Αλεπός

Θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς για τον χαμένο Αλεπό του όρους Κνήμις. Δύσκολη βραδιά, από την αρχή με διάλεξε. Ξέβρασε έναν πανέμορφο Αλεπό που τον θέρισα κάτω από το αυτοκίνητό μου. Τον θανάτωσα τον όμορφο. Όχι αυτός θα μείνει νέος. Εγώ θα γερνάω κι ο θάνατος μου θα καθυστερεί. Στην μνήμη μου θα βαδίζει, λερωμένος στην σκόνη αγριολούλουδων. Τον άγγιζα, τον χάιδευα όσο ήταν ζεστός και αμάτωτος. Οι ψύλλοι ανήσυχοι τρέχανε πέρα-δώθε ανάμεσα στις τρίχες. Η πρώτη ύλη του φερέτριου παλατιού του, ο άνεμος των διερχόμενων αυτοκινήτων που ταλάντευε ρυθμικά τις ακρότατες τρίχες της ουράς του. Αγαπημένε μου Αλεπέ οδηγώ στα τσιγκέλια των δρόμων γεμάτα τομάρια αγριμιών. Αυτονόητο αυτοκίνητο μαλακισμένο όπλο εκπυρσοκροτητής λαστιχένιος, στέρνιωσες τον όμορφο Αλεπό.

Ομόνοια, 14/01/2011

Χάρης Κοντοσφύρης

---

Φωτογραφία: Χάρης Κοντοσφύρης