒΙΟ![]()
”.
Η εντροπική φύση της φαιάς μας ουσίας. Η ανθρώπινη ανάγκη να βάλουμε τάξη στο χάος.
Όταν οι φυσικοί καλούνται να απαντήσουν στο τι είναι ζωή, αποφαίνονται πως τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι η πολυπλοκότητα και η οργάνωση. Επαρκούν αυτές οι δύο συνιστώσες για να καθοριστεί το σημείο, το όποιο η ανθρώπινη ουσία και το ον, βρέθηκαν κατά τύχη?
Η γνώση του τι είναι ο άνθρωπος, δεν σημαίνει ότι υπάρχει και κατανόηση σε αυτό που πραγματικά είναι. Βρίσκεται χαμένος μέσα στην ανθρώπινη απεραντοσύνη όπου βρέθηκε τυχαία και δεν καταλαβαίνει ότι είναι απλά ένα σημείο ενός άπειρου χρονοδιαγράμματος Η φυσική ανικανότητα της ανθρώπινης αντίληψης να δεχτεί τον εαυτό του ως ένα σημείο ενός διαγράμματος χρονικού γίνεται αντικείμενο παρατήρησης ενόσω ο άνθρωπος γνωρίζει την παροδική του φύση. Λόγω της υποσυνείδητης αυτής του γνώσης προσπαθεί να είναι πάντα μία προβολή ενός κόσμου συγχρονικότητας και αναγκάζετε να ζει μέσα στην λιτότητα, ανασφάλεια και φόβο.
Η γραφειοκρατία, η εξαρτημένη εργασία, η ατελέσφορη εμπειρία, η ασυγχρονικότητα είναι η επιτελεστική λειτουργία του κόσμου. Ο Άνθρωπος οργανώνει θεσμούς χωρίς κάποια οντική ουσία (ανούσια) και γίνεται η ζωντανή προβολή τους για να κατακτήσει μια θέση στην αιωνιότητα. Όταν συνειδητοποιεί ότι το σημείο που βρέθηκε τυχαία δεν έχει πλέον ουσία, διατηρεί την καθολική του ύπαρξη σαν ανούσιο ον.
Όλα αποκτούν νόημα όταν ονοματίζονται και το ανούσιο αυτό του σημείου συμβαίνει όταν δεν είναι αντιληπτή η συγχρονικότητα.
Συγχρονικότητα σημείου είναι αυτή η αναιτιώδη αρχή που συνδέει γεγονότα που έχουν παρόμοια σημασία ανάλογα με την χρονική τους σύμπτωση και όχι με την ακολουθιακή σειρά που εμφανίστηκαν Τότε γίνεται συγχρονισμός ανάμεσα σε νου και φαινομενικό κόσμο αποκαλύπτοντας την εντροπική φύση της φαιάς μας ουσίας.
Τι είναι πλέον η ανθρώπινη φύση, τι μας κάνει να ερχόμαστε σε επαφή με το πραγματικό μας τρωτό σώμα, είναι ο τρανσουμανισμος και η προσπάθειά να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη εκδοχή μας, ή η λαιμαργία μας για την υστεροφημία.
Πληροφορίες: Beton7 | Πύδνας 7, Βοτανικός-Αθήνα 1855 (σταθμός μετρό Κεραμεικός)
The Beton7 Gallery presents the exhibition
"ABIO"
Opening reception : 25 October 2016, 20:00
From 25 October – 18 November 2016
Open:Monday to Friday, 14:00 - 19:00
Artists: Αgisilaos Robolas,Anna Fairchild, Alexandros Garnavos, Andreas Gavriliadis, Anna Maria Samara, Vagia Houhlia, Gabriel Ftelkopoulos, Georgia Damianou, Giannis Vgontzas,Giannis Robolas,Dimitris Andreosopoulos,Dimitris Vavouras, Evita Pagona,Irene Pouliassi, Elena Kotridou, Elina Geronti, Theodora Mihelopoulou,Josephine Macri, Kyriakos Bournas,Marie Theophilou, Maria Zourou, Marina Aravani, Nikoleta Tsantiki, Nikos Karnabatidis, Olga Bogdanou,Chara Tzevelekou, Sofia Preka, Harris Kontosphyris,Chrysovalanto Georgiou,Nicole Economides.
Curated by:Lo.Ve (Long Vechicle)
Opening reception : 25 October 2016, 20:00
From 25 October – 18 November 2016
Open:Monday to Friday, 14:00 - 19:00
Beton7 Gallery presents the exhibition"ABIO"
The entropic nature of grey matter.
The human need, that is, to put some order into chaos.
When a scientist is asked the infinite question (What is life, after all?), it seems that their answer consists mainly of the words “complexity” and “order”. Alas, that question only triggers another: are these two components enough to designate the point at which the human matter and the being came across one another?
Nevertheless, knowing the nature of man does not necessarily mean there is understanding as to what it really is. Man is lost into the vastness of the humane potential that he so incidentally fell upon, and thus has no conscious awareness of his ballpoint-sized place in the timetable of infinity whatsoever. This congenital incapability of human perception that regards the understanding of the latter, becomes a subject of observation, while man is aware of his evanescent nature. So it is due to this subconscious cognition that he endeavours to be nothing else but a mere projection of a synchronised world, and is therefore forced to live in frugality, insecurity, and fear.
Nevertheless, knowing the nature of man does not necessarily mean there is understanding as to what it really is. Man is lost into the vastness of the humane potential that he so incidentally fell upon, and thus has no conscious awareness of his ballpoint-sized place in the timetable of infinity whatsoever. This congenital incapability of human perception that regards the understanding of the latter, becomes a subject of observation, while man is aware of his evanescent nature. So it is due to this subconscious cognition that he endeavours to be nothing else but a mere projection of a synchronised world, and is therefore forced to live in frugality, insecurity, and fear.
Bureaucracy, labour, ineffective experience, as well as the inability to be part of the modern world, all make up the performative function of our society. When man fabricates statues of no significant essence, he turns into a poor reflection of what he has created, all in order for him to reserve a seat into infinity. When the time comes for man to realise that this point that he casually reached is essential no more, man spends his blanket essence as a flat being.
All makes sense as soon as they are given a name, and the non-essential of this point happens as soon as this synchronicity is not perceptible.
Synchronicity of the spot is this causal principle that connects facts that have relatable meaning, according to their coincidence in time rather than their sequential order of appearance. Then they are synchronised between the mind and the phenomenal cosmos, thereby discovering the entropical nature of the Gray matter.
What is now human nature, the very thing that makes us communicate with our three-dimensional, vulnerable body? is it nothing but transhumanism and our effort to create a contemporary vision of us, or our gluttony for posthumous fame?
---
| Δογάνης Στάθης | Doganis Stathis Υπεύθυνος Επικοινωνίας | Communication Manager | ||||||
| tel: +30 210 75 12 625 | fax: +30 210 75 62 697 email: press@beton7.com website: www.beton7.com 7 Pidnas, Votanikos, 11855, Athens, Greece | ||||||
  |
Γεια σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι ένα δανειστή που αναγνωρίζεται σε όλες σχεδόν τις ηπείρους και έχει ένα κεφάλαιο 25.720.000 € που θα με βοηθήσει να δανείζουν ιδιωτικό βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, που κυμαίνονται από 1.000 € έως το άπειρο σε κάθε σοβαρό πρόσωπο που είναι σε θέση να κάνει μια καλή χρήση και καλή επιστροφή κεφαλαίων. 3% τόκοι του έτους σύμφωνα με το έτοιμο ποσό επειδή είναι ειδική δεν είμαι παραβιάζει την τοκογλυφία πράξη. Μπορείτε να ξεπληρώσετε πάνω από 5 έως 25 έτη ή περισσότερο της μέγιστης σύμφωνα με το ποσό που είστε έτοιμοι. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου μέσω E-mail: leferfrancisjean@gmail.com