ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΕΝΕΤΗΣ __ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΛΗΣ __ ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΛΙΑΤΚΑΣ

Lola Nikolaou Gallery | Τσιμισκή 52, Θεσσαλονίκη

t. +30 2310 240416, e-mail: lnik@otenet.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΕΝΕΤΗΣ __ ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΛΗΣ __ ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΛΙΑΤΚΑΣ

22.11 – 20.12.2011

Εγκαίνια Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011, 20.00 -23.00

Η Μαρία Κενανίδου αναφέρει για τον Χρήστο Βενέτη

‘’Με αφορμή για εκκίνηση την επιτυχημένη βρετανική επιχείρηση αποπροσανατολισμού «Operation Mincemeat» κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και την ιστορία "A man who never was", που προέκυψε από αυτή, ο Χρήστος Βενέτης, αποτυπώνει σε σχέδια πάνω σε χαρτί την δική του εικαστική επιχείρηση αποπροσανατολισμού. Η αποσπασματικότητα των εικόνων που επιλέγει, ενισχύει τη δημιουργία όχι τόσο μιας αφήγησης με ιστορικό χαρακτήρα, που εμπλεκόμενη με την μυθοπλασία διαρρηγνύει τη συλλογιστική της επαγωγικότητας. Η διάκριση μεταξύ μυθοπλαστικής αφήγησης και αφήγησης γεγονότων αναμειγνύονται ηθελημένα με ασαφή τρόπο παραπλανώντας τον θεατή. Το ατελές αφηγηματικό περιεχόμενο και η αφηγηματική πράξη απομακρύνονται από το πραγματικό, που υποσκάπτεται ακόμη περισσότερο, με τη διαμεσολάβηση μυθοπλαστικών παρεκβάσεων αποδομένων όμως με μία αποκλίνουσα χρήση ρεαλιστικών μορφικών στοιχείων και ενός ρεαλιστικού τρόπου αναπαράστασης από τον καλλιτέχνη………’’

Ο Μάνος Στεφανίδης αναφέρει για τον Ανδρέα Λόλη

‘’……Ο Ανδρέας Λόλης που γεννήθηκε το 1970, είναι ένας καλλιτέχνης με βαθιά γνώση της γλυπτικής παράδοσης αλλά κυρίως με βαθιά πίστη στις αξίες της τέχνης αυτής. Τα σημαντικά του προσόντα δεν είναι μόνο η απαράμιλλη δεξιοτεχνία που τον φέρνει ιδεολογικά κοντά στους μαγικούς μάστορες του ύστερου Μεσαίωνα και το Style Internationale, ούτε η σκηνοθεσία ιλουζιονιστικών εκπλήξεων που χαρακτηρίζει τη δουλειά του. Είναι κυρίως ο προβληματισμός που εκφράζεται μέσα από τα έργα του και η ανατροπή κάποιων στερεοτύπων που τα τόσο θεατρικά γλυπτά του επιχειρούν. Νομίζω πως η πρόταση του Λόλη , αφορά γενικότερα στην ευρωπαϊκή γλυπτική προτείνοντας μοντερνιστική πράξη ακριβώς μέσα στην επικράτεια του μεταμοντέρνου συμψηφισμού, της μεταμοντέρνας θεωρητικής αμηχανίας. Γιατί, τι κατ’ ουσίαν φτιάχνει ο γλύπτης; Κατασκευάζει δήθεν ready mades, συνθέσεις από τα σκουπίδια των σύγχρονων πόλεων, χρησιμοποιώντας όμως τα πιο παραδοσιακά και ευγενή υλικά της γλυπτικής. Κι ενώ ο θεατής υποκύπτει στο trompe l’ oeil νομίζοντας ότι βλέπει χαρτόκουτα και φελιζόλ, στην πραγματικότητα έχει εμπρός του λευκά και χρωματισμένα μάρμαρα, καρπούς απίστευτης αυτοσυγκέντρωσης, απίστευτου μόχθου αλλά και σκέψης…..’’

Η Μαρία Κενανίδου αναφέρει για τον Νικόλα Μπλιάτκα

‘’Ο Νικόλας Μπλιάτκας δημιουργεί μία εικαστική εννοιολογική κατασκευή με επιχρυσωμένες κάρτες-φατνώματα που στοιχειοθετούν τις δικές του Γκιμπερντιανές πύλες του παραδείσου, του ναού της ευδαιμονίας; πύλες ως λυτρωτικό σημείο φυγής από την αδιέξοδη ψευδαίσθηση της καταναλωτικής ουτοπίας; πύλες εξόδου από την εφιαλτική δυστοπία της ολιγαρχίας του πλούτου και του καταναλωτικού ναρκισσισμού; Η έννοια της κλειστής πόρτας, η αγωνία για το τι παραμονεύει ή υπάρχει πίσω από αυτή, πού οδηγεί, τί επιθυμίες κρύβει, τι θα επιθυμούσαμε να κρύβει. Προσφέρει την κάρτα-κλειδί ως «επιχρυσωμένο ψέμα», το κλειδί για την ευμάρεια και την ευημερία, το κλειδί για τις πύλες του παραδείσου… Υποσκάπτει, περιγελά με οξύτητα τις παραδοσιακές συνθήκες, κριτικάρει την καθεστηκυία ιδεολογία και θεώρηση, την παραδείσια ουτοπία του μέλλοντος, προτείνοντας μετατοπίσεις της προσδοκίας της επιτυχίας, ως ζητούμενο, ως εκπλήρωση ονείρου. ………Τη σκουριά χρησιμοποιεί στα έργα- αναφορές όπως τις σταχομαζώχτρες του Jean-Francois Millet ή τον σπορέα του Van Gogh, συγκροτώντας ένα σχόλιο για τον κόπο και τον ανθρώπινο μόχθο με αυτοσκοπό την κατανάλωση, με τονικότητες που προκύπτουν από την οξείδωση, με υπαινικτική χρήση της διάβρωσης…. ‘’

Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πε., Πα.: 12.00 – 20.00 / Τε., Σα.: 12.00 -15.00