ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΘΕΜΑ: ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.

Συγκροτήθηκαν οι ομάδες των φοιτητών, που θα προσφέρουν εθελοντική εργασία στο Ειδικό Σχολείο. Πρώτιστα όμως, επειδή θεωρώ ότι αυτό θα τους βοηθήσει σε αυτήν τους την προσπάθεια, αναφέρω ένα κείμενο της ψυχολόγου Βικτώρια Πρεσκάτε το οποίο είναι ειδικά γραμμένο για όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με παιδιά με ειδικές ανάγκες.

Τα μικρά παιδιά με ειδικές ανάγκες (π.χ. αυτισμός, νοητική υστέρηση, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση), θα πρέπει να τα προσεγγίζουμε με σεβασμό, προσοχή και ταπεινότητα. Να είμαστε έτοιμοι να διδαχτούμε από εκείνα, όπως και εκείνα από εμάς. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ‘’καταλαβαίνουν’’ λιγότερα από τα παιδιά του μέσου πληθυσμού, άρα να συμπεραίνουμε ότι δε χρειάζεται να τους μιλάμε τόσο όσο στα υπόλοιπα παιδιά. Κάποια σημεία που είναι σημαντικό να προσέχουμε κατά την ενασχόλησή μας με αυτά τα παιδιά είναι τα εξής:

Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, από τη βρεφική ηλικία ακόμη μπορούν να εισπράξουν τις αρνητικές διαθέσεις , σχόλια όπως και τα παιδιά του υπόλοιπου πληθυσμού. Ποτέ δε λέμε μπροστά τους καταστροφικά σενάρια για το ‘’τι θα απογίνει’’ Τα παιδιά συχνά εισπράττουν αρκετά βλέμματα λύπης και σοκ από τρίτους. Από την άλλη μεριά είναι ικανά να εισπράττουν τα θετικά σχόλια, διαθέσεις και σκέψεις, τα οποία τα χαροποιούν και τα οποία θα πρέπει να προσφέρουμε άφθονα. Το παιδί τραυματίζεται από την ατμόσφαιρα των αρνητικών σχολίων και της αρνητικής σκέψης. ‘Οσο είναι ανθρωπίνως δυνατό, τα φροντίζουμε με χαρά και αίσθημα ευγνωμοσύνης. Δε φοβόμαστε τον πόνο. Κάποιες στιγμές θα στεναχωρηθούμε, είναι ανθρώπινο. Όμως η χαρά που τους δίνουμε είναι πολύ μεγαλύτερη και σημαντικότερη από τον πόνο που νιώθουμε. Δε νιώθουμε οίκτο ή υποτίμηση για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες σαν να είναι ελαττωματικά. Περνούν πολύ μεγάλη δοκιμασία και αξίζουν το θαυμασμό και την αναγνώρισή μας, όχι τον οίκτο μας. Πάντα μαθαίνουμε από τα παιδιά- όλα τα παιδιά- αν τα προσεγγίσουμε με ταπεινότητα και ειλικρίνεια.

Πολλές φορές, στην προκατάληψή μας, θεωρούμε ότι το παιδί ‘’δεν καταλαβαίνει’’. Όμως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πλήρως τι ακριβώς καταλαβαίνει και τι όχι. Τους μιλάμε κανονικά, η επικοινωνία είναι το ίδιο απαραίτητη, όπως και σε όλα τα παιδιά. Τα κοιτάμε στα μάτια όταν τους μιλάμε, χωρίς όμως να τα πιέζουμε. Τους ζητάμε συγγνώμη όταν κάνουμε κάτι λανθασμένα, ή τους προκαλούμε δυσφορία. Όταν κουραζόμαστε αντί να εκνευριστούμε τους εξηγούμε ότι χρειαζόμαστε λίγο χρόνο έξω ή για να κάτσουμε. Όταν φεύγουμε τους λέμε ‘’γειά’’, ότι τα αγαπάμε, ότι περάσαμε καλά μαζί τους, ότι θα ξανάρθουμε (αν πρόκειται να το κάνουμε).

Τα παιδιά επικοινωνούν πάντα με τον τρόπο τους, π.χ. τη γλώσσα του σώματος. Η γλωσσική επικοινωνία δεν είναι το μόνο είδος επικοινωνίας. Για παράδειγμα η αγκαλιά και το τραγούδι μπορούν να χαλαρώσουν ένα παιδί με σπασμούς και το κάνουν να γέρνει χαμογελαστό προς το μέρος μας. Προσέχουμε πολύ πώς τα αγγίζουμε, χρειάζονται ήπιες κινήσεις, με σεβασμό και χωρίς ασφυκτικές αγκαλιές. Δίνουμε τρυφερότητα στο παιδί, αλλά του δίνουμε και το χώρο να πει ‘’όχι’’ αν δε θέλει το άγγιγμα.

Τέλος πάντα χρειάζεται η αυτοεξέταση στα κίνητρα της προσφοράς μας , ειδικά όταν πρόκειται για εθελοντική εργασία. Το δόσιμο είναι σημαντικό να γίνεται για τη χαρά της προσφοράς, όχι για να αποδείξουμε στον εαυτό μας και στους άλλους ότι είμαστε ‘’καλοί’’.

Δεν πρέπει να έχουμε τη νοοτροπία του ‘’μάρτυρα’’, ότι κάνουμε ‘’θυσίες’’ για εκείνα, ούτε να κρατάμε στάση ανωτερότητας. Ακόμη κι αν δεν τους το λέμε απευθείας ,τα παιδιά εισπράττουν τη νοοτροπία ‘’ είδες τι έκανα θυσιάστηκα για σένα’’ και συνεπώς νιώθουν ενοχή , μόνο και μόνο γιατί υπάρχουν και γιατί έχουν ανάγκη. Από την άλλη μεριά δεν πρέπει να αμφιβάλουμε για την αξία της προσφοράς μας όταν γίνεται από καρδιάς.

-------------------------------------------------------

Με βάση τις συμμετοχές καταρτίστηκε το εξής πρόγραμμα και αφορά στις δύο επόμενες εβδομάδες και συγκεκριμένα από 28 Μαρτίου μέχρι και 7 Απριλίου. Θεωρώ ότι είναι ένα ανοιχτό πρόγραμμα το οποίο επιδέχεται αλλαγές με βάση κάποια προβλήματα τα οποία ενδεχόμενα θα προκύψουν κατά την εφαρμογή του. Αλλά πρέπει κάπως να ξεκινήσουμε και βλέπουμε στην πορεία.

Δευτέρα 28/03/2011

Σοφία Τασχουνίδου - Αναστασία Τριανταφυλλίδου - Ειρήνη Φουντουραδάκη

Τρίτη 29/03/2011

Νικόλας Πασαλιμανιώτης - Αχιλλέας Ζάζος - Θωμάς Μακινατζής - Αριστείδης Σαραντόπουλος.

Πέμπτη 31/03/2011

Τάσος (γαμπρός μου)

Φώφη Χαμπάκη

Δευτέρα 04/04/2011

Σοφία Τασχουνίδου – Αναστασία Τριανταφυλλίδου—Ειρήνη Φουντουραδάκη.

Τρίτη 05/04/2011

Αννα-Μαρία Σαμαρά - Ρένα Γουμπερίτση—Μαρία-Φλοριάν Φλοριανού.

Πέμπτη 07/04/2011

Τάσος (γαμπρός μου)

Ελένη Δινοπούλου.

Ο καταμερισμός έγινε για να είναι πιο λειτουργικές οι ομάδες και για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Καλό είναι να μην αυτενεργούμε και να προβαίνουμε σε οποιαδήποτε πράξη κατόπιν συνεννόησης και κοινής απόφασης. Δημοκρατικές διαδικασίες.

Οσον αφορά στο θέμα των υλικών, τα μεν χρώματα τα οποία θα χρησιμοποιήσουμε αποκλειστικά εμείς θα τα προμηθευτούμε από το χρωματοπωλείο του Σιάπα Βασίλη – Βας. Αμύντα 3- Τηλ.: 2385025930. Το ποσό που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανέρχεται στα 300 euro. Η ομάδα της Δευτέρας θα χρησιμοποιήσει τα 100 euro καθώς και οι άλλες δύο των υπολοίπων ημερών ανά 100 η κάθε μία.

Ότι χρώματα ή υλικά θα χρειαστούμε τα οποία θα τα δουλέψουμε μαζί με τα παιδιά θα μπορέσουμε να τα προμηθευτούμε από το βιβλιοπωλείο ‘’ Το μαγαζί σας’’ - Γιάννης Νικολαίδης τηλ. 2385028766. Εκεί δεν έχουμε περιορισμό στο θέμα των χρημάτων. Προσοχή όμως σύνεση.

Κυρίως όμως πριν προβούμε σε οποιαδήποτε αγορά, ενδείκνυται η γνωριμία με τα παιδιά για να μπορέσουμε να κάνουμε τη σωστή επιλογή για τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσουμε και θα συνεργαστούμε μαζί τους.

Ελπίζω να τα καταφέρουμε να συνεργαστούμε με επιτυχία. Σίγουρα έχουμε να ‘’κερδίσουμε’’ και σαν άνθρωποι αλλά και σαν καλλιτέχνες.

Η όλη μας προσπάθεια θα καταγράφεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και ευελπιστώ ότι θα μπορέσουμε στο τέλος να μιλήσουμε γι’ αυτήν μας την εμπειρία με τους συμφοιτητές μας , που δε λαμβάνουν μέρος .

Ευχαριστούμε τον καθηγητή μας Κο Χάρη Κοντοσφύρη για την παρότρυνση του να ασχοληθούμε με αυτά τα παιδιά.