Μη-ποιηση
Καλοκαιρινό χάραμα, τα λουλούδια της γειτονιάς χλευάζουν την ίδια την ύπαρξη
Την κοιτούν αφ’ υψηλού και μια τη φτύνουν και μια τη φλερτάρουν
Πάντα μισούσα τα καλοκαίρια
Γεννήθηκα Ιούλιο
Το κρύο και η μοναχικότητα είναι η μόνη ασφάλεια
Το σκοτάδι ελκύει φως και το φως ηδονίζεται από το σκότος
Ποιος ήταν έτοιμος? Ποιος ερωτήθηκε?
Κανείς δεν αντέχει πια την Οσμή αυτή
Ας πλαγιάσω με το χάος, ας γευτώ τα υγρά του Καλοκαιριού
Γιατί να ποθείς το άπιαστο?
Ας καυλώσεις με αυτό που μουλιάζει ενοχλητικά τα γυμνά σου πόδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου