Κατερίνα Ζαμπράκου - Τεκμηρίωση Πτυχιακής-Ιούνιος 2017

Να είμαστε αυτό που είμαστε

και να γίνουμε αυτό

που μπορούμε να γίνουμε,

είναι ο μοναδικός σκοπός σ’ αυτήν τη

ζωή

Robert Louis Stevenson

Υφαντική

Η ιστορία του πολιτισμού είναι συνυφασμένη με το ύφασμα και την ενδυμασία. Ο Γκαίτε είπε ότι η υφαντική ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το ζώο.  Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια πού και πότε ξεκίνησε ιστορικά και για πρώτη φορά η τεχνική του υφαντού. Παλαιότερες ανασκαφές επισήμαναν ως κοιτίδα υφαντουργίας την Αίγυπτο. Τη θέση αυτή πήρε αργότερα η Μεσοποταμία, ενώ ευρήματα νεότερων ανασκαφών τη μεταφέρουν στη Νότια Σιβηρία. Όπως και αν έχει το θέμα, από τότε που ο άνθρωπος αντικατέστησε την προβιά του ζώου μ' ένα κομμάτι πρωτόγονου υφαντού, επιλέγει τις υφαντικές ύλες σύμφωνα με τις γεωγραφικές και κλιματολογικές συνθήκες του περιβάλλοντος, σε συνάρτηση πάντα με την κατάκτηση της τεχνικής του υφαντού.

Στην Ελλάδα  η ιστορία της υφαντικής αρχίζει από τη Νεολιθική εποχή. Οι βασικές υφαντικές ίνες ήταν οι φυτικές (βαμβάκι, λινάρι, κανάβι) και οι ζωικές (μαλλί, μετάξι). Στα  μινωικά χρόνια  ξεχωριστή κατηγορία υφασμάτων αποτελούσαν τα αραχνοΰφαντα υφάσματα, όπως απεικονίζονται σε μινωικές τοιχογραφίες της Κρήτης και της Θήρας.

   Οι πρώτες ιστορικές αναφορές στην ένδυση και στην παραγωγή υφασμάτων  από τις γυναίκες περιέχονται στον Όμηρο.

Ο αργαλειός ως οικιακό εργαλείο είναι αρχαιότατο και αναφέρεται από τον Όμηρο ως ιστός. Η Πηνελόπη ύφαινε τη μέρα και ξεΰφαινε τη νύχτα για να ξεγελά με τον τρόπο αυτό τους "μνηστήρες" ώστε να την περιμένουν ώσπου να τελειώσει το "διασίδι" της. Η θεά Αθηνά στην αρχαιότητα προστάτευε την υφαντική τέχνη γι' αυτό ονομαζόταν "Εργάνη Αθηνά". Πολλά από τα δημοτικά μας τραγούδια είναι αφιερωμένα στον αργαλειό και την ύφανση.

  Πολλά υφαντά εκφράζουν την αμεσότητα της τέχνης καθρεφτίζοντας την οικονομική άνεση του οικοδεσπότη και βεβαίως τα αισθητικά και τα παραδοσιακά κριτήρια του τόπου της καταγωγής τους, τις καθημερινές συνήθειες και τις προαιώνιες παραδόσεις.

  Στις πρώτες δεκαετίες του δεύτερου μισού του  20ού αιώνα,   μετά την υποχώρηση της οικιακής οικοτεχνίας,  η υφαντική μαραζώνει. Αναπτύσσεται  η κλωστοϋφαντουργία που μαζί με την ταπητουργία και τη μεταξουργία αποτελούν έναν από τους παραδοσιακούς κλάδους της παραγωγικής οικονομίας της χώρας μας. Έτσι, για πάρα πολλά χρόνια οι γυναίκες «φώτιζαν» με τον τρόπο τους, τους δρόμους του μαλλιού, του βαμβακιού, του μεταξιού και του πολιτισμού, προτού φθάσουν να διανύουν φθίνουσα περίοδο φθίνουσα ή και  εξαφάνισης. Και αυτό επειδή, την περίοδο αυτή, το περιβάλλον δεν είναι και τόσο  ευνοϊκό για την παραγωγική δημιουργία.

 

Τέχνη και μαθηματικά

 «Ο  θεός  είναι  ο  υπέρτατος  γεωμέτρης»  είπε  ο  Πλάτωνας.

Θα  φαινόταν  εκ   πρώτης  όψεως,  άτι  δεν  υπάρχει  μια  φανερή  σύνδεση  μεταξύ  τέχνης  και  μαθηματικών  κι  αυτό  γιατί  φαινομενικά  και  τα  δύο  βασίζονται σε διαφορετικά μοντέλα σκέψης. Η  γεωμετρική  γνώση  όμως  συνέλαβε  αποφασιστικά  ως  θεωρητικό  όργανο  στις  εικαστικές  τέχνης.  Η  τέχνη  πάλι  αφομοιώνει  στοιχειά  τα  οποία  πήρε  τόσο  από  τον  υλικό όσο  και  από  τον  αφηρημένο  κόσμο  της  επιστήμης.

  Η άμεση αυτή σχέση των μαθηματικών με τις τέχνες καταγράφεται ήδη  από τα πολύ παλιά χρονιά. Ακόμα και από την παλαιολιθική εποχή οπού  ο  άνθρωπος  χρησιμοποιούσε  μια  ενστικτώδη  γεωμετρική  γνώση  για  την  κατασκευή  των  εργαλείων. 

 Πολλοί  μελετητές  της  ιστορίας  της  τέχνης  έχουν  σημειώσει  ότι  οι  δύο  μεγάλες επαναστάσεις στην τέχνη, της Αναγέννησης και της Μοντέρνας  τέχνης,  έχουν  γίνει  από  καλλιτέχνες  που  σκέφτονταν  νέες    γεωμετρίες: την προοπτική γεωμετρία για την Αναγέννηση και την μη Ευκλείδεια και  πολυδιάστατη γεωμετρία για την Μοντέρνα τέχνη.

   Το  πρόβλημα  στη  γεωμετρία  που  απασχόλησε  τον  Leonardo ήταν ο τετραγωνισμός του κύκλου.  Η επιρροή της μη Ευκλείδειας και πολυδιάστατης γεωμετρίας οδήγησε  στη γέννηση της μοντέρνας τέχνης. Αυτές οι γεωμετρίες και όχι η θεωρία  της  σχετικότητας  ήταν  η  κύρια  επιστημονική  επιρροή  στη  μοντέρνα 5 τέχνη.  Το  έργο  του  Dali «Η  σταύρωση» (Corpus Hypercubicus) χρησιμοποιεί ένα ξεδιπλωμένο υπερκύβο. Είναι  φανερό  ότι    η  εικονική  αναπαράσταση  έχει  πολλά  να  προσφέρει  στην  κατανόηση  των  Μαθηματικών  εννοιών.  Η  εικόνα,  η  μουσική  έχουν  οδηγήσει  τους  ανθρώπους  να  εκφράζονται  γραπτώς  με εκπληκτικά  αποτελέσματα.  Πολλοί  από  τους  μεγάλους  επιστήμονες  σκέφτονταν  με  εικόνες. 

Ο AlbertEinstein είπε άτι η ικανότητα του να σκέφτεται οπτικά ήταν τόσο  ισχυρή που ήταν πολύ δύσκολο για αυτόν να μεταφράσει τις σκέψεις του  στην  παραδοσιακή γλώσσα. Πολλές τεχνικές όπως η προοπτική ζωγραφική, η ισομετρική οπτική ή η  απεικόνιση  μιας  απλής  γραφικής  παράστασης  μιας  καμπύλης  δείχνουν  τα  συγκοινωνούντα  δοχεία  των  καλλιτεχνών  των  μαθηματικών  και  των  εφευρετών.

  Τα  μαθηματικά  ήταν  ανά  θέμα  προς  συζήτηση  στις  καλλιτεχνικές  συζητήσεις.  Οι  καλλιτέχνες  άλλαζαν  από  την  Ρομαντική  νοσταλγία  και  γύριζαν προς  τον  συναρπαστικό  κόσμο  της  επιστήμης.  Η  τέταρτη  διάσταση  και  οι  μη  Ευκλείδειες  γεωμετρίες  ήταν  στον  αέρα,  όπως  οι  αναλογίες για τους Ιταλούς αρχιτέκτονες της Αναγέννησης.

Τα Πλατωνικά Στερεά:

Ο Πλάτωνας υποστήριξε ότι το τρίγωνο είναι ανά υλικό που πάνω του  είναι κατασκευασμένο το συμπάν. Παρουσίασε αυτή την ιδέα του για την  κατασκευή του  κόσμου, ως  να  δημιουργήθηκε το συμπάν  για  να μοιάζει  σε μια γεωμετρική ακολουθία. Τα τρίγωνα, λέει ο Πλάτωνας δημιουργούν  5 στερεά, πολύεδρο  είναι  ένα  στερεό  που  οριοθετείται από επίπεδα πολύγωνα. Ένα κανονικό πολύεδρο είναι αυτό  που  όλες  οι  πλευρές  του  είναι  κανονικά  πολύγωνα.  Μονό  5  κανονικά  στερεά είναι πιθανά,  ο κύβος, το τετράεδρο, το  οκτάεδρο, το  δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο. Ο  Luca Paccioli  έγραψε  ένα  βιβλίο  που  ονομάζεται  «Η  Θεϊκή  αναλογία» (1509)  το  οποίο  περιέχει  ένα  τμήμα  για  τα  Πλατωνικά  στερεά το οποίο μέσα στις σελίδες του έχει σχέδια του Leonardo Da Vinci. 

               

Ισλαμικά μοτίβα

Από τον 10ο και τον 13ο αιώνα μ.Χ., οι καλλιτέχνες στον  ισλαμικό  πολιτισμό  δημιουργούσαν  μεγάλο  όγκο  συμμετρικών  και  γεωμετρικών  μοτίβων.  Μπορούν  αυτά  τα  μοτίβα  να  θεωρηθούν  μονό  ως  διακοσμητικά,  αλλά  μια  τέτοια  θεώρηση  θα  ήταν  πολύ  επιφανειακή.  Μπορούν  επίσης  να  θεωρηθούν  ως  μια  ένωση  της  τέχνης  και  της  γεωμετρίας.  Τέτοια  μοτίβα  στον  ισλαμικό  κόσμο  μπορούν  να  βρεθούν  στα  δάπεδα,  στους  τοίχους,  σε  χαρτί,  σε  πόρτες,  σε  γυαλί  και  σε  άλλα  αντικείμενα.  Διακοσμούν παλάτια,κέντρα  εκπαίδευσης  και  τάφους.  Τα  ισλαμικά  μοτίβα  άρχονται  σε  τρεις  διαφορετικές  γεωμετρικές  μορφές. Η  φιλοσοφία  πίσω  από  αυτά  τα  ισλαμικά  μοτίβα  είναι  ότι  ξεκινώντας  από  την  αρχή  του  ισλαμισμού  που απαγορεύει την απεικόνιση φιγούρων. Ο ισλαμισμός δεν έχει εικόνα του Θεού, εκτός από το φως και την λαμπρότητα των αστεριών. Η γεωμετρία είναι η 24πόρτα  από  τον  υλικό  κόσμο  στον  πνευματικό  και  το  ίχνος της τελειότητας.Μια ψευδαίσθηση:To  εξάγωνο  χρησιμοποιείται  επίσης  για  να  δημιουργήσει την ψευδαίσθηση του κύβου.

Γραμμές

  Οι καλλιτέχνες  χρησιμοποιούν  συχνά  τις  γραμμές  με  πολλούς  διαφορετικούς  τρόπους.  Από  την  Ιταλία  στην  Ιαπωνία  μέχρι  την  Αφρική  και την  Αμερική,  υπάρχουν  διαφορετικοί  τρόποι  της  χρήσης  των  γραμμών. Έτσι οι καλλιτέχνες,μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικά έργα τέχνης.                                                                                                             Κατά την Αναγέννηση οι  μαθηματικοί  και  οι  καλλιτέχνες  ανέπτυξαν  την  γραμμική  προοπτική,  μια  μέθοδο  ζωγραφικής  που  επιτραπεί  στους  καλλιτέχνες να δημιουργήσουν μια τρισδιάστατη εικόνα σε μια επίπεδη επιφάνεια.    Στην Ιαπωνία κατά την περίοδο  Edo(1603‐1867)οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν διαγώνιες γραμμές για να δώσουν στην τέχνη τους  την  αίσθηση  της ισορροπίας. Η συμμετρία στην τέχνη σήμαινε για τους Ιάπωνες στασιμότητα και θάνατο ενώ η ασυμμετρία ενάργεια και ζωή .  Ο πρώτος που έδωσε τον ορισμό της έννοιας γραμμή ήταν ο Ευκλείδης τον 3^ο αιώνα π.X. Ο ορισμός του Ευκλείδη ήταν ο παρακάτω: γραμμή είναι μήκος απλατές, δηλαδή ένα γεωμετρικό αντικείμενο που έχει μήκος αλλά δεν έχει πλάτος. Ο ορισμός αυτός ήταν ο μοναδικός που είχαν οι μαθηματικοί για 1.850 περίπου χρόνια, μέχρι τον 17^ο αιώνα δηλαδή, που ο Καρτέσιος έδωσε έναν αυστηρότερο ορισμό .

   Ο Καρτέσιος όρισε την γραμμή, σαν το γεωμετρικό τόπο των σημείων του επιπέδου, που οι συντεταγμένες τους ικανοποιούν μια εξίσωση της μορφής. Η ευκλείδεια γεωμετρία δεν δίνει ορισμό της ευθείας, αλλά τη θεωρεί αρχική έννοια, όπως και το σημείο και το επίπεδο. Την εικόνα ενός μέρους μιας ευθείας παρέχει ένα τεντωμένο λεπτό νήμα. Σύμφωνα με τη γεωμετρία αυτή, από δύο οποιαδήποτε σημεία του χώρου διέρχεται μία και μόνο μία ευθεία, η οποία αποτελεί και τη συντομότερη οδό μεταξύ των δύο αυτών σημείων. Η ευθεία μπορεί να περιγράφει επίσης ως η τομή δύο επιπέδων του ευκλείδειου χώρου.

Ευθεία γραµµή

Ορισµός δεν υπάρχει. Η απλούστερη από όλες τις γραµµές. Κατασκευάζεται µε τον χάρακα (κανόνα) πάνω σε επίπεδο.

1. ∆ύο σηµεία ορίζουν την θέση µόνο µίας ευθείας γραµµής.

2. Μία ευθεία αν επεκταθεί και από τα δύο µέρη παραµένει ευθεία γραµµή.

3. Πάνω της µπορούµε να σηµαδέψουµε άπειρα σηµεία.

4. Σαν σχήµα είναι απέραντο δηλαδή δεν έχει αρχή ούτε τέλος.

5. Από ένα σηµείο του επιπέδου περνάνε άπειρες ευθείες.

6. Ονοµάζεται µε ένα (πεζό) γράµµα στην άκρη του ορατού µέρους της

Το σημείο

στον χώρο είναι μια οντότητα που έχει θέση, αλλά δεν έχει διαστάσεις (μήκος, πλάτος ή ύψος). Είναι κατά συνέπεια μηδέν διαστάσεων, δηλ. αδιάστατο. Περιέχει την έννοια της θέσης, της ύπαρξης, αλλά δεν έχει μετρήσιμα στοιχεία, δηλ. δεν μπορεί να μετρηθεί.

Κυκλος

Ορισµός: Κύκλος είναι το επίπεδο γεωµετρικό σχήµα (σύνολο σηµείων) του οποίου τα σηµεία ι- σαπέχουν από ένα χαρακτηριστικό σηµείο το κέντρο. Η απόσταση αυτή (του κάθε σηµείου από το κέντρο) ονοµάζεται ακτίνα.

1. Χορδή: είναι ένα ευθύγραµµο τµήµα µε τα άκρα πάνω στον κύκλο.

2. Τόξο: είναι ένα κοµµάτι από τον κύκλο.

3. ∆ιάµετρος: είναι µία χορδή που περνά από το κέντρο του κύκλου.

4. Κυκλικός δίσκος: Είναι ο κύκλος και το εσωτερικό επίπεδο µέρος. Παρατήρηση: " ∆ύο σηµεία του κύκλου ορίζουν δύο τόξα και µία χορδή. " Αν τα τόξα είναι ίσα η χορδή τότε έγινε διάµετρος άρα η διάµετρος χωρίζει τον κύκλο σε δύο ίσα µέρη

5. Θέση µίας ευθείας και κύκλου.

Α. Η ευθεία τέµνει τον κύκλο άρα η απόσταση του κέντρου από την ευθεία είναι µικρότερη της ακτίνας.

Β. Η ευθεία εφάπτεται του κύκλου άρα η απόσταση του κέντρου από την ευθεία είναι ίση µε την ακτίνα.

Γ. Κανένα από τα δύο παραπάνω άρα η απόσταση του κέντρου από την ευθεία είναι µεγα- λύτερη της ακτίνας.

String art

Με την πάροδο των χρονών η κλωστή παύει πλέον να είναι μονό κομμάτι της ύφανσης και γίνεται ένα εικαστικό εργαλείο, φτάνοντας στην γέννηση του  String Art. Οι ρίζες αυτής της τεχνικής βρίσκονται στα τέλη του 19ου αιώνα και την Μαίρη Έβερεστ Μπουλ η οποία με δραστηριότητες ¨πλεξίματος” προσπάθησε να κάνει πιο προσιτά τα μαθηματικά στα παιδιά. Έγινε δημοφιλής τη δεκαετία του 1960 και έχει σαν βάση της τα μαθηματικά και τα αφηρημένα γεωμετρικά σχήματα.
Τις δεκαετίες 1960- 1970 έγινε λαϊκή τέχνη . Σύντομα βρέθηκε σε διάφορες εκθέσεις έργων τέχνης.
  Το string art χαρακτηρίζεται, από μία διάταξη νήματος μεταξύ των σημείων για να σχηματίσουν γεωμετρικά μοτίβα ή παραστατικά σχέδια. Νήμα, σύρμα ή κορδόνι τυλίγεται γύρω από ένα πλέγμα από καρφιά σε μια ξύλινη σανίδα. Αν και οι ευθείες γραμμές που σχηματίζονται από την κλωστή, οι ελαφρώς διαφορετικές γωνίες και μετρικών θέσεων στις οποίες τέμνονται χορδές δίνει την εμφάνιση του καμπύλων. Με τα καρφιά πάνω στο ξύλο είτε επάνω στον τοίχο απευθείας με τα σκοινιά μπορείς να δημιουργήσεις ένα κόσμο τρισδιάστατο γεμάτο σχήματα και χρώματα. Αυτό μπορεί να είναι κάτι αφηγημένο, μια λέξη, μια πρόταση ή ακόμα και μια εικόνα.

Στοχος

Στο κυνήγι της επιτυχίας είναι προσανατολισμένος από τη φύση του ο άνθρωπος. Με τη μορφή της επιτυχίας να είναι διαφορετικά καθορισμένη από τον καθένα. Το αν μπορεί κάποιος να φτάσει στην «δική» του επιτυχία, εξαρτάται από το πόσο γερά έχει θέσει τα θεμέλια της προσπάθειας του. Οι στόχοι είναι αυτοί που αποτελούν τα θεμέλια. Είναι ο χάρτης που θέτει τον σωστό προσανατολισμό για την επίτευξή τους .Οι στόχοι: δίνουν συγκεκριμένο προσανατολισμό, θέτουν προτεραιότητες, ενισχύουν την επιθυμία για το αποτέλεσμα, απαιτούν αφιέρωση και εστίαση στις προσπάθειες .

Σύμφωνα με τον γνωστικό θεραπευτή Beck, ο κάθε στόχος μπορεί να επιμεριστεί σε μικρότερους, ειδικούς στόχους. Οι μικρότεροι στόχοι πραγματοποιούνται ευκολότερα και γρηγορότερα, με αποτέλεσμα το άτομο να λαμβάνει ενίσχυση για τις προσπάθειές του· με αυτόν τον τρόπο αρχίζει να ανασκευάζει την αρνητική θεώρηση του εαυτού του και αρχίζει να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει.

Οι άνθρωποι που δεν βάζουν στόχο στη ζωή τους, είναι αυτοί που φοβούνται την αποτυχία, τα εμπόδια, τη δέσμευση, είναι αυτοί που απογοητεύονται, που καταρρέουν στην πρώτη δυσκολία, αυτοί που δεν γνωρίζουν πώς να το κάνουν ή δεν μπαίνουν καθόλου στην διαδικασία να μάθουν, είναι αυτοί που επηρεάζονται από τρίτους και παρεκκλίνουν της πορείας τους. Οι άνθρωποι όμως που καταφέρνουν να θέσουν στόχους στη ζωή τους είναι εκείνοι που απολαμβάνουν το ταξίδι μαζί με τον προορισμό. Φτάνουν στην προσωπική τους επιτυχία μέσα από τον καθορισμό των επιθυμιών τους.

Το εικαστικό έργο

   Το 2010 πειραματίστηκα φευγαλέα με το string art ,έχοντας εμπνευστή με κάτι φωτογραφίες πού μου παρακίνησαν την προσοχή. Με την εισαγωγή μου το 2012 στο πανεπιστήμιο δυτικής Μακεδονίας, στη σχολή καλών τεχνών, έχοντας ως μάθημα το γραμμικό σχέδιο εμπνεύστηκα μέσο αυτού. Συγκεκριμένα με το γραμμικό σχέδιο με την ονομασία ‘διαμάντι’ και το γεγονός ότι με την χρήση των ευθειών γραμμών, μπορούσε να προκύψει ένα τόσο ενδιαφέρων σχέδιο, μου γεννήθηκε η ανάγκη να δημιουργήσω το μοτιβο αυτό με βάση το string art και να πειραματιστώ πάνω σε αυτό και σε αλλά σχεδία με τον ίδιο τρόπο.

 Μια χειρονακτική τεχνική και διαδικασία ,πού με απορροφούσε και μου κέντρισε το ενδιαφέρον καθώς και όλη η διαδικασίας και τα στάδια της.

  Τα υλικά που χρησιμοποιώ για την υλοποίηση του εικαστικού μου έργου είναι ξύλινες επιφάνειες οπού πάνω σε αυτές τοποθετούνται βιδες, σε συγκεκριμένη απόσταση ανάλογα της ανάγκες του έργου και το σχήμα, στην συνεχεία γίνεται η πλέξη της κλωστής, με στήριγμα της τα καρφιά, μονό με ευθείες γραμμές οπού στο σύνολο τους δημιουργούνε καμπύλες και σχηματίζουν γεωμετρικά μοτιβα, στην συνέχεια το πλέγμα έχει περαστή με σκληρυντικό υφάσματος και έχει αφαιρεθεί από τις βίδες. Έχοντας ένα ανεξάρτητο πλέγμα, έτσι έχοντας μεγαλύτερες δυνατότητες για την ολοκλήρωση του εικαστικού έργου και της τρισδιάστατης μορφής.

                                        

Αφορμή

 Οι ανθρώπινες σχέσεις ,οι επιλογές και οι συμπεριφορές τον ανθρώπων είναι αυτές που πάντα μου δημιουργούσαν ένα ενδιαφέρων και έτσι έθετα των εαυτό μου σχεδόν ασυνείδητα, σε μια διαδικασία μελέτης και επεξεργασίας των ατόμων. Πάντα με ενδιαφέρον προς το άγνωστο και θέληση, ώστε να αποκτήσω απαντήσεις.

Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός ο καθένας έχει διαφορετικές αντιλήψεις, συμπεριφορές και τρόπους αντιμετωπίσεις. Έτσι όλα αυτά μου κινούσαν την περιέργεια θέλοντας να γνωρίζω καλύτερα τούς ανθρώπους και της συμπεριφορές τούς με βάση το ποιοι είναι, πώς έγιναν αυτό που είναι, ποιοι θέλουν να είναι στο μέλλον και πώς αντιμετωπίζουν το παρελθόν τους.

 Το κάθε άτομο αλλάζει και προσαρμόζει τον εαυτό και την συμπεριφορά του, ανάλογα με τους προσωπικούς  στόχους που έχει θέσει για την ζωή του ώστε να μπορέσει να τους κατακτήσει. Έτσι οι προσωπική στόχοι επηρεάζουν τα άτομα μέχρι να κατακτήσουν κάποιο στόχο, Ο θαυμασμός μου ως προς τους ανθρώπους που βάζουν στόχους στην ζωή και τον εαυτό τους, για την αλλαγή προς τα καλύτερο και όλο αυτό το πείσμα και η επίμονη για να τα καταφέρουν μου κίνησαν το ενδιαφέρον  τόσο και με ώθησε στο να επιλέξω τους ‘στόχους’ ως κύριο θέμα για την πτυχιακή μου εργασία.

                                              

                                    Έργο

Η πτυχιακή μου εργασία  είναι μια εγκατάσταση χώρου η όποια αποτελείτε από  πέντε σιδερένια στεφάνια τα όποια αναπαριστούν στόχους , όπου στο κάθε στεφάνι, εσωτερικά του έχω κάνει πλέξη με την τεχνική του string art που αποτελείτε από πέντε επίπεδα κλώστης και τέσσερα χρώματα τα όποια είναι κόκκινο, άσπρο, μαύρο και γκρι. ξεκινώντας με διάμετρο εξήντα πέντε εκατοστά και φτάνοντας έως και ένα μετρό και εβδομήντα πέντε εκατοστά διάμετρο. Τα στεφάνια  είναι κρεμασμένα από την οροφή έχοντας το καθένα κοντά στα δυο μετρά απόσταση. ο χώρος που επέλεξα να παρουσιάσω την πτυχιακή μου με βοηθαει πολύ ώστε να επισημάνω πώς όλα είναι κίνηση πώς υπάρχει η αφετηρία και το τέλος,  όταν όμως ένας νοητός κύκλος κλείνει, ένας άλλος ανοίγει. Επίσης πώς για την επίτευξη ενώ μεγάλου στόχου θέτουμε στον εαυτό μας ενδιάμεσα άλλους μικρότερους ώστε να επιβραβεύουμε τον εαυτό και να μην υπάρξει απογοήτευση. Πρέπει να έχεις μακροπρόθεσμους στόχους που θα σε εμποδίζουν να απογοητεύεσαι από βραχυπρόθεσμες αποτυχίες. Όπως  είχε αναφέρει ο Κάρολος ΙΙΙ Βασιλιάς της Ναβάρα.

 Για την ολοκλήρωση της πτυχιακής μου εργασίας τα υλικά που  χρησιμοποίησα είναι εφτα τετραγωνικά μετρά νοβοπάν (3cm) ,πεντακόσιες εξήντα βίδες , ένα κιλό κλωστής, τριάμισι κιλά σκληρυντικό υφάσματος, δύο σιδερένια στεφάνια (φ 10) και τρία σιδερένια στεφάνια (φ 8) , μπετονια , πολύ μεράκι και υπομονή.