Καὶ μὴ γελᾶς καὶ μὴν κλαῖς καὶ μὴ χαίρεσαι
Μὴ σφίγγεις ἄδικα τὰ παπούτσια σου σὰ νὰ φυτεύεις πλατάνια Νίκος Γκάτσος-Αμοργός
Μὴ σφίγγεις ἄδικα τὰ παπούτσια σου σὰ νὰ φυτεύεις πλατάνια Νίκος Γκάτσος-Αμοργός
Η έκθεση πραγματεύεται την δανεισμένη πίστη, ώστε το παρελθόν να μπορεί να αιωρηθεί πάνω από σκέψεις. Πολλές φορές οι σκέψεις καταντούν παρηκμασμένα λόγια και τότε οι εικόνες ξεχωρίζουν και ξεδιαλύνουν το πώς θέλουμε να δράσουμε και να σκεφτούμε. Όλα ξεκινούν από μια φάρσα, πριν καταλήξουν σε τραγωδία. Και η φάρσα που παίζεται στην πλάτη της κοινωνίας οδηγεί τους πάντες σε τραγωδία για το βίωμα της αποστασιοποιημένης ιστορίας. Ο αντίκτυπος της αποστασιοποιημένης ιστορίας έφτασε βαθειά στον 20 αιώνα, όταν άνθρωποι θυσίαζαν τη ζωή και την ελευθερία τους με πίστη στον ιστορικό σκοπό που υπηρετούσαν, με προσδοκία στην εκπλήρωση των ιδεών τους από την ιστορία, αναμένοντας την ιστορική αποκατάσταση τους. «Είχαμε την εντύπωση πως συνομιλούσαμε με την ιστορία στον ενικό» έλεγε ένας επονίτης στην κατοχή. Πρόκειται για μια μαρτυρία χαρακτηριστική της καινούργιας ιστορικής συνείδησης λίγο πριν τα μέσα του 20ου αιώνα. Εικόνες με Βούληση παρουσιάζουν οι 7 καλλιτέχνες σε ένα εφησυχασμένο καφέ μιας επαρχιακής πόλης προσδοκώντας στην ουτοπική άρση της αλλοτρίωσης, σε μια συμφιλίωση με την φύση, στην άρνηση της εξάντλησης των φυσικών αποθεμάτων που πλουτίζουν αυτή την πόλη.
Λυγισμένη ανάταση
Η δανεισμένη πίστη
παρελθόν
ραίνω με αιώρηση
τα λόγια
κι η παρακμή τους
στενεμένος στεναγμός
-ήρθες;-
ένα-ένα κλείνουν τα
μαντεία
η ημιτελής μοναξιά
λύνει τα μαλλιά μου
-καρτερία –
αύριο που η συντριβή
θα έχει πιο χαρούμενο
χρώμα
θα διαβάσω τα χέρια
μου
και θ’ ακολουθήσω το
παρελθόν
Μάγδα Χριστοπουλου,2013
Μάγδα Χριστοπουλου,2013
Τα εικαστικά ρεπορτάζ Εν Αθήναις, 21ος αιώνας είναι μια έκθεση η οποία πραγματεύεται όψεις της καθημερινής ζωής με το διεισδυτικό τρόπο του ντοκουμέντου, ενός σχεδιαστικού ρεπορτάζ. Αυτή η αμεσότητα είναι η εικαστική πράξη που ζει ο επισκέπτης της έκθεσης. Οι καλλιτέχνες διαδρούν ο ένας πάνω στον άλλον και αυτές οι επικαλύψεις και οι συγχύσεις σε κάνουν να διαβάσεις τον κοσμο σαν να ηταν το δέρμα σου, το σώμα σου δηλαδή.
Το Μακρύ όχημα (Long Vehicle) που συντονίζει το ταξίδι της έκθεσης «Εικαστικά Ρεπορτάζ εν Αθήναις, 21ος αιώνας» ξεκίνησε από την γκαλερί Τεχνοχώρος της Αθήνας με τους εικαστικούς: Χρήστο Αλαβέρα, Θωμά Μακιναντζή και Χάρη Κοντοσφύρη, και η επόμενη στάση τους ήταν στην gallery512 της Πτολεμαϊδας και τώρα στο Art café της Κοζάνης. Η Βασιλεία Βακιρτζή, η Λένα Κοϊμτσίδη, ο Ιωάννης Βγόντζας και ο Alberto Shena θα συνδράμουν με το δικό τους εικαστικό λεξιλόγιο πάνω στα αρχικά σχεδιαστικά ρεπορτάζ του Χρήστου Αλαβέρα, ο οποίος κάθε μέρα σχεδίαζε γεγονότα και πρόσωπα από σκηνές της οικονομικής κρίσης στην Αθήνα .
