Τουρκιάν Σοράι.
Στο πλαίσιο της Εβδομάδας Τουρκικού Κινηματογράφου που θα φιλοξενηθεί στις δύο αίθουσες του ιστορικού κτιρίου της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, θα έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν Έλληνες και Τούρκοι κινηματογραφιστές, ενώ το κοινό της Ταινιοθήκης θα έχει την ευκαιρία να συναντήσει ηθοποιούς και συντελεστές των ταινιών που θα προβληθούν, αλλά και να γνωρίσει από κοντά δυο μεγάλες σταρ: την Χουλγιά Κότσγιγιτ και την Τουρκιάν Σοράι.
Επίσης, ο Ερτσάν Κεσάλ, διάσημος ηθοποιός-σεναριογράφος και βασικός συνεργάτης του Τζεϊλάν, η Ναζάν Κεσάλ / Nazan Kesal πρωταγωνίστρια της ταινίας Daire / Κύκλος, η οποία απέσπασε στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Άγκυρας τα βραβεία καλύτερης ταινίας, καλύτερου ανδρικού και γυναικείου ρόλου, και οι Μαχίρ Γκιούνσιράϊ και Σααντέτ Ισίλ Ακσόι, πρωταγωνιστές της ταινίας Sürgün, την οποία σκηνοθέτησε ο Ερόλ Οζλεβί, μετά την προβολή των ταινιών θα συμμετάσχουν σε ανοιχτές συζητήσεις με το κοινό.
Χουλιά Κότσγιγιτ
Αριθμώντας τουλάχιστον 180 ταινίες στο βιογραφικό της, οι περισσότερες από τις οποίες υπήρξαν τεράστιες εμπορικές επιτυχίες στην εποχή τους, η Χουλιά Κότσγιγιτ (Hülya Koçyiğit), η μεγάλη σταρ της Τουρκίας, λαμπερή πρωταγωνίστρια της χρυσής εποχής του τουρκικού σινεμά και των πρώτων τουρκικών σίριαλ, με τα δεκάδες βραβεία και τους χιλιάδες θαυμαστές ανά τον κόσμο, ανήκει στο πάνθεον του τουρκικού κινηματογράφου και του εγχώριου starsystem. Ο τίτλος Εθνική Καλλιτέχνης της Τουρκίας που της απονεμήθηκε το 1991 από την κυβέρνηση της Τουρκίας το επιβεβαιώνει.
Γεννήθηκε το 1947 στην Κωνσταντινούπολη, όπου και μεγάλωσε, φοίτησε σε γυμνάσιο θηλέων στην Άγκυρα, ενώ κατά τη διάρκεια της μέσης εκπαίδευσης σπούδασε παράλληλα θέατρο και μπαλέτο. Το 1963 ένας διαγωνισμός ομορφιάς της χαρίζει το εισιτήριο για το ντεμπούτο της στο σινεμά, με την ταινία του 1964 Susuz Yaz (σκηνοθεσία: Metin Erksan), η οποία και κερδίζει τη Χρυσή Άρκτο στο 14ο Φεστιβάλ του Βερολίνου. Τη διάκριση αυτή, για την πρώτη τουρκική ταινία που διακρίνεται στο εξωτερικό, ακολουθούν και άλλες: η ταινία Derman, στην οποία πρωταγωνιστεί, κερδίζει το βραβείο FIPRESCI στο Διεθνές Φεστιβάλ του Karlovy Vary το 1984 και είναι η πρώτη τουρκική ταινία που παιζόταν ταυτόχρονα και στις πέντε ηπείρους, ενώ μια άλλη πολύ γνωστή ταινία της Kurbağalar, (σκηνοθεσία: SerifGören – Zeki Ökten γίνεται τεράστια επιτυχία και η πρώτη τουρκική ταινία που πουλήθηκε σε τηλεοράσεις του εξωτερικού.
Συνεργάστηκε με τους πιο γνωστούς όσο και σημαντικούς σκηνοθέτες της πατρίδας της (Lütfü Akad, Atıf Yılmaz, Şerif Gören (ο συνεργάτης του Γκιλμάζ Γκιουνέϊ), MetinErksan, OrhanAksoy, Memduh Ün, Ertem Eğilmez, κ.ά), ενώ διατηρεί για χρόνια τον τίτλο της πιο πολυβραβευμένης Τουρκάλας ηθοποιού, αλλά και του πλέον αναγνωρίσιμου προσώπου της τουρκικής τηλεόρασης.
Ίνδαλμα και σε άλλες μεσογειακές χώρες, όπως η Αλγερία, ο Λίβανος ή το Ιράν και, βεβαίως, η χώρα μας όπου οι ταινίες της ήταν πολύ δημοφιλείς στη δεκαετία του 1970, η HülyaKoçyiğit, συχνά αναφέρεται ως η Αλίκη της Τουρκίας στα ελληνικά περιοδικά της εποχής.
Με αφορμή την προβολή της θρυλικής ταινίας του 1973 Η Νύφη / Gelin (σκηνοθεσία: Ομέρ Λουτφί Ακάντ), η Hülya Koçyiğit θα βρίσκεται στην Αθήνα,τιμώντας με την παρουσία της την Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου που πραγματοποιείται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (23 – 29 Οκτωβρίου 2014) και θα συνομιλήσει με το ελληνικό κοινό.
Τουρκιάν Σοράι
Ηρωίδα σε αμέτρητες δακρύβρεχτες ταινίες στις δεκαετίες ‘60 – ’70, η ντίβα του τουρκικού σινεμά, Τουρκιάν Σοράι (Türkan Soray), θεωρείται πρόσωπο εθνικής σημασίας στη γείτονα Τουρκία. Και όχι άδικα, αν αθροίσει κάποιος τις ταινίες, τα σίριαλ, τα βραβεία, τα εκατοντάδες δημοσιεύματα, τα χιλιάδες εισιτήρια τόσο στο εγχώριο γεσίλτσαμ / yeşilçam (όπως ονομάζεται το τουρκικό σινεμά στις δόξες του) όσο και στο διεθνές box office. Εξάλλου στην πατρίδα της είναι γνωστή με το χαϊδευτικό της, Σουλτάνα.
Γεννήθηκε το 1945 στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας της ήταν αξιωματικός και η μητέρα της νοικοκυρά.
Η μαυρομάτα Τουρκάλα ντίβα ξεκίνησε την καριέρα της σε ηλικία μόλις 15 χρόνων, στην ταινία Aşk Rüzgari. Με την υποστήριξη του Τουρκέρ Ινάνογλου /Turker Inanoglu, θρύλου του τουρκικού σινεμά, σκηνοθέτη, παραγωγού και ισχυρού παράγοντα στην τουρκική showbiz της εποχής, που της έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Koyde Bir Kiz Sevdim, ηκαριέρα της εκτοξεύτηκε και, χάρη στο ταλέντο και την ομορφιά της, πολύ γρήγορα ανακηρύχθηκε η πιο περιζήτητη ηθοποιός στη δεκαετία του ’60.
Ο θρίαμβος αυτός ήταν αρκετός για τους επικριτές της, που της χρέωναν ότι επέλεγε στερεοτυπικούς ρόλους, σε ταινίες με πανομοιότυπα σενάρια, ότι η επιτυχία της ήταν μόνο εμπορική κλπ. Τότε ήταν που αποφάσισε να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο της δουλειάς της, καθώς της ήταν δύσκολο να υπακούσει στους κανόνες των παραγωγών, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να ακυρωθούν τα συμβόλαιά της. Τότε ήταν που επέβαλε στα στούντιο τους δικούς της κανόνες, τους «Κανόνες της Τουρκιάν Σοράι», όπως έχουν μείνει στην ιστορία: για να παίξει σε ταινία, ήθελε να έχει στα χέρια της το σενάριο τουλάχιστον ένα μήνα πριν από την έναρξη των γυρισμάτων, δεν φιλούσε στο στόμα τους συμπρωταγωνιστές της, απαιτούσε τα γυρίσματα να γίνονται μόνο στην Κωνσταντινούπολη και δεν εργαζόταν ποτέ τις Κυριακές. Παρά τις απαιτήσεις της (λέγεται, μάλιστα, ότι τους κανόνες της αντέγραψαν κορυφαίες σταρ του Χόλιγουντ), της απέδωσαν τον σεβασμό που επιζητούσε εξαρχής στην καριέρα της, κοινό και παραγωγοί λάτρεψαν τη Σουλτάνα τους.
Θεωρείται η πιο πετυχημένη ηθοποιός στην ιστορία της τουρκικής κινηματογραφίας, αφού στη δεκαετία του ’60 εμφανίστηκε σε 48 ταινίες, ενώ σε δέκα χρόνια ο αριθμός τους έφτασε τουλάχιστον τις εκατό (δέκα ταινίες τον χρόνο!!!). Η πιο περιζήτητη ηθοποιός της γενιάς της, δεν μπόρεσε να αποφύγει την κρίση που αντιμετώπισε η κινηματογραφική αγορά στη δεκαετία του 1970, όταν πλέον το κοινό είχε αρχίσει να αμφισβητεί τα κλισέ μελοδράματα και η τηλεόραση να υπερτερεί έναντι του σινεμά. Τότε εμφανίστηκε σε ρόλους και έργα περισσότερο ρεαλιστικού περιεχομένου, ενώ η ίδια σκηνοθέτησε και τέσσερις ταινίες. Τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με σπουδαίους και αξιοσέβαστους σκηνοθέτες, όπως πάντα επιθυμούσε, όπως π.χ. τον AtıfYılmaz, με τον οποίο συνεργάστηκε τόσο σε δράματα όσο και κωμωδίες.
Στη δεκαετία του ‘90 έπαιξε σε τηλεοπτικές σειρές (κάποιες από αυτές, όπως οι Ikinci Bahar και Tatli Hayat θεωρούνται από τις αρτιότερες και εμπορικότερες του είδους), ενώ παρουσίαζε με επιτυχία το κινηματογραφικό πρόγραμμα (βιογραφίες, κλπ) Το σινεμά είναι η αγάπη μου / Sinema Benim Askim, για το τουρκικό NTV channel.
Στα πιο πετυχημένα από τα πολλά φιλμ, στα οποία συμμετείχε, συμπεριλαμβάνονται τα Hazal, Sultan, Dönüş, Baraj (στα περισσότερα από αυτά συμπρωταγωνιστής ήταν ο σκληρός και αδέκαστος, πλην γοητευτικός Καντίρ Ινανίρ / Kadir İnanır), κ.ά. και βέβαια, Το κορίτσι με την κόκκινη μαντήλα / Selvi Boylum Al Yazmalım, ταινία του 1977, σε σκηνοθεσία Ατίφ Γιλμάζ / Atıf Yılmaz, ταινία πουψηφίστηκε από την Ένωση Κινηματογράφου Άγκυρας ως μια από τις 10 καλύτερες τουρκικές ταινίες όλων των εποχών και της χάρισε το α΄ βραβείο γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ της Τασκένδης.
Η ταινίαAcı Hayat / Πικρή Αγάπη της χαρίζει το πρώτο της βραβείο α΄ γυναικείου ρόλου το 1964, η ταινία Vesikalı Yarim το δεύτερο στην καριέρα της (1968), το τρίτο της το 1987 με την ταινία Hayallerim, Aşkımve Sen/ My Dreams, My Love and You(υποδύεται τρεις διαφορετικές γυναίκες, καθεμία από τις οποίες είναι εκδοχές της ίδιας της Τουρκιάν Σοράι), ενώ το τέταρτο και πιο πρόσφατο της απονέμεται το 1994 με την ταινία BirAşkUğruna.
Η Τουρκιάν Σοράι ανακηρύχθηκε Εθνική Καλλιτέχνης από το υπουργείο πολιτισμού της Τουρκίας, ενώ το 2010 επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την UNESCO ως πρέσβειρα καλής θελήσεως.
Με αφορμή την προβολή της θρυλικής ταινίας Το κορίτσι με την κόκκινη μαντήλα / Selvi Boylum Al Yazmalım, (σκηνοθεσία: Ατίφ Γιλμάζ), ταινία σταθμός της χρυσής εποχής του τουρκικού σινεμά (1977), η Σουλτάνα Τουρκιάν Σοράι,παγκόσμια γνωστή σταρ και αγαπητή και στην πατρίδα μας, θα παραβρεθεί στις εκδηλώσεις της Εβδομάδας Τουρκικού Κινηματογράφου, η οποία διοργανώνεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Πέμπτη 23 – Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014), και θα συνομιλήσει με το αθηναϊκό κοινό.
Ερτσάν Κεσάλ
Γεννήθηκε στην πόλη Avanos στην κεντρική Ανατολία, κοντά στην ιστορική Καππαδοκία της Τουρκίας. Αν και σπούδασε ιατρική και ψυχανάλυση, εξασκώντας για χρόνια το επάγγελμά του, ο Ερτσάν Κεσάλ (ErcanKesal) είναι γνωστός και καταξιωμένος στη χώρα του ως ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός και συγγραφέας. Είναι παντρεμένος με τη γνωστή Τουρκάλα ηθοποιό Ναζάν Κεσάλ.
Ως ηθοποιός ξεκίνησε το 2002 με έναν μικρό ρόλο στο πολυβραβευμένοΜακριά / Uzak(Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, Κάννες 2002), ταινία αφετηρία μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σπουδαίο Τούρκο σκηνοθέτηΝουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν. Το όνομά του έγινε διεθνώς γνωστό το 2008 στις Κάννες με τη συμμετοχή του στο επίσης πολυβραβευμένο Τρεις πίθηκοι / Üç Maymun, όπου εκτός από ηθοποιός (υποδύεται τον Servet), συνυπογράφει και το σενάριο σε συνεργασία με τον Τσεϊλάν. Η ταινία απέσπασε το Bραβείο Σκηνοθεσίας στο 64ο Φεστιβάλ Kανών, σε μια δίκαιη απονομή που επιβεβαίωνε περίτρανα την άνθηση του τουρκικού σινεμά τα τελευταία χρόνια.
Ως σεναριογράφος επανέρχεται με το λυρικό έπος Κάποτε στην Ανατολία / Bir ZamanlarAnadolu‘da, πάλι σε συνεργασία με τον Τσεϊλάν. Ποιητική, αργόσυρτη σπουδή για τη ζωή σε μια μικρή πόλη στην ενδοχώρα της Τουρκίας, με αφορμή την εξιχνίαση ενός εγκλήματος. Ο βασικός ύποπτος (που δεν είναι σίγουρος πού -και αν- έχει θάψει το πτώμα), δεν αφήνει την έρευνα να προχωρήσει, καθώς ο χρόνος κυλά στις αχανείς στέπες της Ανατολίας, και η μακάβρια ανάκριση μοιάζει με ατέρμονη επανάληψη… Η ταινία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2011, όπου απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς και συμμετείχε σε δεκάδες Φεστιβάλ.
Στο καστ εκτός από τον Taner Birsel (ο εισαγγελέας), τον Muhammet Uzuner (ο γιατρός Cemal), τον (γνωστό ηθοποιό και σκηνοθέτη) Yilmaz Erdogan (αστυνομικός Naci), ο Ερτσάν Κεσάλ υποδύεται τον δήμαρχο. Με μνήμες και βιώματα προσωπικά, σκηνοθέτης και σεναριογράφος (και οι δύο έχουν μεγαλώσει σε πόλεις παρόμοιες με αυτήν της ταινίας), γνώστες της νοοτροπίας των κατοίκων, εμπνέονται από αληθινά περιστατικά για το σενάριο: Ο Κεσάλ, γιατρός στο επάγγελμα, προκειμένου να πάρει την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, εργάστηκε κάποια χρόνια σε ένα χωριό σαν αυτό της ταινίας. Όσα διαδραματίζονται στην ιστορία αντικατοπτρίζουν τις εμπειρίες του, γεγονός που προσδίδει “καλή πρώτη ύλη” στο σενάριο όσο και στην ομολογουμένως αυθεντική ερμηνεία του.
Ακολουθεί άλλη μια βραβευμένη ταινία, τουρκογερμανικής παραγωγής, η Μούχλα / Küf, γυρισμένη κι αυτή σε μια μικρή πόλη της μακρινής Ανατολίας. Πρώτη μεγάλου μήκους του νεαρού Ali Aydın, η ταινία, ένα διορατικό σχόλιο για τη μοναξιά, την αποξένωση, την υποκρισία, την ενοχή και το τραύμα της μνήμης που μένει αγιάτρευτο, έκανε πρεμιέρα στο 69ο Φεστιβάλ της Βενετίας και απέσπασε Αργυρό Αλέξανδρο στο 53ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 2012. Η Μούχλα περιγράφει τη μοναχική ζωή του 55χρονου Basri, φύλακα σε έναν απόμακρο επαρχιακό σιδηροδρομικό σταθμό, που προσπαθεί καρτερικά να βρει άκρη σχετικά με τον γιο του, πρώην πολιτικό κρατούμενο, που–όπως και πολλοί συμπατριώτες του- για 18 χρόνια παραμένει αγνοούμενος.
Μετά τη συμμετοχή του στην τουρκική εμπορική κωμωδία HükümetKadın (2012) και Hükümet Kadın 2 (2013), ακολουθεί άλλη μια αξιόλογη εμφάνιση στην γλυκόπικρη κωμωδία του Mahmut Fazıl Coşkun, Yozgat Blues(2013).Ο ρόλος του αποτυχημένου μουσικούYavuz του χαρίζει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ της Κωνσταντινούπολης πέρυσι.
Στην ταινία Sen Aydınlatırsın Geceyi (επίσης του 2013), που σκηνοθετεί ο Onur Ünlü,ερμηνεύει -τί άλλο;- έναν γιατρό, τον δρα Irfan, που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους παράξενους ασθενείς του σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, αρκετοί από τους οποίους έχουν υπεράνθρωπες δυνάμεις.
Η πιο πρόσφατη και εξίσου σημαντική στιγμή στην πλούσια φιλμογραφία του είναι μια ταινία τουρκο-ελληνο-γερμανο-γαλλικής παραγωγής του 2013, βραβευμένη στο Φεστιβάλ της Ρώμης, του Μονάχου, της Κωνσταντινούπολης, κ.ά. (έχει ήδη συμμετάσχει σε 24 διεθνή φεστιβάλ σε αντίστοιχες χώρες του κόσμου) και προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα: η ταινία Δεν είμαι εγώ / BenODeğilim, σε σκηνοθεσία Ταϊφούν Πιρσελίμογλου / TayfunPirselimoğlu, αναφέρεται σε ένα παιγνίδι της μοίρας, αλλά και σε ένα παιγνίδι διπλής ταυτότητας. Ο Ερτσάν Κεσάλ υποδύεται έναν άνδρα που υποδύεται εν γνώσει του έναν άλλον άνδρα, κρατούμενο σε τουρκική φυλακή, χωρίς να φαίνεται να κερδίζει τίποτα από αυτό…
Σημ: Πανελλήνια πρεμιέρα Δεν είμαι εγώ
Στην Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου (Πέμπτη 23 – Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014,) την αυλαία θα ανοίξει η ταινία Δεν είμαι εγώ / Ben O Değilim σε σκηνοθεσία Ταϊφούν Πιρσελίμογλου / Tayfun Pirselimoğlu. Ο πρωταγωνιστής τηςταινίας Ερτσάν Κεσάλ (σημ. πρωταγωνιστής σε άλλες δύο ταινίες του αφιερώματος, Μούχλα / Küf & Yozgat Blues) διάσημος ηθοποιός, αλλά και παραγωγός, σεναριογράφος και συνεργάτης του Μπιλγκέ Τσεϊλάν, θα τιμήσει με την παρουσία του την προβολή της. Το «παρών» θα δώσουν και οι υπόλοιποι συντελεστές της: ο δημιουργός της, Ταϊφούν Πιρσελίμογλου, η ανερχόμενη Γερμανίδα ηθοποιός ιρανικής καταγωγής Μάριαμ Ζάρε, ο διευθυντής φωτογραφίας Ανδρέας Σινάνος, οι παραγωγοί Ίρφαν και Ίντσι Ντεμιρκόλ, Βίλνταν Έρσεν, καθώς και οι Νίκος Μουστάκας και Κωνσταντίνα Σταυριανού από ελληνικής πλευράς.
http://www.benodegilim.com
https://www.facebook.com/ercan.kesal.5
Ναζάν Κεσάλ
Γεννήθηκε το 1969 στην πόλη Manisa της δυτικής Τουρκίας. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Τμήματος Υποκριτικής του ΠανεπιστημίουEylül και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου Beykent.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την πρώτη της εμφάνιση στο σινεμά (στην ταινία Cazibe Hanim‘ in gündüzdüsleri του 1992, σε ένα μικρό ρόλο, με όνομα τότε Nasan Kirilmis, το πατρώνυμό της), η Ναζάν Κεσάλ /Nazan Kesal συμπληρώνει το πλούσιο βιογραφικό της με δεκάδες συμμετοχές σε κινηματογραφικές και θεατρικές παραγωγές, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, τηλεταινίες, διαφημίσεις κ.ά. Ως σκηνοθέτης στο Κρατικό Θέατρο Ντιγιαρμπακίρ (1996 – 2004), προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στη θεατρική παιδεία μιας περιοχής, αποκλεισμένης από κέντρα αποφάσεων και πολιτιστικές δραστηριότητες (σημ. Το Diyarbakir, ιστορικά γνωστό ως Άμιδα, βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Τίγρη και είναι η μεγαλύτερη πόλη του τουρκικού Κουρδιστάν).
Η Ναζάν Κεσάλ ζει στην Κωνσταντινούπολη, όπου και εργάζεται με το σύζυγό της Ερτσάν Κεσάλ, επίσης γνωστό ηθοποιό, παραγωγό και σεναριογράφο.
Ευχάριστη έκπληξη για τους θαυμαστές της –μεταξύ τους και των Ελλήνων κινηματογραφόφιλων- ήταν η μικρού μήκους ταινία Η Κούνια / Salincak, που σκηνοθέτησε η ίδια το 2013 και προβλήθηκε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας. Το 12λεπτο φιλμάκι με θέμα τη συζυγική κακοποίηση (σε σενάριο του άντρα της, ο οποίος εμφανίζεται σε βασικό ρόλο και είναι και παραγωγός), συνάντησε θερμή υποδοχή στη Δράμα, όπου παραβρέθηκε και η ίδια.
Ενθουσιασμένη με το ελληνικό κοινό που γνώρισε εκεί πριν ένα μήνα, η Ναζάν Κεσάλ -παρά τις ουκ ολίγες υποχρεώσεις της- δεν δίστασε καθόλου να αποδεχθεί την πρόσκληση της Πρεσβείας της Τουρκίας και του Γενικού Προξενείου Αθηνών – Πειραιώς και να παρευρεθεί στο αφιέρωμα Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου, τιμώντας με την παρουσία της την προβολή της νέας ταινίας του Ατίλ Ινάτς /AtilInac Ο Κύκλος / Daire, παραγωγής 2014, στην οποία πρωταγωνιστεί (βραβείο καλύτερης ταινίας, Α΄ γυναικείου ρόλου για τη ίδια, Α΄ ανδρικού ρόλου για τον συμπρωταγωνιστή της Φατίχ Αλ /Fatih Al και Β΄ ανδρικού ρόλου για τον Ερόλ Μπαμπάογλου / ErolBabaoglu).
Ενδεικτική φιλμογραφία
Μακριά / Uzak (2002), Μεγάλο βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών 2003. Ένα στοχαστικό σχόλιο για τη μοναξιά και τη ζωή στην επαρχία σε σκηνοθεσία Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν / NuriBilgeCeylan.
Κλίματα Αγάπης / Iklimler (2006), σκηνοθεσία: Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν / Nuri Bilge Ceylan. Βραβείο Β΄ γυναικείου ρόλου (ως Serap)AntalyaGoldenOrangeFilmFestival – Βραβείο FIPRESCI Φεστιβάλ Καννών 2006.
Η περούκα / Saç(2010),σκηνοθεσία:TayfunPirselimoglu – Ελληνοτουρκική παραγωγή (ZuziFilm, Graal)
Κύκλος / Daire(2014), σκηνοθεσία: AtilInac
TozBezi / DustClothe (2015, σε στάδιο postproduction), σκηνοθεσία: AhuOzturk,– γυναικείο δράμα από γυναίκες (οι περισσότεροι συντελεστές είναι γυναίκες), με ηρωίδες τις καθαρίστριες της Κωνσταντινούπολης.
Το επίσημο site τουΚύκλου:
http://www.dairefilm.com
Μαχίρ Γκιουνσιράι
Τούρκος ηθοποιός και σκηνοθέτης, γνωστός τόσο από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ως πρωταγωνιστής, όσο και από τις παραστάσεις που παρουσιάζει, ως σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Oyuneviτης Κωνσταντινούπολης. Ο Μαχίρ Γκιουνσιράι / Mahir Günsiray γεννήθηκε το 1960 στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο HacettepeGünşiray, πήρε master (MA) στο Πανεπιστήμιο του Leeds της Βρετανίας και (DFA) στο Sinan Üniversitesinde.
Το 1996 ιδρύει από κοινού με μια ομάδα νέων καλλιτεχνών το TiyatroOyunevi,στην Κωνσταντινούπολη,έναν από τους πιο δραστήριους θεατρικούς οργανισμούς της Τουρκίας, με προτίμηση σε έργα αντισυμβατικά, εκτός θεατρικού κατεστημένου, σύγχρονα βρετανικά έργα, αλλά και έργα των Μπρεχτ, Κάφκα, Ζενέ, Κολτές κ.ά., ενώ παράλληλα η ομάδα παρουσιάζει επιμελημένες παιδικές παραστάσεις, κουκλοθέατρο, κ.ά.
Δημοφιλής σε τηλεοπτικά σίριαλ, όπως π.χ. στο İffet / Αγνότητα (σειρά του καναλιούStarTV, γνωστή και στο ελληνικό κοινό), στο ρόλο του πλούσιουAliIhsan, ο 54χρονος ηθοποιός είναι γιος του βετεράνου ηθοποιού του Yeşilçam, όπως αποκαλείται το τουρκικό σινεμά της χρυσής εποχής, Ορχάν Γκιουνσιράι / OrhanGünşıray (1928–2008). Ο Ορχάν Γκιουνσιράιήταν συμπρωταγωνιστής της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην τουρκική έκδοση της επιτυχίας Χτυποκάρδια στο Θρανίο (1963), με τίτλο Siralardakiheyecanlar, γυρισμένη ολόιδια και σε κάθε της λεπτομέρεια με την ελληνική, εκτός από το ρόλο του Παπαμιχαήλ που υποδύθηκε ο πατέρας Günşıray. (Η τουρκική εκδοχή ωστόσο δεν παίχτηκε ποτέ επίσημα στην Τουρκία εξαιτίας πολιτικών εμπλοκών στις σχέσεις των δύο χωρών τότε).
Το ντεμπούτο του στο σινεμά έγινε το 1979 με την ταινία Bebek του IhsanYüce. Ακολουθούν οι ταινίες:Saritebessüm (1992), Parçalanma (1998) του Canan Gerede και η γυρισμένη στην Ισλανδία το 1999 The Split του ιδίου σκηνοθέτη CananGerede (ερμηνεύοντας και στις δύο τον ίδιο ρόλο, αυτόν του HalilAtesh), Takiye: Allahyolunda (2010), ταινία αστυνομικής πλοκής του Ολλανδού Ben Verbong με ήρωες Τούρκους μετανάστες στην Ευρώπη στην οποία εμπλέκονται οικογενειακές βεντέτες, γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, θρησκευτική βία, φονταμενταλισμός, τρομοκρατία, κ.ά., Uzun Hikaye(2012, σκηνοθεσία: Osman Sinav), σε ρόλο εισαγγελέα, ÇanakkaleYolunSonu,ιστορική ταινία του 2013 που μας μεταφέρει στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και στο μακρινό Canakkale της μεγάλης –τότε- Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και τέλος, Εξορία / Sürgün (2013) του νεαρού σκηνοθέτη Ερόλ Οζλεβί / Erol Özlevi.
Πρόκειται για ένα ρομαντικό -πλην άτυχο- lovestory, με φόντο τις απελάσεις των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1964. Την αγάπη της όμορφης Ελένης, πλούσιας Ελληνοπούλας της Πόλης, για τον παιδικό της αγαπημένο Σεντάτ, διακόπτει αιφνίδια η απόφαση Ινονού να απελαθούν όλοι οι Έλληνες που κατοικούν σε τουρκικό έδαφος, μεταξύ αυτών και του πατέρα της Σταύρου, πλούσιου και αξιοσέβαστου Κωνσταντινοπολίτη. Το ρόλο του Σταύρου ενσαρκώνει ο Μαχίρ Γκιουνσιράι /Mahir Günsiray.
(…) «Ηθελα πάντα να ασχοληθώ με αυτά τα θέματα που πραγματεύονται τoν πόνο που βίωσαν οι Αρμένιοι, οι Ελληνες, οι Κούρδοι και οι άλλες μειονότητες που έζησαν στη χώρα μου» (…), δήλωσε μεταξύ άλλων για την Εξορία / Sürgün σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Milliyet» ο ηθοποιός MahirGunsiray / Μαχίρ Γκιουνσιράϊ, ο οποίος θα είναι παρώνστην Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου (Πέμπτη 23 – Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014) στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, για να γνωριστεί με το ελληνικό κοινό. Μαζί του και η κινηματογραφική του κόρη, η γοητευτική Σααντέτ Ακσόι /Saadet Aksoy.
Η ιστοσελίδα του θεάτρου Oyunevi:
www.tiyatrooyunevi.com
Σααντέτ Ισίλ Ακσόι
Από τις πιο γνωστές ηθοποιούς σήμερα στην Τουρκία, η νεαρή (μόλις 31 ετών), γοητευτική και ταλαντούχα Σααντέτ Ισίλ Ακσόι /SaadetIsilAksoy ανήκει στη νέα γενιά των σταρ της γειτονικής χώρας που έχουν ήδη ανοίξει τα φτερά τους για διεθνή καριέρα.
Γεννήθηκε το 1983 στην Κωνσταντινούπολη. Κόρη αστυνομικών και τυπικά μεγαλωμένη με δύο ακόμη αδέλφια, σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Bogazici της Κωνσταντινούπολης. Δραστήρια από μικρή, ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής, ενώ ταυτόχρονα δούλευε σε ταινίες μικρού μήκους, θεατρικά, διαφημιστικά ή τηλεοπτικές σειρές (έκανε και ένα πέρασμα το 2011 στο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, στο ρόλο της Viktoria, σε 2 επεισόδια). Μαθήματα υποκριτικής παρακολούθησε και στη Ν. Υόρκη. Μιλά άψογα αγγλικά, πολύ καλά γαλλικά και ιταλικά, ενώ για τις ανάγκες των ταινιών της έμαθε και κάποια βασικά βουλγαρικά, σλάβικα, αλλά και ελληνικά (για το ρόλο της Ελένης στην τελευταία της ταινία Εξορία /Sürgün, με θέμα τον έρωτα ενός Τούρκου με μια Ρωμιά και φόντο τον διωγμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1964). Η ηθοποιός που δεν έκρυψε ποτέ την –μερικώς- ελληνική ρίζα της, δηλώνει περήφανη που ο παππούς της, από την πλευρά της μητέρας της, καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και μετανάστευσε στην Τουρκία με την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Το μικρό της όνομα, Saadet,που κληρονόμησε από τη γιαγιά της (από την πλευρά της μητέρας), σημαίνει ευτυχία, μακαριότητα, ενώ το χαϊδευτικό της είναι Sia.
Το 2007 κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με το Αβγό / Yumurta, μια ελληνοτουρκική παραγωγή σε σκηνοθεσία τουΣεμίχ Καπλάνογλου / SemihKaplanoğlu, που έκανε ενθουσιώδη πρεμιέρα στις Κάννες. Ο ρόλος της νεαρής επαρχιώτισσας Aylaτης έφερε βραβεία και διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ, καθώς και τον επόμενο ρόλο της στο Γάλα / Süt 2008, 2η ταινία της τριλογίας του Τούρκου δημιουργού Σεμίχ Καπλάνογλου (που ολοκληρώνεται μετο βραβευμένο με Χρυσή Άρκτο Μέλιτο 2010, στην 60ή Μπερλινάλε), η οποία συμμετέχει στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βενετίας και κάνει γνωστό το όνομα της νεαρής -25χρονης τότε- ηθοποιού από την Τουρκία στο ρόλο της Semra. Το 2008 είναι η χρονιά που συμμετέχει και σε μια εκτός Τουρκίας παραγωγή, το ABeautifulLife του Αργεντινού AlejandroChomski.
Το 2009 υποδύεται την υπάλληλο σε τηλεφωνικό κέντρο, σε μια τρυφερή –αν και σιωπηλή- σχέση που αναπτύσσει με τον κουφό εκ γενετήςOnur (MertFırat), στο βραβευμένο δράμα του İlksenBaşarır, Η Γλώσσα της Αγάπης / Başka Dilde Aşk(προβλήθηκε πέρσι στις ελληνικές αίθουσες). Η ταινία κάνει καριέρα σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, όπως του Τορόντο, αλλά και αυτό της Κύπρου, όπου κέρδισε το βραβείο της Χρυσής Αφροδίτης. Ο ρόλος της Zeynep της χαρίζει βραβεία και διακρίσεις τόσο στη χώρα της όσο και στο εξωτερικό, ενώ την ίδια χρονιά (2009) εμφανίζεται και σε άλλη ταινία, βουλγαρικής παραγωγής αυτή τη φορά. Στο Iztochnipiesi / Eastern Plays είναι ηIsil(το πραγματικό της μεσαίο όνομα) της SaadetAksoy, όμορφη κόρη μιας οικογένειας Τούρκων που καθ’ οδόν προς Γερμανία, περνούν μια εφιαλτική μέρα στη Σόφια, καθώς πέφτουν θύματα μιας συμμορίας νεο-ναζί, μέλος της οποίας είναι ο Georgi.Ο μεγάλος αδελφός του, Hristoή Itso, τους σώζει και ερωτεύεται το κορίτσι… Σύγχρονο φιλμ του νεαρού σκηνοθέτη KamenKalevαπό τη Βουλγαρία που προξένησε σχόλια στις Κάννες όταν προβλήθηκε το 2009 κι έγινε –δυστυχώς- γνωστό κυρίως γιατί ο συμπρωταγωνιστής της HristoHristovπέθανε στα τέλη των γυρισμάτων από overdose, ακολουθώντας μοιραία τον εθισμένο στη μεθαδόνη ήρωα που υποδύεται. Ο κριτικός κινηματογράφου JayWeissberg(Variety) έγραψε για την ταινία: (…) Όλες οι ερμηνείες είναι δυνατές, αλλά αυτές του Christov και της Aksoy δεν πρόκειται να ξεχαστούν (…)
Μια –μικρή- συμμετοχή της στην αμερικάνικη υπερπαραγωγή TheRebound (σκηνοθεσία: BartFreundlich με τους Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, Τζάστιν Μπάρθα, Τζον Σνάιντερ, Αρτ Γκαρφάνκελ, κ.ά.), όπου εμφανίζεται στη σκηνή της Κωνσταντινούπολης ως κορίτσι σε καφέ, γίνεται η τρίτη της κατά σειρά εμφάνιση στο 2009, γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο από τα διεθνή ΜΜΕ, αλλά και τους Ευρωπαίους παραγωγούς.
Ο ρόλος που τράβηξε το διεθνές ενδιαφέρον για την Saadet Aksoy ήταν αυτός μιας punkκοκκινομάλλας από τη Βοσνία την περίοδο του εμφυλίου, της Aska, στο Γεννημένοι Ξανά/ Venuto almondoτου Sergio Castellitto με τους Πενέλοπε Κρουζ και Εμίλ Χιρς. Η ταινία, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τορόντο το 2012, ταξίδεψε σε διάφορα φεστιβάλ, ενώ προβλήθηκε σε πολλές χώρες με εμπορική επιτυχία (στην Ελλάδα προβλήθηκε πέρσι τον Ιούλιο του 2013), έπεισε ότι της αξίζει μια διεθνής καριέρα, όχι βεβαίως μόνο επειδή έχει τη δυνατότητα να ερμηνεύει ρόλους σε άλλες γλώσσες. Ενθουσιασμένη με τη συμμετοχή της στην ταινία, αλλά και με τη συνεργασία της με έμπειρους συνεργάτες, η Σααντέτ Ακσόι αντιμέτωπη με την Πενέλοπε Κρουζ καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό της, αφού, μεταξύ άλλων, όπως π.χ η γλώσσα, χρειάστηκε να μάθει να παίζει τρομπέτα (παρακολούθησε ειδικά μαθήματα) για τις ανάγκες της ταινίας (από τις οποίες όμως σώθηκε στο τελικό μοντάζ μόνο μια σκηνή), προκειμένου να αποδώσει όσο πιο ρεαλιστικά γινόταν το ρόλο της.
Το 2013, πρωταγωνιστεί στο ελληνοτουρκικού ενδιαφέροντος φιλμ Εξορία / Sürgün (2013) τουErol Özlevi.Υποδύεται την Ελένη, κόρη εργοστασιάρχη ερωτευμένη με τον παιδικό της αγαπημένο Σεντάτ, γιο του αμαξά, τον οποίο ερμηνεύει ο «ωραίος» της τουρκικής τηλεόρασης -ξεκίνησε την καριέρα του ως μοντέλο-, Τολγκαχάν Σαγισμάν / Tolgahan Sayisman, που και αυτός έχει ρίζες ελληνικές (ο προπάππος του, καδής (δικαστής) της Θεσσαλονίκης, με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη). Για τις ανάγκες τις Εξορίας και της όμορφης Ελένης, η Σααντέτ Ακσόι δούλεψε εντατικά με την κα Ήβη Δερμαντζή, γνωστή Κωνσταντινουπολίτισσα καλλιτέχνης, Ελληνίδα 4ης γενιάς, η οποία τη βοήθησε στο θέμα της προφοράς, ενώ μελέτησε επίσης βίντεο και φωτογραφίες της εποχής, για να κατανοήσει την κινησιολογία των γυναικών της εποχή του ’60, τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες μιλούν ή κάθονται σε μια καρέκλα, που ήταν τελείως διαφορετικός από τη σημερινή.
Πρόσφατα τελείωσε τα γυρίσματα στην τελευταία της ταινία RagiondiStatoσε σκηνοθεσία MarcoPontecorvo για το κανάλι TVRAI, ενώ συχνές είναι και οι θεατρικές της εμφανίσεις σε παραστάσεις της Τουρκίας.
Η δημοφιλής γαλανομάτα σταρ, που τιμήθηκε με τον τίτλο Κορίτσι της L‘ Oreal στην Τουρκία το 2013 και αποτελεί συχνά θέμα επικαιρότητας στα περιοδικά –ακόμη και στα ελληνικά- με χαρά αποδέχθηκε την πρόταση της Πρεσβείας της Τουρκίας στην Αθήνα και των διοργανωτών της Εβδομάδας Τουρκικού Κινηματογράφου (Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Πέμπτη 23 – Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014) και θα είναι παρούσα στην προβολή της ταινίας Εξορία / Sürgün, όπου το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να τη γνωρίσει και να συνομιλήσει μαζί της.
Η σχέση της με τη χώρα μας και την ελληνική κουλτούρα, εξάλλου, δεν είναι απλώς επίκαιρη, καθώς εκτός από την καταγωγή του παππού της, η ίδια έχει επισκεφθεί πολλές φορές τα ελληνικά νησιά, ενώ η καλύτερή της φίλη είναι εδώ και 7 χρόνια παντρεμένη με Έλληνα και ζει στην Ελλάδα.
Η Saadet Aksoy online:
http://saadetaksoy.com/website
http://instagram.com/saadetisilaksoy
Μάριαμ Ζαρέ
Γεννημένη το 1983 στην Τεχεράνη, η Μάριαμ Ζαρέ / MaryamZaree βρέθηκε σε ηλικία 2 ετών στη Γερμανία με τη μητέρα της, η οποία αναζήτησε εκεί καταφύγιο για πολιτικούς λόγους. Μεγάλωσε στη Φρανκφούρτη. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου KonradWolf με σπουδές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις, καθώς και τηλεοπτικές παραγωγές, όπως στην αστυνομική σειρά Tatort, μία από τις μακροβιότερες και πιο δημοφιλείς στη γερμανική τηλεόραση.
Το ντεμπούτο της στο σινεμά έγινε το 2008 με το SunnyHill φιλμ ελβετικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία LuziusRüedi, που αναδεικνύει ένα από τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα: έξι νέοι άνθρωποι που επικοινωνούν σε ένα online φόρουμ σχετικό με αυτοκτονία, αποφασίζουν να συναντηθούν στον αληθινό κόσμο και οργανώνουν ένα ταξίδι στις ελβετικές Άλπεις, όπου και θα βάλουν τέλος στη ζωή τους, πηδώντας ομαδικά από το βουνό. Αυτό που δεν υπολογίζουν, μεταξύ τους και η Anil (Μάριαμ Ζαρέ), είναι ότι ένα συλλογικό σχέδιο δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει τις ιστορίες έξι διαφορετικών ανθρώπων σε όμοιο τέλος…
Ακολουθεί το MeinVogelfliegtschneller (2009), σε σκηνοθεσία GülseliBilleBaur, ένα μεταμοντέρνο παραμύθι για τη μοναξιά και την αλληλοεξάρτηση, με ήρωες έντεκα νέους ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούν στη μέση του καλοκαιριού να επικοινωνήσουν, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.
Η νεαρή Μάριαμ Ζαρέ έγινε περισσότερο γνωστή στο εκτός Γερμανίας ευρύτερο κοινό, ως Μάριαμ, στην γερμανικής ταινία Πίστη / Shahada(2011) του αφγανικής καταγωγής σκηνοθέτη Μπουρχάν Κουρμπανί / BurhanQurbani. Θέμα της οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τρεις νέοι μουσουλμάνοι της Ευρώπης. Ο ρόλος της συνώνυμης Maryam της χάρισε το βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ του Μόντερεϊ και Ιδιαίτερη Μνεία στο Φεστιβάλ του Γκεντ.
Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε και στη γερμανική ταινία Burnout / Abgebrannt(2011) της Βερένα Φρέιταγκ / VerenaS. Freytag Κεντρική ηρωίδα η Pellin, νεαρή μητέρα τριών παιδιών, τουρκικής καταγωγής που ζει σε φτωχή περιοχή του Βερολίνου και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα ως tattooartist. Το γεγονός ότι τα τρία της παιδιά (εννιά, τεσσάρων και ενάμισι χρονών) έχουν τρεις διαφορετικούς μπαμπάδες από τρεις διαφορετικές χώρες, δεν είναι το μόνο δείγμα της δυσλειτουργικής της οικογένειας. Όταν ένα παιδί της παίρνει κατά λάθος μερικά χάπια ecstasy που άφησε στο διαμέρισμα ο φίλος της, έμπορος ουσιών, τότε χάνει την κηδεμονία των παιδιών της. Η πολιτεία αναλαμβάνοντας να τη βοηθήσει, την εντάσσει σε ένα πρόγραμμα αναμόρφωσης για νέες μητέρες και της προσφέρει στέγη σε ένα γαλήνιο προάστιο της βόρειας Γερμανίας. Όμως ούτε εκεί θα βρει τη λύση η ανώριμη Pellin… Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2012, ενώ απέσπασε το βραβείο MaxOphüls.
Το 2014 η ιρανικής καταγωγής νεαρή ηθοποιός επιλέχθηκε από τον Τούρκο σκηνοθέτη, σεναριογράφο και ζωγράφο Ταϊφούν Πιρσελίμογλου ως πρωταγωνίστρια στην νέα του ταινία Δεν είμαι εγώ/ Ben O Değilim, ελληνο-τουρκο- γαλλο-γερμανικής παραγωγής, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ της Ρώμης. Η Maryam Zaree υποδύεται την Ayşe, λαντζέρισα σε καντίνα νοσοκομείου που μετά τη φυλάκιση του άντρα της, έλκεται από τον μοναχικό μεσήλικα Nihat(ErcanKesal), ο οποίος όμως είναι ολόιδιος ο σύζυγός της…
Με αφορμή την πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας Δεν είμαι εγώ/ Ben O Değilim στην Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου (Πέμπτη 23 – Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014), η Μάριαμ Ζάρε θα τιμήσει με την παρουσία της την προβολή της, την οποία θα πλαισιώσουν και οι υπόλοιποι συντελεστές της: ο δημιουργός της, Ταϊφούν Πιρσελίμογλου, ο συμπρωταγωνιστής τηςδιάσημος Τούρκος ηθοποιός Ερτσάν Κεσάλ, ο Έλληνας διευθυντής φωτογραφίας Ανδρέας Σινάνος, οι παραγωγοί Ίρφαν και Ίντσι Ντεμιρκόλ, Βίλνταν Έρσεν, καθώς και οι Νίκος Μουστάκας και Κωνσταντίνα Σταυριανού από ελληνικής πλευράς.
http://www.benodegilim.com
Ταϊφούν Πιρσελίμογλου
Ο Ταϊφούν Πιρσελίμογλου (TayfunPirselimoglu) είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος, ζωγράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα το 1959. Αποφοίτησε από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο Μέσης Ανατολής στην Άγκυρα και σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Τεχνών της Βιέννης. Το εικαστικό του έργο παρουσιάστηκε σε δεκάδες εκθέσεις τόσο στην πατρίδα του Τουρκία όσο και σε διάφορες πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ δημοσιεύει άρθρα περί τέχνης και σινεμά σε διάφορα περιοδικά.
Ξεκίνησε να εργάζεται στο σινεμά το 1985, στην αρχή ως σεναριογράφος. Με έδρα την Κωνσταντινούπολη όπου και διαμένει μόνιμα, εκδίδει τέσσερα μυθιστορήματα (ÇölMasalları / Ιστορίες της Ερήμου - 1996), Kayıp ŞahıslarAlbümü / Λεύκωμα των Χαμένων ανθρώπων - 2002), Malihülya / Μελαγχολία – 2003), ŞehrinKuleleri / Πύργοι της Πόλης - 2005) και μια συλλογή διηγημάτων OtelOdaları / Δωμάτια Ξενοδοχείων – 2009).
Είναι ιδρυτής της ανεξάρτητης καλλιτεχνικής κίνησης Academy Genius, στην οποία και διδάσκει ζωγραφική, σενάριο, σκηνοθεσία.
Το όνομά του, ωστόσο, είναι γνωστό στην Ευρώπη ως ένας από τους πλέον ταλαντούχους πολυβραβευμένος σκηνοθέτης της νέας γενιάς, με πέντε ταινίες μεγάλου μήκους στο ενεργητικό του, οι οποίες έχουν αποσπάσει ένθερμη υποδοχή στα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ στα οποία έχουν συμμετάσχει.
Οι δύο μικρού μήκους ταινίες του Ο θείος μου / Dayım, 1999, και Η σιωπή είναι χρυσός / IlSilenzioe’ Doro, 2002, αριθμούν δεκάδες συμμετοχές σε ξένα φεστιβάλ με βραβεία και διακρίσεις,
Το 2002 περνάει στην πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, Στο πουθενά / Hiçbiryerde, μια συμπαραγωγή με τη Γερμανία και με ηρωίδα την Sükran, μια βασανισμένη 40χρονη μητέρα που προσπαθεί να βρει τον αγνοούμενο γιο της. Η ταινία κάνει πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ του Μόντρεαλ και αποσπά το μεγάλο βραβείο των κριτικών, καθώς και αρκετές ακόμα διακρίσεις στα φεστιβάλ Μοντπελιέ, Κωνσταντινούπολης, Σεβίλλης, Θεσσαλονίκης, Μανχάιμ, Τεργέστης, Βαρκελώνης, κ.α.
Το 2007 η δεύτερη ταινία του, Ριζά – Riza, κάνει πρεμιέρα πάλι στο Forum του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, παρουσιάζοντας την ιστορία ενός οδηγού που προσπαθεί αγωνιωδώς να βρει λεφτά για να επιδιορθώσει το φορτηγό του.
Η ταινία σηματοδοτεί την έναρξη της «τριλογίας της συνείδησης και του θανάτου», όπως ο ίδιος της ονομάζει, η οποία συνεχίστηκε με την τρίτη του ταινία, Το Πούσι / Pus, το 2009, ρεαλιστικό, εσωτερικό δράμα, γυρισμένο σε κάποιο γκρίζο προάστιο της Κωνσταντινούπολης, με ήρωα και πάλι έναν φτωχό καθημερινό άνθρωπο, τον Resat, που αναλαμβάνει να σκοτώσει τη σύζυγο ενός ιδιοκτήτη σφαγείων. Πρόκειται για μια συμπαραγωγή με την ελληνική εταιρεία Graal και τον παραγωγό Νίκο Μουστάκα, η οποία επίσης συμμετείχε στο Forum του Φεστιβάλ Βερολίνου. Την τριλογία ολοκληρώνει η ταινία που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, Η περούκα / Sac, του 2010, με πρωταγωνίστρια τη γνωστή Τουρκάλα ηθοποιό Ναζάν Κεσάλ. Επίσης ελληνικής συμπαραγωγής), η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ του Λοκάρνο, ξεκινώντας μια ευτυχή πορεία σε 24 διεθνή φεστιβάλ, σε αντίστοιχες χώρες του κόσμου και έχει βραβευτεί.
H πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του, Δεν είμαι εγώ / BenODegilim, φέρει για άλλη μια φορά την υπογραφή του Νίκου Μουστάκα (συμπαραγωγή με την ZuziFilm (Τουρκία), την ArizonaFilm (Γαλλία), την EndorphinFilm (Γερμανία). Ένθερμος της ελληνοτουρκικής φιλίας, ο Ταϊφούν Πιρσελίμογλου επενδύει σε Έλληνες κινηματογραφιστές, όπως ο έμπειρος Αντρέας Σινάνος στη διεύθυνση φωτογραφίας και ο Γιώργος Κουμεντάκης στη μουσική επένδυση, για να πει την ιστορία του εσωστρεφούς Nihat, ο οποίος αντιδρά στη μίζερη καθημερινότητά του και αποφασίζει να γίνει ένας άλλος, ο φυλακισμένος σύζυγος τηςAyşe (Μαριάμ Ζαρέε / MaryamZaree). Γυρισμένη στη Σμύρνη και στην Πόλη, κύρια πηγή έμπνευσης των ταινιών του, η ταινία μέσα από λιτά, μονοχρωματικά πλάνα απεικονίζει την ανθρώπινη απελπισία, παρουσιάζοντας κοινούς, καθημερινούς ανθρώπους υπόδικους τη μοίρας τους. Ήρωες που εξ αιτίας της φτώχειας, της προκατάληψης ή της άνωθεν πολιτικής αναλγησίας, οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε πράξεις απελπισίας.
Σημείωση: Στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, έγινε αφιέρωμα στον σκηνοθέτη τον Μάρτιο του 2012 με τίτλο Άνεμος από την Πόλη: Αφιέρωμα στον Ταϊφούν Πιρσελίμογλου, παρουσία του σκηνοθέτη, με παράλληλη εικαστική έκθεση με ζωγραφικά έργα του.
Links:
www.tayfunpirselimoglu.com
www.benodegilim.com
Λίστα ταινιών, που πρωταγωνιστούν οι προσκεκλημένοι της Εβδομάδας Τουρκικού Κινηματογράφου
Εξορία / Sürgün (2013), 118′
Σκηνοθεσία: Ερόλ Οζλεβί / Erol Özlevi
Η Ελένη, όμορφη και πλούσια κόρη ενός Έλληνα εργοστασιάρχη στην Κωνσταντινούπολη, του Σταύρου, χαίρεται τα νιάτα της και τον έρωτά της για τον Σεντάτ. Ο Σεντάτ, γιος φτωχού Τούρκου αμαξά, που επίσης μένει στη Büyükada (όπως ονομάζεται η Πρίγκηπος στα τουρκικά, το μεγαλύτερο από τη συστάδα των έξι Πριγκιποννήσων της Προποντίδας), είναι παιδικός της φίλος και συμφοιτητής. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει αυτήν την τρυφερή αγάπη, ούτε η διαφορετική εθνικότητα ούτε η κοινωνική κατάταξη ούτε ίσως οι αντιρρήσεις του Σταύρου, όπως φοβάται η ευαίσθητη Ελένη. Στις ρομαντικές τους βόλτες με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Πριγκήπου, οι δυο νέοι κάνουν σχέδια για το μέλλον, καθώς, μόλις αποφοιτήσουν, ονειρεύονται να παντρευτούν και να διδάξουν μαζί σε κάποιο μικρό σχολείο της μακρινής επαρχίας. Την ανατροπή, όμως, φέρνει η πολιτική διαμάχη Ελλήνων – Τούρκων και η άμεση απέλαση χιλιάδων Ελλήνων υπηκόων από την Πόλη, σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης Ινονού. Μεταξύ τους και ο πατέρας της, Σταύρος που έχει ελληνική ιθαγένεια.
Προσεγγίζοντας το θέμα της απέλασης των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1964, το ιστορικό background, όπως παρουσιάζεται στο σενάριο, βασίζεται σε γεγονότα που περιγράφει στο βιβλίο του Οι τελευταίοι εξόριστοι της Κωνσταντινούπολης ο Τούρκος δημοσιογράφος Ριντβάν Ακά (παρουσιαστής για πολλά χρόνια της μακροβιότερης ενημερωτικής εκπομπής της Τουρκίας 32η ημέρα / 32. gün και διευθυντής ειδήσεων σήμερα στο CNN Türk). (Σημ. Το βιβλίο, το οποίο συνυπογράφει η δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός Χούλγια Ντεμίρ, κυκλοφορεί και στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Τσουκάτου, σε μετάφραση Γιάννη Τοπτσόγλου).
Γυρισμένο στην πανέμορφη Πρίγκηπο, το ιστορικό αυτό ερωτικό δράμα είναι μια σύμπραξη του νεαρού σκηνοθέτη Ερόλ Οζλεβί / Erol Özlevi, του σεναριογράφου Σελίν Τουντς /Selin Tunç που ανέλαβε την προσαρμογή στο εκράν των ιστοριών που περιγράφει ο Ριντβάν Ακάρ, του θρυλικού σκηνοθέτη – παραγωγού Τουρκέρ Ινάνογλου (το όνομα πίσω από το δημοφιλές εν Ελλάδι σίριαλ Τα σύνορα της αγάπης / Yabancı Damat - είναι αυτός που κατά τη δεκαετία του ’70 έφερνε τουρκικές ταινίες στις ελληνικές αίθουσες – που μετά τον θρίαμβο των τηλεοπτικών σειρών επανέρχεται στην κινηματογραφική παραγωγή), και βέβαια, των πρωταγωνιστών του Σααντέτ Ακσόι, Τολκαχάν Γιαγισμάν, Μαχίρ Γκιουνσιράι, κ.ά.
Η πανέμορφη Σααντέτ Ακσόϊ, βραβευμένη πρωταγωνίστρια τουΣεμίχ Καπλάνογλου (Αβγό / Yumurta – 2007 και Γάλα / Süt – 2008), του ΑργεντινούAlejandroChomski (ABeautifulLife – 2008) και του ΙταλούSergioCastellitto (Γεννημένοι Ξανά/ Venutoalmondo – 2012, στο πλευρό της Πενέλοπε Κρουζ), με παππού που έλκει την καταγωγή του από τη Θεσσαλονίκη,υποδύεταιτην Ελένη, πλούσια Ελληνοπούλα ερωτευμένη με τον Τούρκο Σεντάτ, γιο του αμαξά.
Τον Σεντάτ ερμηνεύει ο «ωραίος» της τουρκικής τηλεόρασης -ξεκίνησε την καριέρα του ως μοντέλο-, Τολγκαχάν Σαγισμάν / Tolgahan Sayisman, που και αυτός έχει ρίζες ελληνικές (ο προπάππος του, καδής (=δικαστής) από τη Θεσσαλονίκη, με την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκε στη Σμύρνη). Για τις ανάγκες τις Εξορίας και της όμορφης Ελένης, η Σααντέτ Ακσόι δούλεψε εντατικά με την κα Ήβη Δερμαντζή, γνωστή Κωνσταντινουπολίτισσα καλλιτέχνης και λαογράφος, Ελληνίδα 4ης γενιάς, η οποία τη βοήθησε στο θέμα της προφοράς, ενώ μελέτησε επίσης βίντεο και φωτογραφίες της εποχής, για να κατανοήσει την κινησιολογία των γυναικών της εποχή του ’60, τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες μιλούν ή κάθονται σε μια καρέκλα, που ήταν τελείως διαφορετικός από τη σημερινή.
Αντίστοιχα, ο Τολγκαχάν Σαγισμάν, χρειάστηκε να χάσει 10 τουλάχιστον κιλά και να προπονηθεί εντατικά στο κολύμπι, καθώς οι ανάγκες του ρόλου του απαιτούσαν να κολυμπήσει στα κρύα νερά της λίμνης για αρκετή ώρα, και μάλιστα -μετά την αποτυχία του κασκαντέρ- ανάμεσα σε άγρια χόρτα και νερόφιδα, αφού στην ιστορία μας ο Σεντάτ, αθλητής της κολύμβησης, αναλαμβάνει να μεταφέρει χρήματα στον πατέρα της κοπέλας του, Σταύρο, εξόριστο πλέον στην Ελλάδα, διασχίζοντας παράνομα τον ποταμό Έβρο.
Το ρόλο του Σταύρου ενσαρκώνει ο Μαχίρ Γκιουνσιράι, γνωστός ηθοποιός του τουρκικού θεάτρου και του σινεμά, γιος του βετεράνου ηθοποιού του Yeşilçam, όπως αποκαλείται το τουρκικό σινεμά της χρυσής εποχής, Ορχάν Γκιουνσιράι / OrhanGünşıray (1928–2008), ο οποίος έπαιξε στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην τουρκική έκδοση της επιτυχίας Χτυποκάρδια στο Θρανίο (1963), με τίτλο Siralardakiheyecanlar γυρισμένη ολόιδια με την ελληνική, σε κάθε της λεπτομέρεια, εκτός από το ρόλο του Παπαμιχαήλ που υποδύθηκε ο πατέρας Günşıray. (Η τουρκική εκδοχή ωστόσο δεν παίχτηκε ποτέ επίσημα στην Τουρκία εξαιτίας πολιτικών εμπλοκών στις σχέσεις των δύο χωρών τότε).
(…) «Ηθελα πάντα να ασχοληθώ με αυτά τα θέματα που πραγματεύονται τoν πόνο που βίωσαν οι Αρμένιοι, οι Ελληνες, οι Κούρδοι και οι άλλες μειονότητες που έζησαν στη χώρα μου» (…), δήλωσε μεταξύ άλλων για την Εξορία / Sürgün σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Milliyet» ο ηθοποιός Μαχίρ Γκιουνσιράϊ, ο οποίος θα είναι παρώνστην Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου (Πέμπτη 23 – Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014) που θα φιλοξενηθείστην Ταινιοθήκη της Ελλάδος για να γνωριστεί με το ελληνικό κοινό. Μαζί του και η κινηματογραφική του κόρη, η γοητευτική Σααντέτ Ακσόι.
Ερόλ Οζλεβί / Erol Ozlevi
Σπούδασε κινηματογράφο στο Emerson College της Βοστόνης, όπου και αποφοίτησε με μάστερ το 2000. Σπουδαστής ακόμα κερδίζει βραβείο EVVY για το πρώτο του ντοκιμαντέρ, σκηνοθετεί διαφημιστικά, ενώ ταυτόχρονα ασχολείται με σχέδιο, ζωγραφική και φωτογραφία. Ζει στη Ν. Υόρκη. Μιλάει αγγλικά, ισπανικά και τουρκικά.
Το 2013 σκηνοθετεί την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, τη νεανική κομεντί Romantik Komedi 2: Bekarliga Veda, για να ακολουθήσει η Εξορία / Sürgün, μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σε έναν Τούρκο και μια Ελληνίδα στα δύσκολα χρόνια του πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Η τουρκική τηλεοπτική σειρά Küçük Aga του 2014 φέρει την υπογραφή του.
Επίσημα links:
http://www.erolozlevi.com
https://www.facebook.com/SurgunFilmi?fref=ts
Μούχλα / Küf(Τουρκία / Γερμανία, 2012) 94΄
Σκηνθεσία: Αλί Αϊντίν /AliAydin
Cast: Ercan Kesal, Muhammet Uzuner, Tansu Biçer
Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Αλί Αϊντίν έχει κοινωνικοπολιτικό θέμα και ήρωα έναν μοναχικό άνθρωπο που δεν μπορεί να βρει το δίκιο του, καθώς ο πολιτικός κρατούμενος γιος του παραμένει αγνοούμενος εδώ και 18 χρόνια.
Ο 55χρονος Basri δουλεύει ως φύλακας σε έναν επαρχιακό σταθμό τρένων και ζει τη μοναχική ζωή του, διασχίζοντας με τα πόδια ατελείωτες διαδρομές στο υποβλητικό ερημικό τοπίο της αχανούς Ανατολίας. Μοναδική παρέα του ένα μικρό τρανζιστοράκι, που του κρατάει συντροφιά. Μεγάλος του καημός είναι να μάθει νέα για την τύχη του μονάκριβου γιου του, φοιτητή στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος εξαφανίστηκε μετά από σύλληψή του για αντικαθεστωτική δράση. Ο πατέρας επιχειρεί να επικοινωνήσει με τις αρχές, να μάθει κάποιο νέο, έστω και αποκαρδιωτικό, για να ξέρει τί να κάνει, έστω να βρει κάτι από αυτόν, να τον θάψει όπως του αξίζει. Μετά το θάνατο της συζύγου του, ο Μπασρί έχει απομονωθεί από τoν κοινωνικό περίγυρο. Μόνες του σχέσεις ο αστυνομικός του τοπικού τμήματος, Murat, και ο υπερκινητικός νεαρότερος συνάδελφός του, Cemil, που δεν καταφέρνει να μείνει μακριά από μπελάδες.Ο Basri ωστόσο διατηρεί ακόμα την ελπίδα μέσα του, συνεχίζοντας στωϊκά να συντάσσει αιτήσεις δύο φορές το μήνα για να μάθει νέα του γιου του.
Λιτό, μινιμαλιστικό και μελαγχολικό πορτρέτο ενός άνδρα και μιας χώρας που προσπαθεί να γιατρευτεί από τα λάθη του παρελθόντος, η Μούχλα / Küf, τουρκογερμανικής παραγωγής, είναι μια ταινία που μας συστήνει μια νέα, σπουδαία υπογραφή στο παγκόσμιο σινεμά, αυτή του νεαρού τούρκου σκηνοθέτη, Αλί Αϊντίν, που με το ντεμπούτο του κέρδισε μια θέση στο νέο τουρκικό σινεμά, δίπλα σε ονόματα όπως αυτό του Τσεϊλάν.
«Η ταινία μας εντυπωσίασε με το μελετημένο στυλ της, τον ήρεμο ρυθμό της και την ανάπτυξη των χαρακτήρων”, τόνισε ο Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής: κ. Τόμας Έλζεσερ / Thomas Elsaesser, καθηγητής Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, απονέμοντας το ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος στην ταινία Μούχλα του Αλί Αϊντίν. “Καδράροντας έτσι την ιστορία με όμορφα πλάνα η ταινία μας φέρνει κοντά στον κεντρικό πρωταγωνιστή και την αποφασιστικότητα του να βρει δικαιοσύνη. Επιπλέον η ταινία μας ωθεί να αναλογιστούμε τις προσωπικές μας αμφιβολίες για την ηθική της αποστολής του εξανθρωπίζοντας δύσκολες επιλογές και ηθικά διλήμματα»,
Βραβεία
69th Venice Film Festival – International Critics Week “Lion of The Future Award”
MoMa 42nd New Directors New Films selection 2013
53rd Thessaloniki International Film Festival – Αργυρός Αλέξανδρος Θεσσαλονίκη 2012
2012 Reykjavik International Film Festival – “New Visions Competition”
2011 Cinelink – Work In Progress – “Post Republic Award
Αλί Αϊντίν
Γεννήθηκε το 1981 και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε artmanagement στο Πανεπιστήμιο Yildiz. Έχει δουλέψει ως βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές της Τουρκίας, ενώ εργάζεται και ως σεναριογράφος. Η Μούχλα είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, στην οποία υπογράφει ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος.
http://www.kuffilmi.com
Yozgat Blues/ Γιόζγκατ Μπλουζ(Τουρκία-Γερμανία, 2013), 96′
Σκηνοθεσία: Μαχμούτ Φαζίλ Τζοσκούν / Mahmut Fazıl Çoşkun
Cast: Ercan Kesal (Yavuz), Ayça Damgaci (Nese), Tansu Biçer (Sabri), κ.ά.
Καθώς ο 58χρονος μουσικός Yavuz, που τραγουδά ποπ τραγούδια της δεκαετίας του ’70, βλέπει τη σταδιοδρομία του να φθίνει ολοταχώς (ξεπέφτοντας σε λίγες εμφανίσεις σε εμπορικά κέντρα, ενώ διδάσκει δωρεάν μουσική σε μαθήματα του δήμου), αποφασίζει να κάνει ένα βήμα στη ζωή και στην καριέρα του. Να φύγει από την Κωνσταντινούπολη για τη μικρή πόλη Yozgat, κάπου στην κεντρική Τουρκία, και να δουλέψει ως τραγουδιστής σε ένα musicbar εκεί. Η πρόταση απαιτεί ντουέτο κι έτσι ο Yavuzαπευθύνεται στην 30χρονη Neșe, μαθήτριά του, με καλή φωνή και γνήσια αγάπη για τη μουσική, καταδικασμένη όμως να δουλεύει για τη διαβίωσή της σε ένα σούπερ μάρκετ, προωθώντας λουκάνικα. Αφήνοντας πίσω μόνο μια μίζερη ζωή, οι δυο τους καταφθάνουν στο Yozgat, χωρίς να ξέρουν τι θα συναντήσουν. Ο θάνατος της γυναίκας του τον έχει αφήσει τελείως μόνο και, καθώς ο Yavuzδεν δημιούργησε κάποια σχέση από τότε, γοητεύεται από την παρουσία της κοπέλας. Τί γίνεται όμως όταν η νέα γυναίκα συναντήσει τον συνομήλικό της Sabri, έναν κουρέα της περιοχής, που θέλει να την παντρευτεί; Και πώς θα τα βγάλουν πέρα όταν ο ιδιοκτήτης του κλαμπ τους μειώνει τις εμφανίσεις και τον μισθό;
Η δραματική κομεντί YozgatBlues του MahmutFazilKoscum απέσπασε βραβείο καλύτερης ταινίας στο GlodenBollFilmFestival της Τουρκίας το 2013, α΄ανδρικού ρόλου για τον ErcanKesalκαι β΄ανδρικού ρόλου για τον TansuBicer, καθώς και βραβείο Καλύτερο Βαλκανικό Φιλμ στο Φεστιβάλ της Σόφιας, βραβείο FIPRESCI στο 29ο Φεστιβάλ της Βαρσοβίας, κ.ά.
http://www.yozgatblues.com
official trailer
https://www.youtube.com/watch?v=wf7lm3gCQYM
ΜαχμούτΦαζίλΤζοσκούν / Mahmut Fazil Coskun
Γεννήθηκε το1973. Σπούδασε κινηματογράφο στο UCLA και στο Πανεπιστήμιο IstanbulBilgi. Από το 2000 εργάζεται ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και διαφημιστικών. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Uzak ihtimal / Wrong Rosary (2009), περιγράφει τον απροσδόκητο έρωτα ενός μουεζίνη και μιας νοσοκόμας – υποψήφιας καλόγριας, με το ιδιότυπο ιδιοσυγκρασιακό χιούμορ της βραβεύεται στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ, της Κωνσταντινούπολης, της Σόφιας, των Αδάνων, κ.ά. Το Yozgat Blues είναι η δεύτερη ταινία του μυθοπλασίας. Δηλώνει θερμός θαυμαστής του WoodyAllen και του SemihKaplanoğlu.
Το κορίτσι με την κόκκινη μαντήλα / SelviBoylumAlYazmalım
(1977), 95’
Σκηνοθεσία: Ατίφ Γιλμάζ / AtıfYılmaz
Cast: Türkan Soray, Kadir Inanir, Ahmet Mekin, κ.ά.
Το κλασικό και αξεπέραστο δράμα της χρυσής εποχής του Yeşilçamγια έναν θρυλικό έρωτα ανάμεσα σε μια χωριατοπούλα (Asya) κι έναν οδηγό φορτηγού από την Κωνσταντινούπολη (Ilyas). Εμπνευσμένο από νουβέλα του ChingizAitmatov, θεωρείται από τις μεγαλύτερες ιστορίες αγάπης όλων των εποχών, ενώ φημολογείται ότι ο Γάλλος ποιητής Λουί Αραγκόν περιέγραψε την ταινία Το κορίτσι με την κόκκινη μαντήλα ως “το ωραιότερο lovestory του κόσμου”.
Στη βραβευμένη και ιδιαίτερα δημοφιλή στην Τουρκία ταινία (ψηφίστηκε από την Ένωση Κινηματογράφου Άγκυρας ως μια από τις 10 καλύτερες τουρκικές ταινίες όλων των εποχών), πρωταγωνιστεί η σπουδαία ντίβα του τουρκικού σινεμά Τουρκιάν Σοράι / Türkan Şoray, πρωταγωνίστρια από τα 15 της, με πλούσιο βιογραφικό και χιλιάδες θαυμαστές όχι μόνο στην πατρίδα της, αλλά και στην τουρκική ομογένεια απανταχού της γης.
Για το ρόλο της αδικημένης από τη ζωή Asya, η Τουρκιάν Σοράι κερδίζει το1978 βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ της Τασκένδης. Εκτός από το εξαιρετικό καστ, ιδιαίτερα επαινέθηκε για την αξέχαστη μουσική του oCahitBerkay.
Αθάνατη για πολλούς -Τούρκους και όχι μόνο- φανατικούς θεατές της ταινίας Το κορίτσι με την κόκκινη μαντήλα παραμένει μια θρυλική ατάκα της Asyaπου ψιθυρίζει με βουβό λυγμό: “Τι είναι αγάπη; Η αγάπη είναι σκληρή δουλειά…” φράση κλισέ του παλιού καλού τουρκικού σινεμά, γνωστή στους παλιούς όσο και στους μεταγενέστερους σινεφίλ της Τουρκίας.
Ατίφ Γιλμάζ / Atif Yilmaz
Γεννήθηκε το 1925 στην πόλη Mersin της Τουρκίας από γονείς κουρδικής καταγωγής. Ξεκίνησε σπουδές νομικής, τις οποίες εγκατέλειψε εξαιτίας του θερμού ενδιαφέροντός του για τις τέχνες. Συγγραφέας, σεναριογράφος, παραγωγός και σκηνοθέτης, ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου, ενώ ζωγράφιζε πόστερ του σινεμά και έγραφε σενάρια για να εξασφαλίζει τα προς το ζην. Άνθρωπος φαινόμενο της τουρκικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, σκηνοθέτησε περισσότερες από 119 ταινίες μεγάλου μήκους, ενώ τουλάχιστον 53 σενάρια φέρουν την υπογραφή του. Πιονέρος και μάστερ του Yeşilçam, όπως ονομάζεται το τουρκικό σινεμά της χρυσής εποχής, από τους πιο επιδραστικούς της γενιάς του, ξεκίνησε την καριέρα του με την ταινία Kanlı Feryat. Το 1960 ίδρυσε την κινηματογραφική εταιρεία Yerli Film από κοινού με τον βετεράνο ηθοποιό Orhan Günşıray* αναλαμβάνοντας σχεδόν όλα τα πόστα στη διαδικασία της κινηματογραφικής παραγωγής.
Από πολλούς χαρακτηρίστηκε σκηνοθέτης γυναικείων ταινιών για τη συναισθηματική δύναμη των ηρώων του, ενώ πολλά από τα θέματα των ταινιών του αποτελούσαν ταμπού στην εποχή τους (μίλησε π.χ. για σεξουαλικότητα και τον κοινωνικό αντίκτυπο). Καταπιάστηκε με όλα τα είδη σινεμά, από μελόδραμα μέχρι κωμωδία.
Μερικοί επιλεκτικοί τίτλοι από την πλούσια φιλμογραφία του είναι: Hıçkırık, Alageyik, Suçlu (Ένοχος), SeniKaybedersem, YabanGülü (Άγριο Τριαντάφυλλο), Keşanlı AliDestanı, TaçsızKral, ToprağınKanı, ÖlümTarlası, Utanç, Zavallılar), SelviBoylum, AlYazmalım, Baskin, Adak, BirYudumSevgi, Adı Vasfiye, Berdel, Düş Gezginleri, EylülFırtınası, Mine, κ.ά.
Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη το 2006.
……………………….
*Orhan Günşıray (1928–2008), περιζήτητος Τούρκος σταρ (έπαιξε σε ταινίες και ρόλους αλά JamesBond, παντρεύτηκε 8 φορές και έπαιξε στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην τουρκική έκδοση της επιτυχίας Χτυποκάρδια στο Θρανίο του 1963, με τίτλο Siralardakiheyecanlar που ως γνωστόν γυρίστηκε επακριβώς όπως η ελληνική, σε κάθε της λεπτομέρεια (εξαίρεση ο ρόλος του Παπαμιχαήλ τον οποίο υποδύθηκε ο OrhanGünşıray). Η τουρκική εκδοχή ωστόσο δεν παίχτηκε ποτέ επίσημα στην Τουρκία εξαιτίας πολιτικών εμπλοκών στις σχέσεις των δύο χωρών τότε. Πατέρας του ηθοποιού Μαχίρ Γκιουνσιράϊ, που όπως και η Τουρκιάν Σοράι, θα είναι επίσης παρών στην Εβδομάδα Τουρκικού Κινηματογράφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου