ΘΕΜΑ
Η πτυχιακή μου εργασία υπό μορφή εγκατάστασης έχει ως κύριο θέμα την ταυτότητα, με δευτερεύουσες ενότητες το βίωμα και τα πρότυπα. Οι θεματικές αυτές αποτυπώνονται υπό την μορφή της αυτοπροσωπογραφίας[1], της εγκατάστασης, της φωτογραφίας και του ήχου . Μέσα από αυτό το θέμα επιτυγχάνεται η δοσμένη στα αρχαιοελληνικά πρότυπα της τραγωδίας προσωπική κάθαρση/λύτρωση.
Ακόμα, η προσωπική μου εργογραφία αναλαμβάνει το ρόλο του εξελισσόμενου καθρέφτη, αποσκοπώντας έτσι στην αυτογνωσία καθώς και στην εν δυνάμει συμφιλίωση με το αντικατοπτριζόμενο είδωλο μου . Αναλυτικότερα, μια προσπάθεια αποδοχής του εαυτού μου τόσο σε εξωτερικό όσο και σε εσωτερικό επίπεδο. Επιπροσθέτως, τα πρότυπα λειτουργούν ως σημαντικοί παράγοντες επιρροής του αυτοπροσδιορισμού μου. Οι θεματικές ενότητες διαρθρώνονται χωρικά σε τέσσερα δωμάτια αρχής γενομένης της αυτοπροσωπογραφίας ,εν συνεχεία των φωτογραφιών και τέλος του ήχου.Σκοπός της εργασίας είναι η αποδόμηση και αναδιάρθρωση του εξωτερικού( επιφανειακού) ειδώλου με βάση παλαιά και καινούργια πρότυπα. Στόχος της εργασίας η ίαση και η συναισθηματική αναθεώρηση της προσωπικής ταυτότητας. Το γνώθι σαυτόν. Η εξέλιξη του ειδώλου στην καλλιτεχνική αποτύπωση της καθαυτής αντιμετώπισης της βιωμένης πραγματικότητας. Το «πέρασμα» από το εγώ στο εμείς, μέσα από την ταύτιση του θεατή με την προσωπική και ειλικρινή αντιμετώπιση του «εγώ»
Ακόμα, η προσωπική μου εργογραφία αναλαμβάνει το ρόλο του εξελισσόμενου καθρέφτη, αποσκοπώντας έτσι στην αυτογνωσία καθώς και στην εν δυνάμει συμφιλίωση με το αντικατοπτριζόμενο είδωλο μου . Αναλυτικότερα, μια προσπάθεια αποδοχής του εαυτού μου τόσο σε εξωτερικό όσο και σε εσωτερικό επίπεδο. Επιπροσθέτως, τα πρότυπα λειτουργούν ως σημαντικοί παράγοντες επιρροής του αυτοπροσδιορισμού μου. Οι θεματικές ενότητες διαρθρώνονται χωρικά σε τέσσερα δωμάτια αρχής γενομένης της αυτοπροσωπογραφίας ,εν συνεχεία των φωτογραφιών και τέλος του ήχου.Σκοπός της εργασίας είναι η αποδόμηση και αναδιάρθρωση του εξωτερικού( επιφανειακού) ειδώλου με βάση παλαιά και καινούργια πρότυπα. Στόχος της εργασίας η ίαση και η συναισθηματική αναθεώρηση της προσωπικής ταυτότητας. Το γνώθι σαυτόν. Η εξέλιξη του ειδώλου στην καλλιτεχνική αποτύπωση της καθαυτής αντιμετώπισης της βιωμένης πραγματικότητας. Το «πέρασμα» από το εγώ στο εμείς, μέσα από την ταύτιση του θεατή με την προσωπική και ειλικρινή αντιμετώπιση του «εγώ»
Συνολικά η έκθεση θα στηθεί σε τέσσερεις χώρους. Τέσσερα διαφορετικά δωμάτια, με μοναδικές «ταυτότητες» που στην ολότητα τους δημιουργούν μία με βασικό σκελετό το σπίτι. Η κύρια θεματική του πρώτου δωματίου είναι η ταυτότητα εκπεφρασμένη με την μορφή της αυτοπροσωπογραφίας. Τα έργα είναι ζωγραφικά και συνοδεύονται στο πίσω μέρος τους με το τύπωμα της ταπετσαρίας που υπάρχει στον τοίχο. Αντανακλώντας τόσο το εσωτερικό του σπιτιού όσο και της ψυχής μου, λειτουργώντας όπως ο καθρέφτης. Αποτελούν αυτά καθαυτά την αποτύπωση του ειδώλου μου με κεντρική φιγούρα τον ίδιο μου τον εαυτό, παρουσιαζόμενος αυτός ως αντανάκλαση του καθρέφτη.
Τα υλικά[1] που χρησιμοποιήθηκαν για τα ζωγραφικά έργα είναι ακουαρέλες, μελάνι, μολύβι, ξυλομπογιές , μαρκαδόροι, παστέλ, ενώ το χαρτί καθίσταται κατηγορίας φαμπριάνο και ακουαρέλας. Επιπλέον, οι διαστάσεις των παραγόμενων έργων ποικίλουν.
Τα έργα αποτελούν αυτά καθαυτά την αποτύπωση του ειδώλου μου με κεντρική φιγούρα τον ίδιο μου τον εαυτό, παρουσιαζόμενος αυτός ως αντανάκλαση του καθρέφτη. Στην κύρια θεματική συμπεριλαμβάνονται σημαντικές και συγκλονιστικές στιγμές που έχουν αποδοθεί με έναν σουρεαλιστικό, ρεαλιστικό και συμβολικό τρόπο. Υπό μια γενικότερη θέαση το προσωπικό μου είδωλο λειτουργεί ως βάση, η οποία περιτριγυρίζεται από σύμβολα και αντικείμενα που βρίσκουν την χρυσή τομή τους στο βίωμα, στο ψυχολογικό υπόβαθρο, αλλά και τον κοινωνικό και οικογενειακό περίγυρο. .Εν συνεχεία, τα έργα πρόκειται να εκτεθούν με την βοήθεια μιας πετονιάς, θα αιωρούνται και θα κουνιούνται από τον αέρα και την κίνηση των επισκεπτών. Κρεμασμένα από το ταβάνι . Η έκθεση αυτή εισάγει τον επισκέπτη στον προσωπικό μου χώρο, κυριολεκτικά και μεταφορικά, παραλληλίζοντας αυτόν με τη χωρική διάθεση του υπάρχοντος ιδιωτικού χώρου.
Στο δεύτερο δωμάτιο εκτίθεται φωτογραφικό υλικό με πρόσωπα και στιγμές της καθημερινότητας μου, αποσκοπώντας στην αναβίωση των παιδικών μου χρόνων και των εικόνων που συγκράτησε το μυαλό μου από αυτά. Στον χώρο αυτό, εξελίσσεται η παρουσίαση των προτύπων που καθόρισαν το σημερινό μου είναι και αποτέλεσαν και αποτελούν πηγή έμπνευσης, τόσο στο επίπεδο της διαμόρφωσης του χαρακτήρα, όσο και στην καλλιτεχνική δημιουργία. . Ο τρόπος της παρουσίασης ενσωματώνει τις φωτογραφίες στο χώρο χρησιμοποιώντας την υγρασία και την φθορά του τοίχου δημιουργώντας ένα κολάζ «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας». Οι υπόλοιπες φωτογραφίες θα τοποθετηθούν στον τοίχο σε διαφορετικά μεγέθη . Τα δύο δωμάτια « θα συγκρούονται ενώ συνάμα θα συνομιλούν» καθώς το ένα είναι αντανάκλαση και η συνέχεια του άλλου. Με το ίδιο τρόπο θα υπάρξει συνομιλία στα υπόλοιπα δύο δωμάτιο του κάτω ορόφου με την ένταξη του ήχου. Θα υπάρξει μια ηχητική συνομιλία ανάμεσα στα δύο δωμάτια . Κύριο θέμα αυτών θα είναι τα βιώματα και η σύγκλιση και η απόκλιση των δύο βασικών προτύπων, μητριαρχίας[1] και πατριαρχίας, αντίστοιχα.
Συμπερασματικά, η οπτική γωνία θέασης του εαυτού μου διαφοροποιείται εν συσχετίσει μετά μέσα που τίθενται σε χρήση.Τέλος τοποθετώ γκλίτερ στις πληγές - ρωγμές του σπιτιού δηλαδή στα τραύματα μου.
[1] To project «Untitled film stills» της Cindy Sherman με αναφορά στα γυναικεία πρότυπα και στερεότυπα που πρόβαλε ο κινηματογράφος τις δεκαετίας του 50’, ανακτήθηκε από :
[1] Η σύνθεση , τα αυτοπορτραίτα και οι «χρωματικές παλέτες» των Salavdor Dali και Αndy Warhol ( τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν στο καλλιτεχνικό και εικαστικό στερέωμα της δεκαετίας του 80’) ανακτήθηκε από : https://www.youtube.com/watch?v=ekGySlb2iyQ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου