Ευτυχως που δεν ασχοληθηκα με μαζι του.είπε ο Χρήστος
αλλά τον κρίναμε αναλόγως!! είπε ο ΧάρηςΚυριακή, 27 Φεβρουαρίου 2011
Ο κροίσος «έδεσε» στο Μεταξουργείο
Ποιος είναι ο εφοπλιστής Γιώργος Οικονόµου που εκθέτει στη Δηµοτική Πινακοθήκη της Αθήνας την (άγνωστη ώς τώρα στο ευρύ κοινό) συλλογή του από εκατοντάδες έργα τέχνης.
Την ώρα που οι κάτοικοι στο Μεταξουργείο µαθαίνουν την «Τίγρη» του Ντελακρουά και τον «Ανατολίτη» του Νικόλαου Γύζη, η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη της Νότιας Κορέας µαθαίνει το όνοµα Γιώργος Οικονόµου. Οι εργάτες της Σάµσουνγκ και άλλων παραθαλάσσιων πόλεων χτυπάνε πλέον κάρτα για τα δώδεκα τάνκερ, συνολικής αξίας 770 εκατ. δολαρίων, που αναµένεται να περάσουν στα χέρια του 57χρονου εφοπλιστή τηνεπόµενη πενταετία.
Κάπως έτσι, ο Φεβρουάριος του 2011 ξηµερώνει για τον Γ. Οικονόµου µε δύο στοιχήµατα σε δύο διαφορετικές γωνιές του πλανήτη. Στην Αθήνα η ∆ηµοτική Πινακοθήκη, στη συµβολή των οδών Λεωνίδου και Μυλλέρου, έχει µεταµορφωθεί σε άτυπο µουσείο για να φιλοξενήσει πίνακες, χαρακτικά και σχέδια της συλλογής του που εκτείνονται από τον 15ο αιώνα έως τις µέρες µας. Για χάρη της, η γερµανική εφηµερίδα «Frankfurter Allgemeine» αφιέρωσε µία σελίδα στο ακριβό χόµπι του εφοπλιστή, ο οποίος αγοράζει έργα από δηµοπρασίες, εκθέσεις και γκαλερί γερµανικών ή αυστριακών πόλεων, και αποκάλυψε το κρυφό όνειρό του: «έναν όµορφο πίνακα του Βαν Γκογκ». Την ίδια περίοδο, ο Κόλιν Γκλίντελτης «Daily Telegraph»περιέγραφε τα «αριστουργήµατα ενός µαικήνα», ιδιοκτήτη 500 σχεδίων του ΟτοΝτιξ, και έβαζε λεζάντα στο προσωπικό γούστο ενός εφοπλιστή που δεν θαµπώνεται από σπάνια αριστουργήµατα: «∆εν προσπαθώ ναανταγωνιστώ τον Ωνάση, το Νιάρχο ήτον Γουλανδρή», εκµυστηρεύτηκε στη συνέντευξη ο Οικονόµου. Εξω από τον χορό δεν έµειναν ούτε οι διευθυντές διεθνών περιοδικών τέχνης που κατέβηκαν στην Πλατεία Λέοντος Αυδή, πιθανότατα γιαπρώτη φορά στη ζωή τους.
Το δεύτερο στοίχηµα παίζεται στην Απω Ανατολή: η µεταφορά πετρελαίου είναι το υστερόγραφο στην εξόρυξη µαύρου χρυσού, όπου επίσης δραστηριοποιείται ο Οικονόµου µε πλωτά γεωτρύπανα (drillships). Από µία άποψη, πρόκειται για την ολική επαναφορά ενός έλληνα εφοπλιστή που το 2009 παρασύρθηκε στη δίνη της ναυτιλιακής κρίσης και είδε τη µετοχή της εταιρείας του DryShips, να κατρακυλάει στα βάθη της αβύσσου χάνοντας κοντάστο 95% της αξίας της.
Μεγάλα καράβια, µεγάλες φουρτούνες, που θα ‘λεγαν καιοι θαλασσοδαρµένοι ναυτικοί. Τα σκαµπανεβάσµατα και τα ρίσκα, άλλωστε, συνοδεύουν τον Οικονόµου από την αρχή της προσωπικής του διαδροµής.
Δυο ΜΑςτερ ΕΊΝΑΊ ΛΊΓΑ. Γιος εύπορης οικογένειας της παλιάς Αθήνας - ο πατέραςτου ήταν ιδιοκτήτης εταιρείας µε είδη χαρτοπωλείου - επιχείρησε νωρίς την περίφηµη «πατροκτονία» επιλέγοντας τη θάλασσα ως διέξοδο των δικών του φιλοδοξιών. Με στάνταρ εφόδιο τη φοίτηση στο Κολλέγιο Αθηνών, πέρασε τον Ατλαντικό για να σπουδάσει Ναυπηγική και Εφαρµοσµέ νη Μηχανική στο φηµισµένο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Στα δύο µάστερ προστέθηκε αργότερα καιένα τρίτο, στη ∆ιοίκηση Ναυτιλιακών και Ναυπηγικής. Για τους στεριανούς όλα αυτά είναι κινέζικα, αλλά σε θεωρητικό επίπεδο ο Οικονόµου ξέρει να µοντάρει σκαριά πλοίων, ναλύνει και να δένει τις µηχανές τουςκαι να κρατάει το γενικό κουµάντο (µανατζάρισµα σε... άπταιστα ναυτιλιακά). Επειδή, όµως, το µεγαλύτερο προνόµιο για έναν εφοπλιστή είναι το πεζοδρόµιο, ο ίδιος θαπεράσει από διάφορες θέσεις σε ναυτιλιακές εταιρείες της Αθήνας και της Νέας Υόρκης πριν ιδρύσει τη δική του το 1986, την CardiffMarine Inc., την οποία µέχρι σήµερα µοιράζεταιµε την αδελφή του Χρυσούλα Κανδυλίδη. Τη µητρόπολη των µεγάλων ευκαιριών θα επιλέξει και για το µεγάλο άλµα προς τα εµπρός, η προσγείωση όµως θα αποδειχθείτουλάχιστον επώδυνη. Το 1998 εκδίδει στη Νέα Υόρκη οµόλογα 175 εκατ. ευρώ, αλλά µερικούς µήνες αργότερα δηλώνει αδυναµία να πληρώσει τους τόκους. Τα οµόλογα που κατέχουν µεγάλοι χρηµατοοικονοµικοί όµιλοι όπως η Credit Suisse και η Citi, κηρύσσονται ληξιπρόθεσµα. Ωστόσο, από ένα περίεργο γύρισµα της τύχης, εκεί που όλοι τονέχουν ξεγραµµένο, ο Οικονόµουκαταφέρνει να κρατήσει την εταιρεία όρθια πληρώνοντας στο πτωχευτικό δικαστήριο µόνο 37 σεντς για κάθε δολάριο χρέους.
Η ίδια διάθεση πειραµατισµού συνοδεύει και την επιχειρηµατική του δράση όταν «δένει»στην Ελλάδα. Στις αρχές του 2000, την εποχή που η αγορά υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας µπαίνει στην απαγορευµένη ζώνη της απελευθέρωσης, συµµετέχει µε µεγάλο ποσοστό στην Telepassport, ενώ γίνεται και βασικός µέτοχος στην PC Systems. Πειράµατα που άρχισαν και τέλειωσαν νωρίς.
ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ Τoy «Forbes». Με 25 χρόνια εµπειριών στην πλάτη, ιδρύει το 2004 ακόµη µία εταιρεία, την DryShips, η οποία αναπτύσσει δραστηριότητα στον τοµέα του ξηρού φορτίου. Τον Φεβρουάριο του 2005 ο όµιλος, στον οποίο µέτοχοι είναι δύο πρώην σύζυγοί του, µπαίνει στα video walls του Nasdaq, η µε τοχή απογειώνεται και το 2007 η τιµή της υπερπενταπλασιάζεται. Οπως συµβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, η διεθνής καταξίωση δεν αργεί να έρθει. Το 2008 το περιοδικό «Forbes» τον τοποθετεί στον αριθµό 707 της λίστας του µε τους δισεκατοµµυριούχους του πλανήτη. Είναι ο τέταρτος Έλληνας το όνοµα του οποίου γράφεται µε λατινικούς χαρακτήρες στη Βίβλο των απανταχού αυτοδηµιούργητων, εκείνη τη χρονιά. Μαζί του µπαίνουνο δρ.Γιάννης Κούστας (1,2 δισ.) και ο Γαβριήλ Παναγιωτίδης (1,3 δις) ακολουθώντας τα χνάρια του «παλαιού» της λίστας, Σπύρου Λάτση.
Η ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ «ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ».
Σύµφωνα µε το περιοδικό, εκείνο το διάστηµα ο Οικονόµου διαχειριζόταν περίπου 1,7 δισ. δολάρια. Ποσό που µεταφράζεται -µε µια µικρή δόση αυθαιρεσίας - σε 25 φορτηγά πλοία. Ή σε 800 πίνακες ζωγραφικής. Τότε βέβαια ελάχιστοι υποψιάζονταν ότι ο ξανθός εφοπλιστής µε τα γαλάζια µάτιαθα µπορούσε να ξοδέψει 1,64 εκατ. ευρώ για τον πίνακα «Βυζάντιο» της Μπρίτζετ Ρίλεϊ, το µεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί για έργο σύγχρονης τέχνης σε γερµανικό οίκο δηµοπρασίας. Ή ότι θα επένδυε 290.000 στερλίνες για µια νεκρά φύση του Αµβρόσιου Μπόσερτ του Νεότερου και 21.000 για ένα µικρό σχέδιο του Λούσιαν Φρόιντ απ’ τις αρχές του 1940 (το σκίτσο, πάνω σε επιστολή του µεγάλου ζωγράφου προς ένα φίλο του,εκτίθεται στην τελευταία πτέρυγα της έκθεσης στη ∆ηµοτική Πινακοθήκη Αθήνας, µαζί µε έργα των Πικάσο (η πολύχρωµη «Γάτα»), Ματίς, Ντε Κούνιγκ, Μοντιλιάνι, Γκωγκέν, Cy Twombly κ.ά. Για τους ντίλερ, ο Οικονόµου ήταν πάντοτε ένα όνοµα χωρίς πρόσωπο. Αντ’ αυτού έτρεχε στις δηµοπρασίες του Μονάχου, του Βερολίνου καιτης Βιέννης, «µε ένα κοκτέιλ στο χέρι», όπως σηµειώνει η «Frankfurter Allgemeine», ο ∆ηµήτρης Γραβάνης, το δεξί χέρι που σκανάρει τους καταλόγους, µαζί µε τηνεπιµελήτρια της έκθεσης,Ειρήνη ∆ηµητρακοπούλου.
ΑΠΟ-marinews.gr
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΛΓΕΡΊΔΗΣ
για τα ΝΕΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
το κείμενο ανακάλυψε ο καλύτερος ιχνηλάτης των ΕΝ-ΦΛΩ Χρήστος Σκούρτης
Την ώρα που οι κάτοικοι στο Μεταξουργείο µαθαίνουν την «Τίγρη» του Ντελακρουά και τον «Ανατολίτη» του Νικόλαου Γύζη, η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη της Νότιας Κορέας µαθαίνει το όνοµα Γιώργος Οικονόµου. Οι εργάτες της Σάµσουνγκ και άλλων παραθαλάσσιων πόλεων χτυπάνε πλέον κάρτα για τα δώδεκα τάνκερ, συνολικής αξίας 770 εκατ. δολαρίων, που αναµένεται να περάσουν στα χέρια του 57χρονου εφοπλιστή τηνεπόµενη πενταετία.
Κάπως έτσι, ο Φεβρουάριος του 2011 ξηµερώνει για τον Γ. Οικονόµου µε δύο στοιχήµατα σε δύο διαφορετικές γωνιές του πλανήτη. Στην Αθήνα η ∆ηµοτική Πινακοθήκη, στη συµβολή των οδών Λεωνίδου και Μυλλέρου, έχει µεταµορφωθεί σε άτυπο µουσείο για να φιλοξενήσει πίνακες, χαρακτικά και σχέδια της συλλογής του που εκτείνονται από τον 15ο αιώνα έως τις µέρες µας. Για χάρη της, η γερµανική εφηµερίδα «Frankfurter Allgemeine» αφιέρωσε µία σελίδα στο ακριβό χόµπι του εφοπλιστή, ο οποίος αγοράζει έργα από δηµοπρασίες, εκθέσεις και γκαλερί γερµανικών ή αυστριακών πόλεων, και αποκάλυψε το κρυφό όνειρό του: «έναν όµορφο πίνακα του Βαν Γκογκ». Την ίδια περίοδο, ο Κόλιν Γκλίντελτης «Daily Telegraph»περιέγραφε τα «αριστουργήµατα ενός µαικήνα», ιδιοκτήτη 500 σχεδίων του ΟτοΝτιξ, και έβαζε λεζάντα στο προσωπικό γούστο ενός εφοπλιστή που δεν θαµπώνεται από σπάνια αριστουργήµατα: «∆εν προσπαθώ ναανταγωνιστώ τον Ωνάση, το Νιάρχο ήτον Γουλανδρή», εκµυστηρεύτηκε στη συνέντευξη ο Οικονόµου. Εξω από τον χορό δεν έµειναν ούτε οι διευθυντές διεθνών περιοδικών τέχνης που κατέβηκαν στην Πλατεία Λέοντος Αυδή, πιθανότατα γιαπρώτη φορά στη ζωή τους.
Το δεύτερο στοίχηµα παίζεται στην Απω Ανατολή: η µεταφορά πετρελαίου είναι το υστερόγραφο στην εξόρυξη µαύρου χρυσού, όπου επίσης δραστηριοποιείται ο Οικονόµου µε πλωτά γεωτρύπανα (drillships). Από µία άποψη, πρόκειται για την ολική επαναφορά ενός έλληνα εφοπλιστή που το 2009 παρασύρθηκε στη δίνη της ναυτιλιακής κρίσης και είδε τη µετοχή της εταιρείας του DryShips, να κατρακυλάει στα βάθη της αβύσσου χάνοντας κοντάστο 95% της αξίας της.
Μεγάλα καράβια, µεγάλες φουρτούνες, που θα ‘λεγαν καιοι θαλασσοδαρµένοι ναυτικοί. Τα σκαµπανεβάσµατα και τα ρίσκα, άλλωστε, συνοδεύουν τον Οικονόµου από την αρχή της προσωπικής του διαδροµής.
Δυο ΜΑςτερ ΕΊΝΑΊ ΛΊΓΑ. Γιος εύπορης οικογένειας της παλιάς Αθήνας - ο πατέραςτου ήταν ιδιοκτήτης εταιρείας µε είδη χαρτοπωλείου - επιχείρησε νωρίς την περίφηµη «πατροκτονία» επιλέγοντας τη θάλασσα ως διέξοδο των δικών του φιλοδοξιών. Με στάνταρ εφόδιο τη φοίτηση στο Κολλέγιο Αθηνών, πέρασε τον Ατλαντικό για να σπουδάσει Ναυπηγική και Εφαρµοσµέ νη Μηχανική στο φηµισµένο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ). Στα δύο µάστερ προστέθηκε αργότερα καιένα τρίτο, στη ∆ιοίκηση Ναυτιλιακών και Ναυπηγικής. Για τους στεριανούς όλα αυτά είναι κινέζικα, αλλά σε θεωρητικό επίπεδο ο Οικονόµου ξέρει να µοντάρει σκαριά πλοίων, ναλύνει και να δένει τις µηχανές τουςκαι να κρατάει το γενικό κουµάντο (µανατζάρισµα σε... άπταιστα ναυτιλιακά). Επειδή, όµως, το µεγαλύτερο προνόµιο για έναν εφοπλιστή είναι το πεζοδρόµιο, ο ίδιος θαπεράσει από διάφορες θέσεις σε ναυτιλιακές εταιρείες της Αθήνας και της Νέας Υόρκης πριν ιδρύσει τη δική του το 1986, την CardiffMarine Inc., την οποία µέχρι σήµερα µοιράζεταιµε την αδελφή του Χρυσούλα Κανδυλίδη. Τη µητρόπολη των µεγάλων ευκαιριών θα επιλέξει και για το µεγάλο άλµα προς τα εµπρός, η προσγείωση όµως θα αποδειχθείτουλάχιστον επώδυνη. Το 1998 εκδίδει στη Νέα Υόρκη οµόλογα 175 εκατ. ευρώ, αλλά µερικούς µήνες αργότερα δηλώνει αδυναµία να πληρώσει τους τόκους. Τα οµόλογα που κατέχουν µεγάλοι χρηµατοοικονοµικοί όµιλοι όπως η Credit Suisse και η Citi, κηρύσσονται ληξιπρόθεσµα. Ωστόσο, από ένα περίεργο γύρισµα της τύχης, εκεί που όλοι τονέχουν ξεγραµµένο, ο Οικονόµουκαταφέρνει να κρατήσει την εταιρεία όρθια πληρώνοντας στο πτωχευτικό δικαστήριο µόνο 37 σεντς για κάθε δολάριο χρέους.
Η ίδια διάθεση πειραµατισµού συνοδεύει και την επιχειρηµατική του δράση όταν «δένει»στην Ελλάδα. Στις αρχές του 2000, την εποχή που η αγορά υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας µπαίνει στην απαγορευµένη ζώνη της απελευθέρωσης, συµµετέχει µε µεγάλο ποσοστό στην Telepassport, ενώ γίνεται και βασικός µέτοχος στην PC Systems. Πειράµατα που άρχισαν και τέλειωσαν νωρίς.
ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ Τoy «Forbes». Με 25 χρόνια εµπειριών στην πλάτη, ιδρύει το 2004 ακόµη µία εταιρεία, την DryShips, η οποία αναπτύσσει δραστηριότητα στον τοµέα του ξηρού φορτίου. Τον Φεβρουάριο του 2005 ο όµιλος, στον οποίο µέτοχοι είναι δύο πρώην σύζυγοί του, µπαίνει στα video walls του Nasdaq, η µε τοχή απογειώνεται και το 2007 η τιµή της υπερπενταπλασιάζεται. Οπως συµβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, η διεθνής καταξίωση δεν αργεί να έρθει. Το 2008 το περιοδικό «Forbes» τον τοποθετεί στον αριθµό 707 της λίστας του µε τους δισεκατοµµυριούχους του πλανήτη. Είναι ο τέταρτος Έλληνας το όνοµα του οποίου γράφεται µε λατινικούς χαρακτήρες στη Βίβλο των απανταχού αυτοδηµιούργητων, εκείνη τη χρονιά. Μαζί του µπαίνουνο δρ.Γιάννης Κούστας (1,2 δισ.) και ο Γαβριήλ Παναγιωτίδης (1,3 δις) ακολουθώντας τα χνάρια του «παλαιού» της λίστας, Σπύρου Λάτση.
Η ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ «ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ».
Σύµφωνα µε το περιοδικό, εκείνο το διάστηµα ο Οικονόµου διαχειριζόταν περίπου 1,7 δισ. δολάρια. Ποσό που µεταφράζεται -µε µια µικρή δόση αυθαιρεσίας - σε 25 φορτηγά πλοία. Ή σε 800 πίνακες ζωγραφικής. Τότε βέβαια ελάχιστοι υποψιάζονταν ότι ο ξανθός εφοπλιστής µε τα γαλάζια µάτιαθα µπορούσε να ξοδέψει 1,64 εκατ. ευρώ για τον πίνακα «Βυζάντιο» της Μπρίτζετ Ρίλεϊ, το µεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί για έργο σύγχρονης τέχνης σε γερµανικό οίκο δηµοπρασίας. Ή ότι θα επένδυε 290.000 στερλίνες για µια νεκρά φύση του Αµβρόσιου Μπόσερτ του Νεότερου και 21.000 για ένα µικρό σχέδιο του Λούσιαν Φρόιντ απ’ τις αρχές του 1940 (το σκίτσο, πάνω σε επιστολή του µεγάλου ζωγράφου προς ένα φίλο του,εκτίθεται στην τελευταία πτέρυγα της έκθεσης στη ∆ηµοτική Πινακοθήκη Αθήνας, µαζί µε έργα των Πικάσο (η πολύχρωµη «Γάτα»), Ματίς, Ντε Κούνιγκ, Μοντιλιάνι, Γκωγκέν, Cy Twombly κ.ά. Για τους ντίλερ, ο Οικονόµου ήταν πάντοτε ένα όνοµα χωρίς πρόσωπο. Αντ’ αυτού έτρεχε στις δηµοπρασίες του Μονάχου, του Βερολίνου καιτης Βιέννης, «µε ένα κοκτέιλ στο χέρι», όπως σηµειώνει η «Frankfurter Allgemeine», ο ∆ηµήτρης Γραβάνης, το δεξί χέρι που σκανάρει τους καταλόγους, µαζί µε τηνεπιµελήτρια της έκθεσης,Ειρήνη ∆ηµητρακοπούλου.
ΑΠΟ-marinews.gr
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΛΓΕΡΊΔΗΣ
για τα ΝΕΑ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
το κείμενο ανακάλυψε ο καλύτερος ιχνηλάτης των ΕΝ-ΦΛΩ Χρήστος Σκούρτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου