"ΑΡΧΕΤΥΠΑ" Μουσείο Τεχνών Κοζάνης, της Κατερίνας Καρούλια

Το ειρωνικό σχόλιο του τσιμεντένιου ανθρώπου που κουβαλά στην πλάτη τον γάιδαρο, τα ακίνητα νεκρικά φαγιούμ  με την τεχνική της εγκαυστικής, το πράσινο ανθρακούχο ποτό που προτείνουν  πρωταγωνιστές της pop art, οι ζωόμορφες μάσκες με τα αγριεμένα μάτια, οι εξπρεσιονιστικές μάσκες με τα παραμορφωμένα διαβολικά χαρακτηριστικά, οι γενίτσαροι και οι μπούλες, οι φωτογραφίες  φαντασμάτων που προτίμησαν να φορούν το λευκό κοφτό  της μπάμπως όταν   αιχμαλώτισαν τον αεικίνητο χρόνο, τα ορθάνοικτα μάτια  της σοφής κουκουβάγιας που τα πάντα ορά και μαρτυρά, τα φερμουάρ που τίκτουν την μάσκα μιμούμενα την γυναικεία φύση, το προσωπείο που μαρτυρά λευκά βρεφικά θραύσματα άκρων σε κάθετο αργαλειό Ελληνιστικών χρόνων, τα ανθρωπόμορφα γλυπτά  και ζωγραφικά πορτραίτα χωρίς προσωπικά χαρακτηριστικά, το κόκκινο εικονοστάσι από ανακυκλώσιμα υλικά,

Γεώργιος Δούρβας "Ζωγράφος στο ημίφως"

Ο Δήμος Κοζάνης και η Αντιδημαρχία Πολιτισμού παρουσιάζουν στα πλαίσια της σειράς «Πορτραίτα της πόλης» εκδήλωση αφιερωμένη στο ζωγράφο Γιώργο Δούρβα, με τίτλο «Ζωγράφος στο ημίφως».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου, στις 19.00, στο Αμφιθέατρο του νέου κτιρίου της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης.

Για το ζωγράφο και το έργο του θα μιλήσουν οι:
• η Ελένη Δινοπούλου, Ζωγράφος και Εκπαιδευτικός, και
• η Γλύκα Διονυσοπούλου, Υποψήφια Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης-Εικαστικός.

Γιώργος Δούρβας, Πορεία προς στο άγνωστο, λάδι σε καμβά, 120x100 εκ., 2011.

Ποιος είναι ο Γιώργος Δούρβας.
Ο Γιώργος Δούρβας γεννήθηκε το 1947 στην Κοζάνη. Το ταλέντο του για τη ζωγραφική φάνηκε από τα μαθητικά του χρόνια. Από νεαρή ηλικία άρχισε να παρουσιάζει τα έργα του με ατομικές εκθέσεις σε πολλές πόλεις της Δυτικής Μακεδονίας, αρχικά, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια πολλές συμμετοχές σε ομαδικές πανελλήνιες εκθέσεις. Κατάφερε να διακριθεί κερδίζοντας πρώτα βραβεία σε διαγωνισμούς τόσο σε επίπεδο Δυτικής Μακεδονίας όσο και πανελλήνια. Έργα του έγιναν γνωστά και στο εξωτερικό, πετυχαίνοντας να αποσπάσει πολλά ευμενή σχόλια για τη δουλειά του.

Ο Γιώργος Δούρβας χαρακτηρίζεται από την ανησυχία και την περιέργεια ενώ δεν παραμένει στο ίδιο στυλ για πολύ. Αλλάζει, δοκιμάζει, απορρίπτει και συνεχίζει με καινούριες ιδέες και τεχνική μέχρι να φτάσει εκεί που πιστεύει ότι ολοκληρώνεται η τέχνη του.

ΦωτογραφίΖΩ: ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ & ΛΗΨΗΣ ΒΙΝΤΕΟ

ΦωτογραφίΖΩ: ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ & ΛΗΨΗΣ ΒΙΝΤΕΟ   ΦΥΣΗΣ&ΤΟΠΙΟΥ

 

          ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Έδεσσας Γιαννιτσών, σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή φωτογράφο Γιώργο Σπυρίδη, προτίθεται να πραγματοποιήσει εκπαιδευτικό πρόγραμμα φωτογραφίας και λήψης βίντεο, δίμηνης διάρκειας (8 εβδομαδιαίες συναντήσεις), κυρίως στη θεματική του τοπίου και της φύσης.

Plakias Art Residency 2019 💮

Πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στο 1ο Δημοτικό σχολείο Πλακιά Ρεθύμνου με θέμα “Το ομοίωμα ως τέχνης-έργο: Η εκπαίδευση ως δημιουργικό βίωμα”.

           Η αισθητική μας προσωπικότητα αναζητά την δική της συνάφεια με τις δημιουργίες του παρελθόντος. Με την καλλιέργεια αυξάνεται η δεκτικότητα στην τέχνη και κατορθώνουμε να απολαύσουμε πολλές παραγνωρισμένες εκφάνσεις ομορφιάς.

Ανοιχτό Κάλεσμα του 3ου Φεστιβάλ «Πτολεμαΐδα, η πόλη γιορτάΖΕΙ» / συμμετοχή στην έκθεση με τίτλο Observe Self.

ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

Στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ «Πτολεμαΐδα, η πόλη γιορτάΖΕΙ», ο πολιτιστικός σύλλογος “Υψικάμινος”, σε συνεργασία με την εικαστική πλατφόρμα Eordaiart, απευθύνει ανοικτή πρόσκληση σε καλλιτέχνες, να υποβάλουν έργα για την συμμετοχή τους στην έκθεση με τίτλο Observe Self.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στους χώρους του Παλαιοντολογικού Μουσείου Πτολεμαΐδας, για το χρονικό διάστημα από 05/04/19 έως 21/04/2019.

Εκθεση ζωγραφικής στη- Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά- με τίτλο "φαντασιακοί χώροι'

   
       Δημοτική
 Πινακοθήκη Πειραιά

έκθεση ζωγραφικής

Ξυνέλη Χρυσούλας


1-10 Μαρτίου 2019

                                                                

ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

« Προσπαθώ να βάζω χρώματα σαν λέξεις που σχηματίζουν ποιήματα, σαν νότες που σχηματίζουν μουσική ». ( Joan Miro, 1893-1983, Ισπανός ζωγράφος )

Η Τέχνη είναι η αίσθηση που ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις, καλλιεργώντας στην ψυχή ευωδίες. Είναι ο ιδεώδης χώρος της ελευθερίας, διότι συνιστά ένα δίαυλο όρασης και ερμηνεύει μια πολυσύνθετη μορφή οπτικής γλώσσας, η οποία δομείται κοινωνικά.

Η ζωγραφική της Χρυσούλας Ξυνέλη απευθύνεται στην αίσθηση της όρασης και της φαντασίας. Τα έργα της δεν ερμηνεύουν με τη ζωγραφική αναπαράσταση, αλλά προσεγγίζουν τον θεατή εννοιολογικά, συμβολικά, με υποκειμενισμό. Δημιουργείται μια αντιθετική τάση μεταξύ ορίων και μη ορίων της φόρμας. Οι υφές της αποτελούνται είτε από διάφανα, ντελικάτα χρώματα, είτε από παχιά πάστα χρώματος. Η τεχνική επεξεργασίας της είναι μεικτή, όπως υδατοχρώματα, μελάνια σε χαρτόνι. Εμπλεκόμενος παράγοντας είναι ο χρόνος με την κίνηση των φορμών και των χρωμάτων. Τα δημιουργήματά της αποτελούν ενιαίο σύνολο στην αισθητική απόλαυση προσδίδοντας εικόνες ποιητικές.Τα μηνύματα που εκπέμπουν τα έργα της είναι πλουραλιστικά,  ανάλογα με τα βιώματα, τα συναισθήματα, το βλέμμα του θεατή.Τα χρώματα είναι ποικίλα, έντονα με καθαρότητα και φωτεινότητα. Υπάρχει μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα που προσεγγίζει όντα από τον βυθό της θάλασσας, πίνες, γυναικείες μορφές, που γίνονται ένα με τα προαναφερόμενα όντα. Έμβρυα μέσα στον πλακούντα έτοιμα να γεννηθούν. Μικρόκοσμοι υδάτινοι παράγοντες, όπως στα έργα του Μιρό. Σε άλλη κατηγορία έργων παρατηρείται το γήινο στοιχείο, όπως χιονισμένο τοπίο, πουλιά και παράξενα όντα πάνω σε κλαδιά, στην σφαίρα της φαντασίας. Πεταλούδες σ’ ένα ρομαντικό παστέλ περιβάλλον.

Συνισταμένη των έργων της είναι οι κυκλικές γραφές, σύμβολο απεραντοσύνης, προστασίας, πληρότητας, ισότητας. Ο κύκλος συμβολίζει την ένωση του πνεύματος με την ύλη, γιατί δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Εκπροσωπεί μια ιδέα ή μια ανάγκη.

Η καλλιτέχνης Χρυσούλα Ξυνέλη είναι σπουδαία κολορίστας και χαράκτρια. Το χρώμα και η υλικότητα είναι το μέσον έκφρασής της. Η εικαστική της γραφή είναι αφηρημένη, με ένταση,  κίνηση και αντιθέσεις.Έχοντας σε μέγιστο βαθμό την ευθύνη του καλλιτέχνη, έχοντας πλήρη γνώση για την χρήση των υλικών και των χρωμάτων, καθιερώνει μέσα από την θεματογραφία και την τεχνοτροπία της τη δική της καλλιτεχνική ταυτότητα.

Η αύρα της ψυχής της επικοινωνεί μαζί μας, δίνοντάς μας ενέργεια.Είναι η συνύπαρξη ιδεών και αισθημάτων μεταξύ της δημιουργού και του δέκτη, συμβάλλοντας στην αισθητική κοινωνικοποίηση σε σημασιολογικές αναφορές και στην αστείρευτη φαντασιακή ερμηνεία των συνθέσεών της.

                                                                                                                                                                                                                           Άννα Τσαμκόσογλου Εικαστικός – Ζωγράφος

                                                                                                                                                                                                                             ΜΑ Πολιτισμικές σπουδές: Σημειωτική & Επικοινωνία ΠΔΜ

Κουτάκια πολλαπλών παραστάσεων μέσα στο φανταστικό εργαστήρι της σκέψης: οι ιστορίες του μπλε λαγού - ιστορία πρώτη

"Πειραματικές περιπέτειες πάνω σε μια εκνευριστική τσίχλα"

της Χριστίνας Κοντούλη

Ο Φουργκινιόν δεν επιδέχονταν  διορθώσεις στα αντικομφορμιστικά του πειράματα, γι’ αυτό κλειδώνονταν τις Κυριακές στο υπόγειο της γιαγιάς του, μαζί με όλα του τα συγγράμματα και τους κιτρινισμένους του ποιητές με τα σκισμένα μπατζάκια από την πολυκαιρία και αναδεύοντας προσεχτικά τα εγκεφαλικά του κύτταρα προσπαθούσε να εξηγήσει τον κόσμο.

 Όταν βρίσκονταν μπροστά σε κάποιο κοινό προτιμούσε να μην μιλάει κι όταν το έκανε, πάντα μιλούσε απλά, με μια υποψία αργκό κάτω από τη γλώσσα έτσι που σκέφτονταν καμιά φορά πως εύκολα οι άλλοι θα τον περνούσαν για χαζό, στρίβοντας τις αδέξιες πανομοιότυπες γραβάτες τους μαζί με τις πιο βαρύγδουπες υποστάσεις του λόγου όμως ο Φουργκινιόν ήξερε καλά πως οι αγαπητοί συνομιλητές τους δεν ήταν τίποτα άλλο από φερέφωνα ξένων ιδεών που τέντωναν τα νεανικά φτερά τους σαν να προσπαθούσαν να κατακτήσουν μια αφελή και ρηχή γκόμενα Η τσίχλα Φαμφάρα ήταν άλλωστε πολύ συνηθισμένη κι ο καθένας που ήθελε να ξεχωρίσει  αλλά και να ενταχθεί δεν είχε παρά να την ξετυλίξει σιγά σιγά και να αρχίσει να τη μασουλάει.

-Δέκα φούσκες φαμφάρας, δέκα φούσκες η μια μέσα στην άλλη,  δοκιμάστε, εντυπωσιάστε τους φίλους, τους συγκινείς, το αφεντικό σας, το καθηγητή σας, το αναγνωστικό κοινό, την κοινή γνώμη, την πολιτική, το σύμπαν! Δέκα φούσκες φαμφάρας και θα γίνεται περιζήτητος!

Η τσίχλα Φαμφάρα κυκλοφορούσε παντού, κάποιες διαφημίσεις μάλιστα έλεγαν πως μπορούσε να σε κάνει εξυπνότερο ή μάλλον να φαίνεσαι πιο έξυπνος γι’ αυτό πουλιόταν πάντοτε μαζί με ένα αυτοκόλλητο βιβλίο, άλλο κάθε φορά, το οποίο κολλούσες στο μέτωπό σου λίγο πριν τη επικείμενη συνομιλία κι έτσι αν η τσίχλα Φαμφάρα πήγαινε την συζήτηση υπερβολικά μακριά και ξεχνούσες τι ήθελες να πεις στο θύμιζε διακριτικά ο διπλανός σου ή απλά πεταγόσουν μέχρι τις τουαλέτες κι έριχνες μια ματιά στον καθρέφτη.

