Ηλεκτρική Κυκλική Κίνηση – Άννα Καμπουρίδου, Στέργιος Αδάμ

 ‘’Αν λοιπόν θέλουµε να υπάρχει για πάντα συνεχής γέννηση και φθορά, τότε αφενός θα πρέπει πάντοτε να κινείται κάτι, ώστε να µην σταµατούν ποτέ αυτές οι μεταβολές, και αφετέρου θα πρέπει οι κινήσεις να είναι δύο, ώστε να µην συμβαίνει µόνο η µία από τις μεταβολές. ‘’

  ‘’ Επιπλέον, επειδή ο χρόνος είναι συνεχής, είναι ανάγκη και η κίνηση να είναι συνεχής, εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει χρόνος χωρίς κίνηση. ‘’
              Αριστοτέλης, Ο κύκλος της γενέσεως και της φθοράς

                                                           Ηλιακό Σύστημα Πλανήτες

     Η κυκλική κίνηση είναι μια ορατή κίνηση στον χώρο αλλά και στον χρόνο. Έχει παλμό, ένταση, διάρκεια, ρυθμό, επανάληψη.
    Κατά την διάρκεια του βηματισμού, το μοντέλο φανερωνόταν (καθώς ερχόταν) και χάνονταν (όταν έστριβε), δημιουργώντας έτσι ένα εναλλασσόμενο ρυθμικό στο χρόνο μοτίβο, το οποίο μπορεί να παρομοιαστεί με την εναλλαγή των εποχών, την τροχιά της γης γύρω από τον ήλιο καθώς και το γεμάτο- άδειο φεγγάρι.

                          Στέργιος Αδάμ, Λεπτομέρειες σχεδίων, 2017

     Σε συνάρτηση με τον χρόνο δημιουργεί μια πλήρη ταλάντωση κάθε φορά που το σώμα επανέρχεται στην θέση που ξεκίνησε, εφόσον κινείται με σταθερή ταχύτητα. Επίσης η μορφή καθώς βημάτιζε δημιουργούσε έναν ρυθμικό κώδικα, ο όποιος μπορεί να παράξει μουσική και χορό.  

      Στέργιος Αδάμ, Λεπτομέρειες σχεδίων, 2017

Η κίνηση είναι μεταφορά ενέργειας . Στο ηλεκτρικό κύκλωμα με μορφή ηλεκτρισμού, στην μουσική με μεταφορά ήχου, στο σώμα μας με τη ροή του αίματος και τις νευρικές ώσεις . Τελικά θα μπορούσε κάποιος να την παρομοιάσει με τον κύκλο της ζωής (γέννα , φθορά).

  Στέργιος Αδάμ, Λεπτομέρειες σχεδίων, 2017

ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΟΡΜΙ
1
Τραγουδώ το ηλεκτρικό κορμί,
Οι στρατιές εκείνων που αγαπώ με κυκλώνουν και τις κυκλώνω κι εγώ,
Δεν θα με απελευθερώσουν ώσπου να τις ακολουθήσω, να τους αποκριθώ,
Και να τις εξαγνίσω, φορτίζοντάς τες με της ψυχής το ηλεκτρικό φορτίο.

Αμφέβαλε κανείς πως όσοι διαφθείρουν το ίδιο τους το σώμα, το κρατούν κρυφό;
Κι αν αυτοί που διασύρουν τους ζωντανούς είναι εξίσου αχρείοι με εκείνους που βεβηλώνουν τους νεκρούς;
Κι αν το κορμί κάνει όλα όσα και η ψυχή;
Κι αν δεν είναι το κορμί η ψυχή, τότε η ψυχή τι είναι;

Walt Whitman, από τα ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ

Η οπτική μας αντίληψη υστερεί σε μεγάλο βαθμό κατά την παρατήρηση σε σχέση με την δομή μας. Τι θα πει ‘Τραγουδώ το ηλεκτρικό κορμί’ και πως η παρατήρηση ενός ανθρώπινου σώματος καταγράφετε ως ηλεκτρικό κύκλωμα;

‘….Ο τρόπος λειτουργίας του εγκεφάλου μας και του νευρικού μας συστήματος – όλα τα νεύρα απολήγουν στις πατούσες των ποδιών- στηρίζεται σε ηλεκτροχημικές αντιδράσεις. Κάθε όργανο του σώματός μας έχει δισεκατομμύρια κύτταρα, ισάριθμες μπαταρίες. Ετσι δισεκατομμύρια ηλεκτρικά φαινόμενα συμβαίνουν σε κάθε δραστηριότητά μας. Τα κύτταρα μοιάζουν με τα μπουζί των μηχανών και δίνουν το σπινθήρα της ζωής.( Αν ακουμπήσει κανείς το χέρι του πολύ απαλά σ ένα ανθρώπινο σώμα ίσως καταφέρει να το αισθανθεί. Όλα τα νευρικά κύτταρα, του ματιού, των νεύρων του εγκέφαλου, αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Διαφέρουν μόνο οι χημικές αντιδράσεις και το δυναμικό των ωθήσεων. Με τη σημερινή τεχνολογία η ηλεκτρική δραστηριότητα των κυττάρων μπορεί να καταγραφεί- με το ηλεκτροκαρδιογράφημα, το εγκεφαλογράφημα και πολλές άλλες νεώτερες μεθόδους…’
(http://www.koutouzis.gr/ilektromagnitikos.htm)

Η φυσική λειτουργία του σώματός μας δεν είναι κάτι που μπορεί να αντιληφθεί το ανθρώπινο μάτι, αλλά μπορούμε να προσπαθήσουμε να το αισθανθούμε. Ο χώρος, το σώμα (και αυτό ως μέρος του χώρου) κατακλύζονται από ηλεκτρικά φορτία δημιουργώντας μια πόλωση που μεταφράζουμε ως ζωή.
Η μετουσίωση της παρατήρησης, σκέψης, εικόνας από μια πλαστή πραγματικότητα σε μια δομική ουσία μπορεί να φαντάζει ασύνδετη μα είναι μια ειλικρινής προσπάθεια να αντιληφθούμε τον κόσμο. 

Άννα Καμπουρίδου, Προσχέδιο για νοητικό χάρτη, 2016  

Πέραν των θεωριών τα πράγματα γίνονται πιο απλά όταν προσπαθήσουμε να τα αισθανθούμε. Όταν κινείται ένας άνθρωπος όλο το σύμπαν κινείται και αυτό, ασταμάτητες δονήσεις, ένας χορός ηλεκτρικών φορτίων, μεταβολές σχημάτων και μείς αρκούμαστε στο ελάχιστο των αισθήσεων μας.
Μπορούμε να κατανοήσουμε από το μερικό στο όλον και από το όλον στο μερικό, αρκεί να δεχθούμε πως η πραγματικότητα δεν είναι μια απλή έννοια και να αναρωτηθούμε γύρω από αυτό. Υπάρχει μια πραγματικότητα; Είναι πραγματικότητα αυτό που αντιλαμβανόμαστε;

Οι μικροί γαλαξίες

         Άννα Καμπουρίδου, Λεπτομέρεια απο το έργο 'Σκάλες - Γραμμές, 2016

Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι πάνω στη γη.

Σταματάνε για λίγο, στέκονται ο ένας
αντίκρυ στον άλλο, μιλούν μεταξύ τους.
Έπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν
σαν πέτρες που βλέπονται.
Όμως, εσύ,
δε λόξεψες, βάδισες ίσα, προχώρησες
μες από μένα, κάτω απ’ τα τόξα μου,
όπως κι εγώ: προχώρησα ίσα, μες από σένα,
κάτω απ’ τα τόξα σου. Σταθήκαμε ο ένας μας
μέσα στον άλλο, σα νάχαμε φτάσει.
Βλέποντας πάνω μας δυο κόσμους σε πλήρη
λάμψη και κίνηση, σαστίσαμε ακίνητοι
κάτω απ’ τη θέα τους –
Ήσουν νερό,
κατάκλυσες μέσα μου όλες τις στέρνες.
Ήσουνα φως, διαμοιράστηκες. Όλες
οι φλέβες μου έγιναν άξαφνα ένα
δίχτυ που λάμπει: στα πόδια, στα χέρια,                                 
στο στήθος, στο μέτωπο.
Τ’ άστρα το βλέπουνε, ότι:
δυο δισεκατομμύρια μικροί γαλαξίες και πλέον
κατοικούμε τη γη.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Στέργιος Αδάμ
Άννα Καμπουρίδου
(annakab@hotmail.com)
(adamstergios@yahoo.gr)