Μάνος Χατζιδάκις στο Θέατρο Τέχνης, στις 31 Ιανουαρίου 1949 αναδημοσίευση από την παράλλαξη θεσσαλονίκης

Eβδομήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ιστορική διάλεξη για το ρεμπέτικο που έδωσε ο Μάνος Χατζιδάκις στο Θέατρο Τέχνης, στις 31 Ιανουαρίου 1949. Στη ομιλία – ορόσημο για την αναγνώριση του ρεμπέτικου από τους αστούς και τους διανοητές, ο 24χρονος τότε συνθέτης μίλησε με τόλμη και σαφήνεια για την ιδεολογία και την αισθητική αυτών των «περιφρονημένων» τραγουδιών, προβάλλοντάς τα ως «μια τέχνη γνησίως και μοναδικά ελληνική». Στο τέλος, προσκάλεσε στη σκηνή του θεάτρου τον Μάρκο Βαμβακάρη και τη νεαρή Σωτηρία Μπέλλου που τραγούδησαν επιλεγμένα ρεμπέτικα στο έκπληκτο κοινό.

Η ΕΦΗ ΣΤΡΟΥΖΑ, Η ΑΚΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ: Χάρης Καμπουρίδης επικήδειος στο face

Η ΕΦΗ ΣΤΡΟΥΖΑ, Η ΑΚΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ: Δεν υπηρξε αλλος κριτικος/ιστορικος τεχνης που να εχει ασκησει τοση κριτικη στην Εφη Στρουζα, οσο εγω. Τοσο δημοσιως, γραφοντας για καθε εκθεση της στη στήλη μου στα 'Νεα' όσο και ιδιωτικως. Η αποψη μου ηταν σταθερη και μου εγινε μοτιβο: "...Γιατι Εφη μειωνεις τοσο τον εγωισμο σου, τις τεραστιες γνωσεις και ειδικες σπουδες σου για να υποστηριξεις με λογια και εργα, τους εικαστικους καλλιτεχνες που επιλεγεις και αναδεικνυεις; Αξιζουν τη προσφορα σου;"

Ανοιχτό κάλεσμα - Pikap Community

Για λογαριασμό τρίτων,

''Καλησπέρα. Ονομάζομαι Δημήτρης Αγγέλης (Facebook @Dimitris Angelis) και είμαι ένας από τους ανθρώπους που διαχειρίζονται τον χώρο Το Πικάπ, στην Ολύμπου. Στο Πικάπ έχουμε ξεκινήσει πρόσφατα μια προσπάθεια συγκέντρωσης και παρουσίασης της καλλιτεχνικής δημιουργίας στη Θεσσαλονίκη. Σας επισυνάπτω ένα λινκ με τη δουλειά που έχει γίνει μέχρι στιγμής. Σε περίπτωση που επιθυμείτε να συμμετάσχετε παρουσιάζοντας τη δουλειά σας ή να συνδράμετε στην προσπάθεια μας προτείνοντάς μας καλλιτέχνες, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου μέσω Facebook (@Dimitris Angelis) ή στο e-mail που ακολουθεί. Εάν θέλετε, παρακαλώ κάντε share αυτό το κάλεσμα. Σας ευχαριστώ πολύ''

https://www.topikap.gr/community…

topikapcommunity@gmail.com

Πηνελόπη Γαίτη: «Εικαστικές συμπράξεις με συνεκτικό κρίκο τη σπείρα»

  

Ένα σύμβολο από τα αρχαιότερα στον κόσμο: Η σπείρα. Η χρήση της στον Ελλαδικό χώρο χρονολογείται από τα παλαιολιθικά χρόνια. Κρύβει εντός της ενέργεια, ενώ θεωρείται σύμβολο ζωτικής δύναμης. Βρίσκεται σαν από μηχανής θεός παντού μέσα στη φύση σε μικρά ή μεγάλα σχήματα. Αλλάζει, μεταβάλλεται, γίνεται δίνη, στρόβιλος. Τη συναντάμε στα δακτυλικά αποτυπώματα, στα κελύφη των μαλακίων, στα οστρακόδερμα,  στους γαλαξίες, στους τυφώνες και στους ανεμοστρόβιλους. Μεταβάλλεται σε συνεχή πηγή δημιουργίας μέσα στο σύμπαν ως πανανθρώπινο σύμβολο αντιπροσωπεύοντας τον ήλιο, τη σελήνη, το νερό, τη γη, τον αέρα, τη φωτιά. Βρίσκεται σε συνεχή πορεία και μεταβολή δίνοντας συμβολικό νόημα στο αέναο ταξίδι του ήλιου αλλά και στην εναλλαγή των εποχών κι ακόμη έχει άμεση σχέση με τη ζωή ως αρχή καθώς και με τη μάνα γη ως θεά μέσα στην οποία κυοφορούνται αέναα η μοίρα, η αλήθεια και η πλάνη.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟ Χ. ΜΠΟΥΡΟΝΙΚΟ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Χ. ΜΠΡΑΒΟ

Έργο του Χ. Μπουρονίκου

Δεκαετία του ‘80 κι ο Χ. Μπράβος έμπαινε στο χώρο της ποίησης με την δυναμική του λόγου που τον διέκρινε. Δεν άργησε και το ΟΡΕΙΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ είχε γίνει η στέγη πολλών φίλων  της ποίησης.

ΣΕΜΙΝΑΡΙA ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΙΚH // ΚΕΝΤΡΟ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ- PANDOLFINI & ΣΙΑΤΕΡΛΗ

ATHENS PRINTMAKING ART CENTER - PANDOLFINI   &   SIATERLI

ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ

σεμιναριακός κύκλος ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΑΝΟΙΞΗ 2019

Η Μπρεχτική πανουργία μιας ποιητικής γενεάς, Του Πέτρου Γκολίτση

Η ΜΠΡΕΧΤΙΚΗ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ «ΓΕΝΕΑΣ»

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΣΘΕΝΤΩΝ 

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ

Αν, για να θυμηθούμε τον πρόσφατα εκλιπόντα γαλλοβούλγαρο στοχαστή και θεωρητικό της λογοτεχνίας Τσβετάν Τοντόροφ, η κλασική αισθητική γίνεται −σχηματικά− να προσδιοριστεί ως «υπερβατική» και η ρομαντική, κατ’ αντίθεση, ως «εμμενής», τότε η νεωτερική αισθητική, στην αντιθετική συγκρότησή της προς τον ρομαντισμό και συγκεκριμένα προς το υπερτροφικό «ατομικιστικό» του στοιχείο, θα μπορούσε να προσδιοριστεί ως «διυποκειμενική». Και ενώ επιπρόσθετα η νεωτερική αισθητική αρνείται τις «απόλυτες αξίες» του κλασικισμού, διέπεται από μια υπερβατικότητα, η οποία όμως «δεν τείνει πλέον προς τα άνω αλλά προς τα πλάγια: από μια λογοτεχνία ή ένα έργο προς το άλλο, από έναν άνθρωπο σε έναν άλλον άνθρωπο, πλαγίως».

Μέτρο / Όριο - Άννα Καμπουρίδου

Άννα Καμπουρίδου, 2018, Φωτογραφία

Άννα Καμπουρίδου, 2018, Φωτογραφία

Το μέτρο είναι το μέσο για την κατανόηση της ζωής.
Είναι ο (ένας) δείκτης απόκλισης από την ουσία.

Το μόνο μέτρο που πλησιάζει την ουσία είναι το παράλογο και η εκδήλωση του αποκαλύπτεται μόνο με παράλογο τρόπο με σκοπό να καταργηθεί. Από τη φύση του, το μέτρο  -για τον άνθρωπο- ωθεί τις αντιδράσεις για την προσπέλαση και αποδόμηση του. Όταν ο άνθρωπος δημιουργεί τομές στο άμετρο, πριν προλάβει να απελευθερωθεί, το ορίζει στα πλαίσια και κατανόηση του.