Ο Φουργκινιόν προτιμούσε σίγουρα την τσίχλα πορτοκάλι, τουλάχιστον αυτή είχε διαφορετική γεύση και άρωμα και κάθε φούσκα ήταν ξεχωριστή. Βλέπετε έπειτα από μια έρευνά του πάνω στην υπέρλαμπρη, την φανταστική, την απίστευτη Φαμφάρα , του είχε επιτρέψει να παρατηρήσει πως όλες οι φούσκες τις ήταν ομοιόμορφες κι όλες οι γεύσεις τις ίδιες έτσι λοιπόν δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί να κάνεις δεύτερη, τρίτη, τέταρτη και δέκατη φούσκα αφού στην τελική η πρώτη ήταν ολοκληρωμένη και είχε πει ότι ήθελε να πει. Το αστείο ήταν όταν και οι δέκα φούσκες έσκαγαν όλες μαζί στο πρόσωπο του ομιλητή κι εκείνος έπαιρνε γρήγορα μια καινούργια τσίχλα από το κουτάκι και συνέχιζε να την μασάει πριν προλάβει να καθαρίσει από τα μούτρα του την προηγούμενη. Τότε έβλεπες παντού πρόσωπα κολλημένα μεταξύ τους, γυαλιά ζουπιγμένα στα μάγουλα, τσιγάρα να καίγονται πάνω στις τρίχες των μαλλιών και τεντωμένα κολάρα να τρυπώνουν στις μύτες καθώς οι φούσκες συνεχίζονταν μέχρι οι συνομιλητές να καταλήξουν μέρη μιας τεράστιας αηδιαστικής μάζας που μύριζε ξινίλα και αποβλάκωση.

-Είδατε την καινούργια Φαμφάρα; Μα είναι απίστευτη, λένε πως μπορείς να συζητήσεις για την κβαντική φυσική μόνο με δυο φούσκες!

-Απίστευτο!

-Ω! θαυμάσιο!

-Εκπληκτικό!

-Εγώ άκουσα πως βγαίνει και σε γεύση Ζίτσε και Τατάν

-Μμμ.. αυτές είναι παλιές εγώ προτιμώ πάντα Φάρξ, νομίζω πως έθεσε τα θεμέλια της εποχής μας, περιμένετε δυο λεπτά να ανοίξω την τσίχλα μου και θα σας εξηγήσω.

Ο Αλ κι ο Μπάζιλ είχαν ξετυλίξει είδη τις τσίχλες τους. Ξαφνικά η πόρτα του μικρού καφέ άνοιξε κι ο Μπελαφόν μπήκε καταϊδρωμένος μ’ ένα μικρό ασημί περιτύλιγμα στο χέρι. Έκανε να κρεμάσει το παλτό του στον καλόγερο κι εκείνο έπεσε στο πάτωμα γεμίζοντας τον τόπο χιόνια καθώς προχωρούσε προς το μέρος τους σκοντάφτοντας πάνω σε τσάντες, μπουφάν, κασκόλ και χιλιάδες περιτυλίγματα τσίχλας.

-Περιμένετε με! Περιμένετε με! Είπε λαχανιασμένος και μπουκώνοντας μια κλασική Φαμφάρα με γεύση βιομηχανικής επανάστασης στρώθηκε όπως όπως στο τραπέζι.

Ο Φουργκινόν κάθονταν στο μπαρ. Μερικές ελπίδες είχαν απομείνει ακόμη στοιβαγμένες δεξιά κι αριστερά συζητώντας ήρεμα κάτω από τον απαλό φωτισμό, σαν σκονισμένα αγάλματα, απαρχαιωμένα, άγνωστα και φωτεινά μακριά από τα ασημί χαρτάκια που γυάλιζαν βαριεστημένα ολόγυρά τους. Ο Φουργκινιόν έβγαλε τα σύνεργα του και τα τοποθέτησε ανάμεσα στους θαμώνες. Δυο μακριές βέργες ανίχνευσης επίδειξης και μερικοί φακοί απομάκρυνσης ανοησίας σε μέγεθος ρεβιθιού πήδηξαν από το χέρι του και εγκαταστάθηκαν στον αέρα. Έπειτα άνοιξε έναν παλιό καφετί χαρτοφύλακα από επεξεργασμένο δέρμα γαλάζιου μανιταριού κι έβγαλε ένα περίπλοκο μηχανισμό που ήταν αόρατος σε γυμνό μάτι καθώς και δυο φακούς αναλγητικής δράσης ψεύδους που τοποθέτησε στα μάτια του.  Ωστόσο η ομίχλη μεγαλομανίας μαζί με τα νεκρά κύτταρα επιδερμικής αναζήτησης έκαναν την κατάσταση λίγο πιο δύσκολη έτσι που να χρειαστεί έναν προβολέα παρατήρησης και μερικά ποτήρια κρασί για διατήρηση ηρεμίας. Οι αναθυμιάσεις της τσίχλας Φαμφάρας περιείχαν μερικά εξαιρετικά τοξικά ιχνοστοιχεία που απέτρεπαν την εμβάθυνση στο θέμα οξύνοντας ταυτόχρονα μια αίσθηση ζάλης που εύκολα μπορούσε να σε παρασύρει  και να βρεθείς μπλεγμένος μέσα σ’ αυτή την ατέρμονη πάλη μπουρδολογίας χάνοντας το σημείο, το ζουμί.

Η τσίχλα Φαμφάρα είχε επεξεργαστεί ανά τους αιώνες και διαμορφωθεί κυρίως από πολιτικά πρόσωπα που είχαν το χάρισμα του βοσκού, την τέχνη της αποβλάκωσης. Ήταν ένα μείγμα σίγουρα εντυπωσιακό ωστόσο άκρος επικίνδυνο όταν αναμίχτηκε με την υψηλή φύση της φιλοσοφίας. Η απορία, η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου, η γνώση του πως έχει άγνοια είχε αντικατασταθεί σιγά σιγά σε όλα τα κοινωνικά στρώματα από την αίσθηση της αδιέξοδης γνώσης. Τώρα μπορούσες να μασήσεις μια Φαμφάρα και ξαφνικά να γίνεις ο παντογνώστης άνθρωπος, δεν είχε σημασία πλέον γιατί μάθαινες όσο πως ήξερες, η διαδικασία της μάθησης ήταν ένα μέσο αυτοπροβολής  κι η σπίθα της ανακάλυψης είχε την όψη ενός στόματος που μασουλάει.

Ο Φουργκινιόν περιεργάζονταν τα λεπτεπίλεπτα γρανάζια του πίνοντας μια γουλιά κρασί κάθε τόσο, το αλκοόλ πολλές φορές διατηρούσε μια προστατευτική ασπίδα στα αυτιά του, ήταν ένα φίλτρο που άφηνε να περνάει ό,τι χρειάζονταν επιτρέποντάς του να ανατρέχει όποτε ήθελε στο πολύ προσωπικό εργαστήριο του μυαλού του. Ο καινούργιος τους συγκάτοικος ο Μέρι Πιπ έξυνε το πόδι του ρυθμικά στο ξύλινο μπαρ καθώς ονειρεύονταν τρανσόπαρτα και ψυχεδελικά σοκολατένια τοτέμ ενώ η Αλεξάνδρεια άχνιζε από τους ανεκπλήρωτους έρωτες του Βακκάφη. Η Σάρα βρίσκονταν μακριά, τώρα του έλειπε πιο πολύ καθώς θυμόταν πως απέφευγε συστηματικά τις  τσίχλες και προτιμούσε να μασουλάει κάτι πιο ευχάριστο όπως τεχνολογικά φιστίκια και μεγάλους γυάλινους φακούς. Ο Φουργκινιόν χαμογέλασε.

Στο τραπέζι η συζήτηση είχε ανάψει, οι φούσκες έσκαγαν με την ταχύτητα του φωτός και το μόνο που προλάβαινε κανείς να δει ήταν αυτή η καφετί μάζα τσίχλας να μεγαλώνει, το μαγαζί είχε αρχίσει να συρρικνώνεται. Οι αδελφές Βέρνι  συνέχιζαν να συζητούν, ρίχνοντας ανά διαστήματα παιδικά χαμόγελα στους τοίχους. Ο Κάρλ  κι ο Σίντ χοροπηδούσαν μεθυσμένοι πειράζοντας την σόμπα, τραβώντας που και που λίγη Φαμφάρα που είχε κολλήσει στα παπούτσια τους ενώ ο Αλντεμπαράν μετρούσε λυπημένος τα άστρα καθώς από κάπου κυκλοφορούσε μια φήμη πως ο ποιητής του είχε χάσει το μέτρημα. Όχι όχι , ο Νίκος ήξερε να μετράει καλά κι ευτυχώς ο φίλος μας ο Φουργκινιόν είχε καταφέρει να τον ξετρυπώσει μέσα από τα περιτυλίγματα που ήθελαν να αφομοιώσουν το πρόσωπό του. Τον έκλεισε στην αριστερή χούφτα του κι έπειτα τον άφησε σ’ ένα χάρτινο βαρκάκι δίπλα στο ενυδρείο, εκεί είχε τη θέα που χρειάζονταν για να συνεχίσει τον ύπνο του.

Η συζήτηση είχε φτάσει πια σ’ ένα τέλμα, το πείραμα είχε πετύχει, μέσα από όλη αυτή την άμορφη φιγούρα τσίχλας που κατέκλυζε το μαγαζί ο Φουργκινιόν είχε καταφέρει να βγάλει ένα αποτέλεσμα. Γρήγορα μάζεψε τα εργαλεία του ευχαριστημένος και τα τοποθέτησε στις θήκες της τσάντας του. Έκανε να φύγει όταν ξαφνικά ο Μπελαφόν ρώτησε την γνώμη του για το θέμα που συζητούσαν.

-Ε Φρουργκινιόν, δεν είπατε τίποτα όλο το βράδυ, θα ‘θέλαμε να ακούσουμε τη γνώμη σας!

Κάτω από την τεράστια Φαμφάρα ο Φουργκινιόν διέκρινε τα σμιχτά φρύδια του Μπελαφόν να κινούνται σαν εγκλωβισμένα χέλια σε ζελέ μαλλιών για εφήβους. Ο Ντε Μαρά άδικα ακόνιζε το παιδικό του πριονάκι πάνω στα στρώματα τσίχλας ενώ ο Άλ κι ο Μπάζιλ ξετύλιγαν είδη το επόμενο περιτύλιγμα δίπλα στον Αντουάν όπου μισοχωμένος στη Φαμφάρα συλλογίζονταν τις στιγμές πάθους που έζησε το προηγούμενο ξημέρωμα.

Ο Φουργκινιόν κάθισε δίπλα τους, στη μοναδική καρέκλα που δεν είχε ακόμη ενσωματωθεί στην ‘’επιδημία’’ και ανοίγοντας την γαλάζια τσάντα τους έδωσε να διαβάσουν την απόδειξη του πειράματος. Στο χαρτί ήταν τυπωμένες τρεις φράσεις.

Για λίγο το τραπέζι βυθίστηκε στη σιωπή, η υφή της τσίχλας μαλάκωσε, είχε πάρει μια διάφανη απόχρωση και σχεδόν άρχισαν να φαίνονται τα πρόσωπα από κάτω… Οι συνομιλητές κοιτάχτηκαν. Καθώς άρχισαν τα πόδια τους να αποδεσμεύονται από την ομιχλώδη πλέον πυκνότητα της Φαμφάρας ένα ύπουλο τρέμουλο σφηνώθηκε στα μάτια τους.

-Γρήγορα, μια τσίχλα, μια τσίχλα! Αναφώνησε έντρομος ο Αλ, πως θα συζητήσουμε τώρα, γρήγορα γρήγορα!

-Ναι, ναι ,γρήγορα, μια τσίχλα! Φώναξαν κι οι υπόλοιποι.

Ο Φουργκινιόν τους κοίταξε παραξενεμένος. Οι συνομιλητές τον κοίταξαν με την ίδια έκπληξη κι έπειτα αφού μπουκώθηκαν με τρεις τσίχλες ο καθένας συνέχισαν να συζητούν. Ο Φρουγκινιόν πήρε την βαλίτσα με τους λεπτεπίλεπτους μηχανισμούς και κατευθύνθηκε προ την μικροσκοπική πόρτα που είχε απομείνει στο μαγαζί . Με δυσκολία έσπρωξε τα πόδια του  κι έπειτα έβγαλε τα χέρια του ένα ένα λίγο πριν η Φαμφάρα κατακτήσει το κτήριο. Τελικά το πείραμα είχε πετύχει, αυτή η τεράστια τσίχλα δεν ήταν ανίκητη ωστόσο οι άνθρωποι είχαν είδη νικηθεί. Όλα έχουν την δύναμη που τους δίνεις, όλα παίρνουν το σχήμα που τους πλάθεις εσύ. Η ζωή παραμένει μυστήριο.

https://bluerabbit26.blogspot.com/2019/02/blog-post_12.html

Νίκος Παναγιωτόπουλος Hunters: Feathers in the Wind

Νικόλαος Παναγιωτόπουλος

Hunters: Feathers in the Wind

Εγκαίνια: Πέμπτη, 21  Φεβρουαρίου 2019, 20.00 – 10.30

Γκαλερί Cube, Μιαούλη 39, Πάτρα

Η Γκαλερί Cube, φιλοξενεί την πρώτη ατομική έκθεση του Νικόλαου Παναγιωτόπουλου, με τίτλο Hunters: Feathers in the Wind, στην οποία θα συνυπάρχουν διαφορετικές μορφές της σύγχρονης τέχνης, όπως ζωγραφική, γλυπτική, video art και εικαστικές κατασκευές, συνθέτοντας με το τρόπο αυτό μιας μεγάλης κλίμακας εικαστική εγκατάσταση στο χώρο.

Έκθεση ζωγραφικής στο αρχοντικό – πρώην οικία Τσαλόπουλου με τίτλο: «Αριστουργήματα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα από τον Παρθένη στον Μόραλη»

Πρόκειται για μία κορυφαία καλλιτεχνική συνύπαρξη των πιο σημαντικών Ελλήνων εικαστικών δημιουργών του 20ου αιώνα. Η φιλοξενία των έργων στο αρχοντικό – πρώην οικία Τσαλόπουλου προωθεί το  δημιουργικό «διάλογο» της έκθεσης με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια - αρχιτεκτονικά μνημεία της Κατερίνης. Ταυτόχρονα, η επιλογή του κτιρίου για τη διοργάνωση της έκθεσης γίνεται με γνώμονα τη φυσιογνωμία της σύγχρονης κοινωνίας της Κατερίνης, η οποία επιβάλλει σ' αυτό να συνδυάσει όλες τις παραδοσιακές αξίες της ιστορίας του χώρου, με το ενδιαφέρον για την ενεργό και αμφίδρομη συνεργασία με σπουδαίους πολιτιστικούς φορείς της χώρας

Ένα πανόραμα νεότερης ελληνικής τέχνης και μια από τις σημαντικότερες εικαστικές εκθέσεις των τελευταίων ετών πρόκειται να φιλοξενηθεί στην Κατερίνη, στο αρχοντικό - πρώην οικία Τσαλόπουλου, το χρονικό διάστημα από την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου έως και την Κυριακή 24 Μαρτίου.

Ο λόγος για την έκθεση με τίτλο: «Αριστουργήματα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα από τον Παρθένη στον Μόραλη», για την οργάνωση της οποίας συμπράττουν η Πινακοθήκη Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου, ο Δήμος Κατερίνης και ο Οργανισμός Πολιτισμού (ΟΠΠΑΠ). Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει ο Μάνος Στεφανίδης, καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής - Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου και ώρα 19:00.

     Κρατήσεις σχολείων στο 2351350439 στην κα. Κατερίνα Ντούλα.

     Ώρες ξενάγησης: 9:30-12:30

     Δ/νση αρχοντικού «Οικία Τσαλόπουλου» : Ίωνος Δραγούμη & 25ης Μαρτίου

Δωρεάν σεμινάρια κατασκευής Κοσμήματος από την Δημοτική Επιχείρηση σε εκπαιδευτικούς.

Η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρησης Δήμου Έδεσσας  στα πλαίσια λειτουργίας των Καλλιτεχνικών Εργαστηρίων, καλεί εν ενεργεία και συνταξιούχους εκπαιδευτικούς να παρακολουθήσουν δωρεάν εκπαιδευτικό σεμινάριά για την κατασκευή κοσμήματος τα οποία θα διεξαχθούν στις αίθουσες εργαστηρίων του Πολιτιστικού κέντρου Δήμου Έδεσσας.

Τα σεμινάρια θα υλοποιηθούν σε ευέλικτο ωράριο που θα αποφασιστεί ύστερα από την υποβολή  των αιτήσεων.

Πληροφορίες –  Εγγραφές στην γραμματεία του Πολιτιστικού  Κέντρου 2381023101 και 2381027666 η στο 6975827321.  

5ο Διεθνές Θερινό Πανεπιστήμιο-"Ελληνική Γλώσσα, Πολιτισμός και ΜΜΕ

Δελτίο Τύπου του 5^ου Διεθνούς Θερινού Πανεπιστημίου «Ελληνική Γλώσσα, Πολιτισμός και ΜΜΕ», μαζί με τα συνοδευτικά του. Επισημαίνεται ότι για πληροφορίες και υποβολή βιογραφικών οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με την κ. Νικολέττα Τσιτσανούδη -Μαλλίδη στο nitsi@cc.uoi.gr και στα τηλέφωνα: 6932486855 και 2651005722 ή να συνδεθούν με την ιστοσελίδα summerschool.ac.uoi.gr

Με εκτίμηση,

ΙΩΑΝΝΑ ΟΛΥΜΠΙΟΥ

ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Π.Ε & Δ.Ε. ΤΗΣ Δ/ΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ & ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Π.Ε & Δ.Ε.

ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ 37, 15180 ΜΑΡΟΥΣΙ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210-344 2831

SELFIE AUTOMATON στο ΑΛΑΤΖΑ ΙΜΑΡΕΤ

Πρόσκληση

Με την παρούσα επιστολή, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για την διοργάνωση της εικαστικής έκθεσης προερχόμενης από το Βουκουρέστι της Ρουμανίας “Selfie Automaton”, η οποία εκπροσώπευσε επίσημα την Ρουμανία στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το έτος 2016. Είναι μια εκδήλωση στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του Thesspuppet Festival.

Προκήρυξη διαγωνισμού ζωγραφικής για μαθητές.

                                                                                                                                                      

                                                                                                                                        ΕΥΟΣΜΟΣ 20/1/2019

                                                                                                                                                               

                                                                                                                                        ΑΡ.ΠΡΩΤ. 2248     

Προκήρυξη διαγωνισμού ζωγραφικής

Ο Σύλλογος Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή», υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, προκηρύσσει διαγωνισμό ζωγραφικής για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στα πλαίσια της έκθεσης εικαστικών που διοργανώνει με την εικαστική ομάδα «fireart» στο φουαγέ του δήμου της Θεσσαλονίκης από τις 22 Μαρτίου 2019 έως τις 5 Απριλίου 2019 για τη συμπλήρωση των εκατό χρόνων από την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Antony Gormley Γλυπτική - Χώρος - Σώμα Γιάννης Ρόμπολας

Με αφορμή  το κείμενο του Martin Heidegger « Η Τέχνη και ο Χώρος» και την έρευνα αναφορικά με την πτυχιακή μου εργασία,  αναπτύσσονται σκέψεις και προβληματισμοί για τη σχέση του έργου με το χώρο και την τέχνη εστιάζοντας κυρίως στη γλυπτική και στο έργο του Antony Gormley.

 Η έννοια του χώρου απασχόλησε, ανά τους αιώνες τόσο τους καλλιτέχνες όσο και τους φιλοσόφους, όσο δύσκολο και αν είναι να συλληφθεί η σημασία του και να νοηθεί από τον άνθρωπο. Οι ερμηνείες που δίνονται από τους ανθρώπους για τη λέξη «χώρος» ποικίλουν, από κάτι που κάνουμε έως κάτι που δημιουργείται ακατάπαυστα και επιταχυνόμενα στο σύμπαν. Η σύνδεση χώρου και τέχνης είναι αναπόφευκτη καθώς ένα κύριο χαρακτηριστικό των έργων είναι η αλληλεπίδρασή τους με το περιβάλλον.

Οι 'Νέοι Θεοί' της Charlie Smith London

Young Gods

Eliza Bennett, Teal Griffin, Thomas Langley, Alexi Marshall, Rosie McGinn, Irene Pouliassi, Yasmine Robinson

Επιμέλεια Zavier Ellis

Εγκαίνια: Πέμπτη 7 Φεβρουαριου 6.30-8.30μμ

30 χρόνια από το θάνατο του «ανυπότακτου» Τζον Κασσαβέτη

Έχοντας αυτή την αθάνατη ελληνική ιδιοσυγκρασία και τη στόφα ενός ανυπότακτου, ο Τζον Κασσαβέτης, τα έβαλε ακόμη και με το πανίσχυρο κύκλωμα του Χόλυγουντ. Ο ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, αυτός ο εικονοκλάστης, ο επαναστάτης, παρά την επιτυχία του ως ηθοποιός, υπήρξε ο σημαντικότερος, από τους πρωτεργάτες του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, αφήνοντας την ευκολία και μπαίνοντας στην περιπέτεια, καθώς αναζητούσε τρόπους χρηματοδότησης των ταινιών του, που δεν θα του έβαζαν εμπόδια και θα αναδείκνυαν τον αδέσμευτο χαρακτήρα της καλλιτεχνικής του έμπνευσης. Όπως συμβαίνει ορισμένες φορές, με τους πρωτοπόρους της Αμερικής, ειδικά στην τέχνη, η καταξίωση έρχεται από την Ευρώπη και μετά επιστρέφει πίσω. Ο Κασσαβέτης είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ανάλογων περιπτώσεων, καθώς η Ευρώπη υποχρέωσε την Αμερική να τον ανακαλύψει και στο τέλος να τον αποδεχθεί.

ολόκληρο το άρθρο : https://parallaximag.gr/life/30-chronia-apo-to-thanato-tou-anypotaktou-tzon-kassaveti