Επίσης σε ένα ξεχωριστό απόγευμα δρώμενων την Παρασκευή 24/5 από της 7μμ μέχρι της 8.30μμ θα παρευρίσκονται οι καλλιτέχνες και θα επικοινωνούν με έναν διαφορετικό τρόπο με τους επισκέπτες.
Το "Μακρύ όχημα" ως μια συνεργατική πλατφόρμα με όλους τους καλλιτέχνες, ανακτά προς εμπειρία μας μια ζωγραφική ανακλαστική δυναμική του παρόντος, η οποία χαρακτηρίζεται από την εσωτερική συνοχή και τον εκφραστικό της πλούτο και η οποία δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς τον ρηξικέλευθο χαρακτήρα να σχεδιάζεις με τόσες λίγες γραμμές τα πάντα, με τόση σαφήνεια εικόνες του πραγματικού κόσμου ως εικαστικές ανακλάσεις που δεν κάνουν διαχωρισμούς ανάμεσα στο θέατρο και την ύπαρξη. Είναι εικόνες των οποίων η ζωτική πηγή είναι το να βρίσκεται κανείς στα σύνορα των τεχνών και της ζωής ή ακόμη καλύτερα, να είναι η ίδια η ζωή παρουσιασμένη με τα χαρακτηριστικά στοιχεία του παιχνιδιού. Η ουτοπική συνεργατικότητα τόσων καλλιτε χνών σχεδόν ως συλλογικό καρναβάλι αισθαντικότητας είναι μια δυναμική πολιτισμική διαφοροποίηση που μετακινεί την ζωγραφική από το ''επέκεινα'' σε ένα ''εδώ και τώρα''. Μην φοβάστε την δημιουργικότητα μας. Δείτε τα εικαστικά ρεπορτάζ στην Αθήνα του εικοστού πρώτου αιώνα και νιώστε τι συμβαίνει στην πόλη σας. Απαιτήστε από όλους τους καλλιτέχνες της να σας δείξουν τι συμβαίνει στην εποχή σας . Σκεφτείτε και ενεργοποιήστε την δικιά σας δημιουργικότητα .
Επιβιβαστείτε κι εσείς στο μακρύ όχημα των Αλαβέρα, Βακιρτζή, Βγόντζα, Κοϊμτσίδη, Κοντοσφύρη, Μακινατζή, Shena.
Gestalter:Κοντοσφύρης Χάρης
Διάρκεια: 13/5 - 31/5
7μμ 24/5 Δρώμενο έκπληξη
Βιβλιογραφία- αναφορές
Αντώνης Λιάσκος Αποκάλυψη, Ουτοπία και Ιστορία, εκδ. Πόλις, 2012
Ερνέστο Σαμπάτο, Ανθρωποι και γρανάζια, εκδ. Καστανιώτης, 1996
Ανταίος Χρισοστομίδης, Οι κεραίες της εποχής μου, εκδ. Καστανιώτης, 2012
Τζον Μπάνβιλ, Η θάλασσα, εκδ Καστανιώτης, 2009
Μισέλ ντε Σερτώ, επινοώντας την Καθημερινή πρακτική εκδ.σμίλη, 2010
Conor Harrington Αγγλος εικαστικός
Rustin Jean Γάλλος εικαστικός
Εικαστικά ρεπορτάζ εν Αθήναις, 21ος αιώνας - Συνέκθεση 7 καλλιτεχνών στο Art café Κοζάνης
Καὶ μὴ γελᾶς καὶ μὴν κλαῖς καὶ μὴ χαίρεσαι
Μὴ σφίγγεις ἄδικα τὰ παπούτσια σου σὰ νὰ φυτεύεις πλατάνια
Νίκος Γκάτσος-Αμοργός
Η έκθεση πραγματεύεται την δανεισμένη πίστη, ώστε το παρελθόν
να μπορεί να αιωρηθεί πάνω από σκέψεις. Πολλές φορές οι σκέψεις καταντούν παρηκμασμένα λόγια και τότε οι εικόνες ξεχωρίζουν και ξεδιαλύνουν το πώς θέλουμε να δράσουμε και να σκεφτούμε. Όλα ξεκινούν από μια φάρσα, πριν καταλήξουν σε τραγωδία. Και η φάρσα που παίζεται στην πλάτη της κοινωνίας οδηγεί τους πάντες σε τραγωδία για το βίωμα της αποστασιοποιημένης ιστορίας. Ο αντίκτυπος της αποστασιοποιημένης ιστορίας έφτασε βαθειά στον 20 αιώνα, όταν άνθρωποι θυσίαζαν τη ζωή και την ελευθερία τους με πίστη στον ιστορικό σκοπό που υπηρετούσαν, με προσδοκία στην εκπλήρωση των ιδεών τους από την ιστορία, αναμένοντας την ιστορική αποκατάσταση τους. «Είχαμε την εντύπωση πως συνομιλούσαμε με την ιστορία στον ενικό» έλεγε ένας επονίτης στην κατοχή. Πρόκειται για μια μαρτυρία χαρακτηριστική της καινούργιας ιστορικής συνείδησης λίγο πριν τα μέσα του 20ου αιώνα. Εικόνες με Βούληση παρουσιάζουν οι 7 καλλιτέχνες σε ένα εφησυχασμένο καφέ μιας επαρχιακής πόλης προσδοκώντας στην ουτοπική άρση της αλλοτρίωσης, σε μια συμφιλίωση με την φύση, στην άρνηση της εξάντλησης των φυσικών αποθεμάτων που πλουτίζουν αυτή την πόλη.
να μπορεί να αιωρηθεί πάνω από σκέψεις. Πολλές φορές οι σκέψεις καταντούν παρηκμασμένα λόγια και τότε οι εικόνες ξεχωρίζουν και ξεδιαλύνουν το πώς θέλουμε να δράσουμε και να σκεφτούμε. Όλα ξεκινούν από μια φάρσα, πριν καταλήξουν σε τραγωδία. Και η φάρσα που παίζεται στην πλάτη της κοινωνίας οδηγεί τους πάντες σε τραγωδία για το βίωμα της αποστασιοποιημένης ιστορίας. Ο αντίκτυπος της αποστασιοποιημένης ιστορίας έφτασε βαθειά στον 20 αιώνα, όταν άνθρωποι θυσίαζαν τη ζωή και την ελευθερία τους με πίστη στον ιστορικό σκοπό που υπηρετούσαν, με προσδοκία στην εκπλήρωση των ιδεών τους από την ιστορία, αναμένοντας την ιστορική αποκατάσταση τους. «Είχαμε την εντύπωση πως συνομιλούσαμε με την ιστορία στον ενικό» έλεγε ένας επονίτης στην κατοχή. Πρόκειται για μια μαρτυρία χαρακτηριστική της καινούργιας ιστορικής συνείδησης λίγο πριν τα μέσα του 20ου αιώνα. Εικόνες με Βούληση παρουσιάζουν οι 7 καλλιτέχνες σε ένα εφησυχασμένο καφέ μιας επαρχιακής πόλης προσδοκώντας στην ουτοπική άρση της αλλοτρίωσης, σε μια συμφιλίωση με την φύση, στην άρνηση της εξάντλησης των φυσικών αποθεμάτων που πλουτίζουν αυτή την πόλη.
Λυγισμένη ανάταση
Η δανεισμένη πίστη
παρελθόν
ραίνω με αιώρηση
τα λόγια
κι η παρακμή τους
στενεμένος στεναγμός
-ήρθες;-
ένα-ένα κλείνουν τα μαντεία
η ημιτελής μοναξιά
λύνει τα μαλλιά μου
-καρτερία –
αύριο που η συντριβή
θα έχει πιο χαρούμενο χρώμα
θα διαβάσω τα χέρια μου
και θ’ ακολουθήσω το παρελθόν
Μάγδα Χριστοπουλου,2013
Μάγδα Χριστοπουλου,2013
Τα εικαστικά ρεπορτάζ Εν Αθήναις, 21ος αιώνας είναι μια έκθεση η οποία πραγματεύεται όψεις της καθημερινής ζωής με το διεισδυτικό τρόπο του ντοκουμέντου, ενός σχεδιαστικού ρεπορτάζ. Αυτή η αμεσότητα είναι η εικαστική πράξη που ζει ο επισκέπτης της έκθεσης. Οι καλλιτέχνες διαδρούν ο ένας πάνω στον άλλον και αυτές οι επικαλύψεις και οι συγχύσεις σε κάνουν να διαβάσεις τον κοσμο σαν να ηταν το δέρμα σου, το σώμα σου δηλαδή.
Το Μακρύ όχημα (Long Vehicle) που συντονίζει το ταξίδι της έκθεσης «Εικαστικά Ρεπορτάζ εν Αθήναις, 21ος αιώνας» ξεκίνησε από την γκαλερί Τεχνοχώρος της Αθήνας με τους εικαστικούς: Χρήστο Αλαβέρα, Θωμά Μακιναντζή και Χάρη Κοντοσφύρη, και η επόμενη στάση τους ήταν στην gallery512 της Πτολεμαϊδας και τώρα στο Art café της Κοζάνης. Η Βασιλεία Βακιρτζή, η Λένα Κοϊμτσίδη, ο Ιωάννης Βγόντζας και ο Alberto Shena θα συνδράμουν με το δικό τους εικαστικό λεξιλόγιο πάνω στα αρχικά σχεδιαστικά ρεπορτάζ του Χρήστου Αλαβέρα, ο οποίος κάθε μέρα σχεδίαζε γεγονότα και πρόσωπα από σκηνές της οικονομικής κρίσης στην Αθήνα .
Επίσης σε ένα ξεχωριστό απόγευμα δρώμενων την Παρασκευή 24/5 από της 7μμ μέχρι της 8.30μμ θα παρευρίσκονται οι καλλιτέχνες και θα επικοινωνούν με έναν διαφορετικό τρόπο με τους επισκέπτες.
Το "Μακρύ όχημα" ως μια συνεργατική πλατφόρμα με όλους τους καλλιτέχνες, ανακτά προς εμπειρία μας μια ζωγραφική ανακλαστική δυναμική του παρόντος, η οποία χαρακτηρίζεται από την εσωτερική συνοχή και τον εκφραστικό της πλούτο και η οποία δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς τον ρηξικέλευθο χαρακτήρα να σχεδιάζεις με τόσες λίγες γραμμές τα πάντα, με τόση σαφήνεια εικόνες του πραγματικού κόσμου ως εικαστικές ανακλάσεις που δεν κάνουν διαχωρισμούς ανάμεσα στο θέατρο και την ύπαρξη. Είναι εικόνες των οποίων η ζωτική πηγή είναι το να βρίσκεται κανείς στα σύνορα των τεχνών και της ζωής ή ακόμη καλύτερα, να είναι η ίδια η ζωή παρουσιασμένη με τα χαρακτηριστικά στοιχεία του παιχνιδιού. Η ουτοπική συνεργατικότητα τόσων καλλιτεχνών σχεδόν ως συλλογικό καρναβάλι αισθαντικότητας είναι μια δυναμική πολιτισμική διαφοροποίηση που μετακινεί την ζωγραφική από το ''επέκεινα'' σε ένα ''εδώ και τώρα''. Μην φοβάστε την δημιουργικότητα μας. Δείτε τα εικαστικά ρεπορτάζ στην Αθήνα του εικοστού πρώτου αιώνα και νιώστε τι συμβαίνει στην πόλη σας. Απαιτήστε από όλους τους καλλιτέχνες της να σας δείξουν τι συμβαίνει στην εποχή σας . Σκεφτείτε και ενεργοποιήστε την δικιά σας δημιουργικότητα .
Επιβιβαστείτε κι εσείς στο μακρύ όχημα των Αλαβέρα, Βακιρτζή, Βγόντζα, Κοϊμτσίδη, Κοντοσφύρη, Μακινατζή, Shena.
Gestalter:Κοντοσφύρης Χάρης
Διάρκεια: 13/5 - 31/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου