Το σκουπίδι ως μετακείμενο

Το σκουπίδι ως μετακείμενο

Μια πλαστική σακούλα ξεβρασμένη από το κύμα στην παράλια, αποτελεί ένα κείμενο. Με την έννοια που αποκτά το κείμενο όταν πια ξεφεύγει από τον γραπτό λόγο και αυτονομεί ένα αντικείμενο, ένα σύνολο, ένα σύμβολο να αφηγηθεί μια ιστορία. Και ως τέτοιο, έχει να αφηγηθεί κάτι. Είναι πλέον γνωστό και αποδειγμένο ότι ο παρατηρητής επηρεάζει το γεγονός, έτσι ο κάθε περαστικός θα διαβάσει διαφορετικά αυτό το κείμενο. Προσωπικά, νοιώθω ότι πάνω σε αυτή την σακούλα αναγράφετε η ιστορία όλου του σύμπαντος. Από την πρώτη μεγάλη έκρηξη και τον σχηματισμό των οργανικών ενώσεων , ως την εμφάνιση του άνθρωπο στην Γη και την κρίση ταυτότητας, την αμφιβολία και τον φόβο του που τον διχάζουν σε κάθε βήμα που πάει να κάνει προς τα μπρος.
Εμείς τώρα ως καλλιτέχνες, πήραμε το κείμενο αυτό και με μια απλή μετατροπή δημιουργήσαμε μια γλυπτική σύνθεση η οποία καθιστά την σακούλα ή οποιοδήποτε άλλο σκουπίδι χρησιμοποιήθηκε, ως αφηγητές ενός άλλου κειμένου, λίγο διαφορετικό από το προηγούμενο. Ένα κείμενο όπου εισέρχονται έννοιες καινούριες, που όμως και εδώ, πάλι είναι ο καθένας αρμόδιος να διαβάσει και να επηρεάσει με τον δικό του διαφορετικό τρόπο.
Δεν το κάναμε για να ευαισθητοποιήσουμε κάποιον ‘’υπεύθυνο πολίτη’’ σε θέματα ανακύκλωσης. Προσωπικά φοβάμαι τους ‘’ευαισθητοποιημένους πολίτες’’ γιατί τις περισσότερες φορές είναι αυτοί που ταΐζουν όλα τα αδέσποτα της γειτονιάς, αλλά αλλάζουν δρόμο ώστε να μην διασταυρωθούν με κάποιο ‘’περιθωριακό στοιχείο’’ ή αντίστοιχα τα περιθωριακά στοιχειά με κάποιον ‘’κουστουματο’’ ή ακόμη καλύτερα με κάποιον ‘’μπάτσο’’, γιατί δυστυχώς, τον κοινωνικό ρατσισμό τον συντηρούν και οι δυο πλευρές. Κυρίως αυτό που θέλουμε να εκφράσουμε με τα έργα αυτά είναι ότι η ‘’κρίση’’ δεν κτυπάει την τσέπη μας αλλά την δημιουργικότητά μας. Και το χειρότερο δεν ειναι να μείνουμε άφραγκοι, αλλά ανίκανοι να ονειρευτούμε και να δράσουμε. Πόσο μάλλον όταν θα μας έχουν πνίξει τα ιδία μας τα απορρίμματα και η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη.
Τα έργα πραγματοποιηθήκαν στην παράλια Φτελιά και πάνω από το ΧΥΤΑ Μυκόνου με αφορμή και στα πλαίσια του δεύτερου ντοκιμαντέρ του Ομήρου Ευαγγελινου με θέμα την μόλυνση του περιβάλλοντος, την ενεργειακή κρίση και τις ανανεώσιμες πηγές ενεργείας.
Βασίλης Καβουρίδης
Χριστίνα Αιβάζογλου