Εφυγε την Μεγάλη Πέμπτη
ο Ορέστης Δουμάνης -ενώ βρισκόταν σε ταξίδι στην Αλβανία-, η
προσωπικότητα της ελληνικής αρχιτεκτονικής που κατέγραψε όλες τις
μεταβολές της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής από τη μετανεωτερικότητα έως
τις σύγχρονες τάσεις.
Ηταν εκδότης των ετήσιων περιοδικών «Αρχιτεκτονικά Θέματα» και «Θέματα Χωρου και Τεχνών» . Τα «Αρχιτεκτονικά Θέματα», σήμα κατατεθέν της δουλειάς του, θεωρούνται από τα καλύτερα σχεδιασμένα περιοδικά στην Ευρώπη, καθώς ο μοντερνισμός περνούσε και στην γραφιστική απόδοση του εντύπου.
Γεννήθηκε το 1929 στη Θεσσαλονίκη και πήρε το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού το 1952 από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Στη συνέχεια από τη δεκαετία του ’60 συνεργάστηκε ως επιμελητής αρχιτεκτονικών θεμάτων στο περιοδικό «Αρχιτεκτονική», επιμελήθηκε τις σελίδες αρχιτεκτονικής στο περιοδικό τέχνης «Ζυγός» και συνεργάστηκε για θέματα αρχιτεκτονικής με τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο».
Ο Ορέστης Δουμάνης ήταν εκείνος που επιμελήθηκε την προβολή και τη δημοσιότητα του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας έναν μοντερνισμό της καθαρότητας των μορφών και συνδέοντας την αρχιτεκτονική με το όραμα εκβιομηχάνισης της Ελλάδας.
Δεσμοί φιλίας και σύμπνοιας απόψεων τον συνέδεσαν με τις μορφές του αρχιτεκτονικού μοντερνισμού, Νίκο Βαλσαμάκη και Τάκη Ζενέτο, Σάβα Κονταράτο και Δημήτρη Φιλιππίδη. Προσηλωμένος στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση της ελληνικής αρχιτεκτονικής, ο Δουμάνης υπήρξε κατεξοχήν διεθνιστής, και ήταν επιφυλακτικός απέναντι στις υπερβολές της «παραδοσιολατρείας» .
Συνδέθηκε με διαφορετικές γενιές αρχιτεκτόνων, από τη γενιά Δημήτρη Φατούρου Νίκου Βαλσαμάκη,- Τάκη Ζενέτου, στην επόμενη των Τάσου Κοτσιόπουλου, Αλέξανδρου Τομπάζη, Τάση Παπαϊωάννου, στην γενιά Παναγιώτη Τουρνικιωτη, Ηλία Κωνσταντοπούλου, Ανδρέα Γιακουμακάτου, Γιώργου Τζιρτζιλάκη, Ανδρέα Κούρκουλα, Μαρίας Κοκκίνου, Παντελή Νικολακόπουλου, έως τη νεώτερη των Πάνου Δραγώνα, Γιάννη Αίσωποου και Κωστή Πανηγύρη, Μέμου Φιλιππίδη.
Η άνθηση της αρχιτεκτονικής της δεκαετιας ‘60-‘70 οφείλεται στον Ορέστη Δουμάνη, καθώς επιμελείτο την προβολή της εικόνας της αρχιτεκτονικής όχι μόνο σε ειδικά έντυπα, «κλειστού κυκλώματος», αλλά και σε ευρύτερες ομάδες αναγνωστών όπως σε περιοδικά και καθημερινές εφημερίδες. Υποστήριξε επίσης τη σύνδεση αρχιτεκτονικής και τέχνης, συνδέθηκε με καλλιτέχνες όπως οι Μιχάλης Κατζουράκης, Παντελής Ξαγοράρης, Μπια Ντάβου, Ρένα Παπασπύρου, Γιάννης Μίχας .
Υπήρξε ανταποκριτής για την Ελλάδα του περιοδικού «Architectural Design», διευθυντής σύνταξης ελληνικού τμήματος του «World Architecture» και του «Contemporary Architecture» και αντιπρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.
Ο Ορέστης Δουμάνης επιμελήθηκε την έκδοση των βιβλίων αρχιτεκτονικής: «Οικισμοί στην Ελλάδα» (σε συνεργασία με τον Paul Oliver), 1974, «Τάκης Χ. Ζενέτος, 1926-1977», 1978, «Οδηγός μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα» , 1984, «Σύγχρονη αρχιτεκτονική στην Ελλάδα», 2005
ΠΗΓΗ: http://www.tanea.gr
Ηταν εκδότης των ετήσιων περιοδικών «Αρχιτεκτονικά Θέματα» και «Θέματα Χωρου και Τεχνών» . Τα «Αρχιτεκτονικά Θέματα», σήμα κατατεθέν της δουλειάς του, θεωρούνται από τα καλύτερα σχεδιασμένα περιοδικά στην Ευρώπη, καθώς ο μοντερνισμός περνούσε και στην γραφιστική απόδοση του εντύπου.
Γεννήθηκε το 1929 στη Θεσσαλονίκη και πήρε το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού το 1952 από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Στη συνέχεια από τη δεκαετία του ’60 συνεργάστηκε ως επιμελητής αρχιτεκτονικών θεμάτων στο περιοδικό «Αρχιτεκτονική», επιμελήθηκε τις σελίδες αρχιτεκτονικής στο περιοδικό τέχνης «Ζυγός» και συνεργάστηκε για θέματα αρχιτεκτονικής με τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο».
Ο Ορέστης Δουμάνης ήταν εκείνος που επιμελήθηκε την προβολή και τη δημοσιότητα του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας έναν μοντερνισμό της καθαρότητας των μορφών και συνδέοντας την αρχιτεκτονική με το όραμα εκβιομηχάνισης της Ελλάδας.
Δεσμοί φιλίας και σύμπνοιας απόψεων τον συνέδεσαν με τις μορφές του αρχιτεκτονικού μοντερνισμού, Νίκο Βαλσαμάκη και Τάκη Ζενέτο, Σάβα Κονταράτο και Δημήτρη Φιλιππίδη. Προσηλωμένος στην ευρωπαϊκή κατεύθυνση της ελληνικής αρχιτεκτονικής, ο Δουμάνης υπήρξε κατεξοχήν διεθνιστής, και ήταν επιφυλακτικός απέναντι στις υπερβολές της «παραδοσιολατρείας» .
Συνδέθηκε με διαφορετικές γενιές αρχιτεκτόνων, από τη γενιά Δημήτρη Φατούρου Νίκου Βαλσαμάκη,- Τάκη Ζενέτου, στην επόμενη των Τάσου Κοτσιόπουλου, Αλέξανδρου Τομπάζη, Τάση Παπαϊωάννου, στην γενιά Παναγιώτη Τουρνικιωτη, Ηλία Κωνσταντοπούλου, Ανδρέα Γιακουμακάτου, Γιώργου Τζιρτζιλάκη, Ανδρέα Κούρκουλα, Μαρίας Κοκκίνου, Παντελή Νικολακόπουλου, έως τη νεώτερη των Πάνου Δραγώνα, Γιάννη Αίσωποου και Κωστή Πανηγύρη, Μέμου Φιλιππίδη.
Η άνθηση της αρχιτεκτονικής της δεκαετιας ‘60-‘70 οφείλεται στον Ορέστη Δουμάνη, καθώς επιμελείτο την προβολή της εικόνας της αρχιτεκτονικής όχι μόνο σε ειδικά έντυπα, «κλειστού κυκλώματος», αλλά και σε ευρύτερες ομάδες αναγνωστών όπως σε περιοδικά και καθημερινές εφημερίδες. Υποστήριξε επίσης τη σύνδεση αρχιτεκτονικής και τέχνης, συνδέθηκε με καλλιτέχνες όπως οι Μιχάλης Κατζουράκης, Παντελής Ξαγοράρης, Μπια Ντάβου, Ρένα Παπασπύρου, Γιάννης Μίχας .
Υπήρξε ανταποκριτής για την Ελλάδα του περιοδικού «Architectural Design», διευθυντής σύνταξης ελληνικού τμήματος του «World Architecture» και του «Contemporary Architecture» και αντιπρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.
Ο Ορέστης Δουμάνης επιμελήθηκε την έκδοση των βιβλίων αρχιτεκτονικής: «Οικισμοί στην Ελλάδα» (σε συνεργασία με τον Paul Oliver), 1974, «Τάκης Χ. Ζενέτος, 1926-1977», 1978, «Οδηγός μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα» , 1984, «Σύγχρονη αρχιτεκτονική στην Ελλάδα», 2005
ΠΗΓΗ: http://www.tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου