Το 2015 στο πρόγραμμα ανταποδοτικής φιλοξενίας "Κατευθυντήριων δυνάμεων 5 "(Directional Forces 5 Greece Residency) παρουσιάστηκε η ευκαιρία για τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν να εργαστούν σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο κονσερβοποιίας.
Η τοποθεσία, αποδείχθηκε γεμάτη από συναρπαστικές δυνατότητες για τους περισσότερους από εμάς, όντας σε μια κατάσταση εντροπίας.
Σκοπός ήταν να χρησιμοποιηθεί ο περιβάλλον χώρος,τα στοιχεία του,τα μηχανήματα και μέσα του εγκαταλειμένου εργοστασίου ως αφετηρία για ένα νέο έργο τέχνης.
Η εντυπωσιακή flux αίσθηση της ροής (συνδεδεμένη γενικότερα με την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα), μας οδήγησε στην σκέψη ότι αυτό που φαίνεται να είναι απλά εκφυλισμός είναι η αλλαγή των ιδιοτήτων της ίδιας ύλης.
Ενθαρρυνθήκαμε να ανταποκριθούμε σε ένα διάλογο όχι μόνο για τον τόπο αλλά και στο έργο των καλλιτεχνών που παρενέβησαν πριν από εμάς.Αυτό συνεπαγόταν μια συνεχή μετατόπιση,διαλογή,εκπλήξεις και αλλαγές, στα έργα που πραγματοποιήθηκαν.
Ο χώρος που χρησιμοποίησα υπήρχε ένα παλαιότερο έργο που περιλάμβανε σκισμένο χαρτί (πλεγμένο χαλί από χαρτί ετικετών), δοχεία κονσέρβας και κουτιά (συσκευασίας). Αυτά τα χώρισα και τα τοποθέτησα προσεκτικά στα ουρητήρια στο πάρα-διπλανό δωμάτιο. Με τη σειρά τους, τα αντικείμενα αυτά μεταφέρθηκαν και αξιοποιήθηκαν και από τους άλλους καλλιτέχνες.
Η εγκατάσταση που έκανα εξελίχθηκε σε ένα «τοπίο» από πεταμένα πλαστικά, τα οποία μάζεψα μέσα από το εργοστάσιο και το περιβάλλον του. Έχω επένδυσει το χώρο με αλουμινόχαρτο, το οποίο έδωσε μια αίσθηση ανακλαστικότητα στην επιφάνειας, αλλά και μία αίσθηση της low-Fi διαστημικής εποχής,προσδίδοντας μια στειρότητα στο τοξικό περιεχόμενο.Η πολύχρωμη αίσθηση φάνταζε σαν ένα παιδικό πάρτι που είχε απογειωθεί. Μια έκρηξη λάμψης που σύντομα θα επέστρεφε ως σκόνη και φθορά.
Στο εργαστήριο μου μου θα ζωγραφίσω έργα που θα βασίζονται τόσο σε φωτογραφίες του εργοστασίου όσο και στο εικαστικό έργου που δημιούργησα μέσα σε αυτό.
Το όλο εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία σε κάθε επίπεδο και ελπίζουμε ότι θα συνεχίσει για πολλά χρόνια στο μέλλον
The 2015 Directional Forces residency presented the opportunity for the artists involved to work in an abandoned canning factory.
The site, in an entropic state, proved full of thrilling possibilities for most of us. To use the environment, items and machinery within as a springboard for new art work.
The overwhelming sensation was that of a place in flux (this ties in with the current state of Greece in general) and the thought that what appears to be degeneration is simply a changing of properties in matter itself.
We were encouraged to respond not only to the site but to the work of the artists that preceded us.
This involved a continuous shifting and sorting, genuine surprises and transformations occurred.
The room I used contained a piece involving torn paper, tins and boxes. These I divided and placed carefully in the urinals in the adjacent room. In turn, these objects were moved and utilized but some of the other artists.
The installation I made evolved into a 'landscape' made of discarded plastic, collected from within the factory and its surrounds. I lined the space with aluminium foil, which lent not only reflectiveness of surface but also a sense of low-fi space age sterility to the toxic location and contents.
It also had a colourful festivity, as if a children's party had exploded. A blast of sparkle soon to return to dust and decay.
I will be working in my studio on paintings based both on my photographs of the factory and of the piece I created within it.
The entire venture was a success on every level and we hope it will continue for many years to come.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου