Φλώροι Εικαστικοί

Παρουσίαση Πορείας Διπλωματικής Εργασίας.

Human Traces, γλυπτικά έργα,mixed media.
Υλικά : Λάτεξ, ριτίνες, μαλλί, ανθρώπινα μαλλιά, σύρμα, υφάσματα.
Αποτύπωση από απομεινάρια ανθρώπινου σώματος.
Ύψος: 1.20μ 

Ζούρου Μαρία.
Εξάμηνο 10ο.
Τίτλος: Cataco(w)mβ

Η εγκατάσταση, στηρίζει την υπόστασή της στη σχέση του ανθρώπου με την «Εστία» και το αρχέτυπο στοιχείο της σπηλιάς(ως άλλη μήτρα), το οποίο γίνεται ξεκάθαρα αντιληπτό και από την ανάλυση της σύνδεσης των δύο αγγλικών λέξεων που ενώνουν τον τίτλο.

§      

CATACO(W)Μβ

Catacomb (noun) = Κατακόμβη.

§       Womb/uterus (noun)= Μήτρα.

Ο άνθρωπος του τώρα επονομαζόμενος και ως ‘homo internis’[1], αποτελεί σκιά της ανθρώπινης οντότητας η οποία παρουσιάζεται ως φιγούρα ενός εσωτερικού πλάνητα, με σκοπό την εύρεση της απάντησης ενός ερωτήματος θεμελιώδους, που θα αποτελέσει πυλώνα στην παρακάτω θεωρητική ανάλυση. Το ερώτημα κυμαίνεται στο τι είναι η «εστία» για κάθε άνθρωπο; Αποτελεί μια συνθήκη άνεσης; Αποτελεί ένα καταφύγιο από τις εξωτερικές φυσικές συνθήκες; Σημείο εσωτερικής επικοινωνίας; Οι ρίζες και οι παραδώσεις, η τέχνη ή το ίδιο το υλικό σώμα; Η λέξη της εστίας απευθείας φέρνει το μυαλό  λέξεις όπως κατοικώ, χτίζω, εγκαθιστάμε, αρχιτεκτονική. Τέχνη και αρχιτεκτονική συνδέονται ιδιαίτερα στο κομμάτι της κατοίκησης ή της εγκατάστασης ενός υποκειμένου. Εγκαθίσταμαι σημαίνει ενεργώ ώστε να εισχωρήσω σε ένα περιβάλλον και να παραμείνω εκεί, ορισμός ο οποίος χαρακτηρίζει και την καλλιτεχνική εγκατάσταση, τομέας που θα χρησιμοποιηθεί στην πρακτική πλέον αποτύπωση της διπλωματικής εργασίας. Αναφερόμενοι στην αρχιτεκτονική, η σχέση της με τη πράξη διαμεσολαβείτε από το σχέδιο, παρόλο που η ίδια η πράξη δεν ορίζεται από αυτό, αλλά είναι η κατοίκηση την οποία το σχέδιο προδιαγράφει ως αναπαράσταση, προσεγγίζοντας την επιστήμη αυτή φιλοσοφικά με την προϋπόθεση της εννόησης του κατοικείν ως πράττειν . Αναλύοντας στη συνέχεια τον όρο κατακόμβη(σπήλαιο), θεωρούμαι πως αποτελεί μεταφορά μιας αδιαμεσολάβητης κατάκτησης από τις κυρίαρχες ηθικές αξίες. Για τον F.Nietzsche, αντιπροσωπεύει την απογύμνωση από την ηθική συγκρότηση του θεσμοποιημένου κατοικείν, εφόσον είναι έτοιμη-μη παρασκευασμένη εστία, μιλώντας πια, για πολιτισμικά προσδιορισμένες συνθήκες άνεσης ενός ηθικού πλαισίου κανόνων. ( Αρτινος:164) 

---

[1] Άνθρωπος του εσωτερικού περιβάλλοντος, όπως αναφέρει ο Αρτίνος στο βιβλίο του «Ελάχιστη Δομή».

Φωτογρφική Καταγραφή επι μέρους κατασκευών της Εγκατάστασης. 

Μπανιέρες, γλυπτικό έργο από πολυεστέρα, μήκος 1.30μ, μέρος εγκατάστασης

Γλυπτό από πολυεστέρα, σφαίρα.

ΣΚΟΠΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.

Σύμφωνα με τον Κοτιώνη, η συνθήκη του να βρίσκεται ένα άτομο έξω όντας ουσιαστικά μέσα δημιουργεί μια υπόσχεση νομαδισμού, στην οποία το σώμα έχει ελάχιστο ρόλο και σχεδόν καμία χρησιμότητα.

Σκοπός λοιπόν, είναι η πρακτική (μέσω τεχνικών μέσων) αποτύπωση της συνθήκης, συνδυάζοντάς τη με έννοιες της μοντέρνας και ψηφιοποιημένης ζωής της κοινωνίας δίνοντας έμφαση στην καλλιτεχνική κοινότητα, η οποία βιώνει την τέχνη ως προσωρινή υπαρξιακή απομόνωση και βασίζεται σε επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις (microtopias)[1], κοινωνώντας τοποθετήσεις ηλεκτρονικής εξωστρέφειας περίπλοκων εννοιών, ενώ ξεχνά την απλή και αρχετυπική έννοια της αίσθησης-αναζήτησης της εστίας, του σπιτιού, της κληρονομιάς. Επομένως, στη πράξη απεικονίζετε η έρευνα  μέσω μιας καλλιτεχνικής εγκατάστασης εστιάζοντας όχι τόσο στη παρουσίαση αισθητικά ευχάριστων γλυπτικών αντικειμένων, μα στην επιστίαση της προσοχής των θεατών στο σύνολό της, ξυπνώντας στην υποκειμενική τους αντίληψη για τον χώρο, ενεργοποιώντας την ίδια στιγμή την παρουσία τους, μετατρέποντας τον θεατή σε συν-κατασκευαστή και ερευνητή μιας ερώτησης. Βαδίζοντας σε αυτό το πλαίσιο, οι στόχοι ως προς το κοινό είναι:

• §      Να αναζητήσει μέσα του και να ενεργοποιήσει την αρχέτυπη έννοια της εστίας.
• §               Να ζήσει την εμπειρία της ενεργοποιημένης παρατήρησης, η οποία έχει κάνει την εμφάνισή της ως σύγχρονη πρακτική του θεατή, μέσω της εκπαίδευσης που έχει λάβει από τον καλλιτέχνη.
• §             Να κατανοήσει την έννοια της δημοκρατικοποίησης της Τέχνης.

Τεχνοτροπία με ριτίνες και ανθρώπινα μαλλιά, στοιχείο του χώρου της εγκατάστασης. 

Λεπτομέρειες.

Γλυπτό από πολυεστέρα, σφαίρα.
Κεφάλια από λευκό πυλό.

Κομμάτι της σειράς 'Human Traces', ανθρώπινα μέλη.
Υλικά: Λάτεξ, ριτίνες, υφάσματα, ανθρώπινα μαλλιά,μαλλί, σύρμα.
Ύχψος: 1.20μ 

Υφάσματα, μέρος της σειράς "Human Traces" που θα καλύπτουν τον χώρο της εγκατάστασης.
Υλικά: Υφάσματα, διάφορες χρωστικές, άργιλος λευκ'ος και ανθρώπινα μαλλιά.
1.20Χ2

Μπανιέρες, γλυπτικό έργο από πολυεστέρα, μήκος 1.30μ, μέρος εγκατάστασης.

---

Microtopia= Μέσω της όλης παγκοσμιοποίησης, των νέων μέσων και της τεχνολογίας  , ο καλλιτεχνικός πυρήνας του σήμερα στρέφετε στη δημιουργία ενός δικού του σύμπαντος, με δικά του υλικά, στρέφεται προς τον πυρήνα και το εγώ βασισμένο στις επιστημονικές εξελίξεις και το διαδίκτυο(Microtopia), αφήνοντας πίσω τη κληρονομιά της προηγούμενης καλλιτεχνικής γενιάς η οποία έψαχνε ανελλιπώς την ουτοπία της (Utopia) .

Λίγα Λόγια για τον χώρο.

Θα περιγράφεται ένας χώρος κομμένος σε τρία επίπεδα, τα οποία θα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω μιας διαδρομής ή οποία στόχος της είναι διαβαίνοντας τη, ο επισκέπτης να βρίσκει την απάντηση στο ερώτημα του θέματος της «Εστίας». Πιο συγκεκριμένα, η διαδρομή αρχίζει όταν εκείνος μπαίνει στον πρώτο χώρο ο οποίος απαρτίζεται από πληθώρα νημάτων από πετονιά σε κάθετη τοποθέτηση κατά μήκος, βρίσκοντας μια τριάδα γλυπτικών κατασκευών-δύο μπανιέρες και μια κενή σφαίρα κρεμασμένες στο ταβάνι- όπου από την τελευταία(σφαίρα) θα πάρει τις οδηγίες ώστε να φτάσει στην απάντηση.

Και η πορεία Συνεχίζεται...