ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟ Χ. ΜΠΟΥΡΟΝΙΚΟ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Χ. ΜΠΡΑΒΟ
Έργο του Χ. Μπουρονίκου
Δεκαετία του ‘80 κι ο Χ. Μπράβος
έμπαινε στο χώρο της ποίησης με την δυναμική του λόγου που τον διέκρινε. Δεν
άργησε και το ΟΡΕΙΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ είχε γίνει η στέγη πολλών φίλων της ποίησης.
Είμαι τυχερός που έζησα τον
Χρήστο σε στιγμές δημιουργίας. Συχνά αντιμετωπίζαμε μαζί το ¨θεριό¨ που στην
ποίηση είναι -η λέξη-.
Δεν σε θέλω ζωγράφο της ´σειράς´
και της συμβατικότητας , μου έλεγε αυστηρά, κάτω από τα τσιρίγματα της Janis Joplin, φεύγοντας για
Βερολίνο!
Πολεμούσαμε κι δυο έχοντας
απέναντι την λέξη και την εικόνα!
Αργότερα συμπλήρωσαν την εικόνα οι φίλοι, ο Νικόλας κι ο Χρήστος.
Και τις λέξεις, ο Μιχάλης, ο
Γιώργος, η Γεωργία, ο Γιάννης, ο Βασίλης!
Για
τον Χρήστο, αφορμές και τίτλοι ποιημάτων του!
Τα δυο ΧΜ αν κρίνουμε απ` το
αποτέλεσμα, δεν ήταν μια λευκή ισοπαλία, αλλά μια περήφανη Νίκη της ποίησης κι
ένα πνευματικό τρόπαιο που κέρδισε ο Χρήστος !
Έφυγε νωρίς! ¨Συμφιλιωθείτε¨ με
την ζωή , ήταν τα τελευταία του λόγια
στην Ερμιόνη. Δύσκολη παραίνεση. Ο ίδιος δεν μπόρεσε! Οι αριθμοί και τα
τιμολόγια της Εφορίας όπου δούλευε, σφηνώθηκαν στο λαρύγγι του!
Η Δεσκάτη
η ¨Μακρινή ¨ όπως την αποκαλούσε ο Χρήστος, είναι μια λέξη που πονάει.
Τον
Χρήστο τον πόνεσε και την πονούσε.
Δεν
δημιουργούν τα ποιήματα του Χρήστου ευφορία.
Είναι σκληρά!
Είναι για άλλους κόσμους,
πονηρούς.
Για να τ’ αντέξεις πρέπει να τα
ξορκίσεις. Είναι πληγές που ματώνουν.
Θέλει χρόνο η ποίηση του Χρήστου
γιατί είναι γραμμένη και με χρόνο και με μνήμη.
Το ποίημα το ξενυχτάνε σαν τον
νεκρό, μας αφήνει άγρυπνους, βλέπουμε εφιάλτες.
Είναι τα φαντάσματα των αλόγων ,
ο βουβός ήχος των χιτώνων που σέρνονται στο χιόνι,
ο οξύς ήχος των καρφιών που
καρφώνει η γριά στο πάτωμα.
Ο
Σαχτούρης , στην πρώτη τους συνάντηση για την ανάλυση που είχε κάνει ο
Χρήστος
στο ποίημα «η Αγία» του είχε πει:
Το βρήκες διάολε! Κι ο Χρήστος άρχισε να παίζει το βιολί!
Αργότερα του αφιέρωσε το ποίημα
για τον Ντύλαν Τομας!
Η
ποίηση δεν συγχωρεί , είναι αδυσώπητη ,οδυνηρή του είχε πει, κι ο Χρήστος το τήρησε
κατά γράμμα!
Εύχομαι ο ´Βραχνός Προφήτης´ να
κυλίσει στα ποτάμια της ποίησης και να μην σκαλώσει,
όπως τα ρούχα των φαντάρων, στα
ρουγάζια του Αλιάκμονα.
Βερολίνο
Γενάρης του `19
Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από τον Χ. Μπουρονίκο
για την παρουσίαση του βιβλίου
"ΒΡΑΧΝΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ" του Χ. Μπράβου
Εκδόσεις Μελάνι
bsentzas@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου