Στο φύσημα της νύχτας οι φωτιές μαίνονταν σ’ όλες τις γειτονιές. Το σκοτάδι ήταν ο πρώτος προορισμός, το έψαχνες σ’ όλη την πόλη για να κρυφτείς. Το αραίωνες με το δικό σου μαύρο φτιάχνοντας μια καινούρια νύχτα. Εκείνη την νύχτα την συγκεκριμένη, σιγόψηνες την απελπισία σου σε ρίγη φωτιάς. Να τι κάνουν οι άνθρωποι να δούνε την σκιά τους και οι πιο τυχεροί βάλανε τη φλόγα μες στο σώμα.
Ομόνοια, 1/01/2011
Χάρης Κοντοσφύρης
Φωτιές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈμοιαζαν με πολλαπλές εκρήξεις φωτός...σαν ν'άναψε η πόλη φώτα,που είχε για χρόνια σβηστά.Μεταμορφώθηκε σε τρενάκι luna park που μας τράνταζε και μας τίναζε σε όλες τις γειτονιές της.
Θαρρώ...πώς η στάχτη υπήρχε απλά εμείς της βάλαμε ξανά φωτιά.Για δες,σκέφτηκα,τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι αν πιστέψουν σ'έναν κοινό σκοπό...μικρά θαύματα.
Ευχήθηκα λοιπόν,όλος ο κόσμος να πήρε κάτι απ'αυτές τις εκρήξεις φωτός.Και κράτησα για μένα σαν ανάμνηση τις πιο μικρές,τις στιγμιαίες λάμψεις...κι ύστερα άλλες λάμψεις,άλλες φωτιές.
Καλή Χρονιά Δάσκαλε.