Σάββατο 9 Απριλίου 2011

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ ३०/०३/2011


Ενιωσα την ανάγκη να γράψω τούτα τα λόγια γιατί πραγματικά σ'αυτή τη συνάντηση θαρρώ πως "κανιβαλιστήκαμε". Επειδή σαν αρχή μου έχω να προσπαθώ τουλάχιστον να αναγνωρίζω τα λάθη μου, υπήρξα άδικη με το Χάρη Κοντοσφύρη.Χαρακτήρισα τη συμπεριφορά του χειριστική ενώ στην πραγματικότητα εγώ ερμήνευσα λάθος τα λεγόμενά του. Στην προσπάθειά του να μας φέρει προ των ευθυνών μας προκάλεσε σύγχυση στην ομάδα και μπορώ να πω ενοχικά συναισθήματα. Μου ήταν δύσκολο τις επόμενες μέρες να ξεκαθαρίσω τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη μέρα. Γιατί φύγαμε όλοι αρκετά στεναχωρημένοι. Σίγουρα ο καθένας μας "κουβαλάει" τα προσωπικά του προβλήματα, καλό όμως είναι όταν συνυπάρχουμε να προσπαθούμε να τα αντιμετωπίζουμε με τρόπο που να μην επηρεάζει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Στην πραγματικότητα όμως γίναμε ποτέ ομάδα; Το δεύτερο ερώτημά μου είναι το πώς αντιλαμβανόμαστε το ρόλο του Δασκάλου. Ο Χάρης είναι ένα άτομο χαρισματικό. Το πιστεύω ακράδαντα. Και δεν το λέω για να τον κολακεύσω. Είναι η άποψή μου. Ηλθε κοντά μας και μας αντιμετώπισε όλους με τα ίδια μέτρα και σταθμά. Οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Εγκαταστάθηκε σχεδόν μόνιμα στη Φλώρινα μόνο και μόνο για να βρίσκεται περισσότερες ώρες μαζί μας και παράλληλα να αναπτύσσει άλλες δραστηριότητες που οφελούν και τη Σχολή και εμάς. Είναι εξαιρετικός Δάσκαλος έτοιμος να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση. Ο Χάρης όμως έχει και κάτι που μας ξένισε. Μας μίλησε για μη δασκαλοκεντρικό σύστημα.Προσπάθησε να εφαρμόσει κάτι για το οποίο ίσως οι περισσότεροι από εμάς δεν είμασταν προετοιμασμένοι. Γιατί ίσως οι περισότεροι από εμάς δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πως όταν προσπαθείς να γράψεις δε χρειάζεται κάποιο άλλο χέρι να κρατά το δικό σου για να τα καταφέρεις. Υπάρχει αυτός που σου υποδεικνύει τον τρόπο, η προσπάθεια όμως καθώς και η παραπέρα εξέλιξή σου αφορά εσένα και μόνο εσένα. Την ημέρα της συνάντησης ο Χάρης στη πραγματικότητα ένιωσε ότι τον αδικούμε. Ενιωσε απογοητευμένος και συναισθηματικά φορτισμένος μας πέρασε με τον τρόπο του αυτή του την πίκρα. Επτά μήνες και όμως πήγαν χαμένοι. Κανείς δεν κατάλαβε τι προσπάθησε να πετύχει. Το γεγονός που με έκανε να αντιδράσω ήταν όχι το ότι μας έβαλε προ των ευθυνών μας άλλα η συναισθηματική του φόρτιση. Αυτό προκάλεσε τη σύγχυση. Θέλω να του ζητήσω συγγνώμη γιατί παρερμήνευσα. Οσον αφορά στις μεταξύ μας διαφορές καλό είναι να τα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα όχι υπό μορφή "μάχης" και σκληρής αντιπαράθεσης, αλλά υπό μορφή πολιτισμένου διαλόγου και ειλικρινούς διάθεσης για εξομάλυνση των σχέσεών μας. Επίσης ας δρομολογήσουμε μιά προσπάθεια για τη μεταξύ των εργαστηρίων συνεργασία χωρίς τη μεσολάβηση των καθηγητών, σε ένδειξη ωριμότητας. Δε χρειαζόμαστε το δάσκαλο με τη βέργα πάνω από το κεφάλι μας. Το να αυτενεργούμε είναι σημαντικό γεγονός. Επίσης το θέμα της επισκεψιμότητας ας γίνει μια καλή ευκαιρία για μας για να μιλάμε για τη δουλειά μας και γενικότερα για την τέχνη. Ενδιαφέρουσες πολύ οι αναρτήσεις για την εμπορευματοποίησή της. Καλό είναι να προβληματιζόμαστε για ουσιαστικά πράγματα. Ελπίζω η επόμενη συνάντησή μας να αποδόσει καρπούς και ο δάκαλός μας να νιώσει ικανοποίηